YouVersion Logo
Search Icon

Eóin 9

9
Caibidil IX
An duine dall do leighiseadh, 34 Ar na theilgeadh leis na Phairisineachaibh, 35 do ghabh Criosd chuige é.
1Agus ag gabháil thairis, do chunnairc Iósa duine do bhí dall ó rughadh é. 2Agus dfíafruigheadar a dhéisciobuil de, ag rádh, A Mhaighisdir, cía phacuidh, an fearso féin, nó a athair agus mhathair, fár rugadh dall é? 3Do fhréaguir Iósa, Níor pheacuidh sé so, ná a athair agus a mhathair: achd do chum go bhfoillséochtháoioibreacha Dé ann. 4Is éigean damhsa oibreacha an té ó dtáinig mé do dhéunamh, an feadh as lá é: atá a noidhche ag teachd, ann nach bhféadann áonduine obuir dhéunamh. 5An feadh atáim ar an sáoghal, as mé solus an tsáoghail. 6An tan a dubhairt sé so, do chuir sé seile air an dtalamh, agus do rinne sé láib don tseile, agus do chumail sé an láib do shúilibh an doill: 7Agus a dubhairt sé ris, Imthigh, ionnail a loch Shíloam, noch mhínighthear, Ar na chur. Uime sin do imthigh sé, agus táinig a ris agus a radharc aige.
8Ar a nadhbharsin a dubhradar na comharsain, agus na daoine do chunnairc dall é roimhe sin, An né nach é so an té do bhí na shuidhe ag iaruuidh na deirce? 9A dubhradar cuid dhiobh, As é so é: agus cuid eile, Gur cosmhuil ris é: a dubhairt sé féin, As misi féin é. 10Uime sin a dubhradar rís, Créd é an modh air ar hosgladh do shúile? 11Do fhreaguir seision agus a dubhairt sé, An té dár ab ainm Iósa do rinne sé láib, agus do chumail sé dom shúilibh í, agus a dubhairt rium, Imthigh go loch Shilóam, agus ionnail: agus dimthigh misi agus dionniul mé, agus fúarus mo radharc. 12A dubhradarsan ris ann sin, Gá háit a bhfuil sé? A dubhairt seision, Ní bhfuil a fhios agam.
13Rugadar léo chum na Bhphairisíneach, an té so do bhí dall roimhe sin. 14Agus do bhí an tsábbóid ann an tan do rinne Iósa an láib, agus dosguil a shúile. 15Dfíafruigheadar na Phairisínigh a rís de cionnus fuáir sé a radharc. Agus a dubhairt seisean ríu, Do chuir se láib ar mo shúilibh, agus dionnuil mé, agus do chím. 16Uime sin a dubhradar cuid do na Phairisíneachuibh, Ní ó Dhía an duinesi, óir ní chongbhann sé an tsabbóid. A dubhradar cuid eile, Cionnus as éidir lé duine peacthach a léithéid so do chomharthadhuibh a dhéunamh? Agus do bhi siosma eatorra. 17A deirid síadsan a rís ris a dall Creud í do bharamhuil don té úd, ar son gur osguil sé do shúile? Agus a dubhairt seisean, Is fáidh é.
18Uime sin níor chreideadar na Iúdaidhe úadh, go raíbh sé dall, agus go bhfuáir sé a radharc, nó gur ghoireadar athair agus mathair an té fuáir a radharc. 19Agus dfíafruigheadar dhíobh, ag rádh, An né so bhur macsa, noch a deirthí rugadh dall? ar a nadhbharsin cionnas do chí sé a nóis? 20Do fhreaguir a athair agus a mhathair íád agus a dubhradar, Atá dheimhin aguinn gur ab é so ar mac, agus go rugadh dall é: 21Achd cionnas do chí sé, a nois ní fios dúinn; nó cía dosguil a shúile, ní bhfuil a fhios aguinne: Atá áois aige; fiafruighidh dhe fein: freigeoruidh sé ar a shon féin. 22A dubhairt a athair agus a mhathair na bríathrasa, ar eagla na Niudaidheadh: óir do órduigheadar na Iúdaidhe roimhe sin, gidh bé daidmhéochadh gur bheisean Críosd, a chur as an tsinagoig. 23Ar a nadhbharsin a dubhradar a athair agus a mhathair, Atá aois aige; fiafruighidh dhe féin.
24Ann sin do ghoireadarsan an dara húair an duine do bhí dall, agus a dubhradar ris, Tabhair glóir do Dhía: atá a dheimhin aguinne gur ab peacthach an duinesi. 25Do fhreagair seision agus a dubhairt sé, Más peacthach é, ní bhfuil a fhios agamsa: atá fios a náoin neithesi agam, go raibh mé dall, agus go bhfaicim a nois. 26Agus a dubhradarsan ris arís, Créd do rinne sé riot? cionnas dosguil sé do shúile. 27Do fhreaguir seisean iád, Dinnis mé dhíbh cheana, agus níor éisdeabhuir: créud fa niátháoi a chloisdin a rís? an mían libhsi leis bheith bhur ndeisciobluibh aige? 28Uime sin tugadar aithis dó, agus a dubhradar, Bísi ad dheisciobal aige; achd is do Mháoisi is deisciobail sinne. 29Atá a fhios aguinne gur labhuir Día ré Máoisi; achd ní bhfuil a fhios aguinn, gá has don fhearsa. 30Do fhreagair seisean, agus a dubhairt sé riú, Ata ní iongantach ann so, nach bhfuil a fhios aguibhsi gá has dó, agus gur osguil sé mó shúilesi. 31Achd atá a fhios aguinn nach éisdeann Día na peacthuidh: achd má bheir duine onoír do Dhía, agus má ní sé a thoil, éisdidh sé an fearso. 32Ní clos ó thósach an tsáoghail gur osguil éainneach súile duine do rughadh dall. 33Muna mbíadh an fearso ó Dhía, níor bhéidir leis ní ar bith a dhéunamh. 34Do fhreagradarsan agus a dubhradar ris, A bpeacaidhibh rugadh thusa uile, agus an dteaguisgeann tu sinne? Agus do theilgeadar amach é. 35Do chuáluidh Iósa gur theilgeadar amach é; agus mar thárla sé air, a dubhairt sé ris, An gcreideann tusa a Mac Dé? 36Do fhreaguir seision agus a dubhairt , Agus cíá hé féin, a Thighearna, ionnus go gcreidfinn ann? 37A dubhairt Iósa ris, Do chunnairc tú é, agus an é an té labhrus riot é. 38Agus a dubhairt seision, Creidim, a Thighearna. Agus donóruidh sé é.
39Agus a dubhairt Iósa, chum breitheamhnuis thaínig misi ar a tsáoghalsa, ionnus go bhfaicfidís na dáoine nach bhfaiceann: agus go ndallfuidhe na dáoine do chí. 40Agus do chúaladar cuid áirighe do na Phairisíneachuibh do bhí na fhochair na neithesi, agus a dubhradar ris, An bhfuilmídne dall leis? 41A dubhairt Iósa riú, dá mbeith sibh dall, ní bhíadh peacadh oruibh: achd a nois a deirthí, Do chímíd; ar a nadhbharsin fanuidh bhur bpeacadh oruibh.

Currently Selected:

Eóin 9: Bedell

Highlight

Share

Copy

None

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in