 An Eadar-Theangachadh Ùr Gàidhlig 2017  Ann an 1993 sgrìobh an t-Àrd‑Oll. Dòmhnall Meek gun robh “an diofar a th' eadar ‘Gàidhlig a' Bhìobaill’ agus ‘Gàidhlig an latha an‑diugh’ air a bhith air fhaicinn gu ìre fada nas motha tro thìm – gu h‑àraid am measg luchd cleachdaidh na Gàidhlig a tha nas òige … – iadsan nach eil, ann an cumantas, cho eòlach air ‘Gàidhlig na cùbaid’ 's a bha an sinnsirean.” Ma bha sin fìor is follaiseach an uair sin, tha e nas motha buileach mar sin an‑diugh. 'S e sin an t‑adhbhar gu bheil sinne a' clò-bhualadh na h‑iris seo an‑dràsta. Bhruidhinn ar Tighearna 's ar Slànaighear Ìosa Crìosd gu pearsanta, na cànan fhèin, ri Màiri Magdalen às dèidh na h‑aiseirigh, airson dòchas a thoirt dhi (Eòin 20:16). Tha sinne cuideachd ag iarraidh gum bruidhinn Facal Dhè ri daoine sa chànan anns a bheil iad fhèin a' bruidhinn, a' sgrìobhadh, a' smaoineachadh 's ag aisling an‑diugh.  An Tiomnadh Nuadh 1767  Chaidh an Tiomnadh Nuadh eadar-theangachadh gu Gàidhlig na h-Alba on Ghreugais an toiseach leis an t-Urr. Seumas Stiùbhart, ministear Chill-Fhìnn, agus chaidh a chlò-bhualadh ann an 1767 – beagan 's fichead bliadhna an dèidh blàr Chùil Lodair. B' e a mhac, Iain, ministear Lus, am prìomh eadar-theangair airson an t-Seann Tiomnaidh, a chaidh a chrìochnachadh ann an 1801. O chionn ghoirid, tha suidheachadh na Gàidhlig san àm ri teachd air mòran aire fhaighinn, leis a' chànan a’ dèanamh adhartais agus a’ faighinn inbhe shònraichte ann am beatha na dùthcha. A dh'aindeoin sin tha an sgaradh eadar Gàidhlig làitheil agus an gnè Gàidhlig a tha ann an eadar-theagachadh 1801 a' leudachadh.   An Tiomnadh Nuadh 2017  Tha an eadar-theangachadh seo a' tighinn a-mach 250 bliadhna an dèidh a' chiad eadar-theagachadh dhen Tiomnadh Nuadh on Ghreugais gu Gàidhlig a bhith air a chlò-bhualadh.  Tha an eadar-theangachadh ùr ag amas air a bhith a' toirt ri chèile dìlseachd dhan Ghreugais thùsail le briathrachas làitheal, agus soilleireachd le urram. Tha an obair seo a' nochdadh aig àm nuair a tha cothroman air leth ann airson adhartas na Gàidhlig. Agus tha sinn an dòchas gum bi e feumail airson fòghlaim agus airson nan eaglaisean, a thuilleadh air leughadh phearsanta. Le bhith ag eadar-theangachadh Facal Dhè a Ghàidhlig an latha an‑diugh tha an sgioba againn an dòchas gun cluinn iadsan uile a leughas 's a chluinneas e guth Dhè a' bruidhinn riutha gu soilleir, agus, mar sin, gun tig iad gu eòlas air an t‑sìth 's air an t‑slàinte a tha rim faotainn tro Chrìosd a‑mhàin. 'S e miann na sgioba gum biodh gach moladh, urram agus cliù a' dol thuigesan agus thuigesan a‑mhàin. © Comann Bhìoball na h-Alba 2017 New Gaelic Translation 2017  In 1993 Prof. Donald Meek wrote that “the difference between ‘Bible Gaelic’ and ‘Today’'sGaelic’ has increased over time – especially among young users of Gaelic – those who, for the most part, are not so used to ‘Pulpit Gaelic’, as their forebears were.” If that was apparent then, it is even more so today. That is the reason that we are publishing this translation now.  Our Lord and Saviour spoke personally and in her own language, to Mary Magdalen after the resurrection, to give her hope (John 20:16). We also desire that God’s Word would speak to people in their own language which they speak, write, think and dream in today.   New Testament 1767  The New Testament was first translated into Scottish Gaelic by Rev James Stuart, minister of Killin, and published in 1767 – barely 20 years after the battle of Culloden. His son John, minister of Luss, was the main translator of the Old Testament, completed in 1801. In recent years, the future of Gaelic in education and public life has received much attention as the language flourishes. However, the gap between everyday Gaelic in common use and the Gaelic in the most recent Bible edition continues to widen.   New Testament 2017  This new translation comes 250 years after the first translation of the New Testament from Greek into Gaelic was published.  This new translation aims to combine faithfulness to the Greek original with vocabulary in normal use, and clarity with dignity. The work comes at a time of opportunity in the development of Gaelic. It is our desire that this new translation will be useful in education and for the churches, as well as for personal use. In translating God's Word into the today's Gaelic, our translation team hope that all who read will hear the voice of God speaking clearly to them, and, in that way, that they will know the peace and the salvation that are found only in Christ. It is the desire of the team, that all praise, honour, and glory be God’s and his alone.  © Scottish Bible Society 2017

℗ Comann Bhìoball na h‑Alba 2022 ℗ Scottish Bible Society 2022

An Tiomnadh Nuadh anns an Eadar-Theangachadh Ùr Gàidhlig 2017

<div class="version vid1562 iso6393gla" data-vid="1562" data-iso6393="gla">
 <div class="book bkLUK">
 <div class="chapter ch12" data-usfm="LUK.12">
 <div class="label">12</div><div class="s1">Rabhaidhean agus Misneachaidhean</div><div class="p"> 1Aig a' cheart &#224;m, nuair a bha sluagh de mh&#236;ltean air cruinneachadh ann an d&#242;igh 's gun robh iad a' stampadh air a ch&#232;ile, th&#242;isich &#204;osa air a r&#224;dh ri a dheisciobail fh&#232;in, &#8220;Thoiribh an aire oirbh fh&#232;in o thaois nam Pharasach, is e sin breug&#8209;chr&#224;bhachd. 2Chan eil rud sam bith air a ch&#242;mhdach nach bi air fhoillseachadh, no falaichte nach t&#232;id a dh&#232;anamh aithnichte. 3Mar sin, ge b' e d&#232; a thuirt sibh anns an dorchadas, th&#232;id a chluinntinn anns an t&#8209;solas, agus an rud a chagair sibh sa chluais ann an se&#242;mraichean uaigneach, th&#232;id &#232;igheach air mullach nan taighean.</div><div class="p"> 4&#8220;Tha mi ag r&#224;dh ribhse, mo ch&#224;irdean, na biodh eagal oirbh on fheadhainn sin a mharbhas an corp, agus &#224;s d&#232;idh sin aig nach eil an c&#242;rr aca a n&#236; iad. 5Ach seallaidh mi dhuibh c&#242; e rom bu ch&#242;ir eagal a bhith oirbh: biodh eagal an Aoin sin oirbh aig a bheil &#249;ghdarras, &#224;s d&#232;idh dha marbhadh, tilgeil do dh'Ifrinn. Seadh, biodh eagal an Aoin seo oirbh. 6Nach eil c&#242;ig gealbhoinn air an reic air d&#224; sgillinn? Ach chan eil aon aca air a dh&#236;ochuimhneachadh mu choinneamh Dh&#232;. 7Dha&#8209;r&#236;ribh tha eadhon fuilteanan ur cinn uile air an &#224;ireamh. Na biodh eagal oirbh: tha sibhse nas luachmhoire na m&#242;ran ghealbhonn.</div><div class="p"> 8&#8220;Agus tha mise ag innse dhuibh, a h&#8209;uile neach a dh'aidicheas mise mu choinneamh dhaoine, aidichidh Mac an Duine esan cuideachd an l&#224;thair ainglean Dh&#232;. 9Ach ge b' e neach a dh'&#224;icheas mise mu choinneamh dhaoine, th&#232;id esan &#224;icheadh mu choinneamh ainglean Dh&#232;. 10Agus a h&#8209;uile neach a chanas facal an aghaidh Mhic an Duine, th&#232;id a mhathadh dha, ach dhan neach a chanas toibheum an aghaidh an Spioraid Naoimh cha t&#232;id mathanas a thoirt dha.</div><div class="p"> 11&#8220;Nuair a bheir iad sibh mu choinneamh nan sionagogan agus nan riaghladairean agus nan &#249;ghdarrasan, na bithibh fo ch&#249;ram a thaobh ciamar a dh&#236;onas sibh sib' fh&#232;in, no d&#232; a chanas sibh, 12oir teagaisgidh an Spiorad Naomh dhuibh anns an uair sin fh&#232;in d&#232; a bu ch&#242;ir dhuibh a r&#224;dh.&#8221;</div><div class="s1">Cosamhlachd an Amadain Bheairtich</div><div class="p"> 13Thuirt cuideigin dhen t&#8209;sluagh ris, &#8220;Fhir&#8209;Teagaisg, can rim bhr&#224;thair an oighreachd a roinn leam.&#8221;</div><div class="p"> 14Ach thuirt e ris, &#8220;A dhuine, c&#242; a chuir mise nam bhritheamh no nam fhear&#8209;roinn os ur cionn?&#8221; 15An uair sin thuirt e ris, &#8220;Thoiribh an aire, agus gleidhibh sib' fh&#232;in an aghaidh a h&#8209;uile se&#242;rsa sannt, oir chan ann ann am pailteas a sheilbh a tha beatha neach sam bith.&#8221;</div><div class="p"> 16Agus dh'innis e cosamhlachd dhaibh: &#8220;Bhuilich talamh duine beairteach pailteas toraidh, 17agus smaoinich e ris fh&#232;in, &#8216;D&#232; a n&#236; mi a chionn 's nach eil &#224;ite agam anns an cruinnich mi mo thoradh?&#8217;</div><div class="p"> 18&#8220;Agus thuirt e, &#8216;Is e seo a n&#236; mi: leagaidh mi s&#236;os mo shaibhlean is togaidh mi saibhlean nas motha, agus cruinnichidh mi annta sin mo ghr&#224;n gu l&#232;ir agus mo mhaoin. 19Agus canaidh mi rim anam, &#8220;Anaim, tha m&#242;ran de rudan matha agad air an tasgadh airson m&#242;ran bhliadhnaichean. Gabh fois, ith, &#242;l, agus bi aighearach.&#8221;&#8217;</div><div class="p"> 20&#8220;Ach thuirt Dia ris, &#8216;Amadain! An oidhche seo fh&#232;in th&#232;id d' anam iarraidh uat. Agus na rudan sin a dh'ullaich thu, c&#242; leis a bhitheas iad?&#8217;</div><div class="p"> 21&#8220;Is ann mar sin a bhitheas dhan neach a thaisgeas ionmhas dha fh&#232;in, ach nach eil beairteach a thaobh Dh&#232;.&#8221;</div><div class="s1">Na Bithibh fo Ch&#249;ram</div><div class="p"> 22Agus thuirt &#204;osa ri a dheisciobail, &#8220;Mar sin, tha mise ag r&#224;dh ribh, na bithibh fo ch&#249;ram mur beatha, d&#232; a dh'itheas sibh, no mur cuirp, d&#232; a chuireas sibh oirbh. 23Oir is motha a' bheatha na am biadh, agus an corp na an t&#8209;aodach. 24Smaoinichibh mu na fithich: chan eil iadsan a' cur no a' buain, chan eil taigh&#8209;st&#242;ir no sabhal aca; agus fhathast tha Dia gam beathachadh. Nach eil sibhse t&#242;rr m&#242;r nas luachmhoire na na h&#8209;e&#242;in! 25Agus c&#242; agaibh tro bhith fo ch&#249;ram as urrainn barrachd &#249;ine a chur ri a bheatha? 26Mura h&#8209;eil sibh an comas an rud as lugha seo a dh&#232;anamh, carson a tha sibh fo ch&#249;ram mun ch&#242;rr?</div><div class="p"> 27&#8220;Smaoinichibh mu na lilidhean, mar a tha iad a' f&#224;s. Chan eil iad a' saothrachadh no a' sn&#236;omh. Ach tha mi ag r&#224;dh ribh nach robh fi&#249; 's Solamh fh&#232;in na uile ghl&#242;ir air a sgeadachadh mar aon dhiubh seo. 28Ma tha Dia mar sin a' sgeadachadh an fhe&#242;ir, a tha be&#242; anns an achadh an&#8209;diugh, agus a&#8209;m&#224;ireach air th' air a thilgeil dhan &#224;mhainn, nach m&#242;r nas motha a sgeadaicheas e sibhse, O dhaoine air bheag creideimh? 29Agus na siribh d&#232; a tha sibh a' dol a dh'ithe, agus d&#232; a tha sibh a' dol a dh'&#242;l, agus na bithibh fo ch&#249;ram. 30Oir tha uile n&#224;iseanan an t&#8209;saoghail a' sireadh nan rudan seo, ach is aithne dha ur n&#8209;Athair gu bheil feum agaibh orra. 31An &#224;ite sin siribh&#8209;se a r&#236;oghachd&#8209;san agus bidh na rudan seo air an cuir ribh.</div><div class="p"> 32&#8220;Na biodh eagal oirbh, a threud bhig, oir is e deagh thoil ur n&#8209;Athar an r&#236;oghachd a thoirt dhuibh. 33Reicibh ur seilbh agus thugaibh d&#232;irc. D&#232;anaibh dhuib' fh&#232;in sporain nach f&#224;s sean, le ionmhas nach teirig anns na n&#232;amhan, far nach tig m&#232;irleach faisg agus nach sgrios an le&#242;mann. 34Oir far a bheil ur n&#8209;ionmhas, an sin bidh ur cridhe cuideachd.</div><div class="s1">A Bhith Faireil</div><div class="p"> 35&#8220;Bithibh air ur n&#8209;&#232;ideadh deiseil airson gn&#236;omhachadh is cumaibh ur lampaichean laiste, 36agus bithibh&#8209;se mar dhaoine a tha a' feitheamh airson &#224;m&#8209;tillidh am maighstir o fh&#232;ist na bainnse, airson 's gum faod iad an doras fhosgladh dha sa bhad nuair a thig e 's a ghnogas e. 37Is beannaichte na seirbheisich sin a lorgas am maighstir nan d&#249;isg nuair a thig e. Gu deimhinn tha mi ag r&#224;dh ribh gun cuir e &#232;ideadh air fh&#232;in airson frithealadh, agus gun cuir e nan suidhe iad aig b&#242;rd, agus gun d&#232;an e frithealadh dhaibh. 38Ma thig e anns an dara faire, no anns an treas t&#232;,#12:38 Tha an &#8220;dara faire&#8221; mu mheadhan&#8209;oidhche agus an &#8220;treas t&#232;&#8221; tr&#224;th sa mhadainn. agus gum faigh e mar sin iad, is beannaichte na seirbheisich sin! 39Ach tuigibh seo: nan robh fios aig maighstir an taighe mun uair anns an robh am m&#232;irleach a' tighinn, cha bhiodh e air a thaigh fh&#224;gail airson 's gun deigheadh briseadh a&#8209;steach ann. 40Feumaidh sibhse cuideachd a bhith deiseil, oir tha Mac an Duine a' tighinn aig uair nach s&#249;ilich sibh.</div><div class="p"> 41Thuirt Peadar, &#8220;A Thighearna, a bheil thu ag innse na cosamhlachd seo dhuinne, no dha na h&#8209;uile?&#8221;</div><div class="p"> 42Agus thuirt an Tighearna, &#8220;C&#242; e mar sin an sti&#249;bhard d&#236;leas is glic sin a chuireas a mhaighstir os cionn a theaghlaich, airson an roinn b&#236;dh a thoirt dhaibh aig an &#224;m cheart? 43Is beannaichte an seirbheiseach sin a lorgas a mhaighstir e a' d&#232;anamh mar seo nuair a thig e. 44Gu f&#236;rinneach tha mi ag r&#224;dh ribh gun cuir e os cionn a sheilbh gu l&#232;ir e. 45Ach ma chanas an seirbheiseach sin na chridhe, &#8216;Tha mo mhaighstir a' cur d&#224;il na thilleadh,&#8217; agus gun t&#242;isich e air na seirbheisich is na bana&#8209;sheirbheisich a bhualadh agus a bhith ag ithe, ag &#242;l is a bhith air mhisg, 46thig maighstir an t&#8209;seirbheisich sin air latha nach eil s&#249;il aige ris, agus aig uair air nach eil fios aige, agus gearraidh e na ph&#236;osan e agus bheir e &#224;ite dha c&#242;mhla ri na m&#236;&#8209;dh&#236;leis.</div><div class="p"> 47&#8220;Agus an seirbheiseach sin dham b' aithne toil a mhaighstir agus nach do rinn deiseil no nach do rinn a thoil, th&#232;id a bhualadh le m&#242;ran bhuillean. 48Ach an neach dha nach b' aithne, agus a rinn rudan a bha airidh air buillean, th&#232;id esan a bhualadh le beagan bhuillean. Oir gach neach dhan deach m&#242;ran a thoirt, th&#232;id m&#242;ran iarraidh uaithe, agus ge b' e ris an deach m&#242;ran earbsa, th&#232;id tuilleadh iarraidh air.</div><div class="s1">Chan e S&#236;th ach Sgaradh</div><div class="p"> 49&#8220;Th&#224;inig mise a thoirt teine chun na talmhainn, agus, &#210;, mar a bu toigh leam gun robh e mu thr&#224;th laiste! 50Tha baisteadh agamsa leis am feum mi a bhith air mo bhaisteadh, agus nach m&#242;r m' &#224;mhghar gus an t&#232;id a choileanadh! 51A bheil sibh a' saoilsinn gun t&#224;inig mise airson s&#236;th a thoirt air an talamh? Cha t&#224;inig, tha mi ag r&#224;dh ribh, ach a dh&#232;anamh sgaradh. 52Oir o seo suas bidh c&#242;ignear ann an aon taigh air an sgaradh, tri&#249;ir an aghaidh dithis agus dithis an aghaidh tri&#249;ir. 53Bidh iad air an sgaradh, athair an aghaidh mic agus mac an aghaidh athar, m&#224;thair an aghaidh nighinne agus nighean an aghaidh m&#224;thar, m&#224;thair&#8209;c&#232;ile an aghaidh bean a mic agus bean a mic an aghaidh m&#224;thar&#8209;c&#232;ile.&#8221;</div><div class="s1">Ag Eadar&#8209;Mh&#236;neachadh nan Amannan</div><div class="p"> 54Agus thuirt &#204;osa cuideachd ris an t&#8209;sluagh, &#8220;Nuair a ch&#236; sibh sg&#242;th ag &#232;irigh anns an &#224;ird an iar, anns a' bhad canaidh sibh, &#8216;Tha d&#242;rtadh a' tighinn,&#8217; agus 's ann mar sin a tha a' tachairt. 55Agus nuair a sh&#232;ideas a' ghaoth a deas, canaidh sibh, &#8216;Bidh teas ann,&#8217; agus tha e a' tachairt. 56A bhreug&#8209;chr&#224;bhaichean! Is aithne dhuibh ciamar a dh'eadar&#8209;mh&#236;nicheas sibh dreach na talmhainn is nan speur; ach ciamar nach eil sibh ag eadar&#8209;mh&#236;neachadh an ama seo fh&#232;in?</div><div class="p"> 57&#8220;Agus carson nach toir sibh breith air ur son fh&#232;in a thaobh d&#232; a tha ceart? 58Fhad 's a bhios tu a' dol led neach&#8209;casaid chun an &#249;ghdarrais, d&#232;an d&#236;cheall r&#232;ite a dh&#232;anamh leis air an t&#8209;slighe air eagal 's gun dragh e chun a' bhritheimh thu agus gun toir am britheamh thairis dhan oifigear thu agus gun tilg an t&#8209;oifigear dhan phr&#236;osan thu. 59Tha mi ag r&#224;dh riut nach fhaigh thu a&#8209;mach gus am p&#224;igh thu an sgillinn mu dheireadh.&#8221;</div>
 </div>
 </div>
</div>

Aig a' cheart àm, nuair a bha sluagh de mhìltean air cruinneachadh ann an dòigh 's gun robh iad a' stampadh air a chèile, thòisich Ìosa air a ràdh ri a dheisciobail fhèin, “Thoiribh an aire oirbh fhèin o thaois nam Pharasach, is e sin breug‑chràbhachd. Chan eil rud sam bith air a chòmhdach nach bi air fhoillseachadh, no falaichte nach tèid a dhèanamh aithnichte. Mar sin, ge b' e dè a thuirt sibh anns an dorchadas, thèid a chluinntinn anns an t‑solas, agus an rud a chagair sibh sa chluais ann an seòmraichean uaigneach, thèid èigheach air mullach nan taighean.
“Tha mi ag ràdh ribhse, mo chàirdean, na biodh eagal oirbh on fheadhainn sin a mharbhas an corp, agus às dèidh sin aig nach eil an còrr aca a nì iad. Ach seallaidh mi dhuibh cò e rom bu chòir eagal a bhith oirbh: biodh eagal an Aoin sin oirbh aig a bheil ùghdarras, às dèidh dha marbhadh, tilgeil do dh'Ifrinn. Seadh, biodh eagal an Aoin seo oirbh. Nach eil còig gealbhoinn air an reic air dà sgillinn? Ach chan eil aon aca air a dhìochuimhneachadh mu choinneamh Dhè. Dha‑rìribh tha eadhon fuilteanan ur cinn uile air an àireamh. Na biodh eagal oirbh: tha sibhse nas luachmhoire na mòran ghealbhonn.
“Agus tha mise ag innse dhuibh, a h‑uile neach a dh'aidicheas mise mu choinneamh dhaoine, aidichidh Mac an Duine esan cuideachd an làthair ainglean Dhè. Ach ge b' e neach a dh'àicheas mise mu choinneamh dhaoine, thèid esan àicheadh mu choinneamh ainglean Dhè. Agus a h‑uile neach a chanas facal an aghaidh Mhic an Duine, thèid a mhathadh dha, ach dhan neach a chanas toibheum an aghaidh an Spioraid Naoimh cha tèid mathanas a thoirt dha.
“Nuair a bheir iad sibh mu choinneamh nan sionagogan agus nan riaghladairean agus nan ùghdarrasan, na bithibh fo chùram a thaobh ciamar a dhìonas sibh sib' fhèin, no dè a chanas sibh, oir teagaisgidh an Spiorad Naomh dhuibh anns an uair sin fhèin dè a bu chòir dhuibh a ràdh.”

Thuirt cuideigin dhen t‑sluagh ris, “Fhir‑Teagaisg, can rim bhràthair an oighreachd a roinn leam.”
Ach thuirt e ris, “A dhuine, cò a chuir mise nam bhritheamh no nam fhear‑roinn os ur cionn?” An uair sin thuirt e ris, “Thoiribh an aire, agus gleidhibh sib' fhèin an aghaidh a h‑uile seòrsa sannt, oir chan ann ann am pailteas a sheilbh a tha beatha neach sam bith.”
Agus dh'innis e cosamhlachd dhaibh: “Bhuilich talamh duine beairteach pailteas toraidh, agus smaoinich e ris fhèin, ‘Dè a nì mi a chionn 's nach eil àite agam anns an cruinnich mi mo thoradh?’
“Agus thuirt e, ‘Is e seo a nì mi: leagaidh mi sìos mo shaibhlean is togaidh mi saibhlean nas motha, agus cruinnichidh mi annta sin mo ghràn gu lèir agus mo mhaoin. Agus canaidh mi rim anam, “Anaim, tha mòran de rudan matha agad air an tasgadh airson mòran bhliadhnaichean. Gabh fois, ith, òl, agus bi aighearach.”’
“Ach thuirt Dia ris, ‘Amadain! An oidhche seo fhèin thèid d' anam iarraidh uat. Agus na rudan sin a dh'ullaich thu, cò leis a bhitheas iad?’
“Is ann mar sin a bhitheas dhan neach a thaisgeas ionmhas dha fhèin, ach nach eil beairteach a thaobh Dhè.”

Agus thuirt Ìosa ri a dheisciobail, “Mar sin, tha mise ag ràdh ribh, na bithibh fo chùram mur beatha, dè a dh'itheas sibh, no mur cuirp, dè a chuireas sibh oirbh. Oir is motha a' bheatha na am biadh, agus an corp na an t‑aodach. Smaoinichibh mu na fithich: chan eil iadsan a' cur no a' buain, chan eil taigh‑stòir no sabhal aca; agus fhathast tha Dia gam beathachadh. Nach eil sibhse tòrr mòr nas luachmhoire na na h‑eòin! Agus cò agaibh tro bhith fo chùram as urrainn barrachd ùine a chur ri a bheatha? Mura h‑eil sibh an comas an rud as lugha seo a dhèanamh, carson a tha sibh fo chùram mun chòrr?
“Smaoinichibh mu na lilidhean, mar a tha iad a' fàs. Chan eil iad a' saothrachadh no a' snìomh. Ach tha mi ag ràdh ribh nach robh fiù 's Solamh fhèin na uile ghlòir air a sgeadachadh mar aon dhiubh seo. Ma tha Dia mar sin a' sgeadachadh an fheòir, a tha beò anns an achadh an‑diugh, agus a‑màireach air th' air a thilgeil dhan àmhainn, nach mòr nas motha a sgeadaicheas e sibhse, O dhaoine air bheag creideimh? Agus na siribh dè a tha sibh a' dol a dh'ithe, agus dè a tha sibh a' dol a dh'òl, agus na bithibh fo chùram. Oir tha uile nàiseanan an t‑saoghail a' sireadh nan rudan seo, ach is aithne dha ur n‑Athair gu bheil feum agaibh orra. An àite sin siribh‑se a rìoghachd‑san agus bidh na rudan seo air an cuir ribh.
“Na biodh eagal oirbh, a threud bhig, oir is e deagh thoil ur n‑Athar an rìoghachd a thoirt dhuibh. Reicibh ur seilbh agus thugaibh dèirc. Dèanaibh dhuib' fhèin sporain nach fàs sean, le ionmhas nach teirig anns na nèamhan, far nach tig mèirleach faisg agus nach sgrios an leòmann. Oir far a bheil ur n‑ionmhas, an sin bidh ur cridhe cuideachd.

“Bithibh air ur n‑èideadh deiseil airson gnìomhachadh is cumaibh ur lampaichean laiste, agus bithibh‑se mar dhaoine a tha a' feitheamh airson àm‑tillidh am maighstir o fhèist na bainnse, airson 's gum faod iad an doras fhosgladh dha sa bhad nuair a thig e 's a ghnogas e. Is beannaichte na seirbheisich sin a lorgas am maighstir nan dùisg nuair a thig e. Gu deimhinn tha mi ag ràdh ribh gun cuir e èideadh air fhèin airson frithealadh, agus gun cuir e nan suidhe iad aig bòrd, agus gun dèan e frithealadh dhaibh. Ma thig e anns an dara faire, no anns an treas tè, agus gum faigh e mar sin iad, is beannaichte na seirbheisich sin! Ach tuigibh seo: nan robh fios aig maighstir an taighe mun uair anns an robh am mèirleach a' tighinn, cha bhiodh e air a thaigh fhàgail airson 's gun deigheadh briseadh a‑steach ann. Feumaidh sibhse cuideachd a bhith deiseil, oir tha Mac an Duine a' tighinn aig uair nach sùilich sibh.
Thuirt Peadar, “A Thighearna, a bheil thu ag innse na cosamhlachd seo dhuinne, no dha na h‑uile?”
Agus thuirt an Tighearna, “Cò e mar sin an stiùbhard dìleas is glic sin a chuireas a mhaighstir os cionn a theaghlaich, airson an roinn bìdh a thoirt dhaibh aig an àm cheart? Is beannaichte an seirbheiseach sin a lorgas a mhaighstir e a' dèanamh mar seo nuair a thig e. Gu fìrinneach tha mi ag ràdh ribh gun cuir e os cionn a sheilbh gu lèir e. Ach ma chanas an seirbheiseach sin na chridhe, ‘Tha mo mhaighstir a' cur dàil na thilleadh,’ agus gun tòisich e air na seirbheisich is na bana‑sheirbheisich a bhualadh agus a bhith ag ithe, ag òl is a bhith air mhisg, thig maighstir an t‑seirbheisich sin air latha nach eil sùil aige ris, agus aig uair air nach eil fios aige, agus gearraidh e na phìosan e agus bheir e àite dha còmhla ri na mì‑dhìleis.
“Agus an seirbheiseach sin dham b' aithne toil a mhaighstir agus nach do rinn deiseil no nach do rinn a thoil, thèid a bhualadh le mòran bhuillean. Ach an neach dha nach b' aithne, agus a rinn rudan a bha airidh air buillean, thèid esan a bhualadh le beagan bhuillean. Oir gach neach dhan deach mòran a thoirt, thèid mòran iarraidh uaithe, agus ge b' e ris an deach mòran earbsa, thèid tuilleadh iarraidh air.

“Thàinig mise a thoirt teine chun na talmhainn, agus, Ò, mar a bu toigh leam gun robh e mu thràth laiste! Tha baisteadh agamsa leis am feum mi a bhith air mo bhaisteadh, agus nach mòr m' àmhghar gus an tèid a choileanadh! A bheil sibh a' saoilsinn gun tàinig mise airson sìth a thoirt air an talamh? Cha tàinig, tha mi ag ràdh ribh, ach a dhèanamh sgaradh. Oir o seo suas bidh còignear ann an aon taigh air an sgaradh, triùir an aghaidh dithis agus dithis an aghaidh triùir. Bidh iad air an sgaradh, athair an aghaidh mic agus mac an aghaidh athar, màthair an aghaidh nighinne agus nighean an aghaidh màthar, màthair‑cèile an aghaidh bean a mic agus bean a mic an aghaidh màthar‑cèile.”

Agus thuirt Ìosa cuideachd ris an t‑sluagh, “Nuair a chì sibh sgòth ag èirigh anns an àird an iar, anns a' bhad canaidh sibh, ‘Tha dòrtadh a' tighinn,’ agus 's ann mar sin a tha a' tachairt. Agus nuair a shèideas a' ghaoth a deas, canaidh sibh, ‘Bidh teas ann,’ agus tha e a' tachairt. A bhreug‑chràbhaichean! Is aithne dhuibh ciamar a dh'eadar‑mhìnicheas sibh dreach na talmhainn is nan speur; ach ciamar nach eil sibh ag eadar‑mhìneachadh an ama seo fhèin?
“Agus carson nach toir sibh breith air ur son fhèin a thaobh dè a tha ceart? Fhad 's a bhios tu a' dol led neach‑casaid chun an ùghdarrais, dèan dìcheall rèite a dhèanamh leis air an t‑slighe air eagal 's gun dragh e chun a' bhritheimh thu agus gun toir am britheamh thairis dhan oifigear thu agus gun tilg an t‑oifigear dhan phrìosan thu. Tha mi ag ràdh riut nach fhaigh thu a‑mach gus am pàigh thu an sgillinn mu dheireadh.”

Escolta Lùcas 12