Versets bíblics populars de Лука 14

Comparteix

«Ким Мениң яныма гелип, атасыны, энесини, аялыны, бала-чагасыны, доганыны, уясыны, хатда өз җаныны хем йигренмесе, Мениң шәгирдим болуп билмез.

Ким өз хачыны гөтерип, Мениң ызыма дүшмесе, Мениң шәгирдим болуп билмез.

Өзүни ёкары тутян адам песелдилер, пес тутян болса бейгелдилер».

Шейлеликде, сизиң хер бириңиз әхли задыңыздан эл чекмесеңиз, Мениң шәгирдим болуп билмерсиңиз.

Айдалы, араңыздан бири минара гурмак ислейәр. Ол илки отурып, муны тамамламага пулуның етип-етмеҗекдигини хасапламазмы? Себәби минараның бинядыны тутуп, соң иши тамамлап билмесе, муны гөренлериң хеммеси оңа гүлер. Олар: „Бу адам муны гурмага башлады, эмма тамамлап билмеди“ диерлер.

Мейлис гураныңда гарыплары, майыплары, агсаклары, көрлери чагыр. Шонда сен ялканарсың. Чүнки олар саңа өвезини долуп билмезлер, мунуң өвези саңа догры адамларың дирелен вагты берлер» дийди.

Дуз говы затдыр, эмма ол өз тагамыны йитирсе, онда оңа нәдип тагам берлер? Ол не топрага, не-де дөкүне ярар, оны зир-зибиле зыңарлар. Эшитмәге гулагы бар адам эшитсин!»