Versets bíblics populars de Eoin 21

Comparteix

Annsin, nuair do ḃí iṫte aca, aduḃairt Íosa le Peadar, A Ṡíomóin Eoin, an annsa leat‐sa ’ná leo so mé? Aduḃairt seisean leis, Is eaḋ, a Ṫiġearna is eol duit gur ab ionṁain liom ṫú. Aduḃairt sé leis, Beaṫuiġ m’uain. Aduḃairt sé arís leis an dara h‐uair, A Ṡíomóin Eoin, An ḃfuil gráḋ agat dom? Aduḃairt seisean leis, Atá, a Ṫiġearna: atá a ḟios agat gur ab ionṁain liom ṫú. Aduḃairt sé leis, Bí id’ aoḋaire dom’ ċaoiriḃ. Aduḃairt sé leis an tríoṁaḋ h‐uair, A Ṡíomóin Eoin, An ionṁain leat mé? Do ġoill sé ar Ṗeadar go nduḃairt sé leis an tríoṁaḋ h‐uair, An ionṁain leat mé? Agus aduḃairt sé leis, A Ṫiġearna, is eol duit an uile niḋ; atá a ḟios agat gur ab ionṁain liom ṫú. Aduḃairt Íosa leis, Beaṫuiġ mo ċaoiriġ.

Go fírinneaċ, adeirim leat, Nuair do ḃí tú óg, do ċuirṫeá do ċrios umat, agus do ṡiuḃalṫá id’ roġa áite; aċt nuair ḃéas tú aosta, sínfiḋ tú amaċ do láṁa, agus cuirfiḋ duine eile an crios umat, agus tógfaiḋ sé ṫú i n‐áit naċ áil leat.

Agus aduḃairt sé leo, Cuiriḋ an líon amaċ ar an taoḃ ḋeas de’n ḃád, agus do‐ġeoḃaiḋ siḃ. Do ċuireadar, mar sin, agus annsin níor ḟéadadar a ṫarraing, do ḃí an oiread sin éisc ans.

Aduḃairt Peadar leo, Atáim‐se ag dul ag iascaireact. Aduḃradar‐san leis, Raċaimíd i n‐éinḟeaċt leat. D’imṫiġeadar, agus ċuadar isteaċ san mbád: agus níor ġaḃadar éinniḋ an oiḋċe sin.