ลูก๋า 16

16
กำเผียบ​เรื่อง​ป้อ​บ้าน​ตี้​บ่ซื่อสัตย์
1พระเยซู​เล่า​เรื่อง​หื้อ​หมู่​สาวก​ฟัง​ว่า “เศรษฐี​คน​นึ่ง​มี​ป้อบ้าน มี​คน​มา​ฟ้อง​เศรษฐี​ว่า​ป้อบ้าน​ของ​เขา​ใจ๊​จ่าย​สตางค์​บ่ถูก 2เศรษฐี​จึง​ฮ้อง​ป้อบ้าน​มา​ถาม​ว่า ‘เรื่อง​ตี้​เฮา​ได้ยิน​มา​เป๋น​จาใด หื้อ​เอา​สมุด​บันทึก​ฮับ​จ่าย​ของ​เจ้า​มา​ลอ ย้อน​เจ้า​จะ​เป๋น​ป้อบ้าน​ต่อ​ไป​บ่ได้​แล้ว’ 3ป้อ​บ้าน​คน​นั้น​กึ๊ด​ใน​ใจ๋​ว่า ‘เฮา​จะ​เยียะ​จาใด​ดี ย้อน​นาย​จะ​ถอด​เฮา​ออก​จาก​หน้าตี้ ป้อบ้าน​จะ​ไป​ฮับจ้าง​ขุด​ดิน​ก็​บ่มี​แฮง จะ​ขอ​คน​อื่น​กิ๋น​ก็​อาย​เขา 4เฮา​กึ๊ด​ได้​แล้ว​ว่า​จะ​เยียะ​จาใด​ดี เปื้อ​ต๋อน​ถูก​ถอด​ออก​จาก​หน้าตี้​ป้อบ้าน คน​อื่น​ยัง​ต้อนฮับ​เฮา​ไว้​ใน​เฮือน​เขา​ต่อ​ไป​ได้’ 5ป้อบ้าน​นั้น​ก็​ฮ้อง​ลูก​หนี้​ของ​นาย​มา​ตึง​หมด​ถาม​คน​หัวที​ว่า ‘ต้าน​เป๋น​หนี้​นาย​ของ​ข้า​เต้าใด’ 6เขา​ตอบ​ว่า ‘เป๋น​หนี้​น้ำมัน​บ่ากอกเทศ​ร้อย​ถัง’ ป้อบ้าน​บอก​เขา​ว่า ‘เอา​ใบ​แจ้ง​หนี้​มา นั่ง​ลง​ขะใจ๋​แก้​เป๋น​ห้า​สิบ​ถัง​เน่อ’ 7แล้ว​ถาม​แหม​คน​นึ่ง​ว่า ‘ต้าน​เป๋น​หนี้​เต้าใด’ เขา​ตอบ​ว่า ‘เป๋น​หนี้​ข้าว​สาลี​ร้อย​กระสอบ’ ป้อบ้าน​ก็​บอก​ว่า ‘เอา​ใบ​แจ้ง​หนี้​มา​แก้​เป๋น​แปด​สิบ​กระสอบ​เน่อ’ 8เศรษฐี​ก็​ยกย่อง​ป้อบ้าน​ขี้โก๋ง​คน​นั้น​ว่า​เขา​หลวก​ใน​เรื่อง​นี้ ย้อน​ว่า​คน​ตังหลาย​ตี้​อยู่​ฝ่าย​โลก​นี้​ก็​หลวก​ใน​เรื่อง​ของ​โลก​นัก​เหลือ​คน​ของ​พระเจ้า
9“เฮา​บอก​ต้าน​ตังหลาย​ว่า หื้อ​ใจ๊​ทรัพย์​สมบัติ​ตี้​มี​อยู่​ใน​โลก​นี้​จ้วย​คน​อื่น​เปื้อ​หื้อ​เป๋น​เปื้อน​กั๋น เปื้อ​ว่า​เมื่อ​ทรัพย์​สมบัติ​เสี้ยง​แล้ว พระเจ้า​จะ​ต้อนฮับ​ต้าน​เข้า​ใน​สวรรค์
10“คน​ตี้​ซื่อสัตย์​ใน​สิ่ง​หน้อยๆ จะ​ซื่อสัตย์​ใน​สิ่ง​ตี้​ใหญ่ คน​ตี้​บ่ซื่อสัตย์​ใน​สิ่ง​หน้อยๆ ก็​จะ​บ่ซื่อสัตย์​ใน​สิ่ง​ใหญ่​ตวย 11แล้ว​ถ้า​ต้าน​ตังหลาย​บ่ซื่อสัตย์​ใน​ทรัพย์​สมบัติ​ฝ่าย​โลก ใผ​จะ​มอบ​ทรัพย์​สมบัติ​ตี้​เตี้ยง​แต๊​หื้อ​ต้าน​กา 12ถ้า​ต้าน​ตังหลาย​บ่ซื่อสัตย์​ใน​ของ​ของ​คน​อื่น ใผ​จะ​มอบ​ทรัพย์​สมบัติ​ของ​ต้าน​หื้อ​เป๋น​ของ​ต้าน​ได้ 13บ่มี​ใผ​จะ​ฮับ​ใจ๊​เจ้านาย​สอง​คน​พร้อม​กั๋น​ได้ ย้อน​ว่า​เขา​จะ​จัง​นาย​คน​นึ่ง แล้ว​ก็​ฮัก​นาย​แหม​คน​นึ่ง กาว่า​เขา​ก็​จะ​ซื่อสัตย์​กับ​นาย​คน​นึ่ง แต่​จะ​ดู​ถูก​ดู​แควน​นาย​แหม​คน​นึ่ง เจ้น​เดียว​กั๋น​ต้าน​จะ​ฮับใจ๊​พระเจ้า​แล้ว​จะ​ฮับใจ๊​เงินคำ​พร้อม​กั๋น​บ่ได้”
บท​บัญญัติ​กับ​แผ่นดิน​ของ​พระเจ้า
14ส่วน​หมู่​ฟาริสี​ตี้​หัน​แก่​เงิน เมื่อ​ได้ยิน​กำ​หมู่​นั้น​ก็​ปา​กั๋น​ใค่​หัว​ใส่​พระองค์ 15พระเยซู​อู้​กับ​หมู่​เขา​ว่า “เจ้า​ตังหลาย​แต่ง​เป๋น​คน​ถูกต้อง​ต๋าม​ธรรม​ต่อหน้า​คน แต่​พระเจ้า​ฮู้​ใจ๋​ของ​ต้าน​ตังหลาย​ดี สิ่ง​ตี้​คน​หัน​ว่า​มี​ก้า​กับ​น่า​นับถือ สำหรับ​พระเจ้า​นั้น​หัน​ว่า​เป๋น​สิ่ง​ตี้​น่า​จัง
16“จาว​ยิว​ได้​ใจ๊​บท​บัญญัติ​ของ​โมเสส​กับ​กำ​เขียน​ของ​ผู้​เป๋น​ปาก​เป๋น​เสียง​แตน​พระเจ้า มา​จ๋น​แผว​สมัย​ยอห์น​ผู้​หื้อ​บัพติศมา แล้ว​ก็​มี​ก๋าน​บอก​ข่าวดี​เรื่อง​แผ่นดิน​ของ​พระเจ้า คน​ตังหลาย​ก็​ลู่​กั๋น​เข้า​ไป​ใน​แผ่นดิน​นั้น 17ฟ้า​กับ​ดิน​จะ​ล่วง​ป๊น​ไป ก็​ง่าย​เหลือ​บท​บัญญัติ​ขีดๆ นึ่ง​จะ​ตก​ไป
18“ป้อจาย​คน​ใด​ตี้​ละ​เมีย​ไป​มี​เมีย​ใหม่ ก็​ผิด​เรื่อง​ก๋าน​ล่วง​ประเวณี​แล้ว ถ้า​คน​ใด​ไป​เอา​แม่​ฮ้าง​มา​เป๋น​เมีย ก็​ผิด​เรื่อง​ก๋าน​ล่วง​ประเวณี​เหมือน​กั๋น
เศรษฐี​กับ​คน​ขอตาน
19“มี​เศรษฐี​คน​นึ่ง​นุ่ง​ห่ม​ผ้า​รากา​แปง​กับ​ป่าน​อย่าง​ดี กิ๋น​ดี​อยู่​ดี​ตึง​วัน 20มี​แหม​คน​นึ่ง​เป๋น​ขอ​ตาน​จื้อ​ลาซารัส เป๋น​ตุ่ม​เต๋ม​เนื้อ​เต๋ม​ตั๋ว มี​คน​เอา​เขา​มา​นอน​ไว้​ตี้​ปะตู๋​ฮั้ว​บ้าน​ของ​เศรษฐี 21เขา​หวัง​ว่า​จะ​ได้​กิ๋น​เศษ​ของ​กิ๋น​ตี้​ตก​จาก​โต๊ะ​อาหาร​ของ​เศรษฐี แม้​แต่​หมา​ก็​มา​เลีย​ตุ่ม​ตี้​เนื้อ​ตั๋ว​ของ​เขา 22ต่อ​มา​ขอตาน​คน​นั้น​ต๋าย หมู่​ทูตสวรรค์​ก็​ปา​เขา​ไป​อยู่​กับ​อับราฮัม​บน​สวรรค์ แหม​บ่เมิน​เศรษฐี​นั้น​ต๋าย ก็​ถูก​ฝัง​ไว้ 23แล้ว​ได้​ไป​อยู่​แดน​คน​ต๋าย มี​ความ​ตุ๊ก​เวทนา​ขนาด เศรษฐี​แหงน​ผ่อ​หัน​อับราฮัม​อยู่​ไก๋ ลาซารัส​ก็​อยู่​กับ​ต้าน 24เศรษฐี​ก็​ฮ้อง​ว่า ‘ป้อ​อับราฮัม​เหย ขอ​อินดู​ข้าพเจ้า​เต๊อะ ขอ​ใจ๊​ลาซารัส​เอา​ป๋าย​นิ้ว​จุ่ม​น้ำ​มา​จิ​ลิ้น​ข้าพเจ้า​หน้อย ข้าพเจ้า​จะ​ได้​เย็น​พ่อง ย้อน​อยู่​ตี้​นี่​เปล๋วไฟ​ฮ้อน ตุ๊ก​ทรมาน​ขนาด’ 25อับราฮัม​จึง​ตอบ​ว่า ‘ลูก​เหย เจ้า​กึ๊ด​ผ่อ​เต๊อะ​ว่า​เมื่อ​ยัง​มี​จีวิต​อยู่ เจ้า​ได้​ของ​ดี​มา​ตลอด แต่​ลาซารัส​ได้​สิ่ง​บ่ดี​เลย บ่าเดี่ยว​นี้​เขา​ได้ฮับ​ก๋าน​ปลอบใจ๋ แต่​เจ้า​ได้ฮับ​ความ​ตุ๊ก​ทรมาน 26แหม​อย่าง​นึ่ง หละหว่าง​เฮา​กับ​เจ้า​มี​ห้วย​เลิ็ก​กั้น​อยู่ ใผ​ใค่​ข้าม​จาก​นี่​ไป​หา​เจ้า​ตึง​บ่ได้ กาว่า​จะ​ข้าม​จาก​ตี้​หั้น​มา​หา​เฮา​ก็​บ่ได้’ 27เศรษฐี​นั้น​จึง​อู้​ว่า ‘ป้อ​ครับ ถ้า​จาอั้น​ขอ​ใจ๊​ลาซารัส​ไป​บ้าน​ป้อ​ข้าพเจ้า​กำ​เต๊อะ 28ย้อน​ข้าพเจ้า​มี​ปี้น้อง​ห้า​คน​ตวย​กั๋น หื้อ​ลาซารัส​ตักเตื๋อน​หมู่​เขา เผื่อ​ว่า​เมื่อ​หมู่​เขา​ต๋าย​จะ​บ่ได้​เข้า​มา​อยู่​ใน​ตี้​ตุ๊ก​ทรมาน​นี้’ 29อับราฮัม​จึง​ตอบ​เขา​แหม​ว่า ‘หมู่​เขา​มี​กำสอน​ของ​โมเสส​กับ​หมู่​ผู้​เป๋น​ปาก​เป๋น​เสียง​แตน​พระเจ้า​หั้น​แล้ว หื้อ​หมู่​เขา​ฟัง​กำสอน​ของ​หมู่​นั้น​เต๊อะ’ 30เศรษฐี​นั้น​ก็​ว่า ‘บ่ได้ ป้อ​อับราฮัม​ครับ ถ้า​คน​นึ่ง​ตี้​เป๋น​ขึ้น​จาก​ความ​ต๋าย​ปิ๊ก​ไป​บอก​หมู่​เขาๆ ก็​จะ​กลับใจ๋​จาก​บาป’ 31อับราฮัม​ก็​บอก​แหม​ว่า ‘ถ้า​หมู่​เขา​บ่ฟัง​สิ่ง​ตี้​โมเสส​กับ​หมู่​ผู้​เป๋น​ปาก​เป๋น​เสียง​แตน​พระเจ้า​สอน​มา​แล้ว เถิง​คน​ตี้​เป๋น​ขึ้น​จาก​ความ​ต๋าย จะ​ปิ๊ก​ไป​บอก​เขาๆ ก็​ตึง​บ่เจื้อ’ ”

Subratllat

Comparteix

Copia

None

Vols que els teus subratllats es desin a tots els teus dispositius? Registra't o inicia sessió