Гелип чыкыш 8
8
8‑нҗи бап
Нух гәмиден чыкяр
1Нух хем-де онуң билен гәмиде болан хайванлардыр малларың әхлисини Худай ятдан чыкарманды. Худай ерде шемал өвүсдирди; сув чекилмәге башлады.
2Дүйпсүз чуңлугың чешмелери бекленди,
Гөклериң пенҗирелери япылды,
Гөкдәки ягыш диңди.
3Сув ер йүзүнден кем-кемден чекилди; йүз элли гүнден соң сув песелди. 4Гәми единҗи айың он едиси гүни Арарат дагларында сакланды. 5Онунҗы ая ченли сув песелмегини довам этди; онунҗы айың бири гүни дагларың башы гөрүнди.
6-7Кырк гүнден соң Нух өз ясан гәмисиниң пенҗиресини ачды-да, бир гарганы чыкарып, учурып гойберди; гарга тә ер гураянча учуп гезиберди. 8Соңра сувуң ерден долы чекилендигини я-да чекилмәндигини билмек үчин Нух бир кепдерини учурып гойберди. 9Кепдери гонара ер тапман, онуң янына гәмә доланып гелди, чүнки ериң йүзи энтек хем сув билен өртүленди. Нух элини узадып кепдерини тутды-да, оны өз янына гәмә алды. 10Нух еди гүн гарашандан соң, ене-де кепдерини учурып гойберди. 11Кепдери агшам онуң янына доланып гелди. Бу гезек онуң агзында зейтун агаҗының тәзе ёлнан япрагы барды. Нух сувуң ерден чекилендигине гөз етирди. 12Ол ене еди гүн гарашандан соң, кепдерини үчүнҗи гезек иберди. Кепдери бу сапар ызына доланмады.
13Нухуң өмрүниң алты йүз биринҗи йылының илкинҗи айының бирине сув ерден чекилипди. Нух гәминиң үчегини сөкүп, даш-төверегине серетди; ериң йүзи сарыгыпды. 14Икинҗи айың йигрими едисине ер бүтинлей гурады. 15-17Реб Нуха: «Аялың, огулларың ве гелинлериң билен гәмиден чык. Яныңда бар болан җанлы-җандарларың әхлисини – әхли хайванлары: гушлары, маллары, сүйрениҗилери өзүң билен гәмиден алып чык. Гой, олар ериң йүзүне яйрап, өрңәп көпелсинлер» дийди. 18Нух аялы, огуллары ве гелинлери билен гәмиден чыкды. 19Әхли хайванлар, әхли сүйрениҗилер, әхли гушлар – ер йүзүнде херекет эдйән бүтин җандарлар өз гөрнүшлери билен гәмиден чыкдылар. 20Нух Реббе гурбанлык сыпасыны гурды; ол халал хайванлардыр гушларың бирнәчесини алды-да, олары гурбанлык сыпасының үстүнде гоюп, Реббе якма гурбанлык берди. 21Реб якымлы ысы алып, Өз янындан шейле дийди: «Мундан бейләк ер хич хачан ынсан зерарлы нәлетленмез, чүнки онуң калбындакы пәли-ниети яшлыгындан бәри писдир. Мен инди хич хачан бүтин җанлы-җандарлары шу эдишим ялы хеләклемерин. 22Индиден бейләк ерде экишдир орумың, аңзакдыр җөвзаның, томусдыр гышың хем-де гиҗе-гүндизиң өмүрбойы ызы үзүлмез».
S'ha seleccionat:
Гелип чыкыш 8: TukCyr16
Subratllat
Comparteix
Copia
Vols que els teus subratllats es desin a tots els teus dispositius? Registra't o inicia sessió
© Мукаддес Китап Терҗиме Институты, 2016
Гелип чыкыш 8
8
8‑нҗи бап
Нух гәмиден чыкяр
1Нух хем-де онуң билен гәмиде болан хайванлардыр малларың әхлисини Худай ятдан чыкарманды. Худай ерде шемал өвүсдирди; сув чекилмәге башлады.
2Дүйпсүз чуңлугың чешмелери бекленди,
Гөклериң пенҗирелери япылды,
Гөкдәки ягыш диңди.
3Сув ер йүзүнден кем-кемден чекилди; йүз элли гүнден соң сув песелди. 4Гәми единҗи айың он едиси гүни Арарат дагларында сакланды. 5Онунҗы ая ченли сув песелмегини довам этди; онунҗы айың бири гүни дагларың башы гөрүнди.
6-7Кырк гүнден соң Нух өз ясан гәмисиниң пенҗиресини ачды-да, бир гарганы чыкарып, учурып гойберди; гарга тә ер гураянча учуп гезиберди. 8Соңра сувуң ерден долы чекилендигини я-да чекилмәндигини билмек үчин Нух бир кепдерини учурып гойберди. 9Кепдери гонара ер тапман, онуң янына гәмә доланып гелди, чүнки ериң йүзи энтек хем сув билен өртүленди. Нух элини узадып кепдерини тутды-да, оны өз янына гәмә алды. 10Нух еди гүн гарашандан соң, ене-де кепдерини учурып гойберди. 11Кепдери агшам онуң янына доланып гелди. Бу гезек онуң агзында зейтун агаҗының тәзе ёлнан япрагы барды. Нух сувуң ерден чекилендигине гөз етирди. 12Ол ене еди гүн гарашандан соң, кепдерини үчүнҗи гезек иберди. Кепдери бу сапар ызына доланмады.
13Нухуң өмрүниң алты йүз биринҗи йылының илкинҗи айының бирине сув ерден чекилипди. Нух гәминиң үчегини сөкүп, даш-төверегине серетди; ериң йүзи сарыгыпды. 14Икинҗи айың йигрими едисине ер бүтинлей гурады. 15-17Реб Нуха: «Аялың, огулларың ве гелинлериң билен гәмиден чык. Яныңда бар болан җанлы-җандарларың әхлисини – әхли хайванлары: гушлары, маллары, сүйрениҗилери өзүң билен гәмиден алып чык. Гой, олар ериң йүзүне яйрап, өрңәп көпелсинлер» дийди. 18Нух аялы, огуллары ве гелинлери билен гәмиден чыкды. 19Әхли хайванлар, әхли сүйрениҗилер, әхли гушлар – ер йүзүнде херекет эдйән бүтин җандарлар өз гөрнүшлери билен гәмиден чыкдылар. 20Нух Реббе гурбанлык сыпасыны гурды; ол халал хайванлардыр гушларың бирнәчесини алды-да, олары гурбанлык сыпасының үстүнде гоюп, Реббе якма гурбанлык берди. 21Реб якымлы ысы алып, Өз янындан шейле дийди: «Мундан бейләк ер хич хачан ынсан зерарлы нәлетленмез, чүнки онуң калбындакы пәли-ниети яшлыгындан бәри писдир. Мен инди хич хачан бүтин җанлы-җандарлары шу эдишим ялы хеләклемерин. 22Индиден бейләк ерде экишдир орумың, аңзакдыр җөвзаның, томусдыр гышың хем-де гиҗе-гүндизиң өмүрбойы ызы үзүлмез».
S'ha seleccionat:
:
Subratllat
Comparteix
Copia
Vols que els teus subratllats es desin a tots els teus dispositius? Registra't o inicia sessió
© Мукаддес Китап Терҗиме Институты, 2016