Metta 20
20
Pʼalêd rʼezêd tirîya û heqê wan
1«Pʼadşatîya Eʼzmana mîna vê yekê ye: Merivekî xweyîmilkʼ sibehê zû rʼabû, wekî bona rʼezê tirîyêd xwe pʼala bigire. 2Ewî pʼalarʼa rʼojê zîvek qirar kir û ew şandine nava rʼezê xwe. 3Nêzîkî sihʼeta neha#20:3 Bi yûnanî xeber bi xeber aha ye: «Sihʼeta sisîya». Lê wî çaxî li gora eʼdetê cihûya sihʼeta sisîya bi sihʼeta îroyîn sihʼeta nehaye sibehê zû ye. Bona cihûya, hingê sihʼet derkʼetina rʼojêva destpêdibû. Usa jî ev şirovekirin bona rʼêza 4-a hʼeta 9-a ye. derkʼet, hinekêd dine ku bazarêda betal sekinîbûn dîtin 4û gote wan: ‹Hûn jî herʼine nava rʼezê min û çi heqê we ye, ezê bidime we›. Ew jî çûn. 5Dîsa sihʼeta donzdeha û sihʼeta sisîya derkʼet û usa kir. 6Û nêzîkî sihʼeta pênca derkʼet, hinekêd din jî ku betal sekinîbûn dîtin û gote wan: ‹Çima tʼemamîya rʼojê hûn li vir betal sekinîne?› 7Wana jêrʼa got: ‹Kesekî em pʼale negirtin›. Ewî wanarʼa got: ‹Hûn jî herʼine nava rʼezê min›.
8Gava rʼo çû ava, xweyê rʼez wekʼîlê mala xwerʼa got: ‹Gazî pʼala ke, heqê wan bidê, ji yêd paşin destpêbike hʼeta yêd pêşin›. 9Ew pʼalêd ku sihʼeta pênca girtibûn, hatin û her yekî zîvek stand. 10Gava yêd pêşin jî hatin, wana tʼirê ewê zêde bistînin. Lê wana jî her yekî zîvek stand. 11Gava heqê xwe standin, hindava xweyê rʼezda bîna xwe teng kirin û gotin: 12‹Me tʼemamîya giranîya rʼojê û germa wê kʼişand, lê evêd paşwextîyê ku hatin sihʼetekê jî nexebitîn, te ew himberî me kirin›. 13Malxê ji wan yekîrʼa got: ‹Heval! Ez neheqîyê li te nakim. Tu minrʼa zîvekî qayl nebûyî? 14Heqê xwe bistîne û herʼe. Ez dixwazim çawa ku min da te, usa jî bidime evê paşin. 15Yan îzina min li ser malê min tʼune, çi ku ez bixwazim wê jî bikim? Yan tu hʼevsûdîyê dikî, ku ez merʼd im?›
16Bi vî awayî yêd paş wê bibine pêş û yêd pêş wê bibine paş#20:16 Nav hinek destnivîsarada ev jî heye: «Çimkî gazîkirî gelek in, lê bijartî hindik in». ».
Îsa cara sisîya derheqa mirina xweda dibêje
(Marqos 10:32-34; Lûqa 18:31-34)
17Çaxê Îsa hildikʼişîya Orşelîmê, tʼenê her donzdeh şagirtêd Xwe tʼevî Xwe birin û rʼêda gote wan: 18«Bibihên! Em hevraz diçine Orşelîmê. Kurʼê Mêriv wê bikʼeve destê serekêd kʼahîna û qanûnzana. Ewê jêrʼa kuştinê derxin 19û Wî bidine destê necihûya, wekî qerfê xwe li Wî bikin, bidin ber qamçîya û xaç kin. Lê rʼoja sisîya Ewê ji mirinê rʼabe».
Xwestina dîya kurʼêd Zebedî
(Marqos 10:35-45)
20Hingê dîya kurʼêd Zebedî tʼevî her du kurʼêd xwe hate cem Îsa, xwe avîte nigê Wî tiştek jê dixwest. 21Îsa jê pirsî: «Tu çi dixwazî?» Ewê gote Wî: «Bêje, ku ev her du kurʼêd min li nav Pʼadşatîya Teda, yek li milê Teyî rʼastê, yê din jî li milê Teyî çʼepê rʼûnê». 22Lê Îsa li wan vegerʼand û got: «Hûn nizanin çi dixwazin. Gelo hûn dikarin ji wê kʼasê vexwin, ya ku Ezê vexwim?#20:22 Nav hinek destnivîsarada ev jî heye: «Yan bi wê nixumandinê bêne nixumandinê, ku Ezê bême nixumandinê?» » Wana gote Wî: «Belê, em dikarin». 23Ewî wanarʼa got: «Rʼast e hûnê wê kʼasa Min vexwin, lê îzina li milê Minî çʼep û rʼastê rʼûniştinê ne destê Minda ye. Ew cî bona wan in, kʼîjanarʼa alîyê Bavê Minda hatine hazirkirinê».
24Gava her dehe şagirtêd din ev yek bihîst, dilê wan ji her du bira ma. 25Lê Îsa ew gazî cem xwe kirin û got: «Hûn zanin ku mîrêd mileta serdestîyê wan dikin û giregirêd wan hʼukumî ser wan dikin. 26Lê nava weda gerekê usa nîbe. Kʼî ku nava weda dixwaze bibe yê mezin, gerekê bibe berdestîyê we. 27Û kʼî ku nava weda dixwaze bibe pêş, gerekê bibe xulamê we, 28çawa ku Kurʼê Mêriv nehatîye ku jêrʼa berdestîyê bikin, lê wekî Ew Xwexa berdestîyê bike û eʼmirê Xwe bide, ku geleka bikʼirʼe».
Îsa du kora qenc dike
(Marqos 10:46-52; Lûqa 18:35-43)
29Gava ewana ji Erîhayê derkʼetin, eʼlaleteke giran da pey Wî çû. 30Va du kor ser wê rʼê rʼûniştibûn. Gava bihîstin ku Îsa derbaz dibe, kirine qîrʼîn û gotinê: «Xudan#20:30 Nav hinek destnivîsarada «Xudan» tʼune. , Kurʼê Dawid, li me were rʼeʼmê». 31Eʼlaletê li wan hilat, ku dengê xwe bibirʼin, lê wana hê kire qîrʼîn û gotinê: «Xudan, Kurʼê Dawid, me were rʼeʼmê!» 32Îsa sekinî, gazî wan kir û got: «Hûn çi ji Min dixwazin ku Ez bona we bikim?» 33Wana jêrʼa got: «Xudan, bira çʼeʼvêd me vebin». 34Gunê Îsa li wan hat û dest danî ser çʼeʼvêd wan. Destxweda çʼeʼvêd wan dîtin, dane pey Îsa çûn.
S'ha seleccionat:
Metta 20: KmrNTL
Subratllat
Comparteix
Copia
Vols que els teus subratllats es desin a tots els teus dispositius? Registra't o inicia sessió
© Институт перевода Библии, 2000, 2011
Metta 20
20
Pʼalêd rʼezêd tirîya û heqê wan
1«Pʼadşatîya Eʼzmana mîna vê yekê ye: Merivekî xweyîmilkʼ sibehê zû rʼabû, wekî bona rʼezê tirîyêd xwe pʼala bigire. 2Ewî pʼalarʼa rʼojê zîvek qirar kir û ew şandine nava rʼezê xwe. 3Nêzîkî sihʼeta neha#20:3 Bi yûnanî xeber bi xeber aha ye: «Sihʼeta sisîya». Lê wî çaxî li gora eʼdetê cihûya sihʼeta sisîya bi sihʼeta îroyîn sihʼeta nehaye sibehê zû ye. Bona cihûya, hingê sihʼet derkʼetina rʼojêva destpêdibû. Usa jî ev şirovekirin bona rʼêza 4-a hʼeta 9-a ye. derkʼet, hinekêd dine ku bazarêda betal sekinîbûn dîtin 4û gote wan: ‹Hûn jî herʼine nava rʼezê min û çi heqê we ye, ezê bidime we›. Ew jî çûn. 5Dîsa sihʼeta donzdeha û sihʼeta sisîya derkʼet û usa kir. 6Û nêzîkî sihʼeta pênca derkʼet, hinekêd din jî ku betal sekinîbûn dîtin û gote wan: ‹Çima tʼemamîya rʼojê hûn li vir betal sekinîne?› 7Wana jêrʼa got: ‹Kesekî em pʼale negirtin›. Ewî wanarʼa got: ‹Hûn jî herʼine nava rʼezê min›.
8Gava rʼo çû ava, xweyê rʼez wekʼîlê mala xwerʼa got: ‹Gazî pʼala ke, heqê wan bidê, ji yêd paşin destpêbike hʼeta yêd pêşin›. 9Ew pʼalêd ku sihʼeta pênca girtibûn, hatin û her yekî zîvek stand. 10Gava yêd pêşin jî hatin, wana tʼirê ewê zêde bistînin. Lê wana jî her yekî zîvek stand. 11Gava heqê xwe standin, hindava xweyê rʼezda bîna xwe teng kirin û gotin: 12‹Me tʼemamîya giranîya rʼojê û germa wê kʼişand, lê evêd paşwextîyê ku hatin sihʼetekê jî nexebitîn, te ew himberî me kirin›. 13Malxê ji wan yekîrʼa got: ‹Heval! Ez neheqîyê li te nakim. Tu minrʼa zîvekî qayl nebûyî? 14Heqê xwe bistîne û herʼe. Ez dixwazim çawa ku min da te, usa jî bidime evê paşin. 15Yan îzina min li ser malê min tʼune, çi ku ez bixwazim wê jî bikim? Yan tu hʼevsûdîyê dikî, ku ez merʼd im?›
16Bi vî awayî yêd paş wê bibine pêş û yêd pêş wê bibine paş#20:16 Nav hinek destnivîsarada ev jî heye: «Çimkî gazîkirî gelek in, lê bijartî hindik in». ».
Îsa cara sisîya derheqa mirina xweda dibêje
(Marqos 10:32-34; Lûqa 18:31-34)
17Çaxê Îsa hildikʼişîya Orşelîmê, tʼenê her donzdeh şagirtêd Xwe tʼevî Xwe birin û rʼêda gote wan: 18«Bibihên! Em hevraz diçine Orşelîmê. Kurʼê Mêriv wê bikʼeve destê serekêd kʼahîna û qanûnzana. Ewê jêrʼa kuştinê derxin 19û Wî bidine destê necihûya, wekî qerfê xwe li Wî bikin, bidin ber qamçîya û xaç kin. Lê rʼoja sisîya Ewê ji mirinê rʼabe».
Xwestina dîya kurʼêd Zebedî
(Marqos 10:35-45)
20Hingê dîya kurʼêd Zebedî tʼevî her du kurʼêd xwe hate cem Îsa, xwe avîte nigê Wî tiştek jê dixwest. 21Îsa jê pirsî: «Tu çi dixwazî?» Ewê gote Wî: «Bêje, ku ev her du kurʼêd min li nav Pʼadşatîya Teda, yek li milê Teyî rʼastê, yê din jî li milê Teyî çʼepê rʼûnê». 22Lê Îsa li wan vegerʼand û got: «Hûn nizanin çi dixwazin. Gelo hûn dikarin ji wê kʼasê vexwin, ya ku Ezê vexwim?#20:22 Nav hinek destnivîsarada ev jî heye: «Yan bi wê nixumandinê bêne nixumandinê, ku Ezê bême nixumandinê?» » Wana gote Wî: «Belê, em dikarin». 23Ewî wanarʼa got: «Rʼast e hûnê wê kʼasa Min vexwin, lê îzina li milê Minî çʼep û rʼastê rʼûniştinê ne destê Minda ye. Ew cî bona wan in, kʼîjanarʼa alîyê Bavê Minda hatine hazirkirinê».
24Gava her dehe şagirtêd din ev yek bihîst, dilê wan ji her du bira ma. 25Lê Îsa ew gazî cem xwe kirin û got: «Hûn zanin ku mîrêd mileta serdestîyê wan dikin û giregirêd wan hʼukumî ser wan dikin. 26Lê nava weda gerekê usa nîbe. Kʼî ku nava weda dixwaze bibe yê mezin, gerekê bibe berdestîyê we. 27Û kʼî ku nava weda dixwaze bibe pêş, gerekê bibe xulamê we, 28çawa ku Kurʼê Mêriv nehatîye ku jêrʼa berdestîyê bikin, lê wekî Ew Xwexa berdestîyê bike û eʼmirê Xwe bide, ku geleka bikʼirʼe».
Îsa du kora qenc dike
(Marqos 10:46-52; Lûqa 18:35-43)
29Gava ewana ji Erîhayê derkʼetin, eʼlaleteke giran da pey Wî çû. 30Va du kor ser wê rʼê rʼûniştibûn. Gava bihîstin ku Îsa derbaz dibe, kirine qîrʼîn û gotinê: «Xudan#20:30 Nav hinek destnivîsarada «Xudan» tʼune. , Kurʼê Dawid, li me were rʼeʼmê». 31Eʼlaletê li wan hilat, ku dengê xwe bibirʼin, lê wana hê kire qîrʼîn û gotinê: «Xudan, Kurʼê Dawid, me were rʼeʼmê!» 32Îsa sekinî, gazî wan kir û got: «Hûn çi ji Min dixwazin ku Ez bona we bikim?» 33Wana jêrʼa got: «Xudan, bira çʼeʼvêd me vebin». 34Gunê Îsa li wan hat û dest danî ser çʼeʼvêd wan. Destxweda çʼeʼvêd wan dîtin, dane pey Îsa çûn.
S'ha seleccionat:
:
Subratllat
Comparteix
Copia
Vols que els teus subratllats es desin a tots els teus dispositius? Registra't o inicia sessió
© Институт перевода Библии, 2000, 2011