लूका 22
22
यहूदाको बिश्वासघात
(मत्ती २६:१४-१६; मर्क १४:१०-११)
1अखमिरी रोटा काजबार नजिकै आइरइथ्यो। यइलाइ निस्तार काजबार भणिन्छ। 2यहुदि मुख्य पुजारि रे मोशाको कानुन सिकाउन्यावाला उनलाइ कसेरी माद्दाउ भणि मौका खोजन्थ्या, तर मान्स धेकि तिनन डराउन्थ्या। 3तब बार शिष्यामि हइ एक जाना यहूदा इस्करियोत भितर सैतान पस्यो। 4तिनरा हात उनलाइ कसेरी पकडाइ दिउ भणि यहुदि मुख्य पुजारि रे कप्तानका वाँ गइबर तइले सल्ला अर्यो। 5तिनन खुशी भया, रे तइलाइ रुप्या दिन्या कबुल अर्यो। 6त्यो सहमत भयो, रे भिड नभया बेलामि तिनले येशूलाइ धोका दिइबार कस्याँ यहुदि मुख्य पुजारि का हातमि पकडाउन मदत अरु भणबर उ असल मौका खोज्ज पस्यो।
अन्तिम भोज
(मत्ती २६:१७-३०; मर्क १४:१२-२६; यूह १३:२१-३०)
7अखमिरी रोटिका काजबार पइल्लिका दिनमि जब तिन निस्तार काजबारको पाठालाइ बलिदान अरन्थ्या। 8उनले पत्रुस रे यूहन्नालाइ यिसो भणबर पठायो, “गइबर हामरा निउति निस्तार काजबारको खानाइ तयार अर।”
9तिननले उनलाइ भण्यो, “हाम यो खानाइ काँ तयार अद्दाउँ?”
10उनले तिननलाइ भण्यो, “यरुशलेम सहरमि जा रे एक मान्स पानीको फोलो समाइबर जन्नारया भेट्याछौ, 11रे तम उसैका पछा लाग्या। जइ घरमि उ पस्याछ, तइ घरका मालिकलाइ तम भण: गुरु जी भण्नाहान कि त्यो व्यवस्थित पाउना कोठा काँ छ जा म लगइ आफना शिष्यासित निस्तार काजबारको भोज खान्याहु? 12उनले तमलाइ निक्केरि व्यवस्थित तयार पाण्याको मल्तिरको कोठा धेकाउन्या छ रे तइ कोठामी हामकिलाइ निस्तारको भोज खानाइकिलाइ तयार अर।”
13येशूका दुइ शिष्या सहरतिर आया रे येशूले भण्या जसोइ पायो पइ तिननले ताँ निस्तार काजबारको भोज तयार अर्यो।
14जब बेला भयो, तब उन छान्या शिष्यासित खानाइ खान बस्या। 15उनले तिननलाइ भण्यो, “मइले दु:ख पाउनाइ रे मद्दा हइ अगाडी यो निस्तार काजबारको भोज तमनसित खान्या ठुलो मन अरिराइथ्या, 16क्याकि म तमनलाइ भण्नउ, म अर्खो निस्तार काजबारको भोज खान्या आथिन, जबसम्म परमेश्वरले भविष्यमी आफना राज्यमि यइको पुरा अर्थ दिनाइन्न।”
17तब येशू अंगुरको रसकि कटौरा समाइबर परमेश्वरलाइ धन्यबाद चडाया पछा तिनले भण्यो, “यो लिय रे एक-अर्खालाइ बाण। 18क्याकि म तमनलाइ भण्नउ, परमेश्वरको राज्य नआउन्ज्या सम्म परमेश्वरका राज्यमि म नयाँ अंगुरको रस पिउनइन।”
19तइ पछा तिनन खानाइ तयार थ्या, पइ येशूले रोटा समाइबर परमेश्वरलाइ धन्यबाद दिइबर तोड्यो, रे रोटाका टुकरा उठाइबर आफ्ना शिष्यालाइ दियो रे भण्यो, “लिय यो खा, तमनका निउति दिया यो मेरो शरीर हो। मेरो सम्जनामि यो अर्या।”
20यिसेरी खाइसक्या पछा उनले अंगुरको रसको कटौरा समाइबर परमेश्वरलाइ धन्यबाद दिइबर आफ्ना शिष्यालाइ दियो, रे तिनन सबैले त्यो पियो। येशूले तिनलाइ भण्यो, “यो अंगुरको रस मेरो रगत हो। यो भौत मान्सनका निउति बलिदानका रुपमि बागाइन्या छ, यो मेरो रगतमि स्थापित अरिन्या नयाँ करार हो। 21तर हेर, जइ मान्सले मसित आफ्नो रोटो हामरा थालमि चोपिराइछ, 22क्याकि म, मान्सको चेलो त भणिया अन्सार जानइ पणन्छ, पइ तइ मान्सलाइ ठुलो सजाय हुन्या छ जइले मलाइ पकडाउनालाइ दुश्मनलाइ सहयोग अरन्छ।” 23तिननमि हइ यिसो काम अदद्या को होलो भणि तिनन एक अर्खासित बहस अद्द पस्या।
24आब तिननमि हइ ठुलो को हो? भणि शिष्या आपसमा बिबाद अर्याथ्यो। 25उनले तिननलाइ भण्यो, यइ संसारका सासक आफ्नो अधिकार प्रयोग अददु आफ्नो अधिनमी भएका मान्समि अधिकार जमाउन सासन अद्दाहान, रे तिननमि अधिकार चलाउन्या उपकारि भणिनाहान। 26तर तमन तसा जन भया। तमनमि हइ सब भण्ना ठुलो हुन्या इच्छा अर्यो भण्या तइले आफलाइ सब भण्ना नानो बनाउ, रे अगुवा हुन्या सेवक बनोस। 27क्याकि भण्या ठुलो को हो? खानाइ खान बस्या कि सेवा अदद्या? खानाइ खान बस्या मान्स ठुलो हुन्छ। तर म तमनका बिचमि एक जाना सेवा अदद्या जसो छु। 28तमन चाइ मेरा परीक्षामि मलाइ साथ दिन्या हौ। 29जसेरि मेरा पिताले मलाइ एक राज्य दियो, म लगइ तमनलाइ राज्य दिनउ, 30कि मेरा राज्यमि तमन मेरा टेबलमि खान्या रे पिन्या लगइ हउ, रे इस्राएल देशका बारइ कुलको न्याय अरिबर सिंहासनमि बस्या हौ।
पत्रुसको इन्कारको अगमबाणी
(मत्ती २६:३१-३५; मर्क १४:२७-३१; यूह १३:३६-३८)
31“सिमोन, सिमोन, होशियार हो, सैतानले परमेश्वर बठेइ तमन सबको परिक्षा अद्दया अनुमति मागिराइछ, निकोलाइ ननिको बठेइ अलग अद्दाइलाइ, जसेरि खेतालाले गउँलाइ भुस बठेइ अलग अरन्छ। 32तर तमनले ममि बिश्वास अद्द जन छाडउ भणबर मइले तमरा निउति प्रार्थना अर्या, रे तुइले परमेश्वरतिर फर्क्या पछा तेरा भाइनलाइ स्थिर अरा।” 33तइ पछा पत्रुसले उनलाइ भण्यो, “हे प्रभु, म तमसित झेलमि रे मद्दाइ सम्म जानाइ तयार छु।” 34उनले भण्यो, “पत्रुस, साँच्चि, म तमलाइ भण्नउ कि इसइ रात दुइ बेर भाल्या बास्सा हइ पइल्ली तुइले मलाइ तीन बेर सम्म चिन्नइन भणन्या हइ।”
35तब येशूले तिननलाइ भण्यो, “जब मइले तमनलाइ पैसा, झोला रे बिना जुता सुसमाचार प्रचार अददाइ बाइर पठाइराइथ्या, कि तमनलाइ केइ कुरणीको कमी भयो?” तिननले भण्यो, “भएइन।” 36तब उनले तिननलाइ भण्यो, “तर आब मान्सन हमरा बिरुद्दमि छन, तबइकिलाइ जइसित पैसा छ, तइले त्यो लइजाउ रे तसेरि झोला लगइ बोकउ। जइसित तरबार आथिन, तइले आफ्नो कोट बेचिबर एक तरबार किनउ। 37म तमनलाइ भण्नउ, ‘उनलाइ अपराधिसित अपराधिका जसो ब्यबहार अरियो’ भणि पबित्र सास्त्रमि लेखियकि कुरणी ममि पुरा हुनुइ पणन्छ। हो, मेरा बारेमि लेखिया कुरणी साच्ची हुन्नाछ।” 38तब शिष्याले भण्यो, हे प्रभु, हेद्दा, याँ दुइ तरबार छन। उनले भण्यो, तति भया पुगन्छ।
जैतुन डाँडामि येशूको प्रार्थना
(मत्ती २६:३६-४६; मर्क १४:३२-४२)
39बाइर निकलिबर सदाइ जसेरि उन जैतुन डाँडामि गया, रे उनरा शिष्या लगइ पछा-पछा लाग्या। 40तइ ठाउँमि पुग्या पछा येशूले आफना शिष्यालाइ भण्यो, “जाग रे प्रार्थना अर कि कोइ पापका परीक्षामि तम जन पड्या, तमरो मन निको अद्दाइ चाहन्छ, तर तमरो शरीर कमजोर छ।” 41येशूले तिनन बठेइ लगभग तीस मिटर पलतिर जाइबर घुडा टेकिबर परमेश्वरसित प्रार्थना अर्यो, 42“अब्बा, मेरो पिता यदि यो तमरा योजनामि सम्भब भया बर, मलाइ तइ दु:ख बठेइ बचाइ दिय जो मेरा वाँ आउन्ना छ। तमकीलाइ सब कुरणी सम्भब छ। यइ दु:खलाइ आउन जन दिय। रे तम तसोइ अर जो तम चाहन्छौ, यो नइ कि जो म चाहानौ।” 43तब स्वर्ग बठेइ एक स्वर्गदुत उनलाइ बल दिनाइ उनरा वाँ धेका पड्या। 44उन बड्ताइ संकटमि पडिबर आग्रहपुर्वक प्रार्थना अद्द पस्या, रे उनरो पसिना रगत जसा ठुला-ठुला थोपा भुइमि झडिरइथ्या।
45प्रार्थना बठेइ उठीबर शिष्याका वाँ आउँन्ज्या येशू प्रार्थना अरिबर फर्कि आया उनले आफना तिन जाना शिष्यालाइ सिइरया धेक्यो। 46उनले तिननलाइ भण्यो, “तमन क्याकि सिरइछौ? जाग रे प्रार्थना अर कि कोइ पापका परीक्षामि तम जन पड्या, तमरो मन निको अद्दालाइ चाहन्छ, तर तमरो शरीर कमजोर छ।”
येशू पकोडियाका
(मत्ती २६:४७-५६; मर्क १४:४३-५०; यूह १८:३-११)
47उन बोल्ला बोल्लाइ, एक भिड ताँ आयो। बार शिष्यमि हइ एक जाना यहूदा भण्न्या तिनरा अगाडी-अगाडी आयो। येशूलाइ भाती खानाइ त्यो उनरा नजिकै गयो। 48तर येशूले तइलाइ भण्यो, “यहूदा, क्या तु म, मान्सको चेलोलाइ भात्तीले बिश्वासघात अद्द चहान्छइ?” 49तब उनरा इथउथ भयाले कि हुन्या हो, त्यो धेकिबर उनलाइ भण्यो, “प्रभु, क्या हाम तरबार चलाउनाउ?” 50तिननमि हइ एक जनाले यहुदि प्रधान पुजारिका दासलाइ तरबार हाणिबर एक कान काटदियो। 51तर येशूले भण्यो, “भयो, आब रन्दे।” तइ मान्सको कान छोइबर उनले तइलाइ निको बनाइदियो। 52उनरा बिरुद्द आया यहुदि मुख्य पुजारि, मन्दिरका कप्तान, रे यहुदि मान्सनका अगुवालाइ येशूले भण्यो, “कि तमन मलाइ डाँका माणिबर म किलाइ तरबार लठ्ठा लेइबर पकोड्डयाइ आया हौ? 53म दिन दिनइ तमसित मन्दिरमि बसिबर शिक्षा दिन्थ्या, रे तमले मलाइ पकोडेइ पकोड्यान। तर आब तमरो समय हो, रे अन्धकारको सक्ति यइ हो।”
पत्रुसले ख्रीष्टलाइ इन्कार अर्याको
(मत्ती २६:६९-७५; मर्क १४:६६-७२; यूह १८:१५-१८,२५-२७)
54तिननले येशूलाइ पकडीबर लैय्या, रे उनलाइ यहुदि प्रधान पुजारिका घर लेइबर आया। तर पत्रुस दुर बठेइ उनरा पछा-पछा लाग्यो। 55ताँ आगनका बिच आगो बालिबर मान्स जमा होइबर बसिरइथ्या। पत्रुस लगइ तिननसित बस्यो। 56एक नौकर्नीले आगा उजालामि उइलाइ नजिक आइबर ध्यान दिबर हेरि, रे भणि यिन मान्स लगइ उनसँङै थ्या। 57तर पत्रुसले यिसो भणबर इन्कार अर्यो, ए नारी, म उनलाइ पछेण्नइन। 58केइ बेर पछा अर्खि नौकर्नी मिहइ एक पत्रुसलाइ ताँ कल्लिया धेकिबर भण्यो, “तु लगइ तिननमि को एक हइ।” तर पत्रुसले जबाफ दियो, “ए मान्स, म होइन।” 59करीब: एक घन्टा बित्या पछा अर्खो एक जनाले जोर दिइबर यिसो भण्यो, निश्चय यिन मान्स तिनसँङै थ्या, क्याकि यिन लगइ गालील जिल्लाका रइछन। 60तर पत्रुसले भण्यो, “ए मान्स, तु कि भण्नाछइ, म चिन्नै चिन्नैन।” त्यो बोल्ला बोल्लाइ भाल्या बास्यो। 61तइ पछा येशूले फर्किबर पत्रुसलाइ हेर्यो। “आज दुइ बेर भाल्या बास्सा हइ पइल्ली तीन बेर सम्म तु मलाइ इन्कार अद्देहइ” भणि भण्या प्रभुको बचन पत्रुसलाइ याद आयो। 62रे आफना दुखलाइ समालि नसकिबर धुरु-धुरु रुन पस्यो।
येशूको अपमान
(मत्ती २६:६७-६८; मर्क १४:६५)
63तब येशूलाइ पकड्या मान्सले उनरो गिल्ला अर्यो, रे कोइ मुक्का हाण्न पस्या, 64तिननले उनरा आँखा बुजिबर भण्न लाग्या, “यदि तु अगमबक्ता हउ भण्या, भण कइले तुलाइ हाण्यो!” लौ, अगमबाणी भण। 65तिननले येशूका बिरुद्दमि और भौत तिरस्कारपूर्ण कुरणी भण्यो।
महासभाका अगाडी येशू
(मत्ती २६:५७-६८; मर्क १४:३-६५; यूह १८:१९-२४)
66परभातइ बेला जमा भया मान्सन यहुदि मान्सनका अगुवा, यहुदि मुख्य पुजारिन रे मोशाको कानुन सिकाउन्यावाला दुइले उनलाइ आफ्नो यहुदि महासभामि लैय्या, 67रे भण्यो, “तु ख्रीष्ट हइ भण्या हामलाइ भण।” उनले तिननलाइ भण्यो, “मइले भण्या लगइ तम पत्याउन्या होनु।” 68रे यदि मइले प्रश्न अर्या लगइ भण्या तमन जबाफ दिन सक्द्या होनु। 69तर आब म, मान्सको चेलो परमेश्वरका दाइन तिर सम्मान सित बस्स्या हो। 70तब तिनन सबले भण्यो, “तसो भया, कि तु परमेश्वरको चेलो हइ?” उनले तिननलाइ उत्तर दियो, “तमनले भण्या, ‘म उइ हु’।” 71तिननले भण्यो, “हामलाइ कोइ साक्षि चाइनइन! क्याकी उइले परमेश्वरको निन्दा अर्याको हामले तसइका मुख बठेइ सुणिहाल्या।”
S'ha seleccionat:
लूका 22: DTYNT
Subratllat
Comparteix
Copia
Vols que els teus subratllats es desin a tots els teus dispositius? Registra't o inicia sessió
Dotyali (डोटेली) New Testament, by The Love Fellowship is licensed under Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 License.
लूका 22
22
यहूदाको बिश्वासघात
(मत्ती २६:१४-१६; मर्क १४:१०-११)
1अखमिरी रोटा काजबार नजिकै आइरइथ्यो। यइलाइ निस्तार काजबार भणिन्छ। 2यहुदि मुख्य पुजारि रे मोशाको कानुन सिकाउन्यावाला उनलाइ कसेरी माद्दाउ भणि मौका खोजन्थ्या, तर मान्स धेकि तिनन डराउन्थ्या। 3तब बार शिष्यामि हइ एक जाना यहूदा इस्करियोत भितर सैतान पस्यो। 4तिनरा हात उनलाइ कसेरी पकडाइ दिउ भणि यहुदि मुख्य पुजारि रे कप्तानका वाँ गइबर तइले सल्ला अर्यो। 5तिनन खुशी भया, रे तइलाइ रुप्या दिन्या कबुल अर्यो। 6त्यो सहमत भयो, रे भिड नभया बेलामि तिनले येशूलाइ धोका दिइबार कस्याँ यहुदि मुख्य पुजारि का हातमि पकडाउन मदत अरु भणबर उ असल मौका खोज्ज पस्यो।
अन्तिम भोज
(मत्ती २६:१७-३०; मर्क १४:१२-२६; यूह १३:२१-३०)
7अखमिरी रोटिका काजबार पइल्लिका दिनमि जब तिन निस्तार काजबारको पाठालाइ बलिदान अरन्थ्या। 8उनले पत्रुस रे यूहन्नालाइ यिसो भणबर पठायो, “गइबर हामरा निउति निस्तार काजबारको खानाइ तयार अर।”
9तिननले उनलाइ भण्यो, “हाम यो खानाइ काँ तयार अद्दाउँ?”
10उनले तिननलाइ भण्यो, “यरुशलेम सहरमि जा रे एक मान्स पानीको फोलो समाइबर जन्नारया भेट्याछौ, 11रे तम उसैका पछा लाग्या। जइ घरमि उ पस्याछ, तइ घरका मालिकलाइ तम भण: गुरु जी भण्नाहान कि त्यो व्यवस्थित पाउना कोठा काँ छ जा म लगइ आफना शिष्यासित निस्तार काजबारको भोज खान्याहु? 12उनले तमलाइ निक्केरि व्यवस्थित तयार पाण्याको मल्तिरको कोठा धेकाउन्या छ रे तइ कोठामी हामकिलाइ निस्तारको भोज खानाइकिलाइ तयार अर।”
13येशूका दुइ शिष्या सहरतिर आया रे येशूले भण्या जसोइ पायो पइ तिननले ताँ निस्तार काजबारको भोज तयार अर्यो।
14जब बेला भयो, तब उन छान्या शिष्यासित खानाइ खान बस्या। 15उनले तिननलाइ भण्यो, “मइले दु:ख पाउनाइ रे मद्दा हइ अगाडी यो निस्तार काजबारको भोज तमनसित खान्या ठुलो मन अरिराइथ्या, 16क्याकि म तमनलाइ भण्नउ, म अर्खो निस्तार काजबारको भोज खान्या आथिन, जबसम्म परमेश्वरले भविष्यमी आफना राज्यमि यइको पुरा अर्थ दिनाइन्न।”
17तब येशू अंगुरको रसकि कटौरा समाइबर परमेश्वरलाइ धन्यबाद चडाया पछा तिनले भण्यो, “यो लिय रे एक-अर्खालाइ बाण। 18क्याकि म तमनलाइ भण्नउ, परमेश्वरको राज्य नआउन्ज्या सम्म परमेश्वरका राज्यमि म नयाँ अंगुरको रस पिउनइन।”
19तइ पछा तिनन खानाइ तयार थ्या, पइ येशूले रोटा समाइबर परमेश्वरलाइ धन्यबाद दिइबर तोड्यो, रे रोटाका टुकरा उठाइबर आफ्ना शिष्यालाइ दियो रे भण्यो, “लिय यो खा, तमनका निउति दिया यो मेरो शरीर हो। मेरो सम्जनामि यो अर्या।”
20यिसेरी खाइसक्या पछा उनले अंगुरको रसको कटौरा समाइबर परमेश्वरलाइ धन्यबाद दिइबर आफ्ना शिष्यालाइ दियो, रे तिनन सबैले त्यो पियो। येशूले तिनलाइ भण्यो, “यो अंगुरको रस मेरो रगत हो। यो भौत मान्सनका निउति बलिदानका रुपमि बागाइन्या छ, यो मेरो रगतमि स्थापित अरिन्या नयाँ करार हो। 21तर हेर, जइ मान्सले मसित आफ्नो रोटो हामरा थालमि चोपिराइछ, 22क्याकि म, मान्सको चेलो त भणिया अन्सार जानइ पणन्छ, पइ तइ मान्सलाइ ठुलो सजाय हुन्या छ जइले मलाइ पकडाउनालाइ दुश्मनलाइ सहयोग अरन्छ।” 23तिननमि हइ यिसो काम अदद्या को होलो भणि तिनन एक अर्खासित बहस अद्द पस्या।
24आब तिननमि हइ ठुलो को हो? भणि शिष्या आपसमा बिबाद अर्याथ्यो। 25उनले तिननलाइ भण्यो, यइ संसारका सासक आफ्नो अधिकार प्रयोग अददु आफ्नो अधिनमी भएका मान्समि अधिकार जमाउन सासन अद्दाहान, रे तिननमि अधिकार चलाउन्या उपकारि भणिनाहान। 26तर तमन तसा जन भया। तमनमि हइ सब भण्ना ठुलो हुन्या इच्छा अर्यो भण्या तइले आफलाइ सब भण्ना नानो बनाउ, रे अगुवा हुन्या सेवक बनोस। 27क्याकि भण्या ठुलो को हो? खानाइ खान बस्या कि सेवा अदद्या? खानाइ खान बस्या मान्स ठुलो हुन्छ। तर म तमनका बिचमि एक जाना सेवा अदद्या जसो छु। 28तमन चाइ मेरा परीक्षामि मलाइ साथ दिन्या हौ। 29जसेरि मेरा पिताले मलाइ एक राज्य दियो, म लगइ तमनलाइ राज्य दिनउ, 30कि मेरा राज्यमि तमन मेरा टेबलमि खान्या रे पिन्या लगइ हउ, रे इस्राएल देशका बारइ कुलको न्याय अरिबर सिंहासनमि बस्या हौ।
पत्रुसको इन्कारको अगमबाणी
(मत्ती २६:३१-३५; मर्क १४:२७-३१; यूह १३:३६-३८)
31“सिमोन, सिमोन, होशियार हो, सैतानले परमेश्वर बठेइ तमन सबको परिक्षा अद्दया अनुमति मागिराइछ, निकोलाइ ननिको बठेइ अलग अद्दाइलाइ, जसेरि खेतालाले गउँलाइ भुस बठेइ अलग अरन्छ। 32तर तमनले ममि बिश्वास अद्द जन छाडउ भणबर मइले तमरा निउति प्रार्थना अर्या, रे तुइले परमेश्वरतिर फर्क्या पछा तेरा भाइनलाइ स्थिर अरा।” 33तइ पछा पत्रुसले उनलाइ भण्यो, “हे प्रभु, म तमसित झेलमि रे मद्दाइ सम्म जानाइ तयार छु।” 34उनले भण्यो, “पत्रुस, साँच्चि, म तमलाइ भण्नउ कि इसइ रात दुइ बेर भाल्या बास्सा हइ पइल्ली तुइले मलाइ तीन बेर सम्म चिन्नइन भणन्या हइ।”
35तब येशूले तिननलाइ भण्यो, “जब मइले तमनलाइ पैसा, झोला रे बिना जुता सुसमाचार प्रचार अददाइ बाइर पठाइराइथ्या, कि तमनलाइ केइ कुरणीको कमी भयो?” तिननले भण्यो, “भएइन।” 36तब उनले तिननलाइ भण्यो, “तर आब मान्सन हमरा बिरुद्दमि छन, तबइकिलाइ जइसित पैसा छ, तइले त्यो लइजाउ रे तसेरि झोला लगइ बोकउ। जइसित तरबार आथिन, तइले आफ्नो कोट बेचिबर एक तरबार किनउ। 37म तमनलाइ भण्नउ, ‘उनलाइ अपराधिसित अपराधिका जसो ब्यबहार अरियो’ भणि पबित्र सास्त्रमि लेखियकि कुरणी ममि पुरा हुनुइ पणन्छ। हो, मेरा बारेमि लेखिया कुरणी साच्ची हुन्नाछ।” 38तब शिष्याले भण्यो, हे प्रभु, हेद्दा, याँ दुइ तरबार छन। उनले भण्यो, तति भया पुगन्छ।
जैतुन डाँडामि येशूको प्रार्थना
(मत्ती २६:३६-४६; मर्क १४:३२-४२)
39बाइर निकलिबर सदाइ जसेरि उन जैतुन डाँडामि गया, रे उनरा शिष्या लगइ पछा-पछा लाग्या। 40तइ ठाउँमि पुग्या पछा येशूले आफना शिष्यालाइ भण्यो, “जाग रे प्रार्थना अर कि कोइ पापका परीक्षामि तम जन पड्या, तमरो मन निको अद्दाइ चाहन्छ, तर तमरो शरीर कमजोर छ।” 41येशूले तिनन बठेइ लगभग तीस मिटर पलतिर जाइबर घुडा टेकिबर परमेश्वरसित प्रार्थना अर्यो, 42“अब्बा, मेरो पिता यदि यो तमरा योजनामि सम्भब भया बर, मलाइ तइ दु:ख बठेइ बचाइ दिय जो मेरा वाँ आउन्ना छ। तमकीलाइ सब कुरणी सम्भब छ। यइ दु:खलाइ आउन जन दिय। रे तम तसोइ अर जो तम चाहन्छौ, यो नइ कि जो म चाहानौ।” 43तब स्वर्ग बठेइ एक स्वर्गदुत उनलाइ बल दिनाइ उनरा वाँ धेका पड्या। 44उन बड्ताइ संकटमि पडिबर आग्रहपुर्वक प्रार्थना अद्द पस्या, रे उनरो पसिना रगत जसा ठुला-ठुला थोपा भुइमि झडिरइथ्या।
45प्रार्थना बठेइ उठीबर शिष्याका वाँ आउँन्ज्या येशू प्रार्थना अरिबर फर्कि आया उनले आफना तिन जाना शिष्यालाइ सिइरया धेक्यो। 46उनले तिननलाइ भण्यो, “तमन क्याकि सिरइछौ? जाग रे प्रार्थना अर कि कोइ पापका परीक्षामि तम जन पड्या, तमरो मन निको अद्दालाइ चाहन्छ, तर तमरो शरीर कमजोर छ।”
येशू पकोडियाका
(मत्ती २६:४७-५६; मर्क १४:४३-५०; यूह १८:३-११)
47उन बोल्ला बोल्लाइ, एक भिड ताँ आयो। बार शिष्यमि हइ एक जाना यहूदा भण्न्या तिनरा अगाडी-अगाडी आयो। येशूलाइ भाती खानाइ त्यो उनरा नजिकै गयो। 48तर येशूले तइलाइ भण्यो, “यहूदा, क्या तु म, मान्सको चेलोलाइ भात्तीले बिश्वासघात अद्द चहान्छइ?” 49तब उनरा इथउथ भयाले कि हुन्या हो, त्यो धेकिबर उनलाइ भण्यो, “प्रभु, क्या हाम तरबार चलाउनाउ?” 50तिननमि हइ एक जनाले यहुदि प्रधान पुजारिका दासलाइ तरबार हाणिबर एक कान काटदियो। 51तर येशूले भण्यो, “भयो, आब रन्दे।” तइ मान्सको कान छोइबर उनले तइलाइ निको बनाइदियो। 52उनरा बिरुद्द आया यहुदि मुख्य पुजारि, मन्दिरका कप्तान, रे यहुदि मान्सनका अगुवालाइ येशूले भण्यो, “कि तमन मलाइ डाँका माणिबर म किलाइ तरबार लठ्ठा लेइबर पकोड्डयाइ आया हौ? 53म दिन दिनइ तमसित मन्दिरमि बसिबर शिक्षा दिन्थ्या, रे तमले मलाइ पकोडेइ पकोड्यान। तर आब तमरो समय हो, रे अन्धकारको सक्ति यइ हो।”
पत्रुसले ख्रीष्टलाइ इन्कार अर्याको
(मत्ती २६:६९-७५; मर्क १४:६६-७२; यूह १८:१५-१८,२५-२७)
54तिननले येशूलाइ पकडीबर लैय्या, रे उनलाइ यहुदि प्रधान पुजारिका घर लेइबर आया। तर पत्रुस दुर बठेइ उनरा पछा-पछा लाग्यो। 55ताँ आगनका बिच आगो बालिबर मान्स जमा होइबर बसिरइथ्या। पत्रुस लगइ तिननसित बस्यो। 56एक नौकर्नीले आगा उजालामि उइलाइ नजिक आइबर ध्यान दिबर हेरि, रे भणि यिन मान्स लगइ उनसँङै थ्या। 57तर पत्रुसले यिसो भणबर इन्कार अर्यो, ए नारी, म उनलाइ पछेण्नइन। 58केइ बेर पछा अर्खि नौकर्नी मिहइ एक पत्रुसलाइ ताँ कल्लिया धेकिबर भण्यो, “तु लगइ तिननमि को एक हइ।” तर पत्रुसले जबाफ दियो, “ए मान्स, म होइन।” 59करीब: एक घन्टा बित्या पछा अर्खो एक जनाले जोर दिइबर यिसो भण्यो, निश्चय यिन मान्स तिनसँङै थ्या, क्याकि यिन लगइ गालील जिल्लाका रइछन। 60तर पत्रुसले भण्यो, “ए मान्स, तु कि भण्नाछइ, म चिन्नै चिन्नैन।” त्यो बोल्ला बोल्लाइ भाल्या बास्यो। 61तइ पछा येशूले फर्किबर पत्रुसलाइ हेर्यो। “आज दुइ बेर भाल्या बास्सा हइ पइल्ली तीन बेर सम्म तु मलाइ इन्कार अद्देहइ” भणि भण्या प्रभुको बचन पत्रुसलाइ याद आयो। 62रे आफना दुखलाइ समालि नसकिबर धुरु-धुरु रुन पस्यो।
येशूको अपमान
(मत्ती २६:६७-६८; मर्क १४:६५)
63तब येशूलाइ पकड्या मान्सले उनरो गिल्ला अर्यो, रे कोइ मुक्का हाण्न पस्या, 64तिननले उनरा आँखा बुजिबर भण्न लाग्या, “यदि तु अगमबक्ता हउ भण्या, भण कइले तुलाइ हाण्यो!” लौ, अगमबाणी भण। 65तिननले येशूका बिरुद्दमि और भौत तिरस्कारपूर्ण कुरणी भण्यो।
महासभाका अगाडी येशू
(मत्ती २६:५७-६८; मर्क १४:३-६५; यूह १८:१९-२४)
66परभातइ बेला जमा भया मान्सन यहुदि मान्सनका अगुवा, यहुदि मुख्य पुजारिन रे मोशाको कानुन सिकाउन्यावाला दुइले उनलाइ आफ्नो यहुदि महासभामि लैय्या, 67रे भण्यो, “तु ख्रीष्ट हइ भण्या हामलाइ भण।” उनले तिननलाइ भण्यो, “मइले भण्या लगइ तम पत्याउन्या होनु।” 68रे यदि मइले प्रश्न अर्या लगइ भण्या तमन जबाफ दिन सक्द्या होनु। 69तर आब म, मान्सको चेलो परमेश्वरका दाइन तिर सम्मान सित बस्स्या हो। 70तब तिनन सबले भण्यो, “तसो भया, कि तु परमेश्वरको चेलो हइ?” उनले तिननलाइ उत्तर दियो, “तमनले भण्या, ‘म उइ हु’।” 71तिननले भण्यो, “हामलाइ कोइ साक्षि चाइनइन! क्याकी उइले परमेश्वरको निन्दा अर्याको हामले तसइका मुख बठेइ सुणिहाल्या।”
S'ha seleccionat:
:
Subratllat
Comparteix
Copia
Vols que els teus subratllats es desin a tots els teus dispositius? Registra't o inicia sessió
Dotyali (डोटेली) New Testament, by The Love Fellowship is licensed under Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 License.