Metta 9
9
Dokuzinği bab.
1We kajyga girüp, öte tarafa gečerek, kendi šehrine geldi.
2We ište, ona döšckte jatar bir kötürüm getyrdyler; we Ysa onlaryn imanyni görmekle, kötürüme: »Oglum, ğesaretlen; günahlaryn sana afw olundi,« dedi.
3We ište, ulemadan ba’zileri kendi kendilerine: »Bu adam küfr edijor,« dediler.
4We Ysa onlaryn efkjaryni bilmekle, dedi ky: »Ničün kalblarynyzde fena šejler düšünijorsynyz?«
5Čünky kangisi kolaj dyr: Günahlaryn afw olundi, demesi‐mi? joksa: Kalk, we gez, demesi‐mi?
6Amma ibn‐ül‐insanyn jer üzerynde günahlar afw etmeje hükjumeti war idygyni bilmenyz ičün — (ol zeman kötürüme): »Kalk, döšegyni kaldyrüp, chanene git,« dedi.
7Ol dachi kalkup, chanesine gitti.
8We chalk bunu görmekle, teağğüb edüp, adamlara böjle kudret weren allaha hamd ejlediler.
9We Ysa oradan ilerü gečer iken, gümrük mahallynde oturur Metta nam bir adam gördykte, ona: »Ardymğe gel!« dedi. Ol dachi kalkup, onun ardynğe gitti.
10We waky oldi ky chanede sofraja oturdygynde, ište, čok gümrükčiler, we günahkjarlar gelüp, Ysa we onun šagyrdleri ile beraber sofraja oturdiler.
11We Ferisiler bunu görmekle, onun šagyrdlerine: »Sizyn muallymynyz ničün gümrükčiler we günahkjarlar ile taam edijor?« dediler.
12Ysa dachi bunu išittykte, onlara: »Sag olanlar dejil, anğak ylletlü olanlar hekime muhtağ dir.
13Imdi gidüp: »Kurban dejil, merhamet isterym! Kelamynyn ma’nasyni öjreninyz; zira salyhleri dejil, fakat günahkjarleri töbeje da’wet etmeje geldym,« dedi.
14Ol zeman Jahjanyn šagyrdleri onun janyna gelüp: »Ničün biz we Ferisiler čok oruğ tuttygymyz halde, senyn šagyrdleryn tutmazlar?« dediler.
15Ysa dachi onlara chytaben: »Düjünğileryn — güweji janlarynda bulundykče — hazin olmalari mümkin‐mi dyr? Amma güwejinyn onlardan alynağagi günler gelyr, we ol zeman oruğ tutağaklar dyr.
16We hič bir kimse jeni čoka parčasyni eski libasa jama komaz, zira libasyn ta’miri ičün konylan jama ondan koparmagle, jyrtmagi daha fena olur.
17We jeni šarabi eski tulumlara komazlar, joksa tulumlar jyrtylüp, šarab dökülyr, we tulumlar dachi telef olur. Lakin jeni šarabi jeni tulumlara korlar, we ikisi‐da mahfuz olur,« dedi.
18Bu nesneleri onlara söjlemekte iken, ište, bir rejs gelüp, ona seğde ederek: »Kyzym el‐an wefat etmyš dyr; lakin sen gelüp, onun üzerine elyni waz ejle, we hajat bulağak tyr,« dedi.
19Ysa dachi kalkup, šagyrdleri‐le beraber onun ardynğe gitti.
20We ište, on iki seneden beri nezf‐i deme mübtela olan bir kari arkasyndan jaklašup, libasynyn etegine dokundi.
21Zira kendi kendine: »Anğak libasyne dokunsam, chalas bulurum,« der idi.
22We Ysa dönüp, onu gördykte: »Ğesaretlen, ej kyzym; imanyn seni chalas ejledi,« dedi. Kari dachi ol saat chalas buldi.
23We Ysa ol rejsyn chanesine gelüp, najzenler ile welwele eden chalki gördykte;
24Onlara: »Čekylynyz, zira kyz wefat etmedi, anğak ujujor,« dedi, we ona güldiler.
25Imdi chalk čykaryldykte, kendisi ičerü girüp, kyzyn elini tutti. Ol dachi kalkti.
26We bu wakaanyn chaberi ol dijaryn her tarafyne šajy oldi.
27We Ysa oradan ilerü gider iken, ardynğe iki a’ma gelüp: »Ja ibn‐i Daud, bize merhamet ejle,« dejerek, ferjad ederler idi.
28We ewe girdygynde, ol a’malar onun nezdine geldiler. Ysa dachi onlara: »Bunu etmeje kadyr oldygyme inanyr‐mi sinyz?« demekle onlar ona: »Beli, ja rabb!« dediler.
29Ol zeman gözlerine dokunup: »Size imanynyze göre olsun!« dedi.
30We onlaryn gözleri ačyldi; we Ysa onlara: »Sakynyn kimse bilmesyn!« dejü, ekiden tenbih ejledi.
31Onlar ise, čykup, bütün ol dijarde chaberini nešr ettiler.
32We onlar čykar iken, ište, janyna dilsyz we meğnun bir adam getyrdiler.
33We ğinn ichrağ olundykte, ol dilsyz söjledi. We chalk teağğüb edüp: »Israjilde hič bir wakyt böjle šej görülmemyš dyr,« dediler.
34Fakat Ferisiler: »Ğinnleryn rejsi wasitasile ğinnleri ichrağ eder,« dediler.
35We Ysa onlaryn synagoglerynde ta’lim ile bešaret‐i melkjuti wa’z ederek, we chalkta her new maraz, we her türlü chastalygi def ederek, ğümle šehirleri we kjöjleri dolašyr idi.
36We chalki görmekle onlara terahhüm etti, zira čobani olmajan, kojunlar gibi jorgun we perišan idiler.
37Ol zeman šagyrdlerine chytaben: »Gerčy hasad čok, amma amele az dyr.
38Imdi hasadyn sahybine kendi hasadyne amele göndersyn, dejü, niaz edinyz,« dedi.
S'ha seleccionat:
Metta 9: TURMAT
Subratllat
Comparteix
Copia
Vols que els teus subratllats es desin a tots els teus dispositius? Registra't o inicia sessió
Transcribed from the Bible Society edition. Published in Vienna in 1883.
Metta 9
9
Dokuzinği bab.
1We kajyga girüp, öte tarafa gečerek, kendi šehrine geldi.
2We ište, ona döšckte jatar bir kötürüm getyrdyler; we Ysa onlaryn imanyni görmekle, kötürüme: »Oglum, ğesaretlen; günahlaryn sana afw olundi,« dedi.
3We ište, ulemadan ba’zileri kendi kendilerine: »Bu adam küfr edijor,« dediler.
4We Ysa onlaryn efkjaryni bilmekle, dedi ky: »Ničün kalblarynyzde fena šejler düšünijorsynyz?«
5Čünky kangisi kolaj dyr: Günahlaryn afw olundi, demesi‐mi? joksa: Kalk, we gez, demesi‐mi?
6Amma ibn‐ül‐insanyn jer üzerynde günahlar afw etmeje hükjumeti war idygyni bilmenyz ičün — (ol zeman kötürüme): »Kalk, döšegyni kaldyrüp, chanene git,« dedi.
7Ol dachi kalkup, chanesine gitti.
8We chalk bunu görmekle, teağğüb edüp, adamlara böjle kudret weren allaha hamd ejlediler.
9We Ysa oradan ilerü gečer iken, gümrük mahallynde oturur Metta nam bir adam gördykte, ona: »Ardymğe gel!« dedi. Ol dachi kalkup, onun ardynğe gitti.
10We waky oldi ky chanede sofraja oturdygynde, ište, čok gümrükčiler, we günahkjarlar gelüp, Ysa we onun šagyrdleri ile beraber sofraja oturdiler.
11We Ferisiler bunu görmekle, onun šagyrdlerine: »Sizyn muallymynyz ničün gümrükčiler we günahkjarlar ile taam edijor?« dediler.
12Ysa dachi bunu išittykte, onlara: »Sag olanlar dejil, anğak ylletlü olanlar hekime muhtağ dir.
13Imdi gidüp: »Kurban dejil, merhamet isterym! Kelamynyn ma’nasyni öjreninyz; zira salyhleri dejil, fakat günahkjarleri töbeje da’wet etmeje geldym,« dedi.
14Ol zeman Jahjanyn šagyrdleri onun janyna gelüp: »Ničün biz we Ferisiler čok oruğ tuttygymyz halde, senyn šagyrdleryn tutmazlar?« dediler.
15Ysa dachi onlara chytaben: »Düjünğileryn — güweji janlarynda bulundykče — hazin olmalari mümkin‐mi dyr? Amma güwejinyn onlardan alynağagi günler gelyr, we ol zeman oruğ tutağaklar dyr.
16We hič bir kimse jeni čoka parčasyni eski libasa jama komaz, zira libasyn ta’miri ičün konylan jama ondan koparmagle, jyrtmagi daha fena olur.
17We jeni šarabi eski tulumlara komazlar, joksa tulumlar jyrtylüp, šarab dökülyr, we tulumlar dachi telef olur. Lakin jeni šarabi jeni tulumlara korlar, we ikisi‐da mahfuz olur,« dedi.
18Bu nesneleri onlara söjlemekte iken, ište, bir rejs gelüp, ona seğde ederek: »Kyzym el‐an wefat etmyš dyr; lakin sen gelüp, onun üzerine elyni waz ejle, we hajat bulağak tyr,« dedi.
19Ysa dachi kalkup, šagyrdleri‐le beraber onun ardynğe gitti.
20We ište, on iki seneden beri nezf‐i deme mübtela olan bir kari arkasyndan jaklašup, libasynyn etegine dokundi.
21Zira kendi kendine: »Anğak libasyne dokunsam, chalas bulurum,« der idi.
22We Ysa dönüp, onu gördykte: »Ğesaretlen, ej kyzym; imanyn seni chalas ejledi,« dedi. Kari dachi ol saat chalas buldi.
23We Ysa ol rejsyn chanesine gelüp, najzenler ile welwele eden chalki gördykte;
24Onlara: »Čekylynyz, zira kyz wefat etmedi, anğak ujujor,« dedi, we ona güldiler.
25Imdi chalk čykaryldykte, kendisi ičerü girüp, kyzyn elini tutti. Ol dachi kalkti.
26We bu wakaanyn chaberi ol dijaryn her tarafyne šajy oldi.
27We Ysa oradan ilerü gider iken, ardynğe iki a’ma gelüp: »Ja ibn‐i Daud, bize merhamet ejle,« dejerek, ferjad ederler idi.
28We ewe girdygynde, ol a’malar onun nezdine geldiler. Ysa dachi onlara: »Bunu etmeje kadyr oldygyme inanyr‐mi sinyz?« demekle onlar ona: »Beli, ja rabb!« dediler.
29Ol zeman gözlerine dokunup: »Size imanynyze göre olsun!« dedi.
30We onlaryn gözleri ačyldi; we Ysa onlara: »Sakynyn kimse bilmesyn!« dejü, ekiden tenbih ejledi.
31Onlar ise, čykup, bütün ol dijarde chaberini nešr ettiler.
32We onlar čykar iken, ište, janyna dilsyz we meğnun bir adam getyrdiler.
33We ğinn ichrağ olundykte, ol dilsyz söjledi. We chalk teağğüb edüp: »Israjilde hič bir wakyt böjle šej görülmemyš dyr,« dediler.
34Fakat Ferisiler: »Ğinnleryn rejsi wasitasile ğinnleri ichrağ eder,« dediler.
35We Ysa onlaryn synagoglerynde ta’lim ile bešaret‐i melkjuti wa’z ederek, we chalkta her new maraz, we her türlü chastalygi def ederek, ğümle šehirleri we kjöjleri dolašyr idi.
36We chalki görmekle onlara terahhüm etti, zira čobani olmajan, kojunlar gibi jorgun we perišan idiler.
37Ol zeman šagyrdlerine chytaben: »Gerčy hasad čok, amma amele az dyr.
38Imdi hasadyn sahybine kendi hasadyne amele göndersyn, dejü, niaz edinyz,« dedi.
S'ha seleccionat:
:
Subratllat
Comparteix
Copia
Vols que els teus subratllats es desin a tots els teus dispositius? Registra't o inicia sessió
Transcribed from the Bible Society edition. Published in Vienna in 1883.