Ногай - 2011 Edition (NT)

Йыйылганлардынъ баьриси коьтерилип, Исады Пилат алдына алып келдилер. «Ол бизим халкымызга бузгынлык салады, Ол кесарга ясак бермеге коймайды, Оьзине де Масих Патша дегенди айтады», – деп, Исады шуьшлеп басладылар.
Пилат Оннан: «Сен Ювыт Патшасысынъма?» – деп сорады.
Ога яваплап: «Сен айткандай», – деди.
Пилат бас дин куллыкшыларына эм халкка: «Мен бу Аьдемнинъ бир терислигин де таппайман», – деди.
Ама олар: «Ол, Галилеядан баслап булайга дейим, буьтин Юдеяда окувын яйып, халкты козгайды», – деп кадалдылар.
Пилат Галилея дегенлерин эситкенлей: «Ол Галилеядан ма?» – деп сорады. Исадынъ Иродка бойсынган ериннен болганын билгенде, Пилат оны Иродка йиберди. Сол куьнлерде Ирод оьзи де Ерусалимде эди.
Ирод, Исады коьрип, бек шатланды, неге десе ол коьптен бери Оны коьреек болып, Онынъ этеек бир аьлемет нышанын коьрермен, – деп уьмитленди. Ол Исага коьп соравлар берди, тек Иса ога бир зат та айтпады. Сонда болган бас дин куллыкшылары эм дин аьлимлери болса, баьри куьшлерин салып, Исады терислемеге шалыстылар. Ирод оьзининъ аскершилери мен Ога мисетсинмей карап, Оны маскаралап кутылганнан сонъ, коьркли, ярасык кийим кийгистип, Пилатка кайтарып йиберди. Сол куьн Ирод пан Пилат дос болдылар. Оннан алдын олар явласкан эдилер.

Пилат болса бас дин куллыкшыларды, басшыларды эм халкты йыйып, оларга айтты: «Сиз бу Кисиди: „Халкты азгырады“, – деп, айыплап аькелдинъиз. Ама мен Оны сизинъ алдынъызда тешкердим, сиз Ога айткан терисликлердинъ бирин де таппадым. Ирод та таппаган, неге десе Ирод Оны бизге кери йиберди. Ога оьлим язасын бергендей эш бир зат та этпеген. Сонынъ уьшин мен, Оны тоьбелетип, эркин этейим», – деди.
Ама буьтин халк: «Ога оьлим! А бизге Бараббады эркин эт!» – деп, кышкырып баслады. Барабба деген аьдем шахарда козгалув яратканы эм аьдем оьлтиргени уьшин тутнакка туьскен эди.
Исады эркин этпеге суьйип, Пилат тагы да давысын коьтерди. Ама халк: «Оны кашка кер, кашка кер!» – деп кышкырысты.
Пилат уьшинши кере йыйылганларга: «Не уьшин? Ол не яманлык эткен? Оьлтирмеге тийисли бир терислик те таппаганман, сол себепли мен, Оны тоьбелетип, эркин этейим», – деди.
Аман да олар тагы да кышкырыклап, Исадынъ кашка керилуьвин талапладылар; олардынъ эм бас дин куллыкшылардынъ давыслары баьрин де енъди. Эм Пилат олар тилегенин этейим деген ойга келди. Козгалыс яраткан эм аьдем оьлтирген уьшин тутнакка туьскенди, олар тилегенше, босатты; Исады болса олардынъ ыхтыярына тапшырды.

Аскершилер Исады алып барган заманларында, сабаннан келеяткан Шимон атлы бир киренешиди токтатып, ога кашты коьтертип, Исадынъ артыннан аькеттирдилер. Исадынъ артыннан бек коьп халк та, Онынъ уьшин коькирегин согып йылайтаган хатынлар да бара эдилер. Иса болса оларга бурылып: «Эй, Ерусалим кызлары! Мен уьшин йыламанъыз, тек оьзинъиз бен балаларынъыз уьшин йыланъыз», – деди. «Неге десенъиз: „Наьсиплидилер каратонлар, бала таппаган карынлар эм эмгистпеген тоьслер“, – деп айтар куьнлер келедилер. Сол заманда тавларга: „Бизим уьстимизге авынъыз!“, а тоьбешиклерге: „Бизди капланъыз!“ – деп айтып баслаяклар. Эгер ясылланатаган терек пен солай этиле болса, сонда курганы ман не болар?»
Иса ман бирге оьлтирмеге эки кыянатшыды алып бара эдилер. Бас суьек атлы ерге келгенлеринде, онда Исады да, кыянатшыларды да кашка кердилер: бирин – Онынъ онъ ягына, экиншисин – сол ягына. Иса болса айтты: «Эй, Ата! Сосыларды ярлыка, неге десе не ислейтаганларын да билмейдилер». Аскершилер, сыбага таслап, Исадынъ кийимлерин боьлисе эдилер.
Халк токтап карай эди. Басшылар да, селеке этип, куьлип: «Баскаларды куткаратаган эди: эгер Алла сайлаган Масих Ол болса, Оьзин-Оьзи куткарсын!» – деп айттылар.
Солардай болып, аскершилер де мыскылладылар. Олар Исага ашыган шагырдан берип: «Сен Ювыт Патшасы болсанъ, Оьзинъди-Оьзинъ куткар!» – дей эдилер. Исадынъ уьстинде: «Бу – Ювыт Патшасы», – деген язув бар эди.
Кашка керилген кыянатшылардынъ бириси де Оны яманлап: «Сен Масих болсанъ Оьзинъди де, бизди де куткар!» – деп айта эди.
Экиншиси болса: «Сен де сондай болып язаланып турганлай, Алладан коркпайсынъма?» – деп, оны тыймага шалысты. «Бизге туьз язалав кесилген. Биз эткен ислеримизге тийислисин алганмыз. Ол болса эш бир яманлык та этпеген». Эм Исага: «Сен Патша болып кери келген заманда, мени эсинъе туьсир!» – деди.
Иса да ога: «Сага дурысын айтаман: буьгуьн ок сен Мени мен бирге еннетте болаяксынъ», – деди.

Куьндиздинъ алтыншы саьатине ювыклаган эди, тогызыншы саьатке дейим буьтин кыралда каранъа болып калды. Куьн каранъаланды эм Алладынъ уьйиндеги перде ортасыннан йыртылды. Иса, давысын коьтерип: «Ата! Мен сенинъ колынъа янымды тапшыраман!» – деди. Эм соны айтканнан сонъ, ян берди.
Бу болган затларды коьрген юзбасшы Аллады данъклады эм: «Акыйкатлай да, бу Аьдем туврашыл болган экен», – деди. Бу тамашады карамага йыйылган буьтин халк, болган затларды коьрген сонъ, коькиреклерине сога-сога кайтты. Тек Исады таныйтаганлардынъ баьриси де, эм Галилеядан Онынъ ызыннан келген хатынлар да баьри затка эректен карап турдылар.

Сол заманда межлистинъ агзаларыннан, Юдеядынъ Араматия шахарыннан Юсуп атлы огырлы эм туврашыл бирев, калганлардынъ бегиминде эм ислеринде катнаспаган, Алладынъ Патшалыгын саклаган бир киси, Пилаттынъ янына келип, Исадынъ суьегин тиледи. Суьекти туьсирип алып, кетен кумаш пан кебинледи эм аьли бирев де салынмаган, каяда уьнъилип этилген кабырга салды. Ол куьн юма эди, шабат куьни етип келе эди.
Кене болса да Иса ман бирге Галилеядан келген хатынлар артларыннан барып, кабырды карап, Онынъ суьеги онда койылганын коьрдилер. Кайтып келип, ийисли-кокыслы майлар эм бальзамлар аьзирледилер де шабат куьнин Алладынъ парызына коьре тыншаювда озгардылар.

گوێگرتن لە Лука 23