Javanese, Caribbean - 1999 Edition (NT) Drama

<div class="version vid250 iso6393jvn" data-vid="250" data-iso6393="jvn">
 <div class="book bkJHN">
 <div class="chapter ch2" data-usfm="JHN.2">
 <div class="label">2</div><div class="s1">Kawinan nang kuta Kana</div><div class="p"> 1Let rong dina nang Kana, sakwijin&#233; kuta nang bawah Galil&#233;a, &#232;n&#232;ng kawinan. Ibun&#233; Gusti Y&#233;sus nang kono. 2Gusti Y&#233;sus lan murid-murid&#233; uga &#233;ntuk undangan, mulan&#233; ya pada nang kono mbarang. 3Kadung omb&#232;n&#233; wis ent&#232;k ibun&#233; Gusti Y&#233;sus terus ngomong marang D&#232;kn&#233;: &#8220;Y&#233;sus, wong-wong kent&#232;kan anggur.&#8221;</div><div class="p"> 4Gusti Y&#233;sus semaur: &#8220;Bu, iki urusanmu apa urusanku. Waktuku durung teka kanggo tumandang.&#8221;</div><div class="p"> 5Ibun&#233; Gusti Y&#233;sus terus ngomong marang para pelad&#232;n: &#8220;Apa tembung&#233; Y&#233;sus marang kow&#233; pada ditandangi.&#8221;</div><div class="p"> 6Nang kono &#232;n&#232;ng kendi watu ged&#233;-ged&#233; nenem. Kendi siji bisa ngemot kira-kira satus liter. Kendi-kendi kuwi wadah banyu wisuhan sutyi, manut pernatan&#233; agaman&#233; wong Ju. 7Gusti Y&#233;sus terus ngongkon para pelad&#232;n ngis&#232;ni kendi-kendin&#233; karo banyu. Kendin&#233; terus diis&#232;ni kab&#232;h samp&#232;k kebek. 8Gusti Y&#233;sus terus ngomong: &#8220;Njikuka setitik dik&#232;kk&#233; pengarep&#233; p&#233;sta kongkon ngityipi!&#8221; Pelad&#232;n&#233; ya manut wa&#233;. 9Pengarep&#233; p&#233;sta ora ngerti blas bab sembarang iki. Sing ngerti ya namung para pelad&#232;n sing ngis&#232;ni kendin&#233;. Kadung pengarep&#233; p&#233;sta ngityipi banyun&#233; sing wis dadi anggur, d&#232;kn&#233; terus ngomong marang mant&#232;n&#233; lanang: 10&#8220;Lumrah&#233; omb&#232;n sing &#233;nak d&#233;w&#233; disuguhk&#233; ndisik, lah n&#232;k wong-wong wis warek terus sing ora pat&#232;ka &#233;nak dietokk&#233;. Lah iki sing &#233;nak d&#233;w&#233; mandak mbok suguhk&#233; k&#232;ri!&#8221;</div><div class="p"> 11Tanda nang kuta Kana nang bawah Galil&#233;a iki tanda sing ndisik d&#233;w&#233;, kanggo ng&#233;tokk&#233; sepira ged&#233;n&#233; kwasan&#233; Gusti Y&#233;sus. Murid-murid&#233; terus pada pretyaya marang D&#232;kn&#233;.</div><div class="p"> 12Sakwis&#233; kuwi Gusti Y&#233;sus terus budal nang kuta Kap&#232;rnakum, bareng karo ibun&#233;, sedulur-sedulur&#233; lan murid-murid&#233;. Nanging ora nginep suwi nang kono.</div><div class="s1">Gusti Y&#233;sus m&#232;lu nang Gr&#233;ja Ged&#233; nang Y&#233;rusal&#232;m</div><div class="p"> 13Saiki wis nyedeki riyaya Paskah&#233; wong Ju. Mulan&#233; Y&#233;sus budal nang Y&#233;rusal&#232;m. 14Nang latar&#233; Gr&#233;ja Ged&#233; kono Gusti Y&#233;sus weruh wong-wong dodolan. En&#232;ng sing dodol sapi, liyan&#233; dodol wedus lan uga &#232;n&#232;ng sing dodol manuk dara. Sing tukang ngijoli duwit mbarang ya &#232;n&#232;ng. 15Gusti Y&#233;sus terus nggaw&#233; petyut nganggo tali. Wong-wong sing dodolan wedus-sapi terus dikongkon lunga sangka kono, sak k&#233;wan-k&#233;wan&#233; mbarang. Duwit&#233; sing tukang ngijoli duwit disebar nang lemah lan m&#233;ja-m&#233;jan&#233; digl&#233;mpang-gl&#233;mpangk&#233; kab&#232;h. 16Sing dodol manuk dara disen&#232;ni ng&#233;n&#233;: &#8220;Digawa lunga kab&#232;h daganganmu kuwi! Omah&#233; Bapakku aja digaw&#233; pasar!&#8221; 17Kadung murid-murid&#233; weruh lelakon iki, terus pada k&#233;lingan tulisan nang Kitab sing ngomong ng&#233;n&#233;: &#8220;Gusti, katr&#233;snanku marang omahmu kaya geni murup.&#8221;</div><div class="p"> 18Para pengarep&#233; wong Ju terus ngomong: &#8220;Kow&#233; kuwi sapa kok wani ngongkon wong-wong lunga? Awak&#233; d&#233;w&#233; kep&#233;ngin weruh tandan&#233;.&#8221;</div><div class="p"> 19Gusti Y&#233;sus semaur: &#8220;Mbok Gr&#233;ja Ged&#233; iki dibubrah ta, sakjeron&#233; telung dina bakal tak dekn&#233; men&#232;h.&#8221;</div><div class="p"> 20&#8220;Telung dina?&#8221; wong-wong mau semaur. &#8220;Patang puluh nem taun suw&#233;n&#233; wong-wong nggaw&#233; Gr&#233;ja iki, lah Kow&#233; kok wani ngomong n&#232;k bisa ngedekk&#233; ing telung dina?&#8221;</div><div class="p"> 21Sakjan&#233; Gusti Y&#233;sus ora ngomongk&#233; bab Gr&#233;ja Ged&#233; iki, nanging bab badan&#233; D&#232;kn&#233; d&#233;w&#233;. 22Let suwi, dong&#233; Gusti Y&#233;sus wis tangi men&#232;h sangka pati, murid-murid&#233; terus pada k&#233;lingan sing diomong karo Gusti Y&#233;sus iki.</div><div class="p"> 23Dong&#233; riyaya Paskah Gusti Y&#233;sus nindakk&#233; tanda-tanda sing nggumun-nggumunk&#233; nang Y&#233;rusal&#232;m kono. Mulan&#233; wong ok&#232;h terus pada pretyaya marang D&#232;kn&#233;. 24-25Nanging Gusti Y&#233;sus d&#233;w&#233; ora ngandel marang wong-wong kuwi, awit D&#232;kn&#233; ngerti atin&#233; siji-sijin&#233;. Ora usah &#232;n&#232;ng sing ngomongi D&#232;kn&#233; apa-apa, Gusti Y&#233;sus d&#233;w&#233; ngerti njeron&#233; atin&#233; manungsa.</div>
 </div>
 </div>
</div>

Let rong dina nang Kana, sakwijiné kuta nang bawah Galiléa, ènèng kawinan. Ibuné Gusti Yésus nang kono. Gusti Yésus lan murid-muridé uga éntuk undangan, mulané ya pada nang kono mbarang. Kadung ombèné wis entèk ibuné Gusti Yésus terus ngomong marang Dèkné: “Yésus, wong-wong kentèkan anggur.”
Gusti Yésus semaur: “Bu, iki urusanmu apa urusanku. Waktuku durung teka kanggo tumandang.”
Ibuné Gusti Yésus terus ngomong marang para peladèn: “Apa tembungé Yésus marang kowé pada ditandangi.”
Nang kono ènèng kendi watu gedé-gedé nenem. Kendi siji bisa ngemot kira-kira satus liter. Kendi-kendi kuwi wadah banyu wisuhan sutyi, manut pernatané agamané wong Ju. Gusti Yésus terus ngongkon para peladèn ngisèni kendi-kendiné karo banyu. Kendiné terus diisèni kabèh sampèk kebek. Gusti Yésus terus ngomong: “Njikuka setitik dikèkké pengarepé pésta kongkon ngityipi!” Peladèné ya manut waé. Pengarepé pésta ora ngerti blas bab sembarang iki. Sing ngerti ya namung para peladèn sing ngisèni kendiné. Kadung pengarepé pésta ngityipi banyuné sing wis dadi anggur, dèkné terus ngomong marang mantèné lanang: “Lumrahé ombèn sing énak déwé disuguhké ndisik, lah nèk wong-wong wis warek terus sing ora patèka énak dietokké. Lah iki sing énak déwé mandak mbok suguhké kèri!”
Tanda nang kuta Kana nang bawah Galiléa iki tanda sing ndisik déwé, kanggo ngétokké sepira gedéné kwasané Gusti Yésus. Murid-muridé terus pada pretyaya marang Dèkné.
Sakwisé kuwi Gusti Yésus terus budal nang kuta Kapèrnakum, bareng karo ibuné, sedulur-seduluré lan murid-muridé. Nanging ora nginep suwi nang kono.

Saiki wis nyedeki riyaya Paskahé wong Ju. Mulané Yésus budal nang Yérusalèm. Nang lataré Gréja Gedé kono Gusti Yésus weruh wong-wong dodolan. Enèng sing dodol sapi, liyané dodol wedus lan uga ènèng sing dodol manuk dara. Sing tukang ngijoli duwit mbarang ya ènèng. Gusti Yésus terus nggawé petyut nganggo tali. Wong-wong sing dodolan wedus-sapi terus dikongkon lunga sangka kono, sak kéwan-kéwané mbarang. Duwité sing tukang ngijoli duwit disebar nang lemah lan méja-méjané diglémpang-glémpangké kabèh. Sing dodol manuk dara disenèni ngéné: “Digawa lunga kabèh daganganmu kuwi! Omahé Bapakku aja digawé pasar!” Kadung murid-muridé weruh lelakon iki, terus pada kélingan tulisan nang Kitab sing ngomong ngéné: “Gusti, katrésnanku marang omahmu kaya geni murup.”
Para pengarepé wong Ju terus ngomong: “Kowé kuwi sapa kok wani ngongkon wong-wong lunga? Awaké déwé kepéngin weruh tandané.”
Gusti Yésus semaur: “Mbok Gréja Gedé iki dibubrah ta, sakjeroné telung dina bakal tak dekné menèh.”
“Telung dina?” wong-wong mau semaur. “Patang puluh nem taun suwéné wong-wong nggawé Gréja iki, lah Kowé kok wani ngomong nèk bisa ngedekké ing telung dina?”
Sakjané Gusti Yésus ora ngomongké bab Gréja Gedé iki, nanging bab badané Dèkné déwé. Let suwi, dongé Gusti Yésus wis tangi menèh sangka pati, murid-muridé terus pada kélingan sing diomong karo Gusti Yésus iki.
Dongé riyaya Paskah Gusti Yésus nindakké tanda-tanda sing nggumun-nggumunké nang Yérusalèm kono. Mulané wong okèh terus pada pretyaya marang Dèkné. Nanging Gusti Yésus déwé ora ngandel marang wong-wong kuwi, awit Dèkné ngerti atiné siji-sijiné. Ora usah ènèng sing ngomongi Dèkné apa-apa, Gusti Yésus déwé ngerti njeroné atiné manungsa.

گوێگرتن لە Yohanes 2