Adnodau Beiblaidd Poblogaidd o Psalm 2

Rhanna

Iarr orm, ’smar oighreachd bhearfad duit, Na geinte uile ’sa sluagh; A’s bhéara me dhuit mar sheilbh sháor, Críocha na cruinne buan.

A dháoine póguidhe uile an mac! ’Nois tuguidhe dhósan póg D’eagla go lasadh fheirg san suas, D’ar mileadh annsa ród. An tan do bhidhean corruidhe air Ag lasadh beag da luighead. ’S beannuidhe an dreamsoin uile fós Dhóigheas ann le foighid.

Ríghthe na talmhan d’eirigh suas, ’S Riaghlóiridhe móra tréun; ’Naghuidh an Tighearna chómhárligheadar; ’Sa naghuidh áon‐ungtha féin. Briseam o chéile a ccuibhreacha, (A dubhradar gach áon,) Gach ceangal dar mian iathadh or’nn, Teilgeamáoid uile dhinn.

A righthe, uimesin, anois, Biodh sibhse glic go léir; A bhreathamhuin na talmhan fós, Glacuidhse teagasg géur. Don Tighearna Iehobha tréun, Foghnuidhse dhó go ceart, Le creathuibh a’s le luathgháridhe, Do Thighearna na bhfeart.