Newari - 1986 Edition (Drama NT)

अनंलि यहूदीतय्‌गु छगू नखः वःगुलिं येशू यरूशलेमय् झाल। यरूशलेमय् फै ध्‍वाखाया लिक्‍कसं न्‍याखेरं फः दुगु छगू पुखू दु। थ्‍व पुखूयात हिब्रू भाषां बेथेस्‍दा धाइ। थ्‍व हे न्‍यागू सतलय् लः संगु स्‍वय्‌त पिया च्‍वनीपिं थीथी ल्‍वचं काःपिं मनूत – कांत, खुत, ल्‍हाःतुति मसंपिं दु। इपिं अन गुबलय् लः सनी धकाः स्‍वयेत पियाच्‍वनीगु खः। छाय्‌धाःसा परमप्रभुया छम्‍ह दूत बरोबर वयाः पुखूया लः संकाबीगु जुयाच्‍वन। थथे लः संकूबलय् लाक्‍क दकलय् न्‍हापां पुखुलिइ कुहां वनीम्‍ह मनूयागु न्‍ह्याथें ज्‍याःगु ल्‍वय् नं लायावनिगु जुयाच्‍वन। अन स्‍विच्‍यादँ न्‍ह्यःनिसें ल्‍वचं कयाच्‍वंम्‍ह छम्‍ह मनू दु। येशूं वयात खनाः अले यक्‍व दँ न्‍ह्यःनिसें व अथे जुयाच्‍वंगु सीकाः धयादिल – “छु छन्‍त ल्‍वय् लाय्‌के मास्‍ति वः ला?”
अले वं वय्‌कःयात धाल – “हजुर, पुखूयागु लः संकीबलय् जितः लखय् तया बीपिं सुं मदुगुलिं जि अन थ्‍यने न्‍ह्यः हे मेपिं थ्‍यनेधुंकीगु।”
वय्‌कलं धयादिल – “थःगु लासा ज्‍वनाः न्‍यासि हुँ।”
उबलय् हे वयागु ल्‍वय् लन। अले व थःगु लासा ज्‍वनाः न्‍यासि जुल। उखुन्‍हु विश्रामबार खः। अय्‌जूगुलिं यहूदीतय् नायःतय्‌सं व मनूयात धाल – “विश्रामबार खुन्‍हु लासा क्‍वबी मज्‍यू।”
वं इमित लिसः बिल – “जितः लाय्‌का ब्‍यूम्‍ह मनुखं ‘लासा ज्‍वनाः हुँ’ धकाः धयादीगु खः।”
इमिसं न्‍यन – “छन्‍त लासा ज्‍वनाः हुँ धकाः धाःम्‍ह मनू सु खः?”
अन यक्‍व मनू दुगुलिं व येशू तुरुन्‍त झायादीगुलिं वय्‌कःयात वं म्‍हमसील। लिपा येशूं वयात देगलय् नाप लानाः धयादिल – “स्‍व, छंगु ल्‍वय् लाये धुंकल। आवंनिसें पाप याये मते, अले छन्‍त छुं नं जुइ मखु।” अले व मनुखं इमिथाय् वनाः “जितः लायेका ब्‍यूम्‍ह येशू हे खः” धकाः धाः वन।
येशूं विश्रामबार खुन्‍हु थथे यानादीगुलिं यहूदीतय् नायःतय्‌सं वय्‌कःयात दुःख बियाहल। अथेसां वय्‌कलं इमित धयादिल – “जिमि बाःनं न्‍ह्याबलें ज्‍या यानादी, उकिं जिं नं ज्‍या यानाच्‍वने।” वय्‌कलं थथे धयादीगुलिं इमिसं वय्‌कःयात स्‍यायेत झन अप्‍वः कुतः यात। छाय्‌धाःसा वय्‌कलं विश्रामबार मानय् मयाःगु जक मखु, अज्‍ज परमेश्‍वर नाप हे थःत ज्‍वलिंज्‍वः यानाः परमेश्‍वरयात वय्‌कःया बाः खः धकाः धयादिल।

येशूं इमित धयादिल – “जिं छिमित खःगु खँ धाये – काय्‌नं थःगु मनं लुइकाः छुं हे याये फइ मखु, बरु बाःनं याःगु खनाः हे जक याये सइ। थथे जूगुलिं बाःनं छु छु यानादी, काय्‌नं नं व हे याइ। बाःनं काय्‌यात माया यानादीगुलिं बाःनं यानादीगु फुक्‍कं काय्‌यात क्‍यनादी। थ्‍व स्‍वयाः नं तःधंगु ज्‍या बाःनं काय्‌यात क्‍यनादी, गुकिं यानाः छिपिं छक्‍क जुइ। गथे बाःनं सीपिन्‍त म्‍वाकाः जीवन बियादी, अथे हे काय्‌यात यःपिन्‍त नं काय्‌नं जीवन बियादी। बाःनं सुयागुं न्‍याय यानादी मखु। न्‍याय यायेगु अधिकार काय्‌यात बियादी धुंकल। अय्‌जूगुलिं गथे बाःयात फुक्‍कसिनं मानय् याः अथे हे काय्‌यात नं फुक्‍कसिनं मानय् यायेमाः। काय्‌यात मानय् मयाःम्‍हय्‌सिनं काय्‌यात छ्वयाहःम्‍ह बाःयात नं मानय् मयाःगु जुइ।
“जिं छिमित खःगु खँ धाये – जिगु खँ न्‍यनाः जितः छ्वया हःम्‍हय्‌सित सुनां विश्‍वास याइ, वयात अनन्‍त जीवन दइ। थज्‍याःम्‍ह मनूयागु न्‍याय जुइ मखु, बरु सीम्‍वाय्‌क अनन्‍त जीवन दये धुंकी।”
“जिं छिमित खःगु खँ धाये – ई वयाच्‍वंगु दु, अले व ई थ्‍व हे खः – सीपिन्‍संनापं परमेश्‍वरया काय्‌यागु सः ताइ, अले सुनां न्‍यनी, इपिं म्‍वाइ। परमेश्‍वर बाः जीवनया मुहान खः, अथे हे वय्‌कलं थःकाय्‌यात नं जीवनया मुहान यानादिल। वय्‌कः मनूया काय् जूगुलिं वय्‌कःयात हे न्‍याय यायेगु अधिकार बियादिल। थ्‍व खँय् अजू चाये मते, सी धुंकूपिन्‍संनापं वय्‌कःयागु सः ताइगु ई वयाच्‍वंगु दु। अले थुपिं म्‍वाना वइ। भिं याःपिन्‍त अनन्‍त जीवन बियादी। अले मभिं याःपिन्‍त न्‍याय यानादी।”

“थथःम्‍हं जिं छुं नं याये मफु, बाःनं जितः धयादी थें जिं न्‍याय जक यायेगु खः। अय्‌जूगुलिं जिं न्‍याय यानागु ठीक जू, छाय्‌धाःसा जितः यःथें जिं न्‍याय यायेगु मखु, बरु जितः छ्वया हःम्‍हय्‌सित यःथें यायेगु खः।”
“जिं तुं जिगु साक्षी ब्‍यूसा जिगु साक्षी सत्‍य जुइ मखु। जिगु साक्षी बीम्‍ह मेम्‍ह हे दु, वय्‌कलं धयादीगु सत्‍य खः धकाः जिं स्‍यू। छिमिसं यूहन्‍नायाथाय् मनू छ्वयाहल, अले वं ‘सत्‍य थ्‍व हे खः’ धकाः साक्षी बिल। जिगु लागि सुनानं साक्षी बी म्‍वाः। अय्‌नं छिपिं बचय् जुइमा धकाः जिं थथे धयाच्‍वनागु खः। यूहन्‍ना ला च्‍याःगु व थीगु मत जक खः। वयागु जलय् छिमिसं छुं ई तक जक जूसां लय्‌ताय्‌गु हे यय्‌कल। तर यूहन्‍नां ब्‍यूगु साक्षी स्‍वयाः तःधंगु साक्षी जिके दु। बाःनं जितः पूवंकेत बियादीगु ज्‍या व जिं यानाच्‍वनागु ज्‍यां हे जितः बाःनं छ्वयाहयादीगु खः धकाः सी दु। जितः छ्वयाहयादीम्‍ह बाःनं हे जिगु साक्षी बियादीगु दु। वय्‌कःयागु सः छिमिसं गुबलें मताःनि, अले ख्‍वाः नं मखंनि। वय्‌कलं छ्वया हःम्‍हय्‌सित छिमिसं विश्‍वास मयाःगुलिं वय्‌कःयागु वचन छिमिके थाइ मखु।
“अनन्‍त जीवन दइ धकाः छिमिसं धर्मशास्‍त्र ब्‍वना जुइ। व हे धर्मशास्‍त्रं जिगु साक्षी बी, अय्‌नं छिपिं जिथाय् अनन्‍त जीवन कायेत वइ मखु।
“मनूतय्‌सं तःधंकूगु जितः मयः। छिमिसं परमेश्‍वरयात माया मयाः धकाः जिं स्‍यू। जितः बाःनं छ्वयाहःगुलिं छिमिसं जितः थः नाला मकाः। थःगु हे नामय् मेपिं सुं वल धाःसा छिमिसं इमित ग्रहण याना काइ। छिमिसं थःथवय् तःधंका च्‍वन, तर परमेश्‍वरं तःधंकीगुलिइ छिमिसं वास्‍ता मया। छिमिसं गथे यानाः विश्‍वास याये फइ?
“जिं छिमित परमेश्‍वरया न्‍ह्यःने दोषी ठहरय् याइ धकाः मतिइ तये मते। छिमिसं आशा तयाच्‍वंम्‍ह मोशां हे छिमित दोषी ठहरय् याइ। छिमिसं मोशायात धात्‍थें हे विश्‍वास यानाच्‍वंगु खःसा जितः नं विश्‍वास यायेमाःगु खः। छाय्‌धाःसा मोशां जिगु हे खँ च्‍वया थकूगु खः। मोशां च्‍वया थकूगु खँय् हे छिमिसं विश्‍वास मयासा जिगु खँय् गथे यानाः विश्‍वास याये फइ?”

Lyt til यूहन्‍ना 5