Beliebte Verse in Lúcas 7

Teilen

Ar an aḋḃar sin, deirim leat: Tá mórán peacaiḋe maiṫte dí, de ḃríġ gur ġráḋuiġ sí go mór; aċt an té dá maiṫtear an beagán, is luġa a ġráḋ. Agus duḃairt sé léi: Tá na peacaiḋe maiṫte duit.

Agus duḃairt sé leis an ṁnaoi: Rinne do ċreideaṁ stán ṫú; imṫiġ fá ṡíoṫċáin.

Agus ina seasaṁ taoḃ ṫiar de ag a ċosa, ṫoisiġ sí a niġe a ċos le n-a deora, agus á dtriomuġaḋ le gruaig a cinn, agus ḃí sí ag pógaḋ a ċos agus ġá gcuimilt leis an ungaḋ.

Ar an aḋḃar sin níor ṁeas mé gurḃ ḟiú mé féin teaċt ċugat; aċt abair an focal, agus béiḋ mo ġiolla slán. Óir is duine mise fosta atá faoi smaċt, agus tá saiġdiuirí fúm, agus deirim leis an fear seo: Imṫiġ, agus imṫiġeann sé; agus leis an ḟear eile: Tar, agus tig sé; agus le mo ṡeirḃíseaċ: Déan seo, agus ġní sé é. Agus ar a ċluinstin sin do Íosa, ḃí iongantas air, agus ag tionntóḋ ṫart dó ċuig na sluaiġte a ḃí ġá leanaṁaint, duḃairt sé: Amén adeirim liḃ, ní ḟuair mé a leiṫéid sin de ċreideaṁ i n-Israél féin.

Agus an uair ċéadna sin leiġeas sé mórán ó ġalair agus ó ċréaċta agus ó airspioraid, agus ṫug sé an t-aṁarc do ṁórán dall. Agus duḃairt sé leo, ġá ḃfreagairt: Imṫiġigiḋ agus innsigiḋ do Eoin na neiṫe a ċuala siḃ agus a ċonnaic siḃ, go ḃfuil raḋarc ag na daill, go ḃfuil siuḃal ag na bacaiġ, go nglantar na loḃair, go ḃfuil éisteaċt ag an boḋair, go n-éiriġeann na mairḃ, go ḃfuil an soiscéal dá ṫeagasc do na boċta.