ΨΑΛΜΟΙ 147 [146-147]
147 [146-147]
Η εξουσία του Θεού στη φύση και στην Ιστορία
1Αλληλούια! Αινείτε τον Κύριο!
Είναι καλό να ψάλλουμε
στο Θεό μας·
να τον υμνούμε όπως του πρέπει
είν’ ευχάριστο!
2Ο Κύριος ξαναχτίζει την Ιερουσαλήμ,
τους διασκορπισμένους Ισραηλίτες
συγκεντρώνει.
3Γιατρεύει αυτούς που συντριμμένη έχουν καρδιά
και δένει τις πληγές τους.
4Αυτός καθόρισε των αστεριών το πλήθος
και δίνει στο καθένα κι ένα όνομα.
5Μεγάλος είν’ ο Κύριός μας!
Μεγάλη η δύναμή του
κι απεριόριστη η σοφία του.
6Ο Κύριος υψώνει τους ταπεινούς,
και ταπεινώνει ως τη γη τους ασεβείς.
7Ψάλτε στον Κύριο
την ευχαριστία σας,
ύμνους τονίστε στο Θεό μας
με κιθάρα!
8Σκεπάζει αυτός τους ουρανούς
με σύννεφα,
και για τη γη βροχή ετοιμάζει,
χορτάρι κάνει να βλαστήσει στα βουνά.
9Δίνει στα ζώα την τροφή τους,
και στα νεογνά
του κόρακα, όταν κράζουνε.
10Αίσθηση δεν του κάνουν τ’ άλογα τα σφριγηλά
ούτ’ ευχαρίστηση
οι γοργοπόδαροι άντρες.
11Μα αρέσουνε στον Κύριο
εκείνοι που τον σέβονται
κι ελπίζουν στο έλεός του.
12Ύμνησε, Ιερουσαλήμ, τον Κύριο,
δόξασε το Θεό σου, Σιών!
13Γιατί αυτός ενίσχυσε
τους μοχλούς στις πύλες σου,
ευλόγησε τους γιους σου
που είν’ εντός σου.
14Αυτός ειρήνη εξασφαλίζει
στο έδαφός σου,
και σε χορταίνει απ’ τον καρπό
του πιο καλού σταριού.
15Αυτός στέλνει στη γη το πρόσταγμά του,
ο λόγος του τρέχει γοργά.
16Δίνει το χιόνι
καθώς του μαλλιού τις τούφες·
σαν να ’ταν στάχτη την πάχνη τη σκορπά.
17Ρίχνει χαλάζι σαν λιθάρια,
στέλνει την παγωνιά, που ούτ’ ένας
να την αντέξει δεν μπορεί.
18Στέλνει το λόγο του
κι ο πάγος λιώνει·
φυσάει η πνοή του
και τρέχουν τα νερά.
19Το λόγο του αναγγέλλει
στον Ιακώβ,
τα διατάγματά του και τις αποφάσεις του
στον Ισραήλ.
20Δεν έκανε το ίδιο σε κανένα απ’ τ’ άλλα έθνη·
εκείνα διόλου δε γνωρίζουν τις αποφάσεις του.
Αινείτε τον Κύριο! Αλληλούια!
Επιλέχθηκαν προς το παρόν:
ΨΑΛΜΟΙ 147 [146-147]: TGV
Επισημάνσεις
Κοινοποίηση
Αντιγραφή
Θέλετε να αποθηκεύονται οι επισημάνσεις σας σε όλες τις συσκευές σας; Εγγραφείτε ή συνδεθείτε
Copyrighted by the Hellenic Bible Society, 1997, 2003.
ΨΑΛΜΟΙ 147 [146-147]
147 [146-147]
Η εξουσία του Θεού στη φύση και στην Ιστορία
1Αλληλούια! Αινείτε τον Κύριο!
Είναι καλό να ψάλλουμε
στο Θεό μας·
να τον υμνούμε όπως του πρέπει
είν’ ευχάριστο!
2Ο Κύριος ξαναχτίζει την Ιερουσαλήμ,
τους διασκορπισμένους Ισραηλίτες
συγκεντρώνει.
3Γιατρεύει αυτούς που συντριμμένη έχουν καρδιά
και δένει τις πληγές τους.
4Αυτός καθόρισε των αστεριών το πλήθος
και δίνει στο καθένα κι ένα όνομα.
5Μεγάλος είν’ ο Κύριός μας!
Μεγάλη η δύναμή του
κι απεριόριστη η σοφία του.
6Ο Κύριος υψώνει τους ταπεινούς,
και ταπεινώνει ως τη γη τους ασεβείς.
7Ψάλτε στον Κύριο
την ευχαριστία σας,
ύμνους τονίστε στο Θεό μας
με κιθάρα!
8Σκεπάζει αυτός τους ουρανούς
με σύννεφα,
και για τη γη βροχή ετοιμάζει,
χορτάρι κάνει να βλαστήσει στα βουνά.
9Δίνει στα ζώα την τροφή τους,
και στα νεογνά
του κόρακα, όταν κράζουνε.
10Αίσθηση δεν του κάνουν τ’ άλογα τα σφριγηλά
ούτ’ ευχαρίστηση
οι γοργοπόδαροι άντρες.
11Μα αρέσουνε στον Κύριο
εκείνοι που τον σέβονται
κι ελπίζουν στο έλεός του.
12Ύμνησε, Ιερουσαλήμ, τον Κύριο,
δόξασε το Θεό σου, Σιών!
13Γιατί αυτός ενίσχυσε
τους μοχλούς στις πύλες σου,
ευλόγησε τους γιους σου
που είν’ εντός σου.
14Αυτός ειρήνη εξασφαλίζει
στο έδαφός σου,
και σε χορταίνει απ’ τον καρπό
του πιο καλού σταριού.
15Αυτός στέλνει στη γη το πρόσταγμά του,
ο λόγος του τρέχει γοργά.
16Δίνει το χιόνι
καθώς του μαλλιού τις τούφες·
σαν να ’ταν στάχτη την πάχνη τη σκορπά.
17Ρίχνει χαλάζι σαν λιθάρια,
στέλνει την παγωνιά, που ούτ’ ένας
να την αντέξει δεν μπορεί.
18Στέλνει το λόγο του
κι ο πάγος λιώνει·
φυσάει η πνοή του
και τρέχουν τα νερά.
19Το λόγο του αναγγέλλει
στον Ιακώβ,
τα διατάγματά του και τις αποφάσεις του
στον Ισραήλ.
20Δεν έκανε το ίδιο σε κανένα απ’ τ’ άλλα έθνη·
εκείνα διόλου δε γνωρίζουν τις αποφάσεις του.
Αινείτε τον Κύριο! Αλληλούια!
Επιλέχθηκαν προς το παρόν:
:
Επισημάνσεις
Κοινοποίηση
Αντιγραφή
Θέλετε να αποθηκεύονται οι επισημάνσεις σας σε όλες τις συσκευές σας; Εγγραφείτε ή συνδεθείτε
Copyrighted by the Hellenic Bible Society, 1997, 2003.