Lûqa 1
1
1Teofîloso muhterem,#1:1-3 Teofîlos: Eno merdim, beno ke yew lîdero pîl yê Roma bo ke semedê vilabiyayişê kitabê Lûqayî biyo ardimkar. Çekuya “teofîlos” yena manaya “o ke Homayî ra hes keno, o ke Homayî ci ra hes kerdo”.
Heta nika zaf kesan waşt biyenê ke mabeynê ma de qewimîyayê qeyd bikerê. 2Axirî, tayê kesî sere ra heta ena game şahidê enê biyenan bî. Ê xizmetkarê kelamê Homayî bî. Enê merdiman ma rê enê çî neqil kerdî. 3Mi zî enê heme biyenî sere ra bi dîqet tedkîk kerdî û mi qerar da ke ez nînan têdima to rê binusnî. 4Seba ke ti bizanê, kelamo ke to rê diyayo zanayiş raşt o.
Biyayişê Yehya Pêxemberî Verî ra Diyeno Zanayiş
5Zemanê qralê Yahûdîye Hîrodesî de yew kahîn estbi. Nameyê ey Zekerîya bi, qebîlaya Avîya#1:5 Qebîlaya Avîya: Kahînê cihûdî 24 qebîlayan ser o ciya bibî. Her qebîla bi dore xizmetê mabedo ke Yeruşalîm de bi kerdêne. Qebîlaya ke dora ci biameyne, yew hewte, serrewext zî teqrîben di hewteyî xizmet kerdêne ra bi. Cînîya Zekerîyayî zî sey ci neslê Harûnî#1:5 Harûn: Birayo pîl yê Mûsa pêxemberî û kahînê cihûdan o verîn. ra bî. Nameyê aye Elîzabet bî. 6Zekerîya û Elîzabet qatê Homayî de kesê salihî bî. Heme emir û hukmê Rebî bêkêmanî ardêne ca. 7Tutê Zekerîya û Elîzabete çinê bî, çimkî Elîzabet qisir bî. Xwura emrê her diyan zî epey vîyartbi.
8Mabed de dora xizmetî ameybî qebîlaya Avîya; Zekerîya zî semedê xizmetê Homayî amade bi. 9Kahînan, edetanê kahîntî gore, seba ke bellî bikerê Mabedê Rebî de kam do bixûrî tafîno#1:9 Tavistişê bixûrî: Nebatê boyweşî ke wuşk kerdê û bi tavistiş teqdîmê Homayî benê. Bixûr, mabed de roje di reyî (serê sibayî û êreyêk) teqdîm biyêne., mabeynê xwu de peşk eştêne; peşkê ena reye Zekerîyayî rê kewt. 10Saeta ke bixûr ameyne tavistiş, yew qelebalixo pîl hewşê mabedî de amebi pêser, dua kerdêne.
11A esna de, yew melekê Rebî Zekerîyayî rê asa. Melek, hetê raştê masaya ke ser o seba Homayî bixûr ameyne tavistiş de vindertbi. 12Zekerîyayî gama ke melek dî, şaş bi. Tersî o girewt. 13Melekî ey ra wina va: “Meterse Zekerîya, Homayî duayê to şinawitî. Cînîya to Elîzabet do to rê yew laj biyaro dinya, ti do nameyê ey Yehya#1:13 Nameyê Yehyayî yeno manaya “Reb lutifkar o”. ronê. 14Ti do keyfweş bê û şa bibê. Zaf kesî do biyayişê ey rê keyfweş bibê. 15Çimkî tuto ke yeno dinya, do qatê Rebî de berz bo. Şerab û sewbîna şimite do nêşimo. Hema ke pîzeyê dadîya xwu de yo, do bi Ruho Miqedes yê Homayî debo. 16Eno tut, qewmê Îsraîlî ra zaf kesan do tado Rebê înan Homayî ser. 17Do bi hêz û ruhê Îlyasî vernîya Rebî de şêro, do zerrîya babîyan vera tutanê înan de nerm bikero, ê ke Homayî rê îtaet nêkenê, do fikrê înan bibedilno û tado rayirê raştî ser. Bi eno qeyde, semedê ameyişê Rebî do yew cemat bihedirno.”
18Zekerîyayî melekî ra va: “Ez senî enê ra emîn bî? Ez yew mêriko extîyar a, cînîya mi zî zaf extîyar a.”
19Melekî wina cewab da ey: “Ez Cebraîl a, hizûrê Homayî de vindena. Homayî, seba ke ez to dir qisey bikerî û ena mizgîne bidî to, ez şirawita. 20Nika biewnî! Heta enê çiyê ke mi vatî bêrê ca, ti do nêeşkê xeberî bidê. Seba ke to vateyanê mi ra bawer nêkerd, do ziwanê to bigêrîyo. Feqet, çiyê ke mi vatî, wexto ke tayin biyo de, do bêrê ca.”
21Teber de cemat hema zî paweyê Zekerîyayî bi; meraq kerdêne ke çira hende zêde mabed de mend. 22Zekerîya wexto ke mabed ra vejîya, nêeşkayne xeberî bido. Însanan fam kerd ke ey mabed de çiyêko ecêb dîyo. Ziwanê Zekerîyayî gêriyabi, la çiyê ke dîyê, bi îşaretê destan înan rê qisey kerdî. 23Gama ke midetê xizmetê ey qedîya, ageyra keyeyê xwu.
24Demeyêk badê, cînîya Zekerîyayî Elîzabet hemîla mende, panc aşmî nêvejîya teber. 25Elîzabete va: “Rebî eno mucîze semedê mi kerd. Axir, Homayî ewnîya rîyê mi ra. Şermo ke mi verê însanan de hîs kerdêne ra ez xelisnaya.”
Biyayişê Îsayî Verî ra Diyeno Zanayiş
26-27Aşma şeşine yê hemîlabiyayişê Elîzabete bî. Homayî, melek Cebraîl şirawit yew keyneke het. Ena keyneke şaristanê Nasira yê mintîqeyê Celîle#1:26-27 Bakurê Îsraîlî de yew mintîqe. de cûyayne. Nameyê aye Meryeme bî. Nîşanîya Wusifî bî. Eno Wusif neslê Dawudî ra bi. 28Melek Meryeme ra asa û aye ra wina va: “Silam to rê Meryem! Lutfê Homayî resa to. Reb to ra razî yo.”
29Meryeme enê vatişan ra şaş mende; xwu rê va eno silam yeno çi mana!
30Melekî aye ra va: “Meterse Meryem, to qatê Homayî de lutif dî. 31Nika baş bigoşdare! Ti do hemîla bimanê û yew laj biyarê dinya, nameyê ci Îsa#1:31 Nameyê Îsayî yeno manaya “Reb xelisneno”. ronê. 32O do berz bo. Do Ey ra vajê Lajê Semawî yê Homa tealayî; Reb Homa, do qralîyetê kalikê ci Dawudî bido Ey. 33O, do ebedîyen şarê Yaqûbî qewmê Îsraîlî rê hukim bikero. Caran do peynîya hukimranîya ci nêro.”
34Meryeme melekî ra va: “Eno senî beno? Ez hema bakîre ya. Ez hema nêşiya mêrde.”
35Melekî wina cewab da: “Ruho Miqedes do bêro to ser. Sîya qudretê Homa tealayî do to bipêşo. Puto mibarek ke yeno dinya, do ci ra vajê Lajê Semawî yê Homayî. 36Sewbîna, merdima to Elîzabete zî emrê xwu yê vîyarte de do bibo wayira yew lajî. Ena cîneka ke qisir zanîyayne, nika şeş aşmî yê ke hemîla ya. 37Çimkî Homayî het çiyo ke nêbo çinê yo.”
38Enê ser o, Meryeme melekî ra va: “Ez qûla Rebî ya. Ti senî vanê, wa wina bo.” Enê ra pey, melek verê aye ra aqitiya.
Meryeme Elîzabete Ziyaret Kena
39Ê rojan de Meryeme bi ecele şî yew şaristanê mintîqeyê koyan yê Yahûdîye. Zekerîya û Elîzabet uca cûyayne. 40Resa keyeyê înan û silam da Elîzabete. 41Elîzabete gama ke silamê Meryeme şinawit, puteko ke rehmê aye de bi, xwu têwda. Elîzabet bi Ruhê Miqedesî debî. 42Bi vengo berz Meryeme ra wina va: “Ti miyanê cînîyan de mibarek a; mehsûlê rehmê to zî mibarek o. 43Se biyo ke dadîya Wayirê mi ameya mi het? 44Senî ke mi silamê to şinawit, putekê rehmê mi keyfan ra xwu têwda. 45Werre bi to! Çimkî to îman ardo ke Rebî semedê to çiyo ke wehd kerdo, do biyaro ca.”
Meryeme Homayî rê Hemd Kena
46 #
Samuel-I 2:1-10 Meryeme zî wina va:
“Qelbê mi Rebî rê hemd keno.
47Ruhê mi bi Homayê min ê xelaskarî keyf keno.
48Ey ewnîya rîyê qûla xwu ya feqîre ra.
Êdî her esir de însanî do vajê ‘Werre bi to!’
49Çimkî Homayê qadirî seba mi çiyê muezemî kerdî.
Nameyê Ey miqedes o.
50Kesê ke bi teqwa Ey rê qûlîtî kenê rê
Nesil bi nesil merhemet keno.
51Bi destê xwu karê muezemî kerdî.
Bi quretîya qelbê înan qureyî perîşan kerdî,
Planê înan tewş vetî.
52Hukimdarî text ra ardî war,
Însanê sadeyî zî berz kerdî.
53Veyşanî bi nîmetan mird kerdî,
Dewlemendî zî destveng açarnayî.
54 #
Xeliqnayiş 17:7
Qûlê xwu Îsraîlî rê ardim kerd,
Merhemetê xwu texsîr nêkerd.
55Wehdê ke dayî kalikê ma Îbrahîmî û dayî neslê ci rê
Ebedîyen sadiq o.”
56Meryeme teqrîben hîrê aşmî Elîzabete het de mende û badê ageyra keyeyê xwu.
Biyayişê Yehya Pêxemberî
57Axir, wextê welidîyayişê Elîzabete ame. Yew laj ard dinya. 58Cîranan û merdimanê Elîzabete şinawit ke Rebî aye rê çi lutfêko pîl kerdo, ê zî biyî şirîkê şabiyayişê Elîzabete. 59Wexto ke putek heştroje bi, semedê sunetê ci ameyî. Înan waşt nameyê babîyê ci Zekerîyayî bidê putî. 60Elîzabete qebûl nêkerd va: “Nê! Nameyê ci do Yehya bo.”
61Înan va: “Aîleya to de keso bi nameyê Yehya çinê yo ke!” 62Dima, fetelîyayî Zekerîyayî ser û bi îşaretan persayî ke do nameyê putî çi rono.
63Zekerîyayî yew texte waşt û ser o nuşt ke “Nameyê tutî do Yehya bo.” Çi kesê ke uca bî, heyret mendî. 64Eno mabeyn de ziwanê Zekerîyayî nişka ra abi; qisey kerd û Homayî rê hemd kerd. 65Heme cîranan saw girewt. Çi kesê ke mintîqeyê koyanê Yahûdîye de cûyayne enê biyenî qisey kerdêne; 66meraq kerdêne ke ecêba eno tut do bibo çi. Çimkî bellî bi ke destê Rebî Ey ser o yo.
Zekerîya Homayî rê Hemd Keno
67Babîyê Yehyayî Zekerîya, bi Ruhê Miqedesî debi û wina pêxembertî kerde:
68“Rebê ma Homayo ke qewmê Îsraîlî hîmaye keno rê hemd bo!
Çimkî Ey, şarê xwu rê ardim kerd û ê esaret ra xelisnayî.
69-70Senî ke zemano qedîm ra nat
Bi wasitaya pêxemberanê xwu yê mibarekan wehd kerdbi,
Neslê qûlê xwu Dawudî ra
Ma rê yew Xelaskaro biqudret şirawit.
71Homayî soz da ke do ma dişmenanê ma ra bipawo,
Do ma destê heme kesanê ke ma ra nefret kenê ra bixelisno.
72Ey verînanê ma rê merhemet kerd,
Ehdo Miqedes ke înan dir kerdbi rê sadiq mend.
73Eno ehd, o wehd bi ke Homayî dabi kalikê ma Îbrahîmî.
74-75Bi eno ehd Homayî soz dabi ke
Do ma destê dişmenanê ma ra bixelisno.
Wina ke, ma zî bieşkê bêters Ey rê îbadet bikerê,
Û seraserê emrê xwu de ma verê Ey de
Bieşkê bibê kesê pak û salihî.
76Ey lajê mi, ti do bibê pêxemberê Homa tealayî;
Ti do Rebî ra ver şêrê û însanan
Ameyişê Ey rê amade bikerê#1:76 Ameyişê Ey rê amade bikerê: Verî ke Îsa Mesîh bêro, Yehya pêxamberî însanan rê qal kerd ke qelbê xwu û ciwîyayişê xwu ameyişê Ey rê senî amade bikerê..
77Ti do şarê Ey rê qisey bikerê ke,
Ê do bi efûkerdişê guneyanê xwu bixelisîyê.
78Bi merhemeto pîl yê Homayî,
Do berzîyaran ra Nûr#1:78 Nûr: Yanî Îsa Mesîh (biewnîyê: Malaqî 4:2). akewo ma ser;
79Nûr, êyê ke tarîtî de û miyanê tersê mergî de cûyenê, do înan roşin bikero.
Do ma zî rayirê silametî de biramo.”
80Yehya pîl biyêne û hetê rûhî ra hêzdar biyêne. Bi eno qeyde, heta roja ke do kelamê Homayî şarê Îsraîlî rê teblîx bikero, yabanan de cûyîya.
Επιλέχθηκαν προς το παρόν:
Lûqa 1: diqSZZ
Επισημάνσεις
Κοινοποίηση
Αντιγραφή
Θέλετε να αποθηκεύονται οι επισημάνσεις σας σε όλες τις συσκευές σας; Εγγραφείτε ή συνδεθείτε
© (Active), Wycliffe Bible Translators, Inc. All rights reserved.
Lûqa 1
1
1Teofîloso muhterem,#1:1-3 Teofîlos: Eno merdim, beno ke yew lîdero pîl yê Roma bo ke semedê vilabiyayişê kitabê Lûqayî biyo ardimkar. Çekuya “teofîlos” yena manaya “o ke Homayî ra hes keno, o ke Homayî ci ra hes kerdo”.
Heta nika zaf kesan waşt biyenê ke mabeynê ma de qewimîyayê qeyd bikerê. 2Axirî, tayê kesî sere ra heta ena game şahidê enê biyenan bî. Ê xizmetkarê kelamê Homayî bî. Enê merdiman ma rê enê çî neqil kerdî. 3Mi zî enê heme biyenî sere ra bi dîqet tedkîk kerdî û mi qerar da ke ez nînan têdima to rê binusnî. 4Seba ke ti bizanê, kelamo ke to rê diyayo zanayiş raşt o.
Biyayişê Yehya Pêxemberî Verî ra Diyeno Zanayiş
5Zemanê qralê Yahûdîye Hîrodesî de yew kahîn estbi. Nameyê ey Zekerîya bi, qebîlaya Avîya#1:5 Qebîlaya Avîya: Kahînê cihûdî 24 qebîlayan ser o ciya bibî. Her qebîla bi dore xizmetê mabedo ke Yeruşalîm de bi kerdêne. Qebîlaya ke dora ci biameyne, yew hewte, serrewext zî teqrîben di hewteyî xizmet kerdêne ra bi. Cînîya Zekerîyayî zî sey ci neslê Harûnî#1:5 Harûn: Birayo pîl yê Mûsa pêxemberî û kahînê cihûdan o verîn. ra bî. Nameyê aye Elîzabet bî. 6Zekerîya û Elîzabet qatê Homayî de kesê salihî bî. Heme emir û hukmê Rebî bêkêmanî ardêne ca. 7Tutê Zekerîya û Elîzabete çinê bî, çimkî Elîzabet qisir bî. Xwura emrê her diyan zî epey vîyartbi.
8Mabed de dora xizmetî ameybî qebîlaya Avîya; Zekerîya zî semedê xizmetê Homayî amade bi. 9Kahînan, edetanê kahîntî gore, seba ke bellî bikerê Mabedê Rebî de kam do bixûrî tafîno#1:9 Tavistişê bixûrî: Nebatê boyweşî ke wuşk kerdê û bi tavistiş teqdîmê Homayî benê. Bixûr, mabed de roje di reyî (serê sibayî û êreyêk) teqdîm biyêne., mabeynê xwu de peşk eştêne; peşkê ena reye Zekerîyayî rê kewt. 10Saeta ke bixûr ameyne tavistiş, yew qelebalixo pîl hewşê mabedî de amebi pêser, dua kerdêne.
11A esna de, yew melekê Rebî Zekerîyayî rê asa. Melek, hetê raştê masaya ke ser o seba Homayî bixûr ameyne tavistiş de vindertbi. 12Zekerîyayî gama ke melek dî, şaş bi. Tersî o girewt. 13Melekî ey ra wina va: “Meterse Zekerîya, Homayî duayê to şinawitî. Cînîya to Elîzabet do to rê yew laj biyaro dinya, ti do nameyê ey Yehya#1:13 Nameyê Yehyayî yeno manaya “Reb lutifkar o”. ronê. 14Ti do keyfweş bê û şa bibê. Zaf kesî do biyayişê ey rê keyfweş bibê. 15Çimkî tuto ke yeno dinya, do qatê Rebî de berz bo. Şerab û sewbîna şimite do nêşimo. Hema ke pîzeyê dadîya xwu de yo, do bi Ruho Miqedes yê Homayî debo. 16Eno tut, qewmê Îsraîlî ra zaf kesan do tado Rebê înan Homayî ser. 17Do bi hêz û ruhê Îlyasî vernîya Rebî de şêro, do zerrîya babîyan vera tutanê înan de nerm bikero, ê ke Homayî rê îtaet nêkenê, do fikrê înan bibedilno û tado rayirê raştî ser. Bi eno qeyde, semedê ameyişê Rebî do yew cemat bihedirno.”
18Zekerîyayî melekî ra va: “Ez senî enê ra emîn bî? Ez yew mêriko extîyar a, cînîya mi zî zaf extîyar a.”
19Melekî wina cewab da ey: “Ez Cebraîl a, hizûrê Homayî de vindena. Homayî, seba ke ez to dir qisey bikerî û ena mizgîne bidî to, ez şirawita. 20Nika biewnî! Heta enê çiyê ke mi vatî bêrê ca, ti do nêeşkê xeberî bidê. Seba ke to vateyanê mi ra bawer nêkerd, do ziwanê to bigêrîyo. Feqet, çiyê ke mi vatî, wexto ke tayin biyo de, do bêrê ca.”
21Teber de cemat hema zî paweyê Zekerîyayî bi; meraq kerdêne ke çira hende zêde mabed de mend. 22Zekerîya wexto ke mabed ra vejîya, nêeşkayne xeberî bido. Însanan fam kerd ke ey mabed de çiyêko ecêb dîyo. Ziwanê Zekerîyayî gêriyabi, la çiyê ke dîyê, bi îşaretê destan înan rê qisey kerdî. 23Gama ke midetê xizmetê ey qedîya, ageyra keyeyê xwu.
24Demeyêk badê, cînîya Zekerîyayî Elîzabet hemîla mende, panc aşmî nêvejîya teber. 25Elîzabete va: “Rebî eno mucîze semedê mi kerd. Axir, Homayî ewnîya rîyê mi ra. Şermo ke mi verê însanan de hîs kerdêne ra ez xelisnaya.”
Biyayişê Îsayî Verî ra Diyeno Zanayiş
26-27Aşma şeşine yê hemîlabiyayişê Elîzabete bî. Homayî, melek Cebraîl şirawit yew keyneke het. Ena keyneke şaristanê Nasira yê mintîqeyê Celîle#1:26-27 Bakurê Îsraîlî de yew mintîqe. de cûyayne. Nameyê aye Meryeme bî. Nîşanîya Wusifî bî. Eno Wusif neslê Dawudî ra bi. 28Melek Meryeme ra asa û aye ra wina va: “Silam to rê Meryem! Lutfê Homayî resa to. Reb to ra razî yo.”
29Meryeme enê vatişan ra şaş mende; xwu rê va eno silam yeno çi mana!
30Melekî aye ra va: “Meterse Meryem, to qatê Homayî de lutif dî. 31Nika baş bigoşdare! Ti do hemîla bimanê û yew laj biyarê dinya, nameyê ci Îsa#1:31 Nameyê Îsayî yeno manaya “Reb xelisneno”. ronê. 32O do berz bo. Do Ey ra vajê Lajê Semawî yê Homa tealayî; Reb Homa, do qralîyetê kalikê ci Dawudî bido Ey. 33O, do ebedîyen şarê Yaqûbî qewmê Îsraîlî rê hukim bikero. Caran do peynîya hukimranîya ci nêro.”
34Meryeme melekî ra va: “Eno senî beno? Ez hema bakîre ya. Ez hema nêşiya mêrde.”
35Melekî wina cewab da: “Ruho Miqedes do bêro to ser. Sîya qudretê Homa tealayî do to bipêşo. Puto mibarek ke yeno dinya, do ci ra vajê Lajê Semawî yê Homayî. 36Sewbîna, merdima to Elîzabete zî emrê xwu yê vîyarte de do bibo wayira yew lajî. Ena cîneka ke qisir zanîyayne, nika şeş aşmî yê ke hemîla ya. 37Çimkî Homayî het çiyo ke nêbo çinê yo.”
38Enê ser o, Meryeme melekî ra va: “Ez qûla Rebî ya. Ti senî vanê, wa wina bo.” Enê ra pey, melek verê aye ra aqitiya.
Meryeme Elîzabete Ziyaret Kena
39Ê rojan de Meryeme bi ecele şî yew şaristanê mintîqeyê koyan yê Yahûdîye. Zekerîya û Elîzabet uca cûyayne. 40Resa keyeyê înan û silam da Elîzabete. 41Elîzabete gama ke silamê Meryeme şinawit, puteko ke rehmê aye de bi, xwu têwda. Elîzabet bi Ruhê Miqedesî debî. 42Bi vengo berz Meryeme ra wina va: “Ti miyanê cînîyan de mibarek a; mehsûlê rehmê to zî mibarek o. 43Se biyo ke dadîya Wayirê mi ameya mi het? 44Senî ke mi silamê to şinawit, putekê rehmê mi keyfan ra xwu têwda. 45Werre bi to! Çimkî to îman ardo ke Rebî semedê to çiyo ke wehd kerdo, do biyaro ca.”
Meryeme Homayî rê Hemd Kena
46 #
Samuel-I 2:1-10 Meryeme zî wina va:
“Qelbê mi Rebî rê hemd keno.
47Ruhê mi bi Homayê min ê xelaskarî keyf keno.
48Ey ewnîya rîyê qûla xwu ya feqîre ra.
Êdî her esir de însanî do vajê ‘Werre bi to!’
49Çimkî Homayê qadirî seba mi çiyê muezemî kerdî.
Nameyê Ey miqedes o.
50Kesê ke bi teqwa Ey rê qûlîtî kenê rê
Nesil bi nesil merhemet keno.
51Bi destê xwu karê muezemî kerdî.
Bi quretîya qelbê înan qureyî perîşan kerdî,
Planê înan tewş vetî.
52Hukimdarî text ra ardî war,
Însanê sadeyî zî berz kerdî.
53Veyşanî bi nîmetan mird kerdî,
Dewlemendî zî destveng açarnayî.
54 #
Xeliqnayiş 17:7
Qûlê xwu Îsraîlî rê ardim kerd,
Merhemetê xwu texsîr nêkerd.
55Wehdê ke dayî kalikê ma Îbrahîmî û dayî neslê ci rê
Ebedîyen sadiq o.”
56Meryeme teqrîben hîrê aşmî Elîzabete het de mende û badê ageyra keyeyê xwu.
Biyayişê Yehya Pêxemberî
57Axir, wextê welidîyayişê Elîzabete ame. Yew laj ard dinya. 58Cîranan û merdimanê Elîzabete şinawit ke Rebî aye rê çi lutfêko pîl kerdo, ê zî biyî şirîkê şabiyayişê Elîzabete. 59Wexto ke putek heştroje bi, semedê sunetê ci ameyî. Înan waşt nameyê babîyê ci Zekerîyayî bidê putî. 60Elîzabete qebûl nêkerd va: “Nê! Nameyê ci do Yehya bo.”
61Înan va: “Aîleya to de keso bi nameyê Yehya çinê yo ke!” 62Dima, fetelîyayî Zekerîyayî ser û bi îşaretan persayî ke do nameyê putî çi rono.
63Zekerîyayî yew texte waşt û ser o nuşt ke “Nameyê tutî do Yehya bo.” Çi kesê ke uca bî, heyret mendî. 64Eno mabeyn de ziwanê Zekerîyayî nişka ra abi; qisey kerd û Homayî rê hemd kerd. 65Heme cîranan saw girewt. Çi kesê ke mintîqeyê koyanê Yahûdîye de cûyayne enê biyenî qisey kerdêne; 66meraq kerdêne ke ecêba eno tut do bibo çi. Çimkî bellî bi ke destê Rebî Ey ser o yo.
Zekerîya Homayî rê Hemd Keno
67Babîyê Yehyayî Zekerîya, bi Ruhê Miqedesî debi û wina pêxembertî kerde:
68“Rebê ma Homayo ke qewmê Îsraîlî hîmaye keno rê hemd bo!
Çimkî Ey, şarê xwu rê ardim kerd û ê esaret ra xelisnayî.
69-70Senî ke zemano qedîm ra nat
Bi wasitaya pêxemberanê xwu yê mibarekan wehd kerdbi,
Neslê qûlê xwu Dawudî ra
Ma rê yew Xelaskaro biqudret şirawit.
71Homayî soz da ke do ma dişmenanê ma ra bipawo,
Do ma destê heme kesanê ke ma ra nefret kenê ra bixelisno.
72Ey verînanê ma rê merhemet kerd,
Ehdo Miqedes ke înan dir kerdbi rê sadiq mend.
73Eno ehd, o wehd bi ke Homayî dabi kalikê ma Îbrahîmî.
74-75Bi eno ehd Homayî soz dabi ke
Do ma destê dişmenanê ma ra bixelisno.
Wina ke, ma zî bieşkê bêters Ey rê îbadet bikerê,
Û seraserê emrê xwu de ma verê Ey de
Bieşkê bibê kesê pak û salihî.
76Ey lajê mi, ti do bibê pêxemberê Homa tealayî;
Ti do Rebî ra ver şêrê û însanan
Ameyişê Ey rê amade bikerê#1:76 Ameyişê Ey rê amade bikerê: Verî ke Îsa Mesîh bêro, Yehya pêxamberî însanan rê qal kerd ke qelbê xwu û ciwîyayişê xwu ameyişê Ey rê senî amade bikerê..
77Ti do şarê Ey rê qisey bikerê ke,
Ê do bi efûkerdişê guneyanê xwu bixelisîyê.
78Bi merhemeto pîl yê Homayî,
Do berzîyaran ra Nûr#1:78 Nûr: Yanî Îsa Mesîh (biewnîyê: Malaqî 4:2). akewo ma ser;
79Nûr, êyê ke tarîtî de û miyanê tersê mergî de cûyenê, do înan roşin bikero.
Do ma zî rayirê silametî de biramo.”
80Yehya pîl biyêne û hetê rûhî ra hêzdar biyêne. Bi eno qeyde, heta roja ke do kelamê Homayî şarê Îsraîlî rê teblîx bikero, yabanan de cûyîya.
Επιλέχθηκαν προς το παρόν:
:
Επισημάνσεις
Κοινοποίηση
Αντιγραφή
Θέλετε να αποθηκεύονται οι επισημάνσεις σας σε όλες τις συσκευές σας; Εγγραφείτε ή συνδεθείτε
© (Active), Wycliffe Bible Translators, Inc. All rights reserved.