ΙΩΒ 10
10
Παράπονο του Ιώβ για την κατάστασή του
1Σιχάθηκα τη ζωή μου·
και το παράπονό μου δε διστάζω να το πω,
μέσ’ απ’ την πίκρα της ψυχής μου να μιλήσω.
2Λέω στο Θεό: «Μη με καταδικάσεις!
Δείξε μου, για ποιο πράγμα με κατηγορείς.
3Υπάρχει λόγος να με βασανίζεις;
Να ’χεις στην καταφρόνια το έργο που δημιούργησες
και να ευνοείς τα σχέδια των ασεβών;
4Ανθρώπινα είν’ τα μάτια σου;
Βλέπεις κι εσύ καθώς οι ανθρώποι βλέπουν;
5Είν’ η ζωή σου σαν του ανθρώπου λιγοστή,
τα χρόνια σου σαν τα δικά του χρόνια,
6και ψάχνεις συνεχώς
να βρεις την ανομία μου,
και ερευνάς ν’ ανακαλύψεις κάθε μου αμαρτία;
7Αφού καλά το ξέρεις πως δεν είμαι ένοχος
και πως κανένας δεν μπορεί
από τα χέρια σου να με γλιτώσει.
8»Τα χέρια τα δικά σου με σχημάτισαν
και μ’ έπλασαν·
και τώρα αυτά τα ίδια σου τα χέρια
ζητάνε να με καταστρέψουν;
9Θυμήσου, σε παρακαλώ, πως από χώμα μ’ έπλασες·
και τώρα θέλεις πάλι να με κάνεις χώμα;
10Καθώς το γάλα μ’ έχυσες,
και με σχημάτισες έτσι όπως πήζουν το τυρί.
11Με ύφανες με κόκαλα και τένοντες
και μ’ έντυσες με σάρκα και με δέρμα.
12Ζωή μού χάρισες και σταθερή αγάπη,
και στη ζωή με κράτησε η φροντίδα σου.
13Μα τώρα ξέρω τι σχεδίαζες για μένα
και τι κρυφά λογάριαζες:
14Αν αμαρτήσω, να με πιάσεις
και να μη συγχωρήσεις την παρανομία μου.
15Αλίμονό μου αν είμαι ένοχος!
Κι αν είμαι αθώος πάλι δεν τολμώ
να υψώσω το κεφάλι.
Ταλαίπωρος εγώ
και καταντροπιασμένος!
16Αν κάνω να σηκώσω το κεφάλι,
σαν το λιοντάρι με κυνηγάς
και με συνθλίβεις
με την περισσευούμενή σου δύναμη.
17Έχεις πάντα εναντίον μου καινούριους μάρτυρες,
η οργή σου πάνω μου ολοένα και πληθαίνει·
μου επιτίθεσαι με νέες συμφορές.
18»Γιατί απ’ τη μήτρα μ’ άφησες να βγω;
Θα πέθαινα και δε θα μ’ είχε δει
ανθρώπου μάτι.
19Θα ’τανε σαν να μην υπήρξα,
κι απ’ τη κοιλιά στον τάφο μου
θα ’χα μεταφερθεί.
20Λίγη μου μένει πια ζωή.
Πάρε από μένα τις ταλαιπωρίες
κι άσε με λίγη ανάπαυση να βρω,
21πριν πάω εκεί απ’ όπου πια δε θα γυρίσω,
στου σκοταδιού τη χώρα και της σκιάς,
22στη χώρα όπου βαθύτατο σκοτάδι βασιλεύει και σύγχυση,
όπου ακόμα και το φως
είναι σαν το σκοτάδι!»
Επιλέχθηκαν προς το παρόν:
ΙΩΒ 10: TGVD
Επισημάνσεις
Κοινοποίηση
Αντιγραφή
Θέλετε να αποθηκεύονται οι επισημάνσεις σας σε όλες τις συσκευές σας; Εγγραφείτε ή συνδεθείτε
Copyrighted by the Hellenic Bible Society, 1997, 2003.
ΙΩΒ 10
10
Παράπονο του Ιώβ για την κατάστασή του
1Σιχάθηκα τη ζωή μου·
και το παράπονό μου δε διστάζω να το πω,
μέσ’ απ’ την πίκρα της ψυχής μου να μιλήσω.
2Λέω στο Θεό: «Μη με καταδικάσεις!
Δείξε μου, για ποιο πράγμα με κατηγορείς.
3Υπάρχει λόγος να με βασανίζεις;
Να ’χεις στην καταφρόνια το έργο που δημιούργησες
και να ευνοείς τα σχέδια των ασεβών;
4Ανθρώπινα είν’ τα μάτια σου;
Βλέπεις κι εσύ καθώς οι ανθρώποι βλέπουν;
5Είν’ η ζωή σου σαν του ανθρώπου λιγοστή,
τα χρόνια σου σαν τα δικά του χρόνια,
6και ψάχνεις συνεχώς
να βρεις την ανομία μου,
και ερευνάς ν’ ανακαλύψεις κάθε μου αμαρτία;
7Αφού καλά το ξέρεις πως δεν είμαι ένοχος
και πως κανένας δεν μπορεί
από τα χέρια σου να με γλιτώσει.
8»Τα χέρια τα δικά σου με σχημάτισαν
και μ’ έπλασαν·
και τώρα αυτά τα ίδια σου τα χέρια
ζητάνε να με καταστρέψουν;
9Θυμήσου, σε παρακαλώ, πως από χώμα μ’ έπλασες·
και τώρα θέλεις πάλι να με κάνεις χώμα;
10Καθώς το γάλα μ’ έχυσες,
και με σχημάτισες έτσι όπως πήζουν το τυρί.
11Με ύφανες με κόκαλα και τένοντες
και μ’ έντυσες με σάρκα και με δέρμα.
12Ζωή μού χάρισες και σταθερή αγάπη,
και στη ζωή με κράτησε η φροντίδα σου.
13Μα τώρα ξέρω τι σχεδίαζες για μένα
και τι κρυφά λογάριαζες:
14Αν αμαρτήσω, να με πιάσεις
και να μη συγχωρήσεις την παρανομία μου.
15Αλίμονό μου αν είμαι ένοχος!
Κι αν είμαι αθώος πάλι δεν τολμώ
να υψώσω το κεφάλι.
Ταλαίπωρος εγώ
και καταντροπιασμένος!
16Αν κάνω να σηκώσω το κεφάλι,
σαν το λιοντάρι με κυνηγάς
και με συνθλίβεις
με την περισσευούμενή σου δύναμη.
17Έχεις πάντα εναντίον μου καινούριους μάρτυρες,
η οργή σου πάνω μου ολοένα και πληθαίνει·
μου επιτίθεσαι με νέες συμφορές.
18»Γιατί απ’ τη μήτρα μ’ άφησες να βγω;
Θα πέθαινα και δε θα μ’ είχε δει
ανθρώπου μάτι.
19Θα ’τανε σαν να μην υπήρξα,
κι απ’ τη κοιλιά στον τάφο μου
θα ’χα μεταφερθεί.
20Λίγη μου μένει πια ζωή.
Πάρε από μένα τις ταλαιπωρίες
κι άσε με λίγη ανάπαυση να βρω,
21πριν πάω εκεί απ’ όπου πια δε θα γυρίσω,
στου σκοταδιού τη χώρα και της σκιάς,
22στη χώρα όπου βαθύτατο σκοτάδι βασιλεύει και σύγχυση,
όπου ακόμα και το φως
είναι σαν το σκοτάδι!»
Επιλέχθηκαν προς το παρόν:
:
Επισημάνσεις
Κοινοποίηση
Αντιγραφή
Θέλετε να αποθηκεύονται οι επισημάνσεις σας σε όλες τις συσκευές σας; Εγγραφείτε ή συνδεθείτε
Copyrighted by the Hellenic Bible Society, 1997, 2003.