ΙΩΒ 20
20
Ο Σωφάρ περιγράφει το μέλλον του ασεβή
1Τότε μίλησε ο Σωφάρ, ο Νααμαθίτης.
2Θύελλα μέσα στη καρδιά μου έχει ξεσπάσει.
Μέσα μου βράζει, άλλο δεν μπορώ να κρατηθώ.
3Ο έλεγχός σου που άκουσα με πρόσβαλε·
αλλά το συνετό μου πνεύμα
την απάντηση μου υπαγορεύει τη σωστή.
4Καλά το ξέρεις πως από παλιά,
απ’ όταν έβαλε ο Θεός πάνω στη γη τον άνθρωπο,
5ο θρίαμβος των κακών πολύ δεν διαρκεί·
κι είναι του ασεβή η χαρά
για μια στιγμή μονάχα.
6Κι αν είν’ ακόμα ικανός
ως τα ουράνια να υψωθεί
και το κεφάλι του τα σύννεφα ν’ αγγίξει,
7πρέπει να κατεβεί στο λάκο,
σαν τις ακαθαρσίες του
κι οριστικά ν’ αφανιστεί.
Κι όσοι τον ήξεραν θ’ αναρωτιούνται
πού να είναι.
8Θα σβήσει καθώς τ’ όνειρο ο ασεβής
και πια δε θα τον βρίσκουν·
σαν νυχτερινή οπτασία θα χαθεί.
9Τα μάτια που τον έβλεπαν
δε θα τον ξαναδούνε,
και θα τον χάσει ο τόπος όπου έμενε.
10Θ’ αναγκαστούν να ζητιανεύουν τα παιδιά του,
γιατί θα πρέπει να επιστρέψει αυτός τον πλούτο,
που μ’ αδικίες απέκτησε.
11Ήταν το σώμα του γεμάτο σφρίγος νεανικό,
μα τώρα κείνη η ικμάδα
μαζί του μες στο χώμα κείτεται.
12Είν’ η κακία στο στόμα του γλυκιά, του ασεβή,
κάτω απ’ τη γλώσσα την κρατά
13και την αφήνει εκεί αργά να λιώνει,
ώστε η απόλαυση πολύ να διαρκεί.
14Μα γίνεται πικρή μες στο στομάχι του,
μέσα του αλλάζει σε φαρμάκι οχιάς.
15Τα πλούτη τα κλεμμένα που κατάπιε θα τα βγάλει·
θα του τα πάρει πίσω με τη βία ο Θεός
ως και το τελευταίο υπόλοιπο.
16Ό,τι ρουφούσε ήτανε του αστρίτη το φαρμάκι,
θανατηφόρο σαν το δάγκωμα οχιάς.
17Δεν θα ζήσει να δει της χώρας του τα πλούτη,
το μέλι και το βούτυρο
που θα κυλούν ποτάμι.
18Δε θ’ απολαύσει ο ασεβής όσα με κόπο κέρδισε
και τ’ αγαθά απ’ τις συναλλαγές του δε θα τα γευτεί·
19επειδή καταπίεζε τους φτωχούς
και δε νοιαζότανε γι’ αυτούς.
Άρπαζε σπίτια, αντί να τους τα χτίζει.
20Η απληστία του ασεβή δεν έχει όρια,
κι ωστόσο με τους θησαυρούς του
δε νιώθει ασφαλής.
21Απ’ την αδηφαγία του τίποτα δε γλιτώνει,
γι’ αυτό ποτέ δεν είναι ευτυχής.
22Μέσα στην αφθονία θα στερείται·
η αθλιότητα θα πέσει απάνω του βαριά.
23Θα ’χει αρκετά για να γεμίσει την κοιλιά του,
όταν τη φοβερή του οργή ο Θεός
θα ρίξει σαν χαλάζι πάνω του·
από το γεύμα αυτό επιτέλους θα χορτάσει.
24Ακόμα κι αν γλιτώσει από το ατσάλινο σπαθί,
χάλκινο τόξο θα τον ρίξει κάτω.
25Το βέλος το κορμί του ασεβή διαπερνά,
βγαίνει απ’ τη ράχη του,
απ’ την αστραφτερή του αιχμή το αίμα στάζει·
και τότε τρόμος τον κυριεύει θανατερός.
26Γι’ αυτόν φυλάγονται όλα τα σκοτάδια·
φωτιά, που χέρι ανθρώπινο δεν άναψε
θα τον καταβροχθίσει·
στάχτη θα κάνει καθετί
που στη σκηνή του απόμεινε.
27Θα φανερώσουν οι ουρανοί την ανομία του,
και θα ξεσηκωθεί η γη
να τον κατηγορήσει.
28Τα πλούτη του σπιτιού του θα χαθούν,
θα διασκορπιστούνε,
τη μέρα της οργής του Θεού.
29Αυτή είν’ η ανταπόδοση που θα ’χει ο ασεβής,
αυτός ο κλήρος, που από το Θεό τού ορίστηκε.
Επιλέχθηκαν προς το παρόν:
ΙΩΒ 20: TGVD
Επισημάνσεις
Κοινοποίηση
Αντιγραφή
Θέλετε να αποθηκεύονται οι επισημάνσεις σας σε όλες τις συσκευές σας; Εγγραφείτε ή συνδεθείτε
Copyrighted by the Hellenic Bible Society, 1997, 2003.
ΙΩΒ 20
20
Ο Σωφάρ περιγράφει το μέλλον του ασεβή
1Τότε μίλησε ο Σωφάρ, ο Νααμαθίτης.
2Θύελλα μέσα στη καρδιά μου έχει ξεσπάσει.
Μέσα μου βράζει, άλλο δεν μπορώ να κρατηθώ.
3Ο έλεγχός σου που άκουσα με πρόσβαλε·
αλλά το συνετό μου πνεύμα
την απάντηση μου υπαγορεύει τη σωστή.
4Καλά το ξέρεις πως από παλιά,
απ’ όταν έβαλε ο Θεός πάνω στη γη τον άνθρωπο,
5ο θρίαμβος των κακών πολύ δεν διαρκεί·
κι είναι του ασεβή η χαρά
για μια στιγμή μονάχα.
6Κι αν είν’ ακόμα ικανός
ως τα ουράνια να υψωθεί
και το κεφάλι του τα σύννεφα ν’ αγγίξει,
7πρέπει να κατεβεί στο λάκο,
σαν τις ακαθαρσίες του
κι οριστικά ν’ αφανιστεί.
Κι όσοι τον ήξεραν θ’ αναρωτιούνται
πού να είναι.
8Θα σβήσει καθώς τ’ όνειρο ο ασεβής
και πια δε θα τον βρίσκουν·
σαν νυχτερινή οπτασία θα χαθεί.
9Τα μάτια που τον έβλεπαν
δε θα τον ξαναδούνε,
και θα τον χάσει ο τόπος όπου έμενε.
10Θ’ αναγκαστούν να ζητιανεύουν τα παιδιά του,
γιατί θα πρέπει να επιστρέψει αυτός τον πλούτο,
που μ’ αδικίες απέκτησε.
11Ήταν το σώμα του γεμάτο σφρίγος νεανικό,
μα τώρα κείνη η ικμάδα
μαζί του μες στο χώμα κείτεται.
12Είν’ η κακία στο στόμα του γλυκιά, του ασεβή,
κάτω απ’ τη γλώσσα την κρατά
13και την αφήνει εκεί αργά να λιώνει,
ώστε η απόλαυση πολύ να διαρκεί.
14Μα γίνεται πικρή μες στο στομάχι του,
μέσα του αλλάζει σε φαρμάκι οχιάς.
15Τα πλούτη τα κλεμμένα που κατάπιε θα τα βγάλει·
θα του τα πάρει πίσω με τη βία ο Θεός
ως και το τελευταίο υπόλοιπο.
16Ό,τι ρουφούσε ήτανε του αστρίτη το φαρμάκι,
θανατηφόρο σαν το δάγκωμα οχιάς.
17Δεν θα ζήσει να δει της χώρας του τα πλούτη,
το μέλι και το βούτυρο
που θα κυλούν ποτάμι.
18Δε θ’ απολαύσει ο ασεβής όσα με κόπο κέρδισε
και τ’ αγαθά απ’ τις συναλλαγές του δε θα τα γευτεί·
19επειδή καταπίεζε τους φτωχούς
και δε νοιαζότανε γι’ αυτούς.
Άρπαζε σπίτια, αντί να τους τα χτίζει.
20Η απληστία του ασεβή δεν έχει όρια,
κι ωστόσο με τους θησαυρούς του
δε νιώθει ασφαλής.
21Απ’ την αδηφαγία του τίποτα δε γλιτώνει,
γι’ αυτό ποτέ δεν είναι ευτυχής.
22Μέσα στην αφθονία θα στερείται·
η αθλιότητα θα πέσει απάνω του βαριά.
23Θα ’χει αρκετά για να γεμίσει την κοιλιά του,
όταν τη φοβερή του οργή ο Θεός
θα ρίξει σαν χαλάζι πάνω του·
από το γεύμα αυτό επιτέλους θα χορτάσει.
24Ακόμα κι αν γλιτώσει από το ατσάλινο σπαθί,
χάλκινο τόξο θα τον ρίξει κάτω.
25Το βέλος το κορμί του ασεβή διαπερνά,
βγαίνει απ’ τη ράχη του,
απ’ την αστραφτερή του αιχμή το αίμα στάζει·
και τότε τρόμος τον κυριεύει θανατερός.
26Γι’ αυτόν φυλάγονται όλα τα σκοτάδια·
φωτιά, που χέρι ανθρώπινο δεν άναψε
θα τον καταβροχθίσει·
στάχτη θα κάνει καθετί
που στη σκηνή του απόμεινε.
27Θα φανερώσουν οι ουρανοί την ανομία του,
και θα ξεσηκωθεί η γη
να τον κατηγορήσει.
28Τα πλούτη του σπιτιού του θα χαθούν,
θα διασκορπιστούνε,
τη μέρα της οργής του Θεού.
29Αυτή είν’ η ανταπόδοση που θα ’χει ο ασεβής,
αυτός ο κλήρος, που από το Θεό τού ορίστηκε.
Επιλέχθηκαν προς το παρόν:
:
Επισημάνσεις
Κοινοποίηση
Αντιγραφή
Θέλετε να αποθηκεύονται οι επισημάνσεις σας σε όλες τις συσκευές σας; Εγγραφείτε ή συνδεθείτε
Copyrighted by the Hellenic Bible Society, 1997, 2003.