ΑΣΜΑ ΑΣΜΑΤΩΝ 5
5
ΕΚΕΙΝΟΣ:
1Μπαίνω μες στο περβόλι μου, καλή μου κι αδερφή μου,
τρυγώ τη σμύρνα μου, τρυγώ τ’ αρώματά μου·
γεύομαι την κερήθρα μου αντάμα με το μέλι μου
και το κρασί μου πίνω με το γάλα μου μαζί.
Φίλοι μου, φάτε, πιείτε
και μεθύστε απ’ αγάπη!
Νυχτερινοί στοχασμοί
ΕΚΕΙΝΗ:
2Εγώ κοιμόμουν, μα ξαγρύπνα μου η καρδιά.
Άκου, χτυπάει ο αγαπημένος μου και λέει:
ΕΚΕΙΝΟΣ:
«Καλή μου, άνοιξέ μου, κι αδερφή μου,
περιστεράκι μου και λατρευτή μου,
γιατί η δροσιά σκέπασε το κεφάλι μου
κι οι βραδινές σταλαγματιές νοτίσαν τα μαλλιά μου».
ΕΚΕΙΝΗ:
3«Έβγαλα το χιτώνα μου·
τώρα ξανά πρέπει
να τον φορέσω.
Τα πόδια μου τα έπλυνα·
τώρα ξανά πρέπει
να λερωθούν».
4Άπλωσε ο αγαπημένος μου το χέρι του
μέσ’ απ’ της θύρας μου τη χαραμάδα
κι αναταράχτηκαν τα σπλάχνα μου γι’ αυτόν.
5Σηκώθηκα ν’ ανοίξω στον καλό μου
και σμύρνα στάλαζε απ’ τα χέρια μου,
κι από τα δάχτυλά μου σμύρνα ρέουσα
στης κλειδωνιάς απάνω τη λαβή.
6Άνοιξα στον αγαπημένο μου,
μα ο καλός μου είχε φύγει.
Λαχτάρησα ν’ ακούσω τη λαλιά του.
Τον αναζήτησα και δεν τον βρήκα.
Του φώναξα κι αυτός δε μ’ αποκρίθηκε.
7Με συναπάντησαν οι φύλακες
που τριγυρνάνε μες στην πόλη·
με χτύπησαν, με πλήγωσαν,
μου βγάλανε το πέπλο μου
εκείνοι που στα τείχη είναι φρουροί.
Η νύφη ζητάει βοήθεια
ΕΚΕΙΝΗ:
8Σας εξορκίζω, κόρες της Ιερουσαλήμ,
σ’ όσα ζαρκάδια κι ελαφίνες έχει ο κάμπος,#Βλ. υποσ. εις κεφ. 2:7.
αν τον καλό μου βρείτε, να του πείτε
ότι πεθαίνω απ’ της αγάπης την πληγή.
ΧΟΡΟΣ ΠΑΡΘΕΝΩΝ:
9Τι έχει τάχα ο καλός σου πιότερο
από έναν άλλο αγαπημένο,
εσύ, μες στις γυναίκες η ομορφότερη;
Τι έχει τάχα ο καλός σου πιότερο
από έναν άλλο αγαπημένο,
ώστε να μας ξορκίζεις με τον τρόπο αυτό;
ΕΚΕΙΝΗ:
10Ο αγαπημένος μου είναι άσπρος κι είναι ρόδινος
και ξεχωρίζει μέσα σε μυριάδες.
11Η κεφαλή του είναι καθάριο μάλαμα
και τα μαλλιά του χουρμαδιάς κλαδιά, μαύρα σαν το κοράκι.
12Τα μάτια του, καθώς τα περιστέρια
στις όχθες των ρυακιών·
λούζονται μες στο γάλα,
κάθονται δίπλα στο νερό.
13Τα μάγουλά του είναι πρασιές μυριστικά,
βραγιές λουλούδια ευωδιασμένα,
τα χείλη του είναι κρίνα
που στάζουν σμύρνα ρέουσα.
14Βέργες χρυσές τα χέρια του,
με της Θαρσείς πετράδια στολισμένα·
τεχνουργημένο η κοιλιά του ελεφαντόδοντο
ζαφείρια σκεπασμένο.
15Οι κνήμες του κολόνες αλαβάστρινες
σε χρυσαφένια βάθρα στηριγμένες.
Η όψη του καθώς ο Λίβανος,
έξοχος σαν τους κέδρους.
16Τό στόμα του είναι γλύκα μοναχή
και μυριοπόθητη ολάκερη η ύπαρξή του.
Τέτοιος ο αγαπημένος μου
και τέτοιος ο καλός μου,
κοπέλες της Ιερουσαλήμ.
Επιλέχθηκαν προς το παρόν:
ΑΣΜΑ ΑΣΜΑΤΩΝ 5: TGVD
Επισημάνσεις
Κοινοποίηση
Αντιγραφή
Θέλετε να αποθηκεύονται οι επισημάνσεις σας σε όλες τις συσκευές σας; Εγγραφείτε ή συνδεθείτε
Copyrighted by the Hellenic Bible Society, 1997, 2003.
ΑΣΜΑ ΑΣΜΑΤΩΝ 5
5
ΕΚΕΙΝΟΣ:
1Μπαίνω μες στο περβόλι μου, καλή μου κι αδερφή μου,
τρυγώ τη σμύρνα μου, τρυγώ τ’ αρώματά μου·
γεύομαι την κερήθρα μου αντάμα με το μέλι μου
και το κρασί μου πίνω με το γάλα μου μαζί.
Φίλοι μου, φάτε, πιείτε
και μεθύστε απ’ αγάπη!
Νυχτερινοί στοχασμοί
ΕΚΕΙΝΗ:
2Εγώ κοιμόμουν, μα ξαγρύπνα μου η καρδιά.
Άκου, χτυπάει ο αγαπημένος μου και λέει:
ΕΚΕΙΝΟΣ:
«Καλή μου, άνοιξέ μου, κι αδερφή μου,
περιστεράκι μου και λατρευτή μου,
γιατί η δροσιά σκέπασε το κεφάλι μου
κι οι βραδινές σταλαγματιές νοτίσαν τα μαλλιά μου».
ΕΚΕΙΝΗ:
3«Έβγαλα το χιτώνα μου·
τώρα ξανά πρέπει
να τον φορέσω.
Τα πόδια μου τα έπλυνα·
τώρα ξανά πρέπει
να λερωθούν».
4Άπλωσε ο αγαπημένος μου το χέρι του
μέσ’ απ’ της θύρας μου τη χαραμάδα
κι αναταράχτηκαν τα σπλάχνα μου γι’ αυτόν.
5Σηκώθηκα ν’ ανοίξω στον καλό μου
και σμύρνα στάλαζε απ’ τα χέρια μου,
κι από τα δάχτυλά μου σμύρνα ρέουσα
στης κλειδωνιάς απάνω τη λαβή.
6Άνοιξα στον αγαπημένο μου,
μα ο καλός μου είχε φύγει.
Λαχτάρησα ν’ ακούσω τη λαλιά του.
Τον αναζήτησα και δεν τον βρήκα.
Του φώναξα κι αυτός δε μ’ αποκρίθηκε.
7Με συναπάντησαν οι φύλακες
που τριγυρνάνε μες στην πόλη·
με χτύπησαν, με πλήγωσαν,
μου βγάλανε το πέπλο μου
εκείνοι που στα τείχη είναι φρουροί.
Η νύφη ζητάει βοήθεια
ΕΚΕΙΝΗ:
8Σας εξορκίζω, κόρες της Ιερουσαλήμ,
σ’ όσα ζαρκάδια κι ελαφίνες έχει ο κάμπος,#Βλ. υποσ. εις κεφ. 2:7.
αν τον καλό μου βρείτε, να του πείτε
ότι πεθαίνω απ’ της αγάπης την πληγή.
ΧΟΡΟΣ ΠΑΡΘΕΝΩΝ:
9Τι έχει τάχα ο καλός σου πιότερο
από έναν άλλο αγαπημένο,
εσύ, μες στις γυναίκες η ομορφότερη;
Τι έχει τάχα ο καλός σου πιότερο
από έναν άλλο αγαπημένο,
ώστε να μας ξορκίζεις με τον τρόπο αυτό;
ΕΚΕΙΝΗ:
10Ο αγαπημένος μου είναι άσπρος κι είναι ρόδινος
και ξεχωρίζει μέσα σε μυριάδες.
11Η κεφαλή του είναι καθάριο μάλαμα
και τα μαλλιά του χουρμαδιάς κλαδιά, μαύρα σαν το κοράκι.
12Τα μάτια του, καθώς τα περιστέρια
στις όχθες των ρυακιών·
λούζονται μες στο γάλα,
κάθονται δίπλα στο νερό.
13Τα μάγουλά του είναι πρασιές μυριστικά,
βραγιές λουλούδια ευωδιασμένα,
τα χείλη του είναι κρίνα
που στάζουν σμύρνα ρέουσα.
14Βέργες χρυσές τα χέρια του,
με της Θαρσείς πετράδια στολισμένα·
τεχνουργημένο η κοιλιά του ελεφαντόδοντο
ζαφείρια σκεπασμένο.
15Οι κνήμες του κολόνες αλαβάστρινες
σε χρυσαφένια βάθρα στηριγμένες.
Η όψη του καθώς ο Λίβανος,
έξοχος σαν τους κέδρους.
16Τό στόμα του είναι γλύκα μοναχή
και μυριοπόθητη ολάκερη η ύπαρξή του.
Τέτοιος ο αγαπημένος μου
και τέτοιος ο καλός μου,
κοπέλες της Ιερουσαλήμ.
Επιλέχθηκαν προς το παρόν:
:
Επισημάνσεις
Κοινοποίηση
Αντιγραφή
Θέλετε να αποθηκεύονται οι επισημάνσεις σας σε όλες τις συσκευές σας; Εγγραφείτε ή συνδεθείτε
Copyrighted by the Hellenic Bible Society, 1997, 2003.