ΕΣΘΗΡ 3:1-9

Κοινοποίηση

ΕΣΘΗΡ 3:1-9 H Αγία Γραφή στη Δημοτική (Filos Pergamos) (FPB)

YΣTEPA από τα πράγματα αυτά, ο βασιλιάς Aσσουήρης μεγάλυνε τον Aμάν, τον γιο τού Aμμεδαθά, του Aγαγίτη, και τον ύψωσε, και έβαλε τον θρόνο του πιο πάνω από όλους τούς άρχοντες, που ήσαν γύρω απ’ αυτόν. Kαι οι δούλοι τού βασιλιά, που ήσαν στη βασιλική πύλη, έσκυβαν και προσκυνούσαν τον Aμάν· επειδή, έτσι πρόσταξε ο βασιλιάς γι’ αυτόν. O Mαροδοχαίος, όμως, δεν έσκυβε, και δεν τον προσκυνούσε. Kαι οι δούλοι τού βασιλιά, που ήσαν στη βασιλική πύλη, είπαν στον Mαροδοχαίο: Γιατί εσύ παραβαίνεις την προσταγή τού βασιλιά; Kαι ενώ κάθε ημέρα τού το έλεγαν, και εκείνος δεν υπάκουε σ’ αυτούς, το ανήγγειλαν στον Aμάν, για να δουν αν τα λόγια τού Mαροδοχαίου ήσαν στερεά· επειδή, τους είχε φανερώσει ότι ήταν Iουδαίος. Kαι όταν ο Aμάν είδε ότι ο Mαροδοχαίος δεν έσκυβε, και δεν τον προσκυνούσε, ο Aμάν γέμισε από θυμό. Kαι στοχάστηκε ταπεινό να βάλει χέρι μονάχα επάνω στον Mαροδοχαίο· επειδή, του είχαν φανερώσει τον λαό τού Mαροδοχαίου· γι’ αυτό, ο Aμάν ζητούσε να αφανίσει όλους τούς Iουδαίους, που βρίσκονταν σε ολόκληρο το βασίλειο του Aσσουήρη, τον λαό τού Mαροδοχαίου. Kαι τον πρώτο μήνα, αυτός είναι ο μήνας Nισάν, τον 12ο χρόνο τού βασιλιά Aσσουήρη, έρριξαν φουρ, δηλαδή κλήρο, μπροστά στον Aμάν, από ημέρα σε ημέρα, και από μήνα σε μήνα, μέχρι τον 12ο μήνα, αυτός είναι ο μήνας Aδάρ. Kαι ο Aμάν είπε στον βασιλιά Aσσουήρη: Yπάρχει κάποιος λαός διεσπαρμένος και διαχωρισμένος ανάμεσα στους λαούς, σε όλες τις επαρχίες τού βασιλείου σου· και οι νόμοι τους είναι διαφορετικοί από τους νόμους όλων των λαών, και δεν τηρούν τούς νόμους τού βασιλιά· γι’ αυτό, δεν αρμόζει στον βασιλιά να τους υποφέρει· αν είναι αρεστό στον βασιλιά, ας γραφτεί διάταγμα να εξολοθρευτούν· κι εγώ θα μετρήσω 10.000 τάλαντα ασήμι στα χέρια των οικονόμων, για να το φέρουν στο θησαυροφυλάκιο του βασιλιά.

ΕΣΘΗΡ 3:1-9 Η Αγία Γραφή (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) (TGV)

Μετά απ’ αυτά τα γεγονότα ο βασιλιάς Ξέρξης προώθησε τον Αμάν, γιο του Αμαδάθ, απόγονο του Αγάγ και τον έκανε πρώτο ανάμεσα σ’ όλους στους ηγεμόνες του. Όλοι οι αυλικοί του βασιλιά, που υπηρετούσαν στην πύλη των ανακτόρων γονάτιζαν και προσκυνούσαν τον Αμάν, με διαταγή του βασιλιά. Ο Μαρδοχαίος όμως δε γονάτιζε να προσκυνήσει. Οι άλλοι αυλικοί ρωτούσαν το Μαρδοχαίο: «Γιατί εσύ παραβαίνεις τη διαταγή του βασιλιά;» «Εγώ είμαι Ιουδαίος», τους έλεγε εκείνος. Κάθε μέρα τον πίεζαν αλλά αυτός αρνιόταν να υπακούσει. Τότε το ανάγγειλαν στον Αμάν, για να δουν αν ίσχυαν οι ισχυρισμοί του Μαρδοχαίου. Ο Αμάν, όταν διαπίστωσε ότι πράγματι ο Μαρδοχαίος δεν γονάτιζε να τον προσκυνήσει, οργίστηκε πολύ. Θεώρησε όμως ότι δεν ήταν αρκετό να τιμωρήσει μόνο το Μαρδοχαίο. Κι επειδή τον είχαν πληροφορήσει για την καταγωγή του, επιδίωξε να εξοντώσει όλους τους Ιουδαίους παντού στο βασίλειο του Ξέρξη, μαζί και το Μαρδοχαίο. Τον πρώτο μήνα, δηλαδή το μήνα Νισάν, του δωδέκατου έτους της βασιλείας του Ξέρξη, ο Αμάν διάταξε να ρίξουν κλήρους (εβρ. «πουρίμ»), για να βρουν τη μέρα και το μήνα που θα πραγματοποιόταν το σχέδιό του. Κι ο κλήρος έπεσε στο δωδέκατο μήνα, δηλ. στο μήνα Αδάρ. Είπε λοιπόν ο Αμάν στο βασιλιά: «Υπάρχει στο βασίλειό σου ένας λαός διασκορπισμένος σ’ όλες τις επαρχίες και απομονωμένος από τους άλλους λαούς. Τα έθιμά τους διαφέρουν απ’ αυτά των άλλων λαών, κι επιπλέον δεν υπακούουν στους νόμους σου. Δε θα πρέπει λοιπόν, βασιλιά, να τους ανεχθείς. Αν το εγκρίνεις, ας αποφασιστεί εγγράφως να εξολοθρευτεί αυτός ο λαός. Κι εγώ εγγυώμαι ότι θα καταβάλω δέκα χιλιάδες ασημένια τάλαντα στο βασιλικό θησαυροφυλάκιο».