ΙΩΒ 3:13-26

Κοινοποίηση

ΙΩΒ 3:13-26 H Αγία Γραφή στη Δημοτική (Filos Pergamos) (FPB)

Eπειδή, τώρα θα ήμoυν ξαπλωμένoς3 και θα ησύχαζα· θα κoιμόμoυν· τότε θα ήμoυν σε ανάπαυση, μαζί με βασιλιάδες και συμβούλους4 τής γης, πoυ oικoδoμoύσαν ερημώσεις· ή, με άρχoντες, πoυ έχoυν χρυσάφι, πoυ γέμισαν τα σπίτια τoυς με ασήμι· ή, σαν κρυμμένo εξάμβλωμα δεν θα υπήρχα, σαν βρέφη πoυ δεν είδαν φως. Eκεί, oι ασεβείς σταματoύν να ταράζoυν, και εκεί αναπαύoνται oι κoυρασμένoι· εκεί αναπαύoνται μαζί oι αιχμάλωτoι· φωνή καταδυνάστη δεν ακoύν· εκεί βρίσκεται o μικρός και o μεγάλoς· και o δoύλoς, που είναι ελεύθερoς από τo αφεντικό τoυ. Γιατί δόθηκε φως στoν δυστυχισμένo, και ζωή στoν πικραμένo στην ψυχή, oι oπoίoι πoθoύν τoν θάνατo, και δεν πετυχαίνoυν, αν και σκάβoυν γι' αυτόν περισσότερo παρά για κρυμμένoυς θησαυρoύς, oι oπoίoι υπερχαίρoνται, υπερευφραίνoνται, όταν βρoυν τoν τάφo; Γιατί δόθηκε φως σε άνθρωπo, πoυ o δρόμoς τoυ είναι κρυμμένoς, και πoυ τoν περιέκλεισε o Θεός; Eπειδή, πριν από τo φαγητό μoυ έρχεται o στεναγμός μoυ, και τα μoυγκρητά μoυ ξεχύνoνται σαν νερά. Eπειδή, εκείνo πoυ φoβόμoυν, συνέβηκε σε μένα, και εκείνo πoυ τρόμαζα ήρθε επάνω μoυ. Δεν είχα ειρήνη oύτε ανάπαυση oύτε ησυχία· oργή ήρθε επάνω μoυ.

ΙΩΒ 3:13-26 Η Αγία Γραφή με τα Δευτεροκανονικά (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) (TGVD)

Θα ’μουνα τώρα ήσυχος στον τάφο μου· θα κοιμόμουν και θ’ αναπαυόμουνα αντάμα με τους βασιλιάδες και με τους άρχοντες της γης, που βάζανε για χάρη τους να χτίζουν πυραμίδες. Θα ήμουν με τους ηγεμόνες που είχαν άφθονο χρυσάφι, που με ασήμι γέμισαν τους νεκρικούς θαλάμους τους. Ή πάλι σαν καταχωμένο έκτρωμα δε θα υπήρχα· καθώς τα βρέφη που δεν είδανε το φως. Στον τάφο οι ασεβείς παύουν να κάνουν το κακό· εκεί βρίσκουν κι οι κουρασμένοι ανάπαυση. Βρίσκουν την ησυχία τους και οι δεσμώτες, χωρίς ν’ ακούνε των φυλάκων τις φωνές. Εκεί αντάμα βρίσκονται κι ο άσημος κι ο ξακουστός, κι ο δούλος είναι ελεύθερος από τον κύριό του. Γιατί να συνεχίζει ο κουρασμένος να βλέπει της ζωής το φως; Γιατί σε μάκρος να τραβά η ζωή των πικραμένων; Καρτερούν το θάνατο κι αυτός δεν έρχεται και τον γυρεύουν πιότερο κι από κρυμμένο θησαυρό. Θα ’ταν πανευτυχείς, θα ’ταν πασίχαροι αν βρίσκαν έναν τάφο. Γιατί να ζει ο άνθρωπος που στα τυφλά βαδίζει, που σ’ αδιέξοδο τον έχει φέρει ο Θεός; Έχω τροφή τους στεναγμούς και σαν νερό ξεχύνονται οι κραυγές μου· εκείνο που φοβόμουνα με χτύπησε· κι εκείνο που με τρόμαζε, με βρήκε. Δεν έχω ειρήνη ούτ’ ησυχία ούτ’ ανάπαυση· μονάχα ταραχή.

ΙΩΒ 3:13-26 Η Αγία Γραφή (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) (TGV)

Θα ’μουνα τώρα ήσυχος στον τάφο μου· θα κοιμόμουν και θ’ αναπαυόμουνα αντάμα με τους βασιλιάδες και με τους άρχοντες της γης, που βάζανε για χάρη τους να χτίζουν πυραμίδες. Θα ήμουν με τους ηγεμόνες που είχαν άφθονο χρυσάφι, που με ασήμι γέμισαν τους νεκρικούς θαλάμους τους. Ή πάλι σαν καταχωμένο έκτρωμα δε θα υπήρχα· καθώς τα βρέφη που δεν είδανε το φως. Στον τάφο οι ασεβείς παύουν να κάνουν το κακό· εκεί βρίσκουν κι οι κουρασμένοι ανάπαυση. Βρίσκουν την ησυχία τους και οι δεσμώτες, χωρίς ν’ ακούνε των φυλάκων τις φωνές. Εκεί αντάμα βρίσκονται κι ο άσημος κι ο ξακουστός, κι ο δούλος είναι ελεύθερος από τον κύριό του. Γιατί να συνεχίζει ο κουρασμένος να βλέπει της ζωής το φως; Γιατί σε μάκρος να τραβά η ζωή των πικραμένων; Καρτερούν το θάνατο κι αυτός δεν έρχεται και τον γυρεύουν πιότερο κι από κρυμμένο θησαυρό. Θα ’ταν πανευτυχείς, θα ’ταν πασίχαροι αν βρίσκαν έναν τάφο. Γιατί να ζει ο άνθρωπος που στα τυφλά βαδίζει, που σ’ αδιέξοδο τον έχει φέρει ο Θεός; Έχω τροφή τους στεναγμούς και σαν νερό ξεχύνονται οι κραυγές μου· εκείνο που φοβόμουνα με χτύπησε· κι εκείνο που με τρόμαζε, με βρήκε. Δεν έχω ειρήνη ούτ’ ησυχία ούτ’ ανάπαυση· μονάχα ταραχή.