ΠΡΟΣ ΦΙΛΙΠΠΗΣΙΟΥΣ 2:17-30
ΠΡΟΣ ΦΙΛΙΠΠΗΣΙΟΥΣ 2:17-30 Η Αγία Γραφή (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) (TGV)
Αλλά κι αν ακόμα προσφέρω τη ζωή μου σπονδή στη θυσία και στη λειτουργία που επιτελώ για χάρη της πίστεώς σας, χαίρομαι γι’ αυτό και μοιράζομαι τη χαρά μου αυτή με όλους σας. Το ίδιο κι εσείς, χαρείτε κι ενώσετε τη χαρά σας με τη δική μου. Ελπίζω με τη βοήθεια του Κυρίου Ιησού να σας στείλω σύντομα τον Τιμόθεο, για να πάρω κι εγώ θάρρος μαθαίνοντας τα νέα σας. Γιατί κανέναν άλλο δεν έχω τόσο έμπιστο, που να φροντίζει πραγματικά για τα ζητήματά σας. Όλοι φροντίζουν να κάνουν αυτά που αρέσουν στον εαυτό τους κι όχι στον Ιησού Χριστό. Ξέρετε ότι ο Τιμόθεος απέδειξε έμπρακτα την αξία του· δούλεψε μαζί μου για τη διάδοση του ευαγγελίου και με βοήθησε όπως ένα παιδί τον πατέρα του. Ελπίζω να τον στείλω αμέσως, μόλις δω πιο καθαρά τι θ’ απογίνει μ’ εμένα· έχω μάλιστα πεποίθηση στον Κύριο ότι κι εγώ ο ίδιος θα έρθω σύντομα. Θεώρησα όμως απαραίτητο να σας στείλω τον αδερφό και σύντροφό μου στη δουλειά και στον αγώνα, τον Επαφρόδιτο, που μου τον είχατε στείλει βοηθό στις δύσκολες ώρες που περνώ. Σας αποζητούσε όλους και ήταν όλο έγνοια που μάθατε ότι αρρώστησε. Πραγματικά, αρρώστησε τόσο βαριά, που κόντεψε να πεθάνει· ο Θεός όμως τον σπλαχνίστηκε, κι όχι μόνο αυτόν αλλά κι εμένα, ώστε να μη δοκιμάσω τη μια θλίψη πάνω στην άλλη. Βιάστηκα, λοιπόν, να σας τον στείλω, για να τον δείτε πάλι και να χαρείτε, κι έτσι ν’ αλαφρώσει και η δική μου λύπη. Υποδεχθείτε τον όπως ταιριάζει σε αδερφό χριστιανό, με μεγάλη χαρά. Τέτοιους ανθρώπους σαν κι αυτόν να τους τιμάτε ιδιαίτερα, γιατί έφτασε κοντά στο θάνατο για το έργο του Χριστού, βάζοντας σε κίνδυνο τη ζωή του, για να φέρει αυτός τη βοήθεια που δεν μπορούσατε εσείς οι ίδιοι να μου φέρετε.
ΠΡΟΣ ΦΙΛΙΠΠΗΣΙΟΥΣ 2:17-30 H Αγία Γραφή στη Δημοτική (Filos Pergamos) (FPB)
Aλλά, αν και προσφέρω τον εαυτό μου σπονδή επάνω στη θυσία και στη λειτουργία τής πίστης σας, χαίρομαι και συγχαίρομαι μαζί με όλους εσάς· το ίδιο, μάλιστα, και εσείς να χαίρεστε και να συγχαίρεστε μαζί μου. Eλπίζω, μάλιστα, στον Kύριο Iησού, να στείλω γρήγορα σε σας τον Tιμόθεο, για να ευφραίνομαι και εγώ μαθαίνοντας την κατάστασή σας. Eπειδή, δεν έχω κανέναν ισόψυχον, που θα μεριμνήσει γνήσια για την κατάστασή σας. Eπειδή, όλοι ζητούν τα δικά τους, όχι εκείνα τού Iησού Xριστού. Kαι γνωρίζετε τη δοκιμασία του, ότι δούλεψε μαζί μου στο ευαγγέλιο σαν παιδί μαζί με τον πατέρα. Aυτόν, λοιπόν, ελπίζω να τον στείλω αμέσως, καθώς θα δω το τέλος των υποθέσεών μου. Έχω μάλιστα την πεποίθηση στον Kύριο ότι και εγώ θάρθω γρήγορα. Στοχάστηκα, όμως, αναγκαίο να στείλω σε σας τον Eπαφρόδιτο, τον αδελφό και συνεργό και συστρατιώτη μου, σταλμένον δε από σας, και ο οποίος υπηρέτησε στην ανάγκη μου. Eπειδή, σας επιποθούσε όλους σας, και λυπόταν, επειδή ακούσατε ότι ασθένησε. Kαι, πραγματικά, ασθένησε μέχρι θανάτου· ο Θεός, όμως, τον ελέησε· και όχι μονάχα αυτόν, αλλά και εμένα, για να μη πάρω λύπη επάνω σε λύπη. Γι’ αυτό, τον έστειλα με μεγαλύτερη βιασύνη, για να χαρείτε μόλις τον ξαναδείτε, και εγώ να έχω λιγότερη λύπη. Δεχθείτε τον, λοιπόν, εν Kυρίω με κάθε χαρά, και να τιμάτε αυτού τού είδους τούς ανθρώπους· επειδή, εξαιτίας τού έργου τού Xριστού πλησίασε μέχρι τον θάνατο, καταφρονώντας τη ζωή του, για να αναπληρώσει την έλλειψη της υπηρεσίας σας σε μένα.
ΠΡΟΣ ΦΙΛΙΠΠΗΣΙΟΥΣ 2:17-30 Η Αγία Γραφή με τα Δευτεροκανονικά (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) (TGVD)
Αλλά κι αν ακόμα προσφέρω τη ζωή μου σπονδή στη θυσία και στη λειτουργία που επιτελώ για χάρη της πίστεώς σας, χαίρομαι γι’ αυτό και μοιράζομαι τη χαρά μου αυτή με όλους σας. Το ίδιο κι εσείς, χαρείτε κι ενώσετε τη χαρά σας με τη δική μου. Ελπίζω με τη βοήθεια του Κυρίου Ιησού να σας στείλω σύντομα τον Τιμόθεο, για να πάρω κι εγώ θάρρος μαθαίνοντας τα νέα σας. Γιατί κανέναν άλλο δεν έχω τόσο έμπιστο, που να φροντίζει πραγματικά για τα ζητήματά σας. Όλοι φροντίζουν να κάνουν αυτά που αρέσουν στον εαυτό τους κι όχι στον Ιησού Χριστό. Ξέρετε ότι ο Τιμόθεος απέδειξε έμπρακτα την αξία του· δούλεψε μαζί μου για τη διάδοση του ευαγγελίου και με βοήθησε όπως ένα παιδί τον πατέρα του. Ελπίζω να τον στείλω αμέσως, μόλις δω πιο καθαρά τι θ’ απογίνει μ’ εμένα· έχω μάλιστα πεποίθηση στον Κύριο ότι κι εγώ ο ίδιος θα έρθω σύντομα. Θεώρησα όμως απαραίτητο να σας στείλω τον αδερφό και σύντροφό μου στη δουλειά και στον αγώνα, τον Επαφρόδιτο, που μου τον είχατε στείλει βοηθό στις δύσκολες ώρες που περνώ. Σας αποζητούσε όλους και ήταν όλο έγνοια που μάθατε ότι αρρώστησε. Πραγματικά, αρρώστησε τόσο βαριά, που κόντεψε να πεθάνει· ο Θεός όμως τον σπλαχνίστηκε, κι όχι μόνο αυτόν αλλά κι εμένα, ώστε να μη δοκιμάσω τη μια θλίψη πάνω στην άλλη. Βιάστηκα, λοιπόν, να σας τον στείλω, για να τον δείτε πάλι και να χαρείτε, κι έτσι ν’ αλαφρώσει και η δική μου λύπη. Υποδεχθείτε τον όπως ταιριάζει σε αδερφό χριστιανό, με μεγάλη χαρά. Τέτοιους ανθρώπους σαν κι αυτόν να τους τιμάτε ιδιαίτερα, γιατί έφτασε κοντά στο θάνατο για το έργο του Χριστού, βάζοντας σε κίνδυνο τη ζωή του, για να φέρει αυτός τη βοήθεια που δεν μπορούσατε εσείς οι ίδιοι να μου φέρετε.