De BasisBijbel, die gebaseerd is op de Statenvertaling, geeft in eenvoudig Nederlands helder en betrouwbaar weer, wat God ons door Zijn Woord wil zeggen. Doel van de BasisBijbel is om de Bijbel voor zoveel mogelijk mensen begrijpelijk te maken. Dit hebben we op verschillende manieren proberen te bereiken:  Typische Bijbeltaal is vermeden: woorden als ark, zondvloed, tabernakel en dergelijke, zijn vervangen door normale Nederlandse woorden. Hierdoor is de tekst ook heel toegankelijk voor mensen die niet thuis zijn in de Bijbel. Door middel van links worden verbanden gelegd tussen de verschillende Bijbelboeken. Ook wordt er een en ander uitgelegd in aantekeningen bij de tekst. Woorden en zinnen zijn zoveel mogelijk kort gehouden. Hiermee is de tekst tevens geschikt voor mensen die dyslectisch zijn.  Stichting BasisBijbel vindt het belangrijk dat iedereen gratis toegang heeft tot Gods Woord, in de taal van nú. Daarom zijn we erg dankbaar dat YouVersion onze begrijpelijke Bijbelvertaling in hun Bijbel-App heeft willen opnemen. Copyright © 2013 Stichting BasisBijbel Gecorrigeerde tekst © 2015 Uitgegeven bij de ZakBijbelBond: 2016 Audioversie door Groot Nieuws Radio: 2022 Ingesproken door Ben Ketting Alle rechten voorbehouden

BasisBijbel Copyright © 2013 Stichting BasisBijbel Gecorrigeerde tekst © 2015 Uitgegeven bij de ZakBijbelBond: 2016 Audioversie door Groot Nieuws Radio: 2022 Ingesproken door Ben Ketting Alle rechten voorbehouden

BasisBijbel - in makkelijk Nederlands

<div class="version vid1276 iso6393nld" data-vid="1276" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkGEN">
 <div class="chapter ch29" data-usfm="GEN.29">
 <div class="label">29</div><div class="s1">Jakob komt bij Laban</div><div class="p">1Jakob reisde naar het land van de stammen in het oosten. 2Op een dag zag hij een waterput in het veld, afgedekt met een heel grote steen. Er waren drie kudden schapen bij elkaar gebracht. Want de herders brachten altijd hun kudden naar die put om ze te drinken te geven. 3Als alle herders hun kudden bij de put hadden gebracht, schoven ze samen de steen van de put af. Dan konden ze pas hun vee te drinken geven. Daarna legden ze de steen weer op de opening terug.</div><div class="p">4Jakob vroeg aan de herders: "Waar komen jullie vandaan?" Ze zeiden: "Uit Haran." 5Toen vroeg hij: "Kennen jullie dan Laban ook, de [&#160;klein&#160;]zoon van Nahor?" 6Ze zeiden: "Ja." Toen zei hij tegen hen: "Gaat het goed met hem?" Ze antwoordden: "Ja. Kijk, daar komt net zijn dochter Rachel aan met Labans schapen." 7Toen zei Jakob: "Het is nog klaarlichte dag. Het is nog helemaal geen tijd om de kudden bij elkaar te brengen! Waarom geven jullie de dieren niet te drinken? Dan kunnen jullie ze daarna verder laten grazen!" 8Maar ze antwoordden: "Dat kan niet. We wachten tot alle kudden bij elkaar gebracht zijn. Dan schuiven we met elkaar de steen van de opening van de put en geven het vee te drinken." </div><div class="p">9Terwijl hij nog met hen stond te praten, kwam Rachel met de schapen van haar vader. Want ze was herderin. 10Zodra Jakob Rachel aan zag komen met de schapen van zijn oom Laban, liep Jakob naar de put. Hij schoof de steen van de opening en gaf de schapen van Laban te drinken. 11Toen kuste Jakob huilend Rachel. 12Hij vertelde haar dat hij familie van Laban was, namelijk de zoon van [&#160;Labans zus&#160;] Rebekka. Ze rende naar huis en vertelde het haar vader. 13Zodra Laban hoorde dat Jakob, de zoon van zijn zus, was gekomen, rende hij hem tegemoet. Hij omhelsde hem en kuste hem hartelijk en bracht hem naar zijn huis. Jakob vertelde Laban alles wat er gebeurd was. 14Toen zei Laban tegen hem: "Werkelijk, je bent &#233;&#233;n van ons."</div><div class="p">En Jakob bleef een hele maand bij Laban.</div><div class="s1">Jakob, Rachel en Lea</div><div class="p">15Toen zei Laban tegen Jakob: "Zou jij, omdat je familie bent, voor mij moeten werken zonder iets te verdienen? Zeg me wat je voor je werk wil hebben." 16Nu had Laban twee dochters. De oudste heette Lea, de jongste Rachel. 17Lea had fletse ogen, maar Rachel had een mooi figuur en zag er knap uit. 18Jakob hield van Rachel. Daarom zei hij: "Ik zal zeven jaar voor je werken, als ik daarna met je jongste dochter Rachel mag trouwen." 19Laban zei: "Ik kan haar beter aan jou geven dan aan een andere man. Blijf bij mij werken." 20Daarom werkte Jakob zeven jaar voor Laban om met Rachel te mogen trouwen. Die jaren leken voor hem maar een paar dagen, omdat hij van haar hield. </div><div class="p">21Daarna zei Jakob tegen Laban: "Laat mij nu met je dochter trouwen, want de afgesproken tijd is om." 22Laban riep alle mannen van die plaats bij elkaar en hield een feestmaaltijd. 23Maar 's avonds bracht hij zijn dochter Lea naar Jakob, en Jakob ging met haar naar bed. 24En Laban gaf aan Lea zijn slavin Zilpa. Zo werd Zilpa de slavin van zijn dochter Lea. </div><div class="p">25De volgende ochtend zag Jakob dat Lea bij hem lag. Toen zei hij tegen Laban: "Wat heb je me aangedaan? Ik heb toch om Rachel voor je gewerkt? Waarom heb je me dan bedrogen?" 26Toen zei Laban: "Het is hier niet de gewoonte dat de jongste dochter eerder trouwt dan de oudste. 27Vier je bruiloftsweek met deze vrouw, dan zal ik je daarna ook de andere geven. Maar dan moet je nog eens zeven jaar voor me werken." </div><div class="p">28Dat deed Jakob. Hij vierde de bruiloftsweek met Lea. 29Daarna gaf Laban hem Rachel als vrouw. En Laban gaf aan Rachel zijn slavin Bilha. Zo werd Bilha de slavin van Rachel. 30Zo trouwde Jakob dus ook met Rachel. En hij hield van Rachel, maar niet van Lea. En hij werkte nog eens zeven jaar voor Laban.</div><div class="s1">De kinderen van Rachel en Lea</div><div class="p">31Toen de Heer zag dat Jakob niet van Lea hield, gaf Hij haar kinderen. Maar Rachel kreeg geen kinderen. 32Lea raakte in verwachting en kreeg een zoon. Ze noemde hem Ruben [&#160;(= 'kijk, een zoon!')&#160;]. Want ze zei: "De Heer heeft mijn ellende gezien. N&#250; zal mijn man van mij houden." 33Ze raakte weer in verwachting en kreeg weer een zoon. En ze zei: "De Heer heeft gehoord dat mijn man niet van mij houdt. Daarom heeft Hij mij n&#243;g een zoon gegeven." Ze noemde hem Simeon [&#160;(= 'God luistert')&#160;]. 34Ze raakte weer in verwachting en kreeg n&#243;g een zoon. En ze zei: "Nu zal mijn man van mij gaan houden, omdat ik hem drie zonen heb gegeven." Daarom noemde ze hem Levi [&#160;(= 'vriend')&#160;]. 35Ze raakte weer in verwachting en kreeg n&#243;g een zoon. En ze zei: "Nu zal ik de Heer prijzen." Daarom noemde ze hem Juda [&#160;(= 'lofprijs')&#160;]. Toen kreeg ze geen kinderen meer. (lees verder)</div>
 </div>
 </div>
</div>

Jakob reisde naar het land van de stammen in het oosten. Op een dag zag hij een waterput in het veld, afgedekt met een heel grote steen. Er waren drie kudden schapen bij elkaar gebracht. Want de herders brachten altijd hun kudden naar die put om ze te drinken te geven. Als alle herders hun kudden bij de put hadden gebracht, schoven ze samen de steen van de put af. Dan konden ze pas hun vee te drinken geven. Daarna legden ze de steen weer op de opening terug.
Jakob vroeg aan de herders: "Waar komen jullie vandaan?" Ze zeiden: "Uit Haran." Toen vroeg hij: "Kennen jullie dan Laban ook, de [ klein ]zoon van Nahor?" Ze zeiden: "Ja." Toen zei hij tegen hen: "Gaat het goed met hem?" Ze antwoordden: "Ja. Kijk, daar komt net zijn dochter Rachel aan met Labans schapen." Toen zei Jakob: "Het is nog klaarlichte dag. Het is nog helemaal geen tijd om de kudden bij elkaar te brengen! Waarom geven jullie de dieren niet te drinken? Dan kunnen jullie ze daarna verder laten grazen!" Maar ze antwoordden: "Dat kan niet. We wachten tot alle kudden bij elkaar gebracht zijn. Dan schuiven we met elkaar de steen van de opening van de put en geven het vee te drinken."
Terwijl hij nog met hen stond te praten, kwam Rachel met de schapen van haar vader. Want ze was herderin. Zodra Jakob Rachel aan zag komen met de schapen van zijn oom Laban, liep Jakob naar de put. Hij schoof de steen van de opening en gaf de schapen van Laban te drinken. Toen kuste Jakob huilend Rachel. Hij vertelde haar dat hij familie van Laban was, namelijk de zoon van [ Labans zus ] Rebekka. Ze rende naar huis en vertelde het haar vader. Zodra Laban hoorde dat Jakob, de zoon van zijn zus, was gekomen, rende hij hem tegemoet. Hij omhelsde hem en kuste hem hartelijk en bracht hem naar zijn huis. Jakob vertelde Laban alles wat er gebeurd was. Toen zei Laban tegen hem: "Werkelijk, je bent één van ons."
En Jakob bleef een hele maand bij Laban.

Toen zei Laban tegen Jakob: "Zou jij, omdat je familie bent, voor mij moeten werken zonder iets te verdienen? Zeg me wat je voor je werk wil hebben." Nu had Laban twee dochters. De oudste heette Lea, de jongste Rachel. Lea had fletse ogen, maar Rachel had een mooi figuur en zag er knap uit. Jakob hield van Rachel. Daarom zei hij: "Ik zal zeven jaar voor je werken, als ik daarna met je jongste dochter Rachel mag trouwen." Laban zei: "Ik kan haar beter aan jou geven dan aan een andere man. Blijf bij mij werken." Daarom werkte Jakob zeven jaar voor Laban om met Rachel te mogen trouwen. Die jaren leken voor hem maar een paar dagen, omdat hij van haar hield.
Daarna zei Jakob tegen Laban: "Laat mij nu met je dochter trouwen, want de afgesproken tijd is om." Laban riep alle mannen van die plaats bij elkaar en hield een feestmaaltijd. Maar 's avonds bracht hij zijn dochter Lea naar Jakob, en Jakob ging met haar naar bed. En Laban gaf aan Lea zijn slavin Zilpa. Zo werd Zilpa de slavin van zijn dochter Lea.
De volgende ochtend zag Jakob dat Lea bij hem lag. Toen zei hij tegen Laban: "Wat heb je me aangedaan? Ik heb toch om Rachel voor je gewerkt? Waarom heb je me dan bedrogen?" Toen zei Laban: "Het is hier niet de gewoonte dat de jongste dochter eerder trouwt dan de oudste. Vier je bruiloftsweek met deze vrouw, dan zal ik je daarna ook de andere geven. Maar dan moet je nog eens zeven jaar voor me werken."
Dat deed Jakob. Hij vierde de bruiloftsweek met Lea. Daarna gaf Laban hem Rachel als vrouw. En Laban gaf aan Rachel zijn slavin Bilha. Zo werd Bilha de slavin van Rachel. Zo trouwde Jakob dus ook met Rachel. En hij hield van Rachel, maar niet van Lea. En hij werkte nog eens zeven jaar voor Laban.

Toen de Heer zag dat Jakob niet van Lea hield, gaf Hij haar kinderen. Maar Rachel kreeg geen kinderen. Lea raakte in verwachting en kreeg een zoon. Ze noemde hem Ruben [ (= 'kijk, een zoon!') ]. Want ze zei: "De Heer heeft mijn ellende gezien. Nú zal mijn man van mij houden." Ze raakte weer in verwachting en kreeg weer een zoon. En ze zei: "De Heer heeft gehoord dat mijn man niet van mij houdt. Daarom heeft Hij mij nóg een zoon gegeven." Ze noemde hem Simeon [ (= 'God luistert') ]. Ze raakte weer in verwachting en kreeg nóg een zoon. En ze zei: "Nu zal mijn man van mij gaan houden, omdat ik hem drie zonen heb gegeven." Daarom noemde ze hem Levi [ (= 'vriend') ]. Ze raakte weer in verwachting en kreeg nóg een zoon. En ze zei: "Nu zal ik de Heer prijzen." Daarom noemde ze hem Juda [ (= 'lofprijs') ]. Toen kreeg ze geen kinderen meer. (lees verder)

Listen to Genesis 29