Popular Bible Verses from Marcus 10

Share

Óir níor ṫáinig Mac an Duine ionus go ndéanfaí frioṫálaṁ air, aċ ionus go ndéanfaḋ sé frioṫálaṁ, agus ċun go dtaḃarfaḋ sé a anam féin mar ċeannaċ ar a lán daoine.

Agus d’ḟéaċ Íosa orṫa, agus duḃairt: Ní’l san ar ċumas daoine, aċ tá sé ar ċumas Dé; óir is féidir le Dia gaċ níḋ a ḋéanaṁ.

Agus duḃairt Íosa leis: Imṫiġ leat, do ṡlánuiġ do ċreideaṁ ṫu. Agus ḃí raḋarc aige láiṫreaċ, agus do lean sé é sa tslíġ.

Dá ḃríġ sin, an níḋ a ċeangail Dia ná sgaoileaḋ duine é.

Ansan d’ḟéaċ Íosa air, agus ṫug sé gráḋ ḋó, agus duḃairt sé leis: Tá aon níḋ aṁain i n-easnaṁ ort: imṫiġ agus díol a ḃfuil agat agus taḃair dos na boċtaiḃ é, agus beiḋ saiḋḃreas ar neaṁ agat; agus tar agus lean mise.

Agus d’ḟreagair Íosa, agus duḃairt sé: Cad ba ṁaiṫ leat a ḋéanfainn duit? Agus duḃairt an dall: Raḋarc a ṫaḃairt dom, a Ṫiġearna.

Ní mar sin, áṁṫaċ, daoiḃ-se, aċ an t-é gur mian leis ḃeiṫ os ḃur gcionn. beiḋ sé ’n-a ṡeirḃíseaċ agaiḃ

Go deiṁin a deirim liḃ, an t-é ná glacfaiḋ ríġeaċt Dé ar nós leinḃ, ní raġaiḋ sé isteaċ ann.

Óir beiḋ mórán d’á ḃfuil ar tusaċ ar deire, agus d’á ḃfuil ar deire ar tusaċ.

I dtusaċ, áṁṫaċ, do ċruṫuiġ Dia iad firean agus bainean: Mar ġeall air sin fágfaiḋ duine a aṫair agus a ṁáṫair, agus claoiḋfiḋ sé le n-a ṁnaoi, Agus beid siad ’n-a mbeirt i n-aon ḟeóil: I gcás náċ ḋá ḟeóil iad feasda aċ aon ḟeóil aṁáin.