Popular Bible Verses from Marcus 7

Share

Óir is ó’n dtaoḃ istiġ, amaċ a’ croiḋe an duine, a ṫagann droċ-smuínte, agus aḋaltranas, agus gníoṁarṫa drúise, agus dúnṁarḃaḋ, Guid, saint, éagcóir, feall, mí-ġeanmnaiġeaċt, droċ-ṡúil, diaṁasla, uaḃar, mí-ċiall. Ó’n dtaoḃ istiġ iseaḋ ṫagaid na h-olca san go léir, agus isiad a ṡailiġeann an duine.

Ní’l aon rud atá lasmuiġ de’n duine, agus a ṫéiġeann isteaċ ann, d’ḟéadfaḋ é ṡailiú, aċ na neiṫe a tagann amaċ as an nduine siniad a ṡailíġeann an duine.

Aċ d’ḟreagair seisean iad agus duḃairt: Is maiṫ an targaireaċt a ḋein Isáias oraiḃ-se, a luċt an ḟill, mar a ḃfuil sgríoḃṫa: Molaid na daoine seo mé le n-a mbéal, aċ is fada uaim atá a gcroiḋe

Aḋraḋ folaṁ a ṫugaid siad dom, ag múineaḋ teagasg agus aiṫeanta daoine.

Óir tréigeann siḃ órdú Dé, agus coimeádann siḃ nós daoine; deineann siḃ na crúscaí agus na cupáin do niġe, agus mórán neiṫe eile de’n tsórd san.