Versículos bíblicos populares de Joan 12

Compartir

Ku ken-se tahtoib olda minun käskabunikan, ka astkaha minunke. Kus minä olen, sigä linneb minun käskabunik-ki, i Tat pidäškandeb korktas arvos sidä, ken om minun käskabunik.

Ken navedib ičeze henged, ka kadotab sen, no ken neciš mirus ei navedi sidä, ka kaičeb sidä igähižen elon täht.

Todest tozi sanun teile: ku nižun jüvä pandes maha ei kole, ka se jäb vaiše ühteks jüväks, a ku se koleb, ka tob čoman villän.

Minä olen lämoi i olen tulnu mirhu sen täht, miše ni üks՚, ken uskob minuhu, ei jäiži pimedaha.

Ku ken-ni kuleb minun sanad, no ei usko, minä en sudi händast. Minä en ole tulnu sudimaha mirud, a päzutamha sen pahaspäi.

Maria oti täuden butulkan puhtast, lujas kallišt nardanvoid i voidi Iisusan jaugad i kuivazi ned ičeze hibusil. Kaik honuz täutihe čomal voin haiškel.

otiba pal՚man oksad, mäniba hänele vastha i kidastiba: – Osanna! Blahoslovidud om hän, kudamb tuleb Ižandan nimes, Izrail՚an kunigaz!

Iisus sanui heile: «Se aig om tulnu, konz Mehen Poigan korged arv todas sil՚mnägubale.