Versículos bíblicos populares de Joan 14

Compartir

Minä jätan teile tüništusen. Sen tüništusen, kudamb om minai, minä andan teile. Minä en anda muga, kut andab nece mir. Algha teiden südäimed holdugoi, algat varaikoi.

Iisus sanui hänele: «Minä olen te, tozi i elo. Niken ei putu Tatannoks muite kut vaiše minun kal՚t.

«Algha teiden südäimed holestugoi. Uskkat Jumalaha i uskkat minuhu.

Abutai, Pühä Heng, kudamban Tat oigendab minun nimes, opendab teid kaikehe i johtutab teile kaiken, midä olen teile sanunu.

Kaikutte, ken om otnu minun käsköd südäimehe i eläb neniden käsköiden mödhe, se armastab mindai. A ken armastab mindai, sidä armastaškandeb minun Tat, minä-ki armastaškanden händast i ozutamoi hänele.»

Minä pakičen Tatad, i hän andab teile toižen Abutajan, kudamb linneb teidenke igän. Nece Abutai om toden Heng, kudambad mir ei voi sada, sikš ku se ei näge i ei tunde händast. No tö tundet händast, sikš ku hän eläb teidenke i linneb teiš.

i midä tö pakičeškandet minun nimes, sidä minä tegen, miše Tat oliži korgenzoittud arvos Poigan kal՚t. Midä tö minun nimes pakičeškandet, sidä minä tegen.»

«Ku tö armastat mindai, elägat minun käsköiden mödhe.

Minun Tatan pertiš om äi honusid – muite minä en sanuiži, miše mänen vaumištamha teile elosijan.

Minä mänen vaumištamha teile elosijan, no tulen jäl՚ges tagaze i otan teid ičeinnoks, miše voižit olda sigä, kus minä olen.

Foma sanui: «Ižand, mö em tekoi, kuna sinä lähted. Kutak ted voim teta?»