9
येशूले जन्मैको दृष्टिविहीनलाई दृष्टि दिनुभएको
1त्यहाँबाट जाँदै गर्नुहुँदा, येशूले एउटा जन्मैको दृष्टिविहीनलाई देख्नुभयो। 2उहाँका चेलाहरूले उहाँलाई सोधे, “गुरुज्यू, कसले पाप गर्यो, यो मानिसले कि यसका आमाबुबाले, जसको कारण यो दृष्टिविहीन जन्म्यो?”
3येशूले भन्नुभयो, “न यसले, न ता यसका आमाबुबाले पाप गरे, तर यस मानिसमा परमेश्वरको काम प्रकट होस् भन्ने हेतुले यसो भएको हो। 4दिन छँदा नै हामीले मलाई पठाउनुहुनेको काम गर्नुपर्छ। रात आउँदैछ, जब कसैले काम गर्न सक्दैन। 5म संसारमा रहुन्जेल संसारको ज्योति म नै हुँ।”
6यी कुराहरू भनेर उहाँले भुइँमा थुक्नुभयो, र सो थुकले माटो मुछेर त्यस मानिसको आँखामा लगाइदिनुभयो। 7उहाँले त्यसलाई भन्नुभयो, “जाऊ, सिलोआमको पोखरीमा गएर पखाल” (सिलोआमको अर्थ “पठाइएको” हो)। त्यो मानिस गयो र पखाल्यो, अनि देख्ने भएर घर फर्किआयो।
8त्यसका छिमेकीहरू र त्यसलाई भीख मागिरहेको देख्ने अरूहरूले आपसमा सोध्न लागे, “के यो बसेर भीख माग्ने त्यही मानिस होइन र?” 9कतिले ऊ त्यही मानिस हो भन्ने दाबी गरे।
अरूहरूले भने, “होइन, तर यो त्योजस्तै देखिन्छ।”
तर ऊ आफैले भन्यो, “म त्यही मानिस हुँ।”
10तिनीहरूले त्यसलाई सोधे, “तेरा आँखा कसरी खोलिए त?”
11त्यसले जवाफ दियो, “येशू भन्ने एकजना मानिसले माटो मुछेर मेरा आँखामा लगाइदिनुभयो। उहाँले मलाई सिलोआममा गएर पखाल्न अह्राउनुभयो। तब म गएँ, र पखालें, अनि मैले देख्नसक्ने भएँ।”
12तिनीहरूले त्यसलाई सोधे, “ती मानिस कहाँ छन् त?”
त्यसले भन्यो, “मलाई थाहा छैन।”
घटनाबारे फरिसीहरूको सोधखोज
13पहिले दृष्टिविहीन भएको त्यस मानिसलाई तिनीहरूले फरिसीहरूकहाँ ल्याए। 14येशूले माटो मुछेर त्यस मानिसको आँखा खोल्नुभएको दिन विश्रामदिन थियो। 15त्यसकारण फरिसीहरूले त्यसलाई पनि त्यसले कसरी दृष्टि पायो भनी सोधपुछ गरे। त्यस मानिसले जवाफ दियो, “उहाँले माटो मुछेर मेरा आँखामा लगाइदिनुभयो, अनि मैले पखालें, र अहिले म देख्नसक्ने भएको छु।”
16फरिसीहरूमध्ये कसैले भने, “यो मानिस परमेश्वरबाट आएको होइन, किनकि यसले विश्रामदिन पालन गर्दैन।”
तर अरूले भने, “पापी मानिसले कसरी यस्ता आश्चर्यमय चिन्हहरू गर्न सक्छ र?” यसरी तिनीहरूमा फाटो भयो।
17अन्त्यमा तिनीहरूले फेरि त्यस दृष्टिविहीनलाई सोधे, “उसको विषयमा तँ के भन्छस्? उसले खोलिदिएको आँखा त तेरो हो।”
त्यस मानिसले जवाफ दियो, “उहाँ एक अगमवक्ता हुनुहुन्छ।”
18त्यसका आमाबुबालाई बोलाएर नसोधेसम्म त्यो मानिस दृष्टिविहीन थियो, र त्यसले दृष्टि पाएको हो भनी यहूदी अगुवाहरूले अझै पनि विश्वास गरेनन्। 19तिनीहरूले त्यसका आमाबुबालाई सोधे, “के यो तिमीहरूको छोरो हो? तिमीहरूले दृष्टिविहीन जन्मेको भनेको यसैलाई हो? यो अहिले कसरी देख्नसक्ने भयो त?”
20त्यसका आमाबुबाले जवाफ दिए, “यो हाम्रै छोरो हो, र यो दृष्टिविहीन नै जन्मेको थियो भनेर हामी जान्दछौं। 21तर अहिले यसले कसरी देख्नसक्छ, अथवा कसले यसका आँखा खोलिदियो, सो हामी जान्दैनौं। यसैलाई सोध्नुहोस्। यसको उमेर पुगेको छ, आफ्नो विषयमा यो आफै बोल्न सक्छ।” 22यहूदी अगुवाहरूसँग डराएका हुनाले त्यसका आमाबुबाले यसो भनेका थिए, किनकि यहूदी अगुवाहरूले यदि कसैले येशूलाई उहाँ ख्रीष्ट हुनुहुन्छ भनी स्वीकार गर्यो भने त्यसलाई सभाघरबाट निकालिनेछ भनी अघिबाटै निर्णय गरिसकेका थिए। 23त्यसैले त्यसका आमाबुबाले भने, “यसको उमेर पुगेको छ, यसैलाई सोध्नुहोस्।”
24तिनीहरूले पहिले दृष्टिविहीन भएको त्यस मानिसलाई फेरि दोस्रोपल्ट बोलाएर भने, “परमेश्वरलाई महिमा दे, हामी जान्दछौं, यो मानिस पापी हो।”
25त्यसले जवाफ दियो, “उहाँ पापी हुनुहुन्छ वा हुनुहुन्न, त्यो म जान्दिनँ। तर एउटा कुरा म जान्दछु। म दृष्टिविहीन थिएँ, तर अब देख्नसक्ने भएको छु!”
26तब तिनीहरूले त्यसलाई सोधे, “उसले तँलाई के गर्यो? उसले कसरी तेरा आँखा खोलिदियो?”
27उसले भन्यो, “मैले तपाईंहरूलाई अघि नै भनिसकें, तर तपाईंहरूले सुन्नुभएन। अब फेरि किन सुन्न चाहनुहुन्छ? के तपाईंहरू पनि उहाँका चेला बन्न चाहनुहुन्छ?”
28तब तिनीहरूले त्यसलाई निन्दा गर्दै भने, “तँ पो उसको चेलो होस्! हामी ता मोशाका चेला हौं! 29परमेश्वर मोशासँग बोल्नुभएको कुरा हामीलाई थाहा छ, तर यस मानिसको विषयमा ता यो कहाँबाट आएको हो भन्ने कुरासमेत हामी जान्दैनौं।”
30त्यस मानिसले भन्यो, “कस्तो अचम्मको कुरो! तपाईंहरूले उहाँ कहाँबाट आउनुभएको हो भनेर पनि जान्नुहुन्न, तापनि उहाँले मेरा आँखा खोलिदिनुभयो। 31हामी जान्दछौं, परमेश्वरले पापीहरूका कुरा सुन्नुहुन्न, तर उहाँले परमेश्वरका भक्त र उहाँको इच्छा पालन गर्ने मानिसका कुरा सुन्नुहुन्छ। 32आजसम्म कसैले जन्मैको दृष्टिविहीनको आँखा खोलिदिएको कुरा कहिल्यै सुनिएको छैन। 33यदि उहाँ परमेश्वरबाट नआउनुभएको भए उहाँले केही गर्न सक्नुहुने थिएन।”
34यस कुरामा तिनीहरूले त्यसलाई यसरी जवाफ दिए, “तँ ता बिलकुलै पापमा जन्मिएको होस्, र पनि अब के हामीलाई सिकाउन खोज्छस्?” त्यसपछि तिनीहरूले त्यसलाई बाहिर निकालिदिए।
आत्मिक दृष्टिविहीनपन
35तिनीहरूले त्यसलाई बाहिर निकालिदिए भनी येशूले सुन्नुभयो; र त्यसलाई भेट्टाएपछि भन्नुभयो, “के तिमी मानिसको पुत्रमाथि विश्वास गर्छौ?”
36त्यस मानिसले सोध्यो, “हजुर, उहाँ को हुनुहुन्छ? मलाई भनिदिनुहोस् र म उहाँमाथि विश्वास गर्नेछु।”
37येशूले भन्नुभयो, “तिमीले अब उसलाई देखेका छौ, वास्तवमा तिमीसँग बोलिरहेको म उही नै हुँ।”
38तब त्यस मानिसले भन्यो, “प्रभु, म विश्वास गर्दछु,” अनि त्यसले उहाँलाई दण्डवत् गर्यो।
39येशूले भन्नुभयो, “म न्यायको लागि यस संसारमा आएँ, ताकि दृष्टिविहीनहरूले देखून् र जसले देख्छन्, तिनीहरू दृष्टिविहीन होऊन्।”
40उहाँसँगै हुने कोही-कोही फरिसीहरूले उहाँले यसो भन्नुभएको सुनेर सोधे, “के भन्यौ? के हामी पनि दृष्टिविहीन हौं?”
41येशूले भन्नुभयो, “यदि तिमीहरू दृष्टिविहीन भएका भएता तिमीहरू पापको दोषी हुने थिएनौ, तर तिमीहरूले हामी देख्छौं भनी दाबी गरेका कारण तिमीहरूको दोष रहिरहन्छ।