लूका 18
18
अटल विधवाको दृष्टान्त
1तिनीहरूले सधैं प्रार्थना गरिरहनुपर्छ र हिम्मत हार्नुहुँदैन भन्ने कुरा दर्शाउन येशूले चेलाहरूलाई एउटा दृष्टान्त भन्नुभयो। 2उहाँले भन्नुभयो: “कुनै एउटा शहरमा एकजना न्यायाधीश थिए, तिनले परमेश्वरको भय मान्दैनथिए, र मानिसको वास्ता पनि गर्दैनथिए। 3त्यसै शहरमा एउटी विधवा थिई; जो तिनीकहाँ यस्तो विन्ती लिएर आइरहन्थी, ‘मेरो विरोधी विरुद्ध मलाई न्याय दिनुहोस्।’
4“केही समयसम्म ता तिनले इन्कार गरे; तर पछि तिनले आफ्नो मनमा भन्न लागे, ‘म परमेश्वरको डर मान्दिनँ, र मानिसहरूको वास्ता पनि गर्दिनँ, 5तापनि यस विधवाले मलाई हैरान पारिरहेकी हुनाले म त्यसलाई न्याय दिलाउनेछु, ताकि त्यसले घरी-घरी आएर मलाई हैरान नबनाओस्!’ ”
6अनि प्रभुले भन्नुभयो, “ती अधर्मी न्यायाधीशले के भन्दैछन्, सुन! 7तब के परमेश्वरले दिनरात उहाँलाई पुकार्ने उहाँका चुनिएकाहरूको न्याय गर्नुहुनेछैन र? के उहाँ तिनीहरूलाई ढिलो गरी पन्छाइरहनुहुन्छ र? 8म तिमीहरूलाई भन्दछु, उहाँले तिनीहरूका झट्टै न्याय गर्नुहुन्छ। तापनि जब मानिसका पुत्र आउनेछन्, तब के उनले पृथ्वीमा विश्वास भेट्टाउनेछन् र?”
फरिसी र कर उठाउनेको दृष्टान्त
9आफ्नै धार्मिकतामा ढुक्क भई भरोसा राखेर अरूहरूलाई तुच्छ दृष्टिले हेर्नेहरू कसै कसैलाई येशूले यो दृष्टान्त भन्नुभयो: 10“दुईजना मानिस मन्दिरमा प्रार्थना गर्न गए; एकजना फरिसी र अर्को कर उठाउने मानिस। 11फरिसी उभियो र आफ्नै विषयमा यसरी प्रार्थना गर्यो: ‘हे परमेश्वर, म तपाईंलाई धन्यवाद दिन्छु, किनकि म अरू मानिसहरू—अथवा डाँकू, दुष्ट काम गर्ने, व्यभिचारीहरूजस्तो छैनँ, अथवा यही कर उठाउने मान्छेजस्तो पनि म छैनँ। 12म हप्तामा दुईपल्ट उपवास बस्दछु; र आफूले कमाएका थोकहरूबाट दशांश दिन्छु।’
13“तर त्यो कर उठाउने मानिस टाढै उभियो। त्यसले स्वर्गतिर हेर्ने आँट पनि नगरी छाती पिट्दै यसो भन्यो, ‘हे परमेश्वर, ममाथि दया गर्नुहोस्, म पापी छु।’
14“म तिमीहरूलाई भन्दछु, यो मानिस परमेश्वरको अघि त्यो अर्कोभन्दा धर्मी ठहरिएर घर फर्कियो; किनकि आफूलाई उच्च तुल्याउने नम्र बनाइनेछन् र आफूलाई नम्र बनाउने उच्च पारिनेछन्।”
साना बालकहरू र येशू
15मानिसहरूले आ-आफ्ना बालबालिकाहरूलाई पनि येशूले तिनीहरूलाई छोइदिऊन् भनी उहाँकहाँ ल्याइरहेका थिए। यो देखेर चेलाहरूले तिनीहरूलाई हप्काए। 16तर येशूले बालबालिकाहरूलाई आफूकहाँ बोलाउनुभयो र भन्नुभयो, “साना बालबालिकाहरूलाई मकहाँ आउन देओ, तिनीहरूलाई नरोक; किनकि परमेश्वरको राज्य यस्तैहरूको हो। 17म तिमीहरूलाई साँच्चै भन्दछु, जसले परमेश्वरको राज्यलाई एउटा सानो बालकलेझैं ग्रहण गर्दैन, ऊ कहिल्यै पनि त्यसमा प्रवेश गर्नेछैन।”
धनी शासक
18कुनै एक शासकले उहाँलाई सोधे, “हे असल गुरु, अनन्त जीवन प्राप्त गर्न मैले के गर्नुपर्छ?”
19येशूले जवाफ दिनुभयो, “तिमी मलाई किन असल भन्दछौ? एक मात्र परमेश्वरबाहेक कोही पनि असल छैन। 20तिमीलाई आज्ञाहरू त थाहै छ: ‘तैंले व्यभिचार नगर्नू, तैंले हत्या नगर्नू, तैंले नचोर्नू, तैंले झूटो साक्षी नदिनू, आफ्ना आमा र बुबाको आदर गर्नू।’ ”#18:20 प्रस 20:12-16; व्यव 5:16-20
21तिनले भने, “यी आज्ञाहरू त मैले बालककालदेखि नै पालन गर्दैआएको छु।”
22यो सुनेर येशूले तिनलाई भन्नुभयो, “तिमीलाई अझै एउटा कुराको अभाव छ। तिमीसँग भएका सबै थोक बेचेर गरिबहरूलाई बाँडिदेऊ, र तिम्रो निम्ति स्वर्गमा धनसम्पत्ति हुनेछ। त्यसपछि आऊ, मेरो पछि लाग।”
23यो सुनेर तिनी साह्रै दुःखित भए; किनकि तिनी अत्यन्तै सम्पत्ति भएका मानिस थिए। 24येशूले तिनलाई हेरेर भन्नुभयो, “धनीहरूलाई परमेश्वरको राज्यमा प्रवेश गर्न कति गाह्रो छ! 25वास्तवमा कुनै धनी मानिसलाई परमेश्वरको राज्यमा प्रवेश गर्नुभन्दा त बरु ऊँटलाई सियोको नाथ्रीबाट छिर्नु सजिलो हुन्छ।”
26यो सुन्नेहरूले सोधे, “त्यसो भए कसले उद्धार पाउन सक्छ त?”
27येशूले जवाफ दिनुभयो, “जे कुरा मानिसहरूका लागि असम्भव छन्, ती परमेश्वरको लागि सम्भव हुन्छन्।”
28पत्रुसले उहाँलाई भने, “तपाईंलाई पछ्याउनका निम्ति हामीले आफूसँग भएका सबै कुरा त्यागेका छौं!”
29येशूले तिनीहरूलाई भन्नुभयो, “म तिमीहरूलाई साँचो भन्दछु, जसले परमेश्वरको राज्यको निम्ति घर अथवा पत्नी अथवा दाजुभाइ अथवा बुबाआमा अथवा छोराछोरीलाई त्यागेको छ, 30त्यसले यसै युगमा त्यसको धेरै गुणा र आउँदा युगमा अनन्त जीवन प्राप्त गर्नेछ।”
येशूले फेरि आफ्नो मृत्युबारे अगमवाणी गर्नुभएको
31येशूले बाह्र जनालाई एकातिर लैजानुभयो र तिनीहरूलाई भन्नुभयो, “हामी यरूशलेमतिर जाँदैछौं, अनि अगमवक्ताहरूले मानिसका पुत्रको विषयमा लेखेका सबै कुराहरू पूरा हुनेछन्। 32उसलाई गैरयहूदीहरूको हातमा सुम्पिइनेछन्। तिनीहरूले उसलाई गिल्ला गर्नेछन्, निन्दा गर्नेछन्, उसलाई थुक्नेछन्; 33उसलाई कोर्रा लगाउनेछन् अनि मार्नेछन्। तेस्रो दिनमा ऊ फेरि जीवित भई उठ्नेछ।”
34चेलाहरूले यी कुराहरू केही पनि बुझेनन्। यसको अर्थ तिनीहरूबाट गोप्य राखिएको थियो, र उहाँले के विषयमा भन्दैहुनुहुन्थ्यो, सो तिनीहरूले बुझेनन्।
दृष्टिविहीन माग्ने मानिसले दृष्टि पाएको
35येशू यरिहो नजिकै पुग्नुहुँदा, एउटा दृष्टिविहीन मानिस बाटोको छेउमा भीख माग्दै बसिरहेको थियो। 36नजिकैबाट भीड गइरहेको आवाज सुनेर त्यसले त्यहाँ के हुँदैछ भनी सोधपुछ गर्यो। 37तिनीहरूले त्यसलाई भने, “नासरतका येशू जाँदैहुनुहुन्छ।”
38त्यसले उच्च सोरमा भन्यो, “हे येशू, दाविदका पुत्र, ममाथि दया गर्नुहोस्!”
39बाटो देखाउँदै अघि-अघि हिँड्नेहरूले त्यसलाई हप्काएर चूप लाग् भने, तर त्यो झन् चर्को सोरमा करायो, “हे दाविदका पुत्र, ममाथि दया गर्नुहोस्!”
40येशू टक्क अडिनुभयो, र त्यस मानिसलाई आफूकहाँ ल्याउन आज्ञा दिनुभयो। त्यो नजिक आएपछि येशूले त्यसलाई सोध्नुभयो, 41“म तिम्रो निम्ति के गरिदिऊँ भन्ने तिमी चाहन्छौ?”
त्यसले भन्यो, “हे प्रभु, म देख्न चाहन्छु।”
42येशूले त्यसलाई भन्नुभयो, “तिम्रो दृष्टि लिऊ, तिम्रो विश्वासले तिमीलाई निको पारेको छ।” 43तुरुन्तै त्यसले आफ्नो दृष्टि पायो, र परमेश्वरको प्रशंसा गर्दै येशूको पछि लाग्यो। जब सबै मानिसहरूले यो देखे, तब तिनीहरूले पनि परमेश्वरको प्रशंसा गरे।
Actualmente seleccionado:
लूका 18: NCV
Destacar
Compartir
Copiar
¿Quieres tener guardados todos tus destacados en todos tus dispositivos? Regístrate o inicia sesión
पवित्र बाइबल, नेपाली समकालीन संस्करण™
प्रतिलिपि अधिकार © 1998, 2006, 2021 Biblica, Inc.
अनुमतिसहित प्रयोग गरिएको छ। सम्पूर्ण अधिकार विश्वव्यापी रूपमा सुरक्षित रहनेछ।
Nepali Contemporary Version™, New Testament
Copyright © 1998, 2006, 2021 by Biblica, Inc.
Used with permission. All rights reserved worldwide.
लूका 18
18
अटल विधवाको दृष्टान्त
1तिनीहरूले सधैं प्रार्थना गरिरहनुपर्छ र हिम्मत हार्नुहुँदैन भन्ने कुरा दर्शाउन येशूले चेलाहरूलाई एउटा दृष्टान्त भन्नुभयो। 2उहाँले भन्नुभयो: “कुनै एउटा शहरमा एकजना न्यायाधीश थिए, तिनले परमेश्वरको भय मान्दैनथिए, र मानिसको वास्ता पनि गर्दैनथिए। 3त्यसै शहरमा एउटी विधवा थिई; जो तिनीकहाँ यस्तो विन्ती लिएर आइरहन्थी, ‘मेरो विरोधी विरुद्ध मलाई न्याय दिनुहोस्।’
4“केही समयसम्म ता तिनले इन्कार गरे; तर पछि तिनले आफ्नो मनमा भन्न लागे, ‘म परमेश्वरको डर मान्दिनँ, र मानिसहरूको वास्ता पनि गर्दिनँ, 5तापनि यस विधवाले मलाई हैरान पारिरहेकी हुनाले म त्यसलाई न्याय दिलाउनेछु, ताकि त्यसले घरी-घरी आएर मलाई हैरान नबनाओस्!’ ”
6अनि प्रभुले भन्नुभयो, “ती अधर्मी न्यायाधीशले के भन्दैछन्, सुन! 7तब के परमेश्वरले दिनरात उहाँलाई पुकार्ने उहाँका चुनिएकाहरूको न्याय गर्नुहुनेछैन र? के उहाँ तिनीहरूलाई ढिलो गरी पन्छाइरहनुहुन्छ र? 8म तिमीहरूलाई भन्दछु, उहाँले तिनीहरूका झट्टै न्याय गर्नुहुन्छ। तापनि जब मानिसका पुत्र आउनेछन्, तब के उनले पृथ्वीमा विश्वास भेट्टाउनेछन् र?”
फरिसी र कर उठाउनेको दृष्टान्त
9आफ्नै धार्मिकतामा ढुक्क भई भरोसा राखेर अरूहरूलाई तुच्छ दृष्टिले हेर्नेहरू कसै कसैलाई येशूले यो दृष्टान्त भन्नुभयो: 10“दुईजना मानिस मन्दिरमा प्रार्थना गर्न गए; एकजना फरिसी र अर्को कर उठाउने मानिस। 11फरिसी उभियो र आफ्नै विषयमा यसरी प्रार्थना गर्यो: ‘हे परमेश्वर, म तपाईंलाई धन्यवाद दिन्छु, किनकि म अरू मानिसहरू—अथवा डाँकू, दुष्ट काम गर्ने, व्यभिचारीहरूजस्तो छैनँ, अथवा यही कर उठाउने मान्छेजस्तो पनि म छैनँ। 12म हप्तामा दुईपल्ट उपवास बस्दछु; र आफूले कमाएका थोकहरूबाट दशांश दिन्छु।’
13“तर त्यो कर उठाउने मानिस टाढै उभियो। त्यसले स्वर्गतिर हेर्ने आँट पनि नगरी छाती पिट्दै यसो भन्यो, ‘हे परमेश्वर, ममाथि दया गर्नुहोस्, म पापी छु।’
14“म तिमीहरूलाई भन्दछु, यो मानिस परमेश्वरको अघि त्यो अर्कोभन्दा धर्मी ठहरिएर घर फर्कियो; किनकि आफूलाई उच्च तुल्याउने नम्र बनाइनेछन् र आफूलाई नम्र बनाउने उच्च पारिनेछन्।”
साना बालकहरू र येशू
15मानिसहरूले आ-आफ्ना बालबालिकाहरूलाई पनि येशूले तिनीहरूलाई छोइदिऊन् भनी उहाँकहाँ ल्याइरहेका थिए। यो देखेर चेलाहरूले तिनीहरूलाई हप्काए। 16तर येशूले बालबालिकाहरूलाई आफूकहाँ बोलाउनुभयो र भन्नुभयो, “साना बालबालिकाहरूलाई मकहाँ आउन देओ, तिनीहरूलाई नरोक; किनकि परमेश्वरको राज्य यस्तैहरूको हो। 17म तिमीहरूलाई साँच्चै भन्दछु, जसले परमेश्वरको राज्यलाई एउटा सानो बालकलेझैं ग्रहण गर्दैन, ऊ कहिल्यै पनि त्यसमा प्रवेश गर्नेछैन।”
धनी शासक
18कुनै एक शासकले उहाँलाई सोधे, “हे असल गुरु, अनन्त जीवन प्राप्त गर्न मैले के गर्नुपर्छ?”
19येशूले जवाफ दिनुभयो, “तिमी मलाई किन असल भन्दछौ? एक मात्र परमेश्वरबाहेक कोही पनि असल छैन। 20तिमीलाई आज्ञाहरू त थाहै छ: ‘तैंले व्यभिचार नगर्नू, तैंले हत्या नगर्नू, तैंले नचोर्नू, तैंले झूटो साक्षी नदिनू, आफ्ना आमा र बुबाको आदर गर्नू।’ ”#18:20 प्रस 20:12-16; व्यव 5:16-20
21तिनले भने, “यी आज्ञाहरू त मैले बालककालदेखि नै पालन गर्दैआएको छु।”
22यो सुनेर येशूले तिनलाई भन्नुभयो, “तिमीलाई अझै एउटा कुराको अभाव छ। तिमीसँग भएका सबै थोक बेचेर गरिबहरूलाई बाँडिदेऊ, र तिम्रो निम्ति स्वर्गमा धनसम्पत्ति हुनेछ। त्यसपछि आऊ, मेरो पछि लाग।”
23यो सुनेर तिनी साह्रै दुःखित भए; किनकि तिनी अत्यन्तै सम्पत्ति भएका मानिस थिए। 24येशूले तिनलाई हेरेर भन्नुभयो, “धनीहरूलाई परमेश्वरको राज्यमा प्रवेश गर्न कति गाह्रो छ! 25वास्तवमा कुनै धनी मानिसलाई परमेश्वरको राज्यमा प्रवेश गर्नुभन्दा त बरु ऊँटलाई सियोको नाथ्रीबाट छिर्नु सजिलो हुन्छ।”
26यो सुन्नेहरूले सोधे, “त्यसो भए कसले उद्धार पाउन सक्छ त?”
27येशूले जवाफ दिनुभयो, “जे कुरा मानिसहरूका लागि असम्भव छन्, ती परमेश्वरको लागि सम्भव हुन्छन्।”
28पत्रुसले उहाँलाई भने, “तपाईंलाई पछ्याउनका निम्ति हामीले आफूसँग भएका सबै कुरा त्यागेका छौं!”
29येशूले तिनीहरूलाई भन्नुभयो, “म तिमीहरूलाई साँचो भन्दछु, जसले परमेश्वरको राज्यको निम्ति घर अथवा पत्नी अथवा दाजुभाइ अथवा बुबाआमा अथवा छोराछोरीलाई त्यागेको छ, 30त्यसले यसै युगमा त्यसको धेरै गुणा र आउँदा युगमा अनन्त जीवन प्राप्त गर्नेछ।”
येशूले फेरि आफ्नो मृत्युबारे अगमवाणी गर्नुभएको
31येशूले बाह्र जनालाई एकातिर लैजानुभयो र तिनीहरूलाई भन्नुभयो, “हामी यरूशलेमतिर जाँदैछौं, अनि अगमवक्ताहरूले मानिसका पुत्रको विषयमा लेखेका सबै कुराहरू पूरा हुनेछन्। 32उसलाई गैरयहूदीहरूको हातमा सुम्पिइनेछन्। तिनीहरूले उसलाई गिल्ला गर्नेछन्, निन्दा गर्नेछन्, उसलाई थुक्नेछन्; 33उसलाई कोर्रा लगाउनेछन् अनि मार्नेछन्। तेस्रो दिनमा ऊ फेरि जीवित भई उठ्नेछ।”
34चेलाहरूले यी कुराहरू केही पनि बुझेनन्। यसको अर्थ तिनीहरूबाट गोप्य राखिएको थियो, र उहाँले के विषयमा भन्दैहुनुहुन्थ्यो, सो तिनीहरूले बुझेनन्।
दृष्टिविहीन माग्ने मानिसले दृष्टि पाएको
35येशू यरिहो नजिकै पुग्नुहुँदा, एउटा दृष्टिविहीन मानिस बाटोको छेउमा भीख माग्दै बसिरहेको थियो। 36नजिकैबाट भीड गइरहेको आवाज सुनेर त्यसले त्यहाँ के हुँदैछ भनी सोधपुछ गर्यो। 37तिनीहरूले त्यसलाई भने, “नासरतका येशू जाँदैहुनुहुन्छ।”
38त्यसले उच्च सोरमा भन्यो, “हे येशू, दाविदका पुत्र, ममाथि दया गर्नुहोस्!”
39बाटो देखाउँदै अघि-अघि हिँड्नेहरूले त्यसलाई हप्काएर चूप लाग् भने, तर त्यो झन् चर्को सोरमा करायो, “हे दाविदका पुत्र, ममाथि दया गर्नुहोस्!”
40येशू टक्क अडिनुभयो, र त्यस मानिसलाई आफूकहाँ ल्याउन आज्ञा दिनुभयो। त्यो नजिक आएपछि येशूले त्यसलाई सोध्नुभयो, 41“म तिम्रो निम्ति के गरिदिऊँ भन्ने तिमी चाहन्छौ?”
त्यसले भन्यो, “हे प्रभु, म देख्न चाहन्छु।”
42येशूले त्यसलाई भन्नुभयो, “तिम्रो दृष्टि लिऊ, तिम्रो विश्वासले तिमीलाई निको पारेको छ।” 43तुरुन्तै त्यसले आफ्नो दृष्टि पायो, र परमेश्वरको प्रशंसा गर्दै येशूको पछि लाग्यो। जब सबै मानिसहरूले यो देखे, तब तिनीहरूले पनि परमेश्वरको प्रशंसा गरे।
Actualmente seleccionado:
:
Destacar
Compartir
Copiar
¿Quieres tener guardados todos tus destacados en todos tus dispositivos? Regístrate o inicia sesión
पवित्र बाइबल, नेपाली समकालीन संस्करण™
प्रतिलिपि अधिकार © 1998, 2006, 2021 Biblica, Inc.
अनुमतिसहित प्रयोग गरिएको छ। सम्पूर्ण अधिकार विश्वव्यापी रूपमा सुरक्षित रहनेछ।
Nepali Contemporary Version™, New Testament
Copyright © 1998, 2006, 2021 by Biblica, Inc.
Used with permission. All rights reserved worldwide.