Versículos bíblicos populares de Lúcás 18

Compartir

Agus do laḃair sé soluíd leó ar conus mar is ceart ḃeiṫ coitċianta ag guiḋe ċun Dé, agus gan ḃeiṫ corṫa ḋe.

Agus an aṁlaiḋ a ḋéanfaiḋ Dia ríġneas agus gan ceart do ċur i ḃfeiḋm d’á ḟíoraonaiḃ féin, agus iad ag glaoḋaċ air go ló agus d’oiḋċe? Deirim liḃ go gcuirfiḋ sé ceart i ḃfeiḋm dóiḃ go mear. Aċ sa n-am gcéadna, nuair a ṫiocfaiḋ Mac an Duine an dóiġ leat an ḃfaġaiḋ sé creideaṁ ar talaṁ?

Agus duḃairt sé leó: Neiṫe náċ féidir i láṫair daoine is féidir i láṫair Dé iad.

Agus ní déanfaḋ ar feaḋ aḃfad. Aċ ’n-a ḋiaiḋ san duḃairt sé i n’aigne féin, Bíoḋ ná fuil eagla Dé orm ná beann ar ḋaoine agam, sa n-am gcéadna, ó tá an ḃaintreaċ so a’m buaireaṁ déanfaiḋ mé ceart di, i dtreó ná beiḋ sí ag teaċt ċoíḋċe go mbead ciapaiṫe aici.

Go deiṁin adeirim liḃ: Aoinne ná glacfiḋ ríġeaċt Dé mar a ḋéanfaḋ leanḃ ní raġaiḋ sé isteaċ ann.

Agus ġlaoiḋ Íosa ċuige iad, agus duḃairt sé: Leigiḋ do sna leanḃaí teaċt ċúġam agus ná bíḋiḋ ’ġa gcosg; óir is d’á leiṫéidí sin ríġeaċt Dé.

Agus duḃairt Íosa leis: Féaċ suas; do ṡlánuiġ do ċreideaṁ ṫu.

Agus duḃairt Íosa leis: Cad ċuige go ndeirir gur maiṫ mé? Ní maiṫ aoinne aċ Dia aṁáin.