مزامیر 105
105
1یهوه را حمد گویید و نام او رابخوانید. اعمال او را در میان قوم هااعلام نمایید. 2او را بسرایید برای او تسبیح بخوانید. در تمام کارهای عجیب او تفکر نمایید. 3در نام قدوس او فخر کنید. دل طالبان خداوندشادمان باشد. 4خداوند و قوت او را بطلبید. روی او را پیوسته طالب باشید. 5کارهای عجیب را که او کرده است به یاد آورید. آیات او و داوریهای دهان او را. 6ای ذریت بنده او ابراهیم! ای فرزندان یعقوب، برگزیده او! 7یهوه خدای ماست. داوریهای او در تمامی جهان است. 8عهد خود رایاد میدارد تا ابدالاباد و کلامی را که بر هزاران پشت فرموده است. 9آن عهدی را که با ابراهیم بسته و قسمی را که برای اسحاق خورده است. 10و آن را برای یعقوب فریضهای استوار ساخت و برای اسرائیل عهد جاودانی. 11و گفت که زمین کنعان را به تو خواهم داد تا حصه میراث شماشود. 12هنگامی که عددی معدود بودند، قلیل العدد و غربا در آنجا. 13و از امتی تا امتی سرگردان میبودند و از یک مملکت تا قوم دیگر. 14او نگذاشت که کسی بر ایشان ظلم کند بلکه پادشاهان را بهخاطر ایشان توبیخ نمود 15که بر مسیحان من دست مگذارید. و انبیای مرا ضررمرسانید. 16پس قحطی را بر آن زمین خواند وتمامی قوام نان را شکست، 17و مردی پیش روی ایشان فرستاد، یعنی یوسف را که او را به غلامی فروختند. 18پایهای وی را به زنجیرها خستند وجان او در آهن بسته شد 19تا وقتی که سخن اوواقع شد. و کلام خداوند او را امتحان نمود. 20آنگاه پادشاه فرستاده، بندهای او را گشاد وسلطان قومها او را آزاد ساخت. 21او را بر خانه خود حاکم قرار داد و مختار بر تمام مایملک خویش. 22تا به اراده خود سروران او را بند نمایدو مشایخ او را حکمت آموزد. 23پس اسرائیل به مصر درآمدند و یعقوب درزمین حام غربت پذیرفت. 24و او قوم خود را به غایت بارور گردانید و ایشان را از دشمنان ایشان قوی تر ساخت. 25لیکن دل ایشان را برگردانید تابر قوم او کینه ورزند و بر بندگان وی حیله نمایند. 26بنده خود موسی را فرستاد و هارون را که برگزیده بود. 27کلمات و آیات او را در میان ایشان اقامه کردند و عجایب او را در زمین حام. 28ظلمت را فرستاد که تاریک گردید. پس به کلام او مخالفت نورزیدند. 29آبهای ایشان را به خون مبدل ساخت و ماهیان ایشان را میرانید. 30زمین ایشان غوکها را به ازدحام پیدا نمود، حتی درحرمهای پادشاهان ایشان. 31او گفت و انواع مگسها پدید آمد و پشه هادر همه حدود ایشان. 32تگرگ را به عوض باران بارانید و آتش مشتعل را در زمین ایشان. 33موهاو انجیرهای ایشان را زد و درختان محال ایشان رابشکست. 34او گفت و ملخ پدید آمد و کرمها ازحد شماره افزون. 35و هر سهم را در زمین ایشان بخوردند و میوه های زمین ایشان را خوردند. 36وجمیع نخست زادگان را در زمین ایشان زد، اوائل تمامی قوت ایشان را. 37و ایشان را با طلا و نقره بیرون آورد که در اسباط ایشان یکی ضعیف نبود. 38مصریان از بیرون رفتن ایشان شاد بودند زیرا که خوف ایشان بر آنها مستولی گردیده بود. 39ابری برای پوشش گسترانید و آتشی که شامگاه روشنایی دهد. 40سوال کردند پس سلوی برای ایشان فرستاد و ایشان را از نان آسمان سیرگردانید. 41صخره را بشکافت و آب جاری شد؛ در جایهای خشک مثل نهر روان گردید. 42زیراکلام مقدس خود را به یاد آورد و بنده خویش ابراهیم را. 43و قوم خود را با شادمانی بیرون آورد و برگزیدگان خویش را با ترنم. 44وزمینهای امتها را بدیشان داد و زحمت قومها راوارث شدند. 45تا آنکه فرایض او را نگاه دارند وشریعت او را حفظ نمایند. هللویاه!
اکنون انتخاب شده:
مزامیر 105: POV-FAS
های‌لایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
2011 Elam Ministries