مزامیر 116
116
1خداوند را محبت مینمایم زیرا که آواز من و تضرع مرا شنیده است. 2زیرا که گوش خود را به من فرا داشته است، پس مدت حیات خود، او را خواهم خواند. 3ریسمان های موت مرا احاطه کرد و تنگیهای هاویه مرا دریافت، تنگی و غم پیدا کردم. 4آنگاه نام خداوند را خواندم. آهای خداوند جان مرارهایی ده! 5خداوند رئوف و عادل است و خدای ما رحیم است. 6خداوند ساده دلان را محافظت میکند. ذلیل بودم و مرا نجات داد. 7ای جان من به آرامی خود برگرد، زیراخداوند به تو احسان نموده است. 8زیرا که جان مرا از موت خلاصی دادی و چشمانم را از اشک و پایهایم را از لغزیدن. 9به حضور خداوند سالک خواهم بود، در زمین زندگان. 10ایمان آوردم پس سخن گفتم. من بسیار مستمند شدم. 11درپریشانی خود گفتم که «جمیع آدمیان دروغ گویند.» 12خداوند را چه ادا کنم، برای همه احسانهایی که به من نموده است؟ 13پیاله نجات را خواهم گرفت و نام خداوند را خواهم خواند. 14نذرهای خود را به خداوند ادا خواهم کرد، به حضور تمامی قوم او. 15موت مقدسان خداونددر نظر وی گرانبها است. 16آهای خداوند، من بنده تو هستم! من بنده تو و پسر کنیز تو هستم. بندهای مرا گشودهای! 17قربانی های تشکر نزدتو خواهم گذرانید و نام خداوند را خواهم خواند. 18نذرهای خود را به خداوند ادا خواهم کرد، به حضور تمامی قوم وی، 19در صحن های خانه خداوند، در اندرون توای اورشلیم. هللویاه!
اکنون انتخاب شده:
مزامیر 116: POV-FAS
های‌لایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
2011 Elam Ministries