مزامیر 121
121
1چشمان خود را به سوی کوههابرمی افرازم، که از آنجا اعانت من میآید. [*ترجمه درست این آیه اینست: «چشمان خودرا بسوی کوهها برمی افرازم. اعانت من از کجا میآید؟» ] 2اعانت من از جانب خداوند است، که آسمان و زمین را آفرید. 3او نخواهد گذاشت که پای تو لغزش خورد. او که حافظ توست نخواهدخوابید. 4اینک او که حافظ اسرائیل است، نمی خوابد و به خواب نمی رود. 5خداوند حافظ تو میباشد. خداوند بهدست راستت سایه تو است. 6آفتاب در روز به تو اذیت نخواهد رسانید و نه ماهتاب در شب. 7خداوندتو را از هر بدی نگاه میدارد. او جان تو را حفظخواهد کرد. 8خداوند خروج و دخولت را نگاه خواهد داشت، از الان و تا ابدالاباد.
اکنون انتخاب شده:
مزامیر 121: POV-FAS
های‌لایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
2011 Elam Ministries