مزامیر 30
30
1ای خداوند تو را تسبیح میخوانم زیراکه مرا بالا کشیدی و دشمنانم را بر من مفتخر نساختی. 2ای یهوه خدای من! نزد تواستغاثه نمودم و مرا شفا دادی. 3ای خداوندجانم را از حفره برآوردی. مرا زنده ساختی تا به هاویه فرونروم. 4ای مقدسان خداوند او رابسرایید و به ذکر قدوسیت او حمد گویید! 5زیراکه غضب او لحظهای است و در رضامندی اوزندگانی. شامگاه گریه نزیل میشود. صبحگاهان شادی رخ مینماید. 6و اما من در کامیابی خودگفتم: «جنبش نخواهم خورد تا ابدالاباد.» 7ای خداوند به رضامندی خود کوه مرا در قوت ثابت گردانیدی و چون روی خود را پوشاندی پریشان شدم. 8ای خداوند نزد تو فریاد برمی آورم و نزدخداوند تضرع مینمایم. 9در خون من چه فایده است چون به حفره فرو روم. آیا خاک تو را حمدمی گوید و راستی تو را اخبار مینماید؟ 10ای خداوند بشنو و به من کرم فرما. ای خداوندمددکار من باش. 11ماتم مرا برای من به رقص مبدل ساختهای. پلاس را از من بیرون کرده و کمرمرا به شادی بستهای. 12تا جلالم ترا سرودخواند و خاموش نشود. ای یهوه خدای من، تو راحمد خواهم گفت تا ابدالاباد.
اکنون انتخاب شده:
مزامیر 30: POV-FAS
های‌لایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
2011 Elam Ministries