Southern Balochi: Hodáay Pákén Ketáb Portions

Hodáay Pákén Ketáb

سئیمی رۆچا، جَلیلا، کانا نامێن مێتگێا، سور و آرۆسے هست‌اَت و ایسّائے مات همۆدا اَت. ایسّا و آییئے مُریدِش هم لۆٹتگ‌اَتنت. وهدے شراب هَلّتنت، ایسّائے ماتا گۆن آییا گوَشت: ”اِشان دگه شراب نێست.“ گوَشتی: ”او بانُک! منا و ترا گۆن اِشیا چِه کار؟ منی وهد اَنگت نئیاتکگ.“ ماتا گۆن کارندهان گوَشت: ”هرچے که شمارا گوَشیت، هما کارا بکنێت.“
اۆدا شَش سِنگێن کونزگ اێر اَت که هر یکّێا هشتاد تان سَد و بیست لیتر آپَ داشت و یَهودیانی شُشت و شۆدی رسمان کارمرزَ بوتنت. ایسّایا گۆن کارندهان گوَشت: ”کونزگان چه آپا پُرّ کنێت.“ گڑا کونزگِش چه آپا پُرّ کرتنت. ایسّایا گوَشت: ”نون کَمُّکے بکَشّێت و په دیوانئے کماشا ببرێت.“ آیان اَنچُش کرت. اے آپ که شراب بوتگ‌اَتنت، دیوانئے کماشا چَشِتنت. نزانتی که چه کجا آرگ بوتگ‌اَنت، بله هما کارندهان که آپ کَشّتگ‌اَتنت، آیانَ زانت. نون دیوانئے کماشا، سالۆنک تئوار جت و گوَشتی: ”هرکَس مهمانان شرترێن شرابا پێسرا دنت. وهدے آ مَست و ملارَ بنت، رَندا اَدنا و اَرزانترێنا کاریت. بله تئو شرترێن شراب نۆکی آورتگ.“
اے مۆجزه و اَجَبَّتێن نشانی که ایسّایا جَلیلئے مێتگ کانایا پێش داشت، آییئے ائولی مۆجزه اَت. آییا گۆن همے مۆجزها وتی شان و شئوکت زاهر کرت و مُریدان آییئے سرا ایمان آورت. رَندا ایسّا گۆن وتی مات و برات و مُریدان کَپَرناهومئے شهرا شت. لهتێن رۆچا همۆدا داشتِش.


یَهودیانی پِسَه، بزان سَرگوَزئے ائیید نزّیکّ اَت. پمێشکا، ایسّا اورشَلیما شت. دیستی که مزنێن پرستشگاها مردم گۆک و پَس و کپۆتئے بها کنگا گُلاێش اَنت و سَرّاپ هم نِشتگ‌اَنت. گڑا چه سادا هئیزرانے جۆڑی کرت و سجّهێن سئوداگر و پَس و گۆکی چه پرستشگاها گلّێنتنت و سَرّاپانی زرّ و سِکَّه‌ای هم رێتکنت و ٹێبَلی چپّی کرتنت. گۆن کپۆت بها کنۆکان گوَشتی: ”اے چیزّان چه اِدا در کنێت. منی آسمانی پتئے لۆگا بازارے مکنێت.“ نون مُرید یاتا کپتنت که هُدائے پاکێن کتابا نبشته اِنت: آ جۆش و گئیرت که منا په هُدائے لۆگا هست‌اِنت، منا سۆچیت و پُرَ کنت.
گڑا یَهودیان گوَشت: ”تئو گۆن چۆنێن مۆجزه و اَجَبَّتێن نشانیے سابتَ کنئے که ترا اے کارانی اِجازت هست‌اِنت؟“ ایسّایا گوَشت: ”اے مزنێن پرستشگاها بپْرۆشێت، من سئے رۆچا پدا چستیَ کنان.“ یَهودیان گوَشت: ”اے مزنێن پرستشگاه، چِلّ و شَش سالا جۆڑ کنگ بوتگ، تئو چۆن اِشیا سئے رۆچا چستَ کنئے؟“ بله آ پرستشگاه که ایسّا آییئے بارئوا هبر کنگا اَت، آییئے جندئے جسم و جان اَت. ایسّائے مِرَگ و جاه جنَگا رَند، مُرید یاتا کپتنت که آییا وت اے هبر گوَشتگ‌اَت. نون آیان هُدائے پاکێن کتاب و ایسّائے هبرانی سرا ایمان آورت.
آ رۆچان، ایسّا سَرگوَزئے ائییدا اورشَلیما اَت. بازێن مردمێا که ایسّائے اَجَبَّتێن نشانی دیستنت، آییئے نامئے سرا ایمانِش آورت. بله ایسّایا آیانی ایمانئے سرا باوَر نکرت، چێا که آییا سجّهێنانی دل و درونَ زانت. آییا انسانئے بارئوا هچکَسئے گواهیئے زلورت نه‌اَت، چێا که آ، انسانئے دلئے هر هالا سهیگ اَت.

Kuuntele یوهَنّا 2