Suosittuja jakeita Raamatun kirjasta لوکا 19

Jaa

هئو! انسانئے چُکّ په گُنهکار و گارێنانی شۆهاز و رَکّێنگا آتکگ.“

”مبارک بات، هما بادشاها که په هُداوندئے ناما کئیت! سُهل و آسودگی مان آسمانا و شان و شئوکت بُرزێن اَرشا.“

ایسّایا گۆن آییا گوَشت: ”مرۆچی اے لۆگا، پهِلّی و رَکّگ سر بوتگ، چێا که اے مرد هم چه اِبراهێمئے نَسل و پَدرێچا اِنت.

وهدے ایسّا هما جاگها رَست، بُرزا چارت و گوَشتی: ”او زَکّا! زوتّ جَهلا اێر کپ، که مرۆچی من تئیی مهمان آن.“ آ، اشتاپی چه درچکا اێر کپت و ایسّایی په گَل و شادهی وتی لۆگا وشّاتک کرت.

بله زَکّا پاد آتک، اۆشتات و گۆن هُداوندێن ایسّایا گوَشتی: ”او هُداوند! وتی سجّهێن مال و مَڈّیئے نێما په نێزگار و گریبێن مردمان بهر و بانگَ کنان و اگن من کَسێئے مال په ناهَکّ پُشتا کَشّتگ و برتگ، آیانی بدلا چار سَری گێشترَ دئیان.“

چه مردمانی نیاما، لهتێن پَریسیا گۆن ایسّایا گوَشت: ”او استاد! وتی مریدان نِهرّ و هَکّل کن که چُش مگوَشنت!“ ایسّایا درّاێنت: ”من شمارا گوَشان، اگن اے بێتئوار ببنت، سِنگ و ڈۆک کوکّارَ کننت.“