Suosittuja jakeita Raamatun kirjasta ЛукӀа 18

Jaa

Ахпа Исади Вичин тилмизриз умуд квадар тавуна датӀана дуьаяр авуникай са кьиса ахъайна

Мегер Аллагьди Вичи хкягъайбурун, Вичиз юкъуз-йифиз ялварзавайбурун пад кьадачни? Ада абуруз гудай куьмек энгелардани кьван? За квез лугьузва: Аллагьди тадиз абурун пад кьада. ГьакӀ ятӀани, Инсандин Хва элкъвена хтайла, яраб Адаз чилел иман жагъин хъийидатӀа?

– Инсанрилай алакьдачир кар Аллагьдилай алакьда – жаваб гана Исади.

Амма адаз папан пад хуьз кӀан тийиз хейлин вахт алатайла, дуванбегди вичи вичикди лагьана: «Заз Аллагьдихъай кичӀедачтӀани, инсанрихъай регъуьдачтӀани, и папа зун секиндиз тун тавуниз килигна, мад ада зи кьилтӀар тавун патал, за адан силис гьялда».

За квез рикӀивай лугьузва: ни Аллагьдин Пачагьлугъ аялди хьиз кьабул тавуртӀа, ам аниз акъатдач.

Исади Вичин тилмизриз эверна, лагьана: – Аялар Зи патав атурай, куьне абуруз манийвилер ийимир, вучиз лагьайтӀа Аллагьдин Пачагьлугъ гьахьтинбурунди я.

– Сагъ хъхьухь! – лагьана Исади. – Ви иманди вун сагъарна.

– Вуна Заз хъсанди вучиз лугьузва? – жаваб гана Исади. – Аллагьдилай гъейри садни хъсанди туш.