Ногай - 2011 Edition (NT)

Пасха деп аталатаган ашымаган оьтпеклер байрамы ювыклай эди. Бас дин куллыкшылары эм дин аьлимлери Исады кайтип болса да йок этуьв амалын излестиретаган эдилер, неге десе халктан корктылар. Он экидинъ бириси болган Искариот атлы Юдага шайтан кирди. Ол бас дин куллыкшылары ман Алла уьйининъ каравыл басшыларына барып, Исады оларга калай ыслатаягын соьйлести. Олар кувандылар эм ога акша бермеге разылыгын билдирдилер. Юда соьз берди эм, халк болмай, Исады оларга ыслап берер уьшин онъайлы кезуьв излеп баслады.

Пасха козысы шалынмага тийисли болган ашыткысыз оьтпек байрамынынъ биринши куьни етти. Иса: «Барынъыз, бизге ашарга Пасха асын аьзирленъиз», – деп, Петер мен Яхъяды йиберди.
Олар Исадан: «Асты каерде аьзирлемеге буйырасынъ?» – деп сорадылар.
Иса: «Сиз шахарга кирсенъиз, сизге шоьлмек пен сув алып бараятырган киси расар. Онынъ артыннан барынъыз да, ол кирген уьйге киринъиз. Сол уьйдинъ иесине: Устаз сеннен: „Мен сокталарым ман бирге Пасха асын ашаяк боьлме кайдады? деп сорайды“ – дерсинъиз. Ол сизге йогарыда ярастырылган уьйкен боьлмеди коьрсетер, сонда асты аьзирлерсинъиз», – деди.
Олар кеттилер де, аьр неди де Иса айтканша табып, Пасха асын аьзирледилер. Заманы еткенде, Иса элшилери мен бирге сыпырадынъ янына орынласты. Оларга: «Мен азап шегеегимнен алдын сосы Пасха асын сизи мен бирге емеге бек суье эдим. Сизге айтаман: Энди Мен Пасха асын, ол Алла Патшалыгында толы маьнесине еткенге дери, ашамаякпан».
Сонъ Иса аякты алып, шуькир дувасын этип: «Муны алынъыз да оьз ара уьлесинъиз. Неге десе Алла Патшалыгы келгенге дейим Мен энди юзим емисиннен этилгенди ишеек тувылман деп, сизге айтаман», – деди. Сонъ оьтпекти алып, шуькир дувасын этип, оны сындырды да: «Бу – сизинъ уьшин берилген шаркым; Мени эскеруьв уьшин булай этинъиз», – деп, сокталарына узатты. Солай этип астан сонъ аякты та алып: «Бу аяк – сизинъ уьшин тоьгилген Меним каным ман бегитилген янъы антласув», – деди. – «Эм мине Мени сататаганнынъ колы Меники мен бирге сыпырада. Олай болса да, Аьдем Улы, Ога белгиленгендей, кетеди, тек Оны сатаяк аьдемге кайгы!»
Олар: «Бизим арамызда ол затты кайсымыз этер экен?» – деп, бири-бириннен сорап басладылар.

Сокталар арасында кайсымыз энъ уьйкен деп саналмага болаяк деген эрисуьв шыкты. Сол заманда Иса айтты: «Миллетлердинъ патшалары халкты юмсайдылар эм аькимлери ийгилик этуьвшилер деген атты юргистедилер. Сиз олардай болманъыз. Керисинше, сизинъ аранъыздагы энъ уьйкенинъиз кишкей болмага керек эм басшылык эткенде кулдай болсын. Неге десе ким уьйкен: сол сыпыра янында олтырганма яде ога кылынатаганма? Олтырган тувылма? А Мен сизинъ аранъызда кулдайман. Олай болса да сиз Мени мен баьри кыйынлыкларымда да бирге болгансыз. Атам Мага бир патшалык бергендей, Мен де сизге бир патшалык беремен. Патшалыгымда Меним сыпырамнан ашаяк-ишеексиз эм де, Исраилдинъ он эки ырувына оьким этпеге такка олтыраяксыз», – деди.

«Шимон, Шимон! Шайтан сизди, бийдайды элегендей этип, элемеге суьйген эди. Ама Мен, иманынъ кемимесин деп, сенинъ уьшин дува эттим. Эм сен (Аллага) кайтып келгенде тувганларынъда да иманды бегит», – деди Иса.
Петер Исага: «Раббий! Мен Сени мен тутнакка да, оьлмеге де аьзирмен», – деп яваплады.
Ама Иса: «Петер, сага айтаман, буьгуьн кораз кышкырганша, танымайман деп, Меннен уьш кере басынъды алаяксынъ», – деди.
Сонъында Иса: «Мен сизди бокшасыз, артпаксыз, машпаксыз йиберген заманда, бир заттан болса да етиспевликлер сездинъизбе?» – деди.
«Эш бир заттан да болмады», – деп, явап бердилер сокталары.
Сонда Иса: «Ама энди бокшасы болган оны алсын, артпагын да алсын; а кимде йок болса, сол абасын сатып, кылыш алсын. Сизге айтаман: „Ол кыянатшыларга саналды“, – деп язылган соьзлер Меним уьстимде толтырылаяк. Неге десе Меним акымда язылганлар ахырына келеятырлар», – деди.
Сокталар Ога: «Раббий! Мине мунда эки кылыш бар», – дедилер.
Иса оларга: «Етер!» – деди.

Сонъ Иса шыгып, аьдетинше, Зейтун тавга кетти; Оны ман бирге сокталары да бардылар. Онда барып еткенлей, Иса оларга: «Азгырувга туьсип олтырмас уьшин дува этинъиз», – деди. Оьзи де, олардан тас атым кадер шетке кетип, тизиннен шоьгип: «Атам! Эгер Сен ийги коьрсенъ, бу ашы аякты Меннен аькет, тек Мен суьйген зат тувыл, Сен суьйген зат болсын», – деп тиледи. [Сол вакытта Исадынъ янына коьктен маьлек келип, Ога куват берди. Яны кыйналганлыктан, Иса мукаятланып тилек тиледи эм Онынъ тери, кан тамшыларындай болып, ерге тамдылар.]
Иса, тилек эткен орныннан турып, сокталарына келгенде, олардынъ кайгырувдан уйклап ятканын коьрди. «Неге уйклайсыз? Турынъыз эм азгырувга туьспес уьшин дува этинъиз», – деди.

Иса айта турганнынъ арасында, бир коьп кисилер келдилер, олардынъ алдында он экидинъ бириси Юда келе эди. Ол Исады оьбер уьшин янына келди. Иса, болса, ога: «Юда! Аьдем Улын оьбуьв мен сатасынъма?» – деди.
Исадынъ янында болганлар, истинъ кайда барганын коьрип, Ога: «Раббий! Кылышты алаякпа?» – деп сорадылар. Олардынъ бириси, бас дин куллыкшыдынъ кулын согып, онынъ онъ кулагын шапты.
Сонда Иса: «Бу затты койынъыз, токтанъыз!» – деди де, кулдынъ кулагына колын тийгистип, сав этти.
Иса Оьзин аькетпеге келген бас дин куллыкшыларга, Алла уьйининъ каравыл басшыларына эм аксакалларга: «Йолбасарга шыккандай, кылышлар эм казыклар ман шыктынъыз! Мен аьр куьн сайын сиз бен бирге Алла уьйинде болатаган эдим эм сиз Мага кол коьтермединъиз. Ама энди сизинъ заман, каранъалык бийлеген кезуьв», – деди.

Соннан сонъ олар Исады тутып бас дин куллыкшыдынъ уьйине алып келдилер. Петер болса эректен карап, ызыннан барды.
Каралдыдынъ ортасында йыйылганлар, от ягып, баьриси бирге олтырганда, Петер де олардынъ арасына кирип олтырды. Бир таьвке кыз Петердинъ от янына олтырганын коьрди де, ога тигилип карап: «Бу аьдем де Оны ман бирге эди», – деди.
Ама Петер: «Хатын, мен Оны танымайман», – деп, Исадан басын алды.
Бираздан сонъ баска бирев оны коьрип: «Сен де олардансынъ», – деди.
Ама Петер: «Тувылман, эй, аьдем!» – деди.
Бир саьат кадер заман оьткенде, тагы да олардынъ бириси: «Уьшини мен де, бу да Оны ман бирге эди, неге десе ол – галилеяшы», – деп, катырып айтты.
Ама Петер: «Эй, аьдем, мен сенинъ не зат айтатаганынъды анъламайман», – деди. Сол саьатлей, сосы соьзлерди айтаятырганда, кораз кышкырды. Сол заманда Раббий, бурылып, Петерге карады, Петер де Раббийдинъ ога: «Кораз кышкырганша, сен Меннен уьш кере басынъды алаяксынъ», – деп айткан соьзлерин эсине туьсирди. Петер тыска шыгып, оьксип-оьксип йылады.
Исады ыслап турган аьдемлер, Оны маскаралап, тоьбелей эдилер. Коьзлерин байлап, Оннан: «Пайхамбарлык эт, сени ким сокты, айт», – деп сорайтаган эдилер. Олардан баска да коьп яман соьзлер айтып, Исады мыскылладылар.

Танъ атканда, халктынъ аксакаллары, бас дин куллыкшылары эм дин аьлимлери йыйылдылар эм Исады оьзлерининъ межлисине алып кеттилер. «Бизге айт, Сен Масихсинъ ме?» – деп кадалып сорадылар.
Иса оларга: «Эгер сизге айтсам, сиз ынанмассынъыз. Эгер сизден сорасам да, сиз Мага явапламаяксыз эм Мени босатпаяксыз. Эндиден арбатын Аьдем Улы куьдиретли Алладынъ онъ ягында олтыраяк», – деди.
Сонда баьриси Ога: «Соны ман, Алладынъ Улы сенсинъ ме?» – дедилер.
Иса оларга явапка: «Сиз айткандай, Менмен!» – деди.
Олар болса: «Бизге энди тагы да кайдай шаатлык керек? Биз оьзимиз Онынъ авызыннан эситтик», – дедилер.

Écouter Лука 22