Nowa Biblia Gdańska. Wydanie 2012, Śląskie Towarzystwo Biblijne. Prawa autorskie nie zastrzeżone.

Nowa Biblia Gdańska

<div class="version vid319 iso6393pol" data-vid="319" data-iso6393="pol">
   <div class="book bkLUK">
      <div class="chapter ch23" data-usfm="LUK.23">
         <div class="label">23</div><div class="p"><span class="verse v1" data-usfm="LUK.23.1"><span class="label">1</span><span class="content"> Zatem ca&#322;e ich mn&#243;stwo powsta&#322;o oraz poprowadzi&#322;o go do Pi&#322;ata.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v2" data-usfm="LUK.23.2"><span class="label">2</span><span class="content"> Zacz&#281;li go te&#380; oskar&#380;a&#263;, m&#243;wi&#261;c: Odkryli&#347;my, &#380;e psuje lud oraz zakazuje dawa&#263; podatki cesarzowi. Tak&#380;e m&#243;wi o sobie, &#380;e jest Chrystusem Kr&#243;lem.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v3" data-usfm="LUK.23.3"><span class="label">3</span><span class="content"> Za&#347; Pi&#322;at go zapyta&#322;, m&#243;wi&#261;c: Ty jeste&#347; kr&#243;lem &#379;yd&#243;w? A on, odpowiadaj&#261;c mu, rzek&#322;: Ty m&#243;wisz.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v4" data-usfm="LUK.23.4"><span class="label">4</span><span class="content"> Wi&#281;c Pi&#322;at powiedzia&#322; do przedniejszych kap&#322;an&#243;w oraz t&#322;um&#243;w: Nie znajduj&#281; &#380;adnej winy w tym cz&#322;owieku.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v5" data-usfm="LUK.23.5"><span class="label">5</span><span class="content"> A oni nalegali, m&#243;wi&#261;c: Podburza lud, nauczaj&#261;c po ca&#322;ej Judei; pocz&#261;wszy od Galilei, a&#380; do tutaj.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v6" data-usfm="LUK.23.6"><span class="label">6</span><span class="content"> A Pi&#322;at, gdy us&#322;ysza&#322; o Galilei, spyta&#322;, czy ten cz&#322;owiek jest Galilejczykiem.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v7" data-usfm="LUK.23.7"><span class="label">7</span><span class="content"> Za&#347; kiedy odkry&#322;, &#380;e jest z terenu zwierzchno&#347;ci Heroda, odes&#322;a&#322; go do Heroda nawet jego, b&#281;d&#261;cego w tych dniach w Jerozolimie.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v8" data-usfm="LUK.23.8"><span class="label">8</span><span class="content"> A Herod, kiedy ujrza&#322; Jezusa, bardzo si&#281; ucieszy&#322;, bowiem z powodu wie&#347;ci o nim, od do&#347;&#263; znacznego czasu chcia&#322; go zobaczy&#263;. Mia&#322; te&#380; nadziej&#281; zobaczy&#263; jaki&#347; cud, kt&#243;ry si&#281; dokonuje przez niego.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v9" data-usfm="LUK.23.9"><span class="label">9</span><span class="content"> Wi&#281;c pyta&#322; go w licznych s&#322;owach, ale on nic mu nie odpowiada&#322;.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v10" data-usfm="LUK.23.10"><span class="label">10</span><span class="content"> Za&#347; przedniejsi kap&#322;ani oraz uczeni w Pi&#347;mie stali, gwa&#322;townie go oskar&#380;aj&#261;c.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v11" data-usfm="LUK.23.11"><span class="label">11</span><span class="content"> A Herod go zlekcewa&#380;y&#322;, wy&#347;mia&#322; ze swoim wojskiem, odzia&#322; go bia&#322;&#261; szat&#261; i pos&#322;a&#322; Pi&#322;atowi.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v12" data-usfm="LUK.23.12"><span class="label">12</span><span class="content"> Wi&#281;c w tym dniu Herod i Pi&#322;at stali si&#281; z sob&#261; przyjaci&#243;&#322;mi, bo wcze&#347;niej byli wzgl&#281;dem siebie we wrogo&#347;ci.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v13" data-usfm="LUK.23.13"><span class="label">13</span><span class="content"> Za&#347; Pi&#322;at zwo&#322;a&#322; przedniejszych kap&#322;an&#243;w, prze&#322;o&#380;onych i lud,</span></span></div><div class="p"><span class="verse v14" data-usfm="LUK.23.14"><span class="label">14</span><span class="content"> oraz do nich powiedzia&#322;: Dali&#347;cie mi cz&#322;owieka jako tego, co odwraca lud. Wi&#281;c oto ja, prowadz&#261;c wobec was &#347;ledztwo, nie znalaz&#322;em &#380;adnej winy w tym cz&#322;owieku. Nie przemawiajcie d&#322;u&#380;ej przeciw niemu.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v15" data-usfm="LUK.23.15"><span class="label">15</span><span class="content"> A nawet Herod bo odes&#322;a&#322;em was do niego &#8211; m&#243;wi, &#380;e oto nic r&#243;wnowa&#380;nego &#347;mierci nie jest przez niego spe&#322;nione.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v16" data-usfm="LUK.23.16"><span class="label">16</span><span class="content"> Zatem skarc&#281; go i uwolni&#281;.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v17" data-usfm="LUK.23.17"><span class="label">17</span><span class="content"> Ale mia&#322; konieczno&#347;&#263;, by wypu&#347;ci&#263; im jednego na &#347;wi&#281;to.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v18" data-usfm="LUK.23.18"><span class="label">18</span><span class="content"> Wi&#281;c wszyscy razem zakrzykn&#281;li, m&#243;wi&#261;c: Zg&#322;ad&#378; tego, a wypu&#347;&#263; nam Barabasza;</span></span></div><div class="p"><span class="verse v19" data-usfm="LUK.23.19"><span class="label">19</span><span class="content"> kt&#243;ry by&#322; wsadzony do wi&#281;zienia z powodu jakiej&#347; zwady dokonanej w mie&#347;cie oraz morderstwa.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v20" data-usfm="LUK.23.20"><span class="label">20</span><span class="content"> Potem Pi&#322;at znowu przem&#243;wi&#322;, chc&#261;c wypu&#347;ci&#263; Jezusa.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v21" data-usfm="LUK.23.21"><span class="label">21</span><span class="content"> Ale oni wo&#322;ali, m&#243;wi&#261;c: Ukrzy&#380;uj, ukrzy&#380;uj go.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v22" data-usfm="LUK.23.22"><span class="label">22</span><span class="content"> Za&#347; on trzeci raz do nich powiedzia&#322;: C&#243;&#380; ten takiego z&#322;ego uczyni&#322;? Nie znalaz&#322;em w nim &#380;adnego powodu &#347;mierci; zatem skarc&#281; go i wypuszcz&#281;.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v23" data-usfm="LUK.23.23"><span class="label">23</span><span class="content"> Ale oni napierali wielkimi g&#322;osami, &#380;&#261;daj&#261;c jego ukrzy&#380;owania. Nadto wzmaga&#322;y si&#281; ich g&#322;osy oraz g&#322;osy przedniejszych kap&#322;an&#243;w.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v24" data-usfm="LUK.23.24"><span class="label">24</span><span class="content"> Wi&#281;c Pi&#322;at zawyrokowa&#322;, aby wykona&#263; ich pro&#347;b&#281;.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v25" data-usfm="LUK.23.25"><span class="label">25</span><span class="content"> A wypu&#347;ci&#322; im tego, o kt&#243;rego prosili, wsadzonego do wi&#281;zienia z powodu zwady i morderstwa. Za&#347; Jezusa podda&#322; ich woli.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v26" data-usfm="LUK.23.26"><span class="label">26</span><span class="content"> A kiedy go odprowadzili chwycili Szymona, pewnego Cyrenejczyka, kt&#243;ry przychodzi&#322; z pola, oraz na&#322;o&#380;yli mu krzy&#380;, aby ni&#243;s&#322; za Jezusem.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v27" data-usfm="LUK.23.27"><span class="label">27</span><span class="content"> Za&#347; towarzyszy&#322;a mu wielka mnogo&#347;&#263; ludu i niewiast, kt&#243;re go op&#322;akiwa&#322;y, i zawodzi&#322;y.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v28" data-usfm="LUK.23.28"><span class="label">28</span><span class="content"> Ale Jezus zwr&#243;ci&#322; si&#281; do nich i powiedzia&#322;: C&#243;rki Jerozolimy, nie p&#322;aczcie nade mn&#261;, ale p&#322;aczcie same nad sob&#261; i nad waszymi dzie&#263;mi.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v29" data-usfm="LUK.23.29"><span class="label">29</span><span class="content"> Bo oto przychodz&#261; dni w kt&#243;rych powiedz&#261;: Szcz&#281;&#347;liwe bezp&#322;odne. I &#322;ona, kt&#243;re nie urodzi&#322;y, i piersi, co nie karmi&#322;y.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v30" data-usfm="LUK.23.30"><span class="label">30</span><span class="content"> Wtedy zaczn&#261; m&#243;wi&#263; g&#243;rom: Padnijcie na nas, a wzg&#243;rzom: Przykryjcie nas.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v31" data-usfm="LUK.23.31"><span class="label">31</span><span class="content"> Gdy&#380; je&#347;li to czyni&#261; w&#347;r&#243;d zielonego drzewa, co si&#281; stanie na wyniszczonym?</span></span></div><div class="p"><span class="verse v32" data-usfm="LUK.23.32"><span class="label">32</span><span class="content"> Ale byli z nim tak&#380;e prowadzeni dwaj r&#243;&#380;ni z&#322;oczy&#324;cy, aby zostali zabici.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v33" data-usfm="LUK.23.33"><span class="label">33</span><span class="content"> A gdy przyszli na miejsce zwane Czaszk&#261; tam go ukrzy&#380;owali oraz owych z&#322;oczy&#324;c&#243;w, tego jednak&#380;e z prawej, a tego z lewej strony.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v34" data-usfm="LUK.23.34"><span class="label">34</span><span class="content"> Za&#347; Jezus powiedzia&#322;: Ojcze, odpu&#347;&#263; im, bo nie wiedz&#261; co czyni&#261;. A rozdzielaj&#261;c jego szaty rzucili losy.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v35" data-usfm="LUK.23.35"><span class="label">35</span><span class="content"> Sta&#322; te&#380; lud oraz si&#281; przypatrywa&#322;. Za&#347; prze&#322;o&#380;eni wy&#347;miewali si&#281; razem z nimi, m&#243;wi&#261;c: Innych uratowa&#322;, niech uratuje siebie, je&#347;li jest tym wybranym Pomaza&#324;cem Boga.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v36" data-usfm="LUK.23.36"><span class="label">36</span><span class="content"> Tak&#380;e &#380;o&#322;nierze na&#347;miewali si&#281; z niego, przychodz&#261;c, podaj&#261;c mu ocet winny,</span></span></div><div class="p"><span class="verse v37" data-usfm="LUK.23.37"><span class="label">37</span><span class="content"> oraz m&#243;wi&#261;c: Je&#347;li ty jeste&#347; kr&#243;lem &#379;yd&#243;w, uratuj samego siebie.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v38" data-usfm="LUK.23.38"><span class="label">38</span><span class="content"> By&#322; te&#380; napisany nad nim tytu&#322;: Ten jest kr&#243;lem &#379;yd&#243;w.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v39" data-usfm="LUK.23.39"><span class="label">39</span><span class="content"> Za&#347; jeden z zawieszonych z&#322;oczy&#324;c&#243;w spotwarza&#322; go, m&#243;wi&#261;c: Je&#347;li ty jeste&#347; Chrystusem, uratuj siebie i nas.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v40" data-usfm="LUK.23.40"><span class="label">40</span><span class="content"> A drugi, odpowiadaj&#261;c, gromi&#322; go, m&#243;wi&#261;c: Ty si&#281; nawet Boga nie boisz, &#380;e jeste&#347; na tym samym s&#261;dzie?</span></span></div><div class="p"><span class="verse v41" data-usfm="LUK.23.41"><span class="label">41</span><span class="content"> My jednak sprawiedliwie, bo odbieramy r&#243;wnowa&#380;n&#261; zap&#322;at&#281; za to, co zrobili&#347;my; ale ten nic grzesznego nie uczyni&#322;.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v42" data-usfm="LUK.23.42"><span class="label">42</span><span class="content"> Powiedzia&#322; te&#380; Jezusowi: Przypomnij mnie sobie, Panie, gdy przyb&#281;dziesz do twojego kr&#243;lestwa.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v43" data-usfm="LUK.23.43"><span class="label">43</span><span class="content"> Za&#347; Jezus mu powiedzia&#322;: Zaprawd&#281;, powiadam ci, dzi&#347; b&#281;dziesz ze mn&#261; w raju.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v44" data-usfm="LUK.23.44"><span class="label">44</span><span class="content"> A by&#322;o ju&#380; oko&#322;o sz&#243;stej godziny dnia, lecz powsta&#322;a ciemno&#347;&#263; na ca&#322;ej ziemi, a&#380; do godziny dziewi&#261;tej.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v45" data-usfm="LUK.23.45"><span class="label">45</span><span class="content"> Wi&#281;c znajduj&#261;c si&#281; w ciemno&#347;ciach s&#322;o&#324;ca, rozdar&#322;a si&#281; te&#380; w &#347;rodku zas&#322;ona &#346;wi&#261;tyni.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v46" data-usfm="LUK.23.46"><span class="label">46</span><span class="content"> A Jezus zawo&#322;a&#322; wielkim g&#322;osem, m&#243;wi&#261;c: Ojcze, w Twoje r&#281;ce powierzam mego ducha; to powiedzia&#322; i skona&#322;.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v47" data-usfm="LUK.23.47"><span class="label">47</span><span class="content"> Za&#347; setnik widz&#261;c co si&#281; sta&#322;o, odda&#322; chwa&#322;&#281; Bogu, m&#243;wi&#261;c: Zaprawd&#281;, to by&#322; sprawiedliwy cz&#322;owiek.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v48" data-usfm="LUK.23.48"><span class="label">48</span><span class="content"> Ca&#322;e te&#380;, przyby&#322;e na to widowisko t&#322;umy, gdy zobaczy&#322;y co si&#281; sta&#322;o, wraca&#322;y, bij&#261;c si&#281; w swoje piersi.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v49" data-usfm="LUK.23.49"><span class="label">49</span><span class="content"> A wszyscy jego znajomi i niewiasty, kt&#243;re towarzyszy&#322;y mu z Galilei, ogl&#261;dali to, stoj&#261;c z daleka.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v50" data-usfm="LUK.23.50"><span class="label">50</span><span class="content"> I oto m&#261;&#380; z Arymatei, miasta &#379;yd&#243;w, imieniem J&#243;zef, b&#281;d&#261;cy m&#281;&#380;em hojnym i sprawiedliwym,</span></span></div><div class="p"><span class="verse v51" data-usfm="LUK.23.51"><span class="label">51</span><span class="content"> kt&#243;ry nie zgadza&#322; si&#281; z ich planem, post&#281;powaniem, i kt&#243;ry oczekiwa&#322; Kr&#243;lestwa Boga;</span></span></div><div class="p"><span class="verse v52" data-usfm="LUK.23.52"><span class="label">52</span><span class="content"> ten przyszed&#322; do Pi&#322;ata, i poprosi&#322; o cia&#322;o Jezusa.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v53" data-usfm="LUK.23.53"><span class="label">53</span><span class="content"> Za&#347; gdy je zdj&#261;&#322;, owin&#261;&#322; je prze&#347;cierad&#322;em oraz po&#322;o&#380;y&#322; je w wykutym w skale grobowcu, gdzie jeszcze nikt nie by&#322; po&#322;o&#380;ony.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v54" data-usfm="LUK.23.54"><span class="label">54</span><span class="content"> A by&#322; dzie&#324; Przygotowania i rozb&#322;yska&#322; gwiazdami odpoczynek.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v55" data-usfm="LUK.23.55"><span class="label">55</span><span class="content"> Ale te&#380; towarzysz&#261;ce niewiasty, przyby&#322;e z Galilei, kt&#243;re by&#322;y razem z nim, obejrza&#322;y grobowiec oraz jak zosta&#322;o po&#322;o&#380;one jego cia&#322;o.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v56" data-usfm="LUK.23.56"><span class="label">56</span><span class="content"> Potem wr&#243;ci&#322;y oraz przygotowa&#322;y wonno&#347;ci i olejki; a w odpoczynek usta&#322;y wed&#322;ug przykazania.</span></span></div>
      </div>
   </div>
</div>

Zatem całe ich mnóstwo powstało oraz poprowadziło go do Piłata.
Zaczęli go też oskarżać, mówiąc: Odkryliśmy, że psuje lud oraz zakazuje dawać podatki cesarzowi. Także mówi o sobie, że jest Chrystusem Królem.
Zaś Piłat go zapytał, mówiąc: Ty jesteś królem Żydów? A on, odpowiadając mu, rzekł: Ty mówisz.
Więc Piłat powiedział do przedniejszych kapłanów oraz tłumów: Nie znajduję żadnej winy w tym człowieku.
A oni nalegali, mówiąc: Podburza lud, nauczając po całej Judei; począwszy od Galilei, aż do tutaj.
A Piłat, gdy usłyszał o Galilei, spytał, czy ten człowiek jest Galilejczykiem.
Zaś kiedy odkrył, że jest z terenu zwierzchności Heroda, odesłał go do Heroda nawet jego, będącego w tych dniach w Jerozolimie.
A Herod, kiedy ujrzał Jezusa, bardzo się ucieszył, bowiem z powodu wieści o nim, od dość znacznego czasu chciał go zobaczyć. Miał też nadzieję zobaczyć jakiś cud, który się dokonuje przez niego.
Więc pytał go w licznych słowach, ale on nic mu nie odpowiadał.
Zaś przedniejsi kapłani oraz uczeni w Piśmie stali, gwałtownie go oskarżając.
A Herod go zlekceważył, wyśmiał ze swoim wojskiem, odział go białą szatą i posłał Piłatowi.
Więc w tym dniu Herod i Piłat stali się z sobą przyjaciółmi, bo wcześniej byli względem siebie we wrogości.
Zaś Piłat zwołał przedniejszych kapłanów, przełożonych i lud,
oraz do nich powiedział: Daliście mi człowieka jako tego, co odwraca lud. Więc oto ja, prowadząc wobec was śledztwo, nie znalazłem żadnej winy w tym człowieku. Nie przemawiajcie dłużej przeciw niemu.
A nawet Herod bo odesłałem was do niego – mówi, że oto nic równoważnego śmierci nie jest przez niego spełnione.
Zatem skarcę go i uwolnię.
Ale miał konieczność, by wypuścić im jednego na święto.
Więc wszyscy razem zakrzyknęli, mówiąc: Zgładź tego, a wypuść nam Barabasza;
który był wsadzony do więzienia z powodu jakiejś zwady dokonanej w mieście oraz morderstwa.
Potem Piłat znowu przemówił, chcąc wypuścić Jezusa.
Ale oni wołali, mówiąc: Ukrzyżuj, ukrzyżuj go.
Zaś on trzeci raz do nich powiedział: Cóż ten takiego złego uczynił? Nie znalazłem w nim żadnego powodu śmierci; zatem skarcę go i wypuszczę.
Ale oni napierali wielkimi głosami, żądając jego ukrzyżowania. Nadto wzmagały się ich głosy oraz głosy przedniejszych kapłanów.
Więc Piłat zawyrokował, aby wykonać ich prośbę.
A wypuścił im tego, o którego prosili, wsadzonego do więzienia z powodu zwady i morderstwa. Zaś Jezusa poddał ich woli.
A kiedy go odprowadzili chwycili Szymona, pewnego Cyrenejczyka, który przychodził z pola, oraz nałożyli mu krzyż, aby niósł za Jezusem.
Zaś towarzyszyła mu wielka mnogość ludu i niewiast, które go opłakiwały, i zawodziły.
Ale Jezus zwrócił się do nich i powiedział: Córki Jerozolimy, nie płaczcie nade mną, ale płaczcie same nad sobą i nad waszymi dziećmi.
Bo oto przychodzą dni w których powiedzą: Szczęśliwe bezpłodne. I łona, które nie urodziły, i piersi, co nie karmiły.
Wtedy zaczną mówić górom: Padnijcie na nas, a wzgórzom: Przykryjcie nas.
Gdyż jeśli to czynią wśród zielonego drzewa, co się stanie na wyniszczonym?
Ale byli z nim także prowadzeni dwaj różni złoczyńcy, aby zostali zabici.
A gdy przyszli na miejsce zwane Czaszką tam go ukrzyżowali oraz owych złoczyńców, tego jednakże z prawej, a tego z lewej strony.
Zaś Jezus powiedział: Ojcze, odpuść im, bo nie wiedzą co czynią. A rozdzielając jego szaty rzucili losy.
Stał też lud oraz się przypatrywał. Zaś przełożeni wyśmiewali się razem z nimi, mówiąc: Innych uratował, niech uratuje siebie, jeśli jest tym wybranym Pomazańcem Boga.
Także żołnierze naśmiewali się z niego, przychodząc, podając mu ocet winny,
oraz mówiąc: Jeśli ty jesteś królem Żydów, uratuj samego siebie.
Był też napisany nad nim tytuł: Ten jest królem Żydów.
Zaś jeden z zawieszonych złoczyńców spotwarzał go, mówiąc: Jeśli ty jesteś Chrystusem, uratuj siebie i nas.
A drugi, odpowiadając, gromił go, mówiąc: Ty się nawet Boga nie boisz, że jesteś na tym samym sądzie?
My jednak sprawiedliwie, bo odbieramy równoważną zapłatę za to, co zrobiliśmy; ale ten nic grzesznego nie uczynił.
Powiedział też Jezusowi: Przypomnij mnie sobie, Panie, gdy przybędziesz do twojego królestwa.
Zaś Jezus mu powiedział: Zaprawdę, powiadam ci, dziś będziesz ze mną w raju.
A było już około szóstej godziny dnia, lecz powstała ciemność na całej ziemi, aż do godziny dziewiątej.
Więc znajdując się w ciemnościach słońca, rozdarła się też w środku zasłona Świątyni.
A Jezus zawołał wielkim głosem, mówiąc: Ojcze, w Twoje ręce powierzam mego ducha; to powiedział i skonał.
Zaś setnik widząc co się stało, oddał chwałę Bogu, mówiąc: Zaprawdę, to był sprawiedliwy człowiek.
Całe też, przybyłe na to widowisko tłumy, gdy zobaczyły co się stało, wracały, bijąc się w swoje piersi.
A wszyscy jego znajomi i niewiasty, które towarzyszyły mu z Galilei, oglądali to, stojąc z daleka.
I oto mąż z Arymatei, miasta Żydów, imieniem Józef, będący mężem hojnym i sprawiedliwym,
który nie zgadzał się z ich planem, postępowaniem, i który oczekiwał Królestwa Boga;
ten przyszedł do Piłata, i poprosił o ciało Jezusa.
Zaś gdy je zdjął, owinął je prześcieradłem oraz położył je w wykutym w skale grobowcu, gdzie jeszcze nikt nie był położony.
A był dzień Przygotowania i rozbłyskał gwiazdami odpoczynek.
Ale też towarzyszące niewiasty, przybyłe z Galilei, które były razem z nim, obejrzały grobowiec oraz jak zostało położone jego ciało.
Potem wróciły oraz przygotowały wonności i olejki; a w odpoczynek ustały według przykazania.

Écouter Ewangelia Łukasza 23