Deze audio bijbel is opgenomen door de Christelijke Bibliotheek voor Blinden en Slechtzienden (CBB)

Recorded by Christelijke bibliotheek voor blinden en slechtzienden (CBB), Ermelo.© Stichting HSV en Royal Jongbloed 2010-2018

Herziene Statenvertaling Audio Bijbel

<div class="version vid1990 iso6393nld" data-vid="1990" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkGEN">
 <div class="chapter ch8" data-usfm="GEN.8">
 <div class="label">8</div><div class="s">Einde van de zondvloed</div><div class="p"> 1En God dacht aan Noach en aan al de wilde dieren en al het vee dat bij hem in de ark was; en God liet wind over de aarde gaan, zodat het water bedaarde.</div><div class="p"> 2Ook werden de bronnen van de watervloed en de sluizen van de hemel gesloten, en de regen uit de hemel werd gestopt.</div><div class="p"> 3Vervolgens vloeide het water van boven de aarde terug, gaandeweg vloeide het terug. Na verloop van honderdvijftig dagen werd het water minder.</div><div class="p"> 4En de ark bleef in de zevende maand, op de zeventiende dag van de maand, vastzitten op het gebergte van Ararat.</div><div class="p"> 5En gaandeweg werd het water minder, tot aan de tiende maand. In de tiende maand, op de eerste dag van de maand, werden de toppen van de bergen zichtbaar.</div><div class="p"> 6En het gebeurde na verloop van veertig dagen dat Noach het venster van de ark, dat hij gemaakt had, opendeed.</div><div class="p"> 7En hij liet een raaf los, die heen en weer bleef vliegen totdat het water van boven de aarde opgedroogd was.</div><div class="p"> 8Daarna liet hij een duif van bij zich los om te zien of het water op de aardbodem afgenomen was.</div><div class="p"> 9Maar de duif vond geen rustplaats voor de holte van haar voet; daarom keerde zij naar hem terug in de ark, want het water stond nog boven heel de aarde. Hij stak zijn hand uit, pakte haar en bracht haar bij zich in de ark.</div><div class="p"> 10En hij wachtte nog eens zeven dagen; toen liet hij de duif weer los uit de ark.</div><div class="p"> 11En de duif kwam naar hem toe tegen de avond; en zie, er was een afgebroken olijfblad in haar snavel; daaraan merkte Noach dat het water op de aarde afgenomen was.</div><div class="p"> 12Toen wachtte hij nog eens zeven dagen. Hij liet de duif los, maar zij keerde niet meer naar hem terug.</div><div class="p"> 13En het was in het zeshonderdeerste jaar, in de eerste maand, op de eerste dag van die maand, dat het water van boven de aarde opgedroogd was. Toen nam Noach het luik van de ark weg en keek naar buiten, en zie, de aardbodem was opgedroogd.</div><div class="p"> 14In de tweede maand, op de zevenentwintigste dag van de maand, was de aarde droog geworden.</div><div class="p"> 15Toen sprak God tot Noach:</div><div class="p"> 16Ga de ark uit, u, uw vrouw, uw zonen en de vrouwen van uw zonen met u.</div><div class="p"> 17Laat al de dieren die bij u zijn van alle vlees, de vogels, het vee en alle kruipende dieren, die over de aarde kruipen, met u naar buiten gaan, zodat #Gen. 1:22,28; 9:1zij zich overvloedig uitbreiden op de aarde en vruchtbaar zijn en talrijk worden op de aarde.</div><div class="p"> 18Toen ging Noach naar buiten, en zijn zonen, zijn vrouw en de vrouwen van zijn zonen met hem.</div><div class="p"> 19Alle dieren, alle kruipende dieren en alle vogels, alles wat zich op de aarde beweegt, overeenkomstig hun soorten, gingen de ark uit.</div><div class="s">Offer van Noach</div><div class="p"> 20En Noach bouwde een altaar voor de HEERE; en hij nam van al het #Lev. 11reine vee en van alle reine vogels, en bracht brandoffers op dat altaar.</div><div class="p"> 21En de HEERE rook die aangename geur, en de HEERE zei in Zijn hart: Ik zal de aardbodem voortaan niet meer vervloeken vanwege de mens; #Gen. 6:5; Spr. 22:15; Matt. 15:19de gedachtespinsels van het hart van de mens zijn immers slecht, van zijn jeugd #Spr. 22:15af; en Ik zal voortaan niet al het levende meer doden, zoals Ik gedaan heb.</div><div class="q"> 22 # 
 Jer. 33:20,25 Voortaan, al de dagen van de aarde,</div><div class="q2">zullen zaaitijd en oogsttijd, koude en hitte,</div><div class="q2">zomer en winter, dag en nacht niet ophouden.</div>
 </div>
 </div>
</div>

En God dacht aan Noach en aan al de wilde dieren en al het vee dat bij hem in de ark was; en God liet wind over de aarde gaan, zodat het water bedaarde.
Ook werden de bronnen van de watervloed en de sluizen van de hemel gesloten, en de regen uit de hemel werd gestopt.
Vervolgens vloeide het water van boven de aarde terug, gaandeweg vloeide het terug. Na verloop van honderdvijftig dagen werd het water minder.
En de ark bleef in de zevende maand, op de zeventiende dag van de maand, vastzitten op het gebergte van Ararat.
En gaandeweg werd het water minder, tot aan de tiende maand. In de tiende maand, op de eerste dag van de maand, werden de toppen van de bergen zichtbaar.
En het gebeurde na verloop van veertig dagen dat Noach het venster van de ark, dat hij gemaakt had, opendeed.
En hij liet een raaf los, die heen en weer bleef vliegen totdat het water van boven de aarde opgedroogd was.
Daarna liet hij een duif van bij zich los om te zien of het water op de aardbodem afgenomen was.
Maar de duif vond geen rustplaats voor de holte van haar voet; daarom keerde zij naar hem terug in de ark, want het water stond nog boven heel de aarde. Hij stak zijn hand uit, pakte haar en bracht haar bij zich in de ark.
En hij wachtte nog eens zeven dagen; toen liet hij de duif weer los uit de ark.
En de duif kwam naar hem toe tegen de avond; en zie, er was een afgebroken olijfblad in haar snavel; daaraan merkte Noach dat het water op de aarde afgenomen was.
Toen wachtte hij nog eens zeven dagen. Hij liet de duif los, maar zij keerde niet meer naar hem terug.
En het was in het zeshonderdeerste jaar, in de eerste maand, op de eerste dag van die maand, dat het water van boven de aarde opgedroogd was. Toen nam Noach het luik van de ark weg en keek naar buiten, en zie, de aardbodem was opgedroogd.
In de tweede maand, op de zevenentwintigste dag van de maand, was de aarde droog geworden.
Toen sprak God tot Noach:
Ga de ark uit, u, uw vrouw, uw zonen en de vrouwen van uw zonen met u.
Laat al de dieren die bij u zijn van alle vlees, de vogels, het vee en alle kruipende dieren, die over de aarde kruipen, met u naar buiten gaan, zodat zij zich overvloedig uitbreiden op de aarde en vruchtbaar zijn en talrijk worden op de aarde.
Toen ging Noach naar buiten, en zijn zonen, zijn vrouw en de vrouwen van zijn zonen met hem.
Alle dieren, alle kruipende dieren en alle vogels, alles wat zich op de aarde beweegt, overeenkomstig hun soorten, gingen de ark uit.

En Noach bouwde een altaar voor de HEERE; en hij nam van al het reine vee en van alle reine vogels, en bracht brandoffers op dat altaar.
En de HEERE rook die aangename geur, en de HEERE zei in Zijn hart: Ik zal de aardbodem voortaan niet meer vervloeken vanwege de mens; de gedachtespinsels van het hart van de mens zijn immers slecht, van zijn jeugd af; en Ik zal voortaan niet al het levende meer doden, zoals Ik gedaan heb.
Voortaan, al de dagen van de aarde,
zullen zaaitijd en oogsttijd, koude en hitte,
zomer en winter, dag en nacht niet ophouden.

להקשיב ל Genesis 8