פסוקים פופולריים מ- کاسِدانی کار 5

שתף

پِتْرُس و آ دگه کاسِدان پَسّئو دات: ”باید اِنت چه انسانان گێشتر، هُدائے مَنّۆک ببێن.“

آیان مزنێن پرستشگاه و لۆگانی تها، چه اے مِستاگئے تالان کنگا که ایسّا هما مَسیه اِنت، هچبر دستَ نکَشّت.

پِتْرُسا گوَشت: ”او هَنّانیا! چێا شئیتان تئیی دلا چۆ پُترت که گۆن هُدائے پاکێن روها درۆگِت بست و چه مِلکئے زرّان بهرے په وت اێر کرت؟ زانا، ڈگار چه بهایا پێسر تئیی جندئیگ نه‌اَت؟ چه بهایا رَند، زرّ تئیی دستا نه‌اتنت؟ په چے وتی دلا شئورِت کرت که چُش بکنئے؟ تئو گۆن مردمان نه، گۆن هُدایا درۆگ بست.“ وهدے هَنّانیایا اے هبر اِشکتنت، زمینا کپت و ساهی دات. هرکَسا که اے هبر اِشکت، آییئے دلا بلاهێن تُرسے نِشت.

انّوگێن جاورانی بارئوا، منی شئور گۆن شما همِش اِنت که چه اے مردمان دست بکَشّێت و اِشان یله بدئیێت. چێا که اگن اِشانی اے کار و مکسد چه انسانانی نێمگا اِنت، بێشکّ په سرَ نرسیت. بله اگن چه هُدائے نێمگا اِنت، شما اِشان داشتَ نکنێت. گڑا بزانێت که آ وهدا شمئے جنْگ گۆن هُدایا بیت.“ آییئے هبرِش مَنِّت،