پێدایش 2
2
1اے پئیما آسمان و زمین و اے سجّهێن چیزّانی جۆڑ بئیگ سَرجم بوت. 2هپتمی رۆچا، هُدایا هما کار سَرجم کرتگاَتنت که دَستا اَتنتی. وتی سجّهێن کارانی هلاسیا رند، هپتمی رۆچا آرامی کرت. 3گڑا هُدایا هپتمی رۆچ برکت دات، گیشّێنت و پاکێن رۆچ نامێنت، چێا که هُدایا همے رۆچا چه اے سجّهێن هستیئے جۆڑ کنگئے کارا آرام کرت.
آدم و هئوا
4اے زمین و آسمانئے کِسّه اَت که جۆڑ کنگ بوتنت. آ وهدا که هُداوندێن هُدایا زمین و آسمان جۆڑ کرتنت، 5زمینئے سرا هچّ درچک و دار نرُستگاَت و ڈگاران سبزگ نێستاَت. چێا که تان آ وهدا هُداوندێن هُدایا زمینئے سرا هئور نَگوارێنتگاَت و اَنگت اِنسانے نێستاَت که زمینا کِشت و کِشارے بکنت. 6بله چه زمینا آپئے چَمّگ بُتکنت و سجّهێن زمینئے سربُرِش سێراپ کرت. 7هُداوندێن هُدایا چه زمینئے هاکا مردمے جۆڑ کرت، آییئے پۆنزا زِندئے ساهی دَمِت و اے مردم سَهدارے بوت.
8هُداوندێن هُدایا رۆدراتکا، اَدَنا باگے جۆڑ کرت و وتی اَڈّ کرتگێن مردمی همۆدا نادێنت. 9هُداوندێن هُدایا چه هاکا هر وڑێن درچک رۆدێنت که گِندَگا زێبا و برِش ورگا وشّ اَتنت. زِندئے درچک و نێکی و بدیئے زانَگئے درچک باگئے نیاما اَتنت.
10په باگئے آپ دئیگا کئورے هستاَت که بُنزِهی اَدَنا اَت و چه اۆدا اے کئور چار جاها بهرَ بوت. 11ائولی کئورئے نام پیشۆن اِنت که هئویلَهئے سجّهێن سرڈگارا که سُهر و تِلاهی مان، چهرَ وارت. 12آ سرڈگارئے سُهر، شرّێن سُهرے و اۆدا کۆهی بۆد #2:12 کۆهی بۆد وَشبۆێن تَهلگے که چه درچکێا دَرَ کئیت و سِنگِ سُلئیمان هم هست. 13دومی کئورئے نام گێهون اِنت که کوشئے سجّهێن سرڈگارا چهرَ وارت. 14سئیمی کئورئے نام دِجله اِنت که آشورئے رۆدراتکی گوَر و پهناتانَ تچیت و چارمی کئور پَرات اِنت.
15هُداوندێن هُدایا آ مردم زُرت و اَدَنئے باگا جَهمنند کرت که باگا آباد بکنت و باگئے هئیالا بداریت. 16هُداوندێن هُدایا مَرد پرمان دات که باگئے هر درچکئے برا ورئے بوَر، 17بله نێکی و بدیئے زانَگئے درچکئے بَرا مئوَر. هما رۆچا که تئو وارت، اَلّما مِرئے.
18هُداوندێن هُدایا گوَشت: ”په مَردا تهنایی شَرّ نهاِنت. من په آییا، همدَرورێن همراه و مَدت کنۆکے جۆڑَ کنان.“ 19هُداوندێن هُدایا چه هاکا زمینئے سرئے سجّهێن وَکشیێن هئیوان و آسمانئے سجّهێن مُرگ جۆڑ کرتگاَتنت. نون آ سجّهێنی مردئے کِرّا آورتنت تان بچاریت که بارێن مَرد آیان کجام نامان تئوارَ کنت. هر نامێا که مَردا آ سَهدار تئوار کرتنت، هما آیانی نام بوت. 20مَردا سجّهێن دَلوَت، آسمانئے مُرگ و زمینئے وَکشیێن هئیوان نام پِر بستنت، بله مردا همدَرورێن همراه و مدت کنۆکے نێستاَت. 21گڑا هُداوندێن هُدایا مَرد گرانێن وابے سرا دات. مَرد که واب اَت گڑا هُدایا آییئے یکّ پهلوگے کَشِّت و هالیگێن جاهی گۆن گۆشتا پُرّ کرت. 22هُداوندێن هُدایا چه مردا کَشّتگێن پهلوگ جنێنے کرت و جنێنی مردئے کِرّا آورت.
23گڑا مردا گوَشت:
”نون اے چه منی هَڈّان هَڈّے و
چه منی گۆشتان گۆشتے.
اے باید اِنت جنێن گوَشگ ببیت،
چێا که چه مردێنا زورگ بوتگ.“#2:23 اَسلیگێن اِبرانی زبانا، مردێن ”ایش“ گوَشگَ بیت و جنێن ”ایشا“.
24پمێشکا مرد وتی پت و ماتا یلهَ کنت و گۆن جَنا هئوارَ بیت، گڑا آ دوێن، یکّ جسم و جانَ بنت. 25آدم و آییئے جَن، دوێن لوچ و جاندَر اَتنت و آیان شَرمَ نکرت.
© 2016-22 Wycliffe Bible Translators, Inc.
پێدایش 2
2
1اے پئیما آسمان و زمین و اے سجّهێن چیزّانی جۆڑ بئیگ سَرجم بوت. 2هپتمی رۆچا، هُدایا هما کار سَرجم کرتگاَتنت که دَستا اَتنتی. وتی سجّهێن کارانی هلاسیا رند، هپتمی رۆچا آرامی کرت. 3گڑا هُدایا هپتمی رۆچ برکت دات، گیشّێنت و پاکێن رۆچ نامێنت، چێا که هُدایا همے رۆچا چه اے سجّهێن هستیئے جۆڑ کنگئے کارا آرام کرت.
آدم و هئوا
4اے زمین و آسمانئے کِسّه اَت که جۆڑ کنگ بوتنت. آ وهدا که هُداوندێن هُدایا زمین و آسمان جۆڑ کرتنت، 5زمینئے سرا هچّ درچک و دار نرُستگاَت و ڈگاران سبزگ نێستاَت. چێا که تان آ وهدا هُداوندێن هُدایا زمینئے سرا هئور نَگوارێنتگاَت و اَنگت اِنسانے نێستاَت که زمینا کِشت و کِشارے بکنت. 6بله چه زمینا آپئے چَمّگ بُتکنت و سجّهێن زمینئے سربُرِش سێراپ کرت. 7هُداوندێن هُدایا چه زمینئے هاکا مردمے جۆڑ کرت، آییئے پۆنزا زِندئے ساهی دَمِت و اے مردم سَهدارے بوت.
8هُداوندێن هُدایا رۆدراتکا، اَدَنا باگے جۆڑ کرت و وتی اَڈّ کرتگێن مردمی همۆدا نادێنت. 9هُداوندێن هُدایا چه هاکا هر وڑێن درچک رۆدێنت که گِندَگا زێبا و برِش ورگا وشّ اَتنت. زِندئے درچک و نێکی و بدیئے زانَگئے درچک باگئے نیاما اَتنت.
10په باگئے آپ دئیگا کئورے هستاَت که بُنزِهی اَدَنا اَت و چه اۆدا اے کئور چار جاها بهرَ بوت. 11ائولی کئورئے نام پیشۆن اِنت که هئویلَهئے سجّهێن سرڈگارا که سُهر و تِلاهی مان، چهرَ وارت. 12آ سرڈگارئے سُهر، شرّێن سُهرے و اۆدا کۆهی بۆد #2:12 کۆهی بۆد وَشبۆێن تَهلگے که چه درچکێا دَرَ کئیت و سِنگِ سُلئیمان هم هست. 13دومی کئورئے نام گێهون اِنت که کوشئے سجّهێن سرڈگارا چهرَ وارت. 14سئیمی کئورئے نام دِجله اِنت که آشورئے رۆدراتکی گوَر و پهناتانَ تچیت و چارمی کئور پَرات اِنت.
15هُداوندێن هُدایا آ مردم زُرت و اَدَنئے باگا جَهمنند کرت که باگا آباد بکنت و باگئے هئیالا بداریت. 16هُداوندێن هُدایا مَرد پرمان دات که باگئے هر درچکئے برا ورئے بوَر، 17بله نێکی و بدیئے زانَگئے درچکئے بَرا مئوَر. هما رۆچا که تئو وارت، اَلّما مِرئے.
18هُداوندێن هُدایا گوَشت: ”په مَردا تهنایی شَرّ نهاِنت. من په آییا، همدَرورێن همراه و مَدت کنۆکے جۆڑَ کنان.“ 19هُداوندێن هُدایا چه هاکا زمینئے سرئے سجّهێن وَکشیێن هئیوان و آسمانئے سجّهێن مُرگ جۆڑ کرتگاَتنت. نون آ سجّهێنی مردئے کِرّا آورتنت تان بچاریت که بارێن مَرد آیان کجام نامان تئوارَ کنت. هر نامێا که مَردا آ سَهدار تئوار کرتنت، هما آیانی نام بوت. 20مَردا سجّهێن دَلوَت، آسمانئے مُرگ و زمینئے وَکشیێن هئیوان نام پِر بستنت، بله مردا همدَرورێن همراه و مدت کنۆکے نێستاَت. 21گڑا هُداوندێن هُدایا مَرد گرانێن وابے سرا دات. مَرد که واب اَت گڑا هُدایا آییئے یکّ پهلوگے کَشِّت و هالیگێن جاهی گۆن گۆشتا پُرّ کرت. 22هُداوندێن هُدایا چه مردا کَشّتگێن پهلوگ جنێنے کرت و جنێنی مردئے کِرّا آورت.
23گڑا مردا گوَشت:
”نون اے چه منی هَڈّان هَڈّے و
چه منی گۆشتان گۆشتے.
اے باید اِنت جنێن گوَشگ ببیت،
چێا که چه مردێنا زورگ بوتگ.“#2:23 اَسلیگێن اِبرانی زبانا، مردێن ”ایش“ گوَشگَ بیت و جنێن ”ایشا“.
24پمێشکا مرد وتی پت و ماتا یلهَ کنت و گۆن جَنا هئوارَ بیت، گڑا آ دوێن، یکّ جسم و جانَ بنت. 25آدم و آییئے جَن، دوێن لوچ و جاندَر اَتنت و آیان شَرمَ نکرت.
© 2016-22 Wycliffe Bible Translators, Inc.