Эхин 1
1
Яагаад бүхы юумэн эхилээб
Оршолон юртэмсые бүтээлгэ
1Эхинэй эхиндэ Бурханай огторгой болон газар дэлхэйе бүтээжэ захалхада, 2газар дэлхэйн үшөө мүндэлөөдүйдэ, оёоргүй гүнзэгы уһан дээгүүр — харанхы, гансал Бурханай һүлдын уһан дээгүүр элин байхада, 3Бурхан:
— Туяа гэрэл оршог! — гэжэ айладхаба. Туяа гэрэл бии болобо. 4Бурхан туяа гэрэлэй һайхан байһые хараад, тэрэнээ харанхыһаа илган амяарлаба. 5Тиигээд Тэрэ туяа гэрэлые «үдэр» гэжэ нэрлэбэ, харин харанхые «һүни» гэбэ.
Иигээд үдэшэ үнгэржэ, һүни болоод, үглөө эхилэн, нэгэдэхи үдэр үнгэрбэ.
6Хоёрдохи үдэрөө Бурхан:
— Уһан хоёр тээшээ хубаараг! — гэжэ захирба. 7Удаань Бурхан уһые хоёр тээшэнь хубаахадаа, нэгыень дээрэ тогтоожо, нүгөөдыень доро тогтообо. 8Хоёр уһа илгаһан зүйлые Тэрэ «тэнгэри» гэжэ нэрлэбэ. Иигээд үдэшэ үнгэржэ, һүни болоод, үглөө эхилэн, хоёрдохи үдэр үнгэрбэ.
9Гурбадахи үдэрөө Бурхан:
— Тэнгэри дорохи уһан нэгэ газарта суглараг, хуурай газар үзэгдэг! — гэжэ айладхаба. Айладхалайнь ёһоор энэ бүтэбэ. 10Бурхан хуурай газарые «газар түби» гэжэ нэрлэбэ, сугларһан уһанда «далай» гэжэ нэрэ үгэбэ. Хэһэн ажалаа хаража, Бурхан сэдьхэлээ хананги байгаа бэлэй. 11Удаань Бурхан:
— Энэ газар ургасатай байха болтогой! Элдэб янзын үбһэ ногоон, элдэб жэмэстэ модон ургаг! — гэжэ захирба. Энэнь бүтэбэ. 12Тиигэжэ газарай хүрьһэнһөө янза бүриин ургамал ургаба. Эдэ бүхэнэй ехэ һайхан болоһые Бурхан анхараад, сэдьхэлээ ханаба.
13Иигээд үдэшэ үнгэржэ, һүни болоод, үглөө эхилэн, гурбадахи үдэр үнгэрбэ.
14Дүрбэдэхи үдэр Бурхан:
— Үдэр, һүниие илгаруулхын, саг болзор, уларилай шэнжэ харуулхын, хоног, жэлнүүдые хэмжүүрлэхын тулада тэнгэридэ ялагар дэнгүүд бии болохонь болтогой! 15Тэнгэриин оройһоо ялалзан, газар дэлхэйе тэдэ гэрэлтүүлэг! — гэбэ. Тон тиимээр бүтэбэ. 16Иигэжэ Бурхан асари томо хоёр ялагар дэн бии болгоо бэлэй: хурса гэрэлтэйнь үдэрые зонхилхо, бүрүүл гэрэлтэйнь һүниие зонхилхо гэбэ, мүн одо мүшэдые бии болгобо.
17Бурхан тэдэнээ тэнгэриһээ газар дэлхэйе гэрэлтүүлхын, 18үдэр, һүниие зонхилхын, үдэрэй тодо гэрэлые һүниин шэб харанхыһаа илгахын тула табиба. Эдэ бүгэдые Тэрэ харахадаа, сэдьхэлээ хананги үлэбэ.
19Иигээд үдэшэ үнгэржэ, һүни болоод, үглөө эхилэн, дүрбэдэхи үдэр үнгэрбэ.
20Табадахи үдэрөө Бурхан:
— Далайн уһан соогуур амитадай бисалхань болтогой! Түби дэлхэй дээгүүр, огторгойн орьёлоор жэгүүртэн ниидэг! — гэжэ айладхаба. 21Тиигээд Тэрэ далайн асари томо, янза бүриин уһанай амитадые бии болгобо, тэдэнь уһан соогуур бисалан байба, мүн баһа янза бүриин жэгүүртэниие Тэрэ бии болгобо. Тиигээд Бурхан эдээниие һайхан гэжэ үзөөд, 22эдэ бүгэдэеэ үреэн:
— Уһанай амитад олон боложо, үнэржэжэ, далай дүүрэн бологты! Мүн түби дэлхэйгээр жэгүүртэн олошорог лэ! — гэжэ үреэбэ.
23Иигээд үдэшэ үнгэржэ, һүни болоод, үглөө эхилэн, табадахи үдэр үнгэрбэ.
24Зургаадахи үдэрынь Бурхан:
— Газар дэлхэйдэ элдэб янзын — гэрэйшье, зэрлигшье, бага, ехэшье — амитад бии болог! — гэжэ айладхаба. Тон тиимээр бүтэбэ. 25Иигэжэ Бурхан элдэб түрэлэй ан, адуу мал болон мүлхидэг амитадые газар дэлхэй дээрэ бии болгоһон гээшэ. Тиигээд эдэ бүгэдөөрөө сэдьхэлээ хананги Тэрэ байгаа бэлэй.
26Удаань Бурхан:
— Хүн гэдэгые Өөртөө адли түхэлтэйгөөр бии болгоё. Далайн загаһадые, огторгойн шубуудые, зэрлиг болон тэжээмэл амитадые, газараар мүлхидэг хамаг амитадые болон бүхы түби дэлхэйе Тэрэ захиран, зонхилон байг! — гэжэ айладхаба.
27Бурхан Өөртөө адли түһөөтэйгөөр
хүниие бүтээбэ.
Эрэ эмэ хоёрые
Тэрэ бии болгобо.
28Тиигээд Бурхан тэдэниие үреэн:
— Уг удамтнай олошоржо, үнэр үдхэн болоод, газар дэлхэй дүүрэн тарагты, тэрэниие эзэлэгты. Далайн загаһадай, огторгойн шубуудай, газар дэлхэйн хамаг амитадай эзэд бологты. 29Таанадта эдеэ хоол гэжэ үрэ таряанай ургамал, жэмэстэ хамаг мододые үгэнэб. 30Харин газар дэлхэйн ангуудта, огторгойн жэгүүртэндэ — бүхы амиды амитай аймагта би эдеэ хоол болгон ургаса ногоо үгэнэб, — гэжэ айладхал буулгаба.
Айладхаһанайнь ёһоор хэрэг бүтэбэ. 31Бурхан Өөрынгөө бүтээһэн юумэ хараад, сэдьхэлээ хананги үлөө һэн.
Иигээд үдэшэ үнгэржэ, һүни болоод, үглөө эхилэн, зургаадахи үдэр үнгэрбэ.
© Bible Society in Russia, 2002-2007, 2011, 2013, 2018.