Seònd Matìe 5
5
1Viodìnd po Jèsu chês tùrbis, al lè su d’ ùne montàgne, e sentàd ch’ al fo, i si fasèrin daprùv ju siei discèpui,
2E avièrte le so bòçhe, ju inscuelàve, disìnd:
3Beàds ju pùars di spìrit: parcechè al è di lor lu règno dal cîl.
4Beàds ju mansuèts: parcechè lor possederàn le tière.
5Beàds chèi, che vàjin: parcechè lor saràn consolàds.
6Beàds chèi, che àn fam, e sêd di justìzie: parcechè lor saràn saziàds.
7Beàds ju misericordiôs: parcechè lor çhataràn misericòrdie.
8Beàds ju monds di cûr: parcechè lor vedaràn Dio.
9Beàds ju pacìfics: parcechè saràn clamàds fîs di Dio.
10Beàds chèi, cu son perseguitàds pe’ justìzie: parcechè lu règno dal cîl al è di lor.
11Sês beàds, cuand che us maladiràn, us perseguitaràn, e us diràn dutt lu mal falsamèntri, par càuse me:
12Stàit lègris, e giòldit: parcechè ’l vuèstri prèmi al è abondànt in cîl. Cussì son stads perseguitàds ju profètis, che son stads prim di vo’ àltris.
13Vo’ àltris sês lu sal de’ tière. Ma se lu sal devènte làmi, cun ce si salaràjal? No ’l val plùi a nùje, àltri che butàlu vie, par ch’ al sèi tibiàd da le int.
14Vo’ àltris sês le lûs dal mond. No pò jèssi plantàde ùne citàd, che stà sòre ùne montàgne.
15No impìjin le lum par mètile sott lu pesenàl, ma sul çhandelìr, parchè lùsi par duçh chèi, cu son in çhàse.
16Cussì lùsi le vuèstre lûs devànt j’ ùmign: parchè viòdin lis vuèstris buìnis òparis, e dèin glòrie al vuèstri Pàri, ch’ al è in cîl.
17No stàit a cròdi, che jo sèvi vignùd a sciòlzi le lezz, e ju profètis: no soi vignùd par sciòlzile, ma par eseguìle.
18Parcechè po us al dis in veretàd; fin che no passaràn lu cîl e le tière, nol sgararà un jòte, o un sol pont de’ lezz, che dùtis chês çhòssis no sèvin fàtis.
19Chell dònçhe, ch’ al romparà un di chèsçh comandamènts ju plùi pìzzui, e al inscuelarà cussì j’ ùmign, al sarà clamàd lu plùi pìzzul tal règno dal cîl: chell po, che al farà e al inscuelarà, chell al sarà clamàd grand tal règno dal cîl.
20Parcechè us dis, che se le vuèstre justìzie no sarà plùi bondànt di chê dai Scrìbis e dai Farisèos, no entrarês tal règno di Dio.
21Vês sintùd che l’ è stad ditt ai vuèstris vièj: No mazzà: cùi po, ch’ al mazzarà, al sarà colpèul in judìci.
22Ma jo us dis: che ognùn, ch’ al larà in còlare cuìntri so fràdi, al sarà colpèul in judìci. Cùi po, ch’ al dirà a so fràdi, ràca: al sarà ritignùd colpèul in tribunàl. E cùi, cu i varà ditt, matt: al sarà rèo dal fûg dal infièr.
23Se dònçhe tu sês lì par fà le to ufièrte a l’ altàr, e alì tu ti sarâs ricuardàd, che to fràdi al à cuàlche çhòsse cuìntri di te:
24Pòje lì denànt lu altàr le to ufièrte, e va prìme a fa le pâs cun to fràdi: e alòre tu tornarâs a proferì le to ufièrte.
25Acòrditi sùbit cu ’l to aversàri, intànt che tu sês cun lui par stràde: parchè l’ aversàri nol ti ridùsi in man di zùdis, e lu zùdis in man dal carcerìr: e tu sèvis mitùd in presòn.
26In veretàd jo ti dis, no tu saltarâs fûr di là, fintenemài che no tu varâs pajàd fin l’ ùltim bagatìn.
27O’ vês sintùd, cu fo ditt a ju antìgs: No stàit a fà adultèri.
28Jo po us dis: che cualùncue, ch’ al çhalarà ùne fèmine par desideràle, al à zà fatt lu adultèri cun jê tal so cûr.
29Che se il to vòli gèstri ti scandulìze, giàvilu, e bùtilu vie lontàn di te: parcechè l’ è mijòr par te, ch’ al perìssi un dai tiei mèmbros, di chell che dutt lu to cuarp al sèvi mandàd tal infièr.
30E se le to man gèstre ti scandulìze, çònçhile, e bùtile vie lontàn di te: parcechè al è mijòr, ch’ al vàdi un dai tiei mèmbros, di chell cu vàdi dutt lu to cuarp tal infièr.
31L’ è stad ànçhe ditt: Ognidùn, ch’ al mandarà vie so mujìr, i dèi le çhàrte dal repùdi.
32Ma jo us dis: Che ognidùn, ch’ al mànde vie so mujìr, giavànd lu cas di adultèri, le fâs deventà adùltare: e chell, cu sposarà le licenziàde, al devènte adùltar.
33Di gnûv o’ vês sintùd, cu fo ditt a ju antìgs: No stà a sperzurà: ma rind al Signòr ju tiei zuramènts.
34Jo po us dis di no zurà frègul, ne pa ’l cîl, parcechè al è lu tròno di Dio:
35Ne pe’ tière, parcechè e’ jè lu sgabèll dai siei pids: ne par Jerusalèm, parcechè e’ jè le citàd dal gran re:
36N’ ànçhe pa ’l to çhav no tu zurarâs, parcechè no tu pûs fà un çhavèll o blanc, o nèri.
37Lu vuèstri fevelà sèvi, sì, si: no, no: parcechè lu di plùi di chês peràulis, al ven di màle bànde.
38O’ vês sintùd, ch’ al fo ditt: Vòli par vòli, e dint par dint.
39Ma jo us dis: No stàit a resìsti al mal: ma se un ti petarà su le ganàsse gèstre, presèntiji ànçhe chê àltre.
40E a chell, cu vûl litigà cun te in tribunàl, e çhòliti le to vièste, e tu làssiji ànçhe lu gabàn.
41E cùi cu sèvi, ch’ al ti sfuàrzi a còri ùne mìje, e tu va cun lui àltris dos.
42A cùi, cu ti domande, dàiji: e a cùi, cu vûl cuàlchi çhòsse ad imprèst, no stà a voltà le mùse.
43O’ vês sintùd, ch’ al fo ditt: Tu amarâs lu to pròssim, e tu odijarâs lu to nimì.
44Jo po us dis: Amàit ju vuèstris nimîs, fàit ben a chèi, che us odèin: e prejàit par chèi, che us persèguitin, e us calùniin:
45Parchè o’ sèvis fîs del Pàri vuèstri, ch’ al è in cîl: ch’ al fâs jevà lu so sorèli sòre ju bogns e ju çhatìvs: e al mànde le plòje sòre j’ jusçh e sòre ju injùsçh.
46Parcechè se vorês ben a cùi, che us vûl ben, ce prèmi varèso? no fàsino chest ànçhe ju publicàns?
47E se saludarês solamèntri ju vuèstris fràdis, ce fàiso plùi dai àltris? no fàsino l’ istèss ànçhe ju gentìi?
48Sèvit dònçhe vo’ àltris perfèts, in chell mûd ch’ al è perfètt lu vuèstri Pàri celèst.
נבחרו כעת:
Seònd Matìe 5: FUR1860
הדגשה
שתף
העתק
רוצים לשמור את ההדגשות שלכם בכל המכשירים שלכם? הירשמו או היכנסו
First published in London in 1860.
Seònd Matìe 5
5
1Viodìnd po Jèsu chês tùrbis, al lè su d’ ùne montàgne, e sentàd ch’ al fo, i si fasèrin daprùv ju siei discèpui,
2E avièrte le so bòçhe, ju inscuelàve, disìnd:
3Beàds ju pùars di spìrit: parcechè al è di lor lu règno dal cîl.
4Beàds ju mansuèts: parcechè lor possederàn le tière.
5Beàds chèi, che vàjin: parcechè lor saràn consolàds.
6Beàds chèi, che àn fam, e sêd di justìzie: parcechè lor saràn saziàds.
7Beàds ju misericordiôs: parcechè lor çhataràn misericòrdie.
8Beàds ju monds di cûr: parcechè lor vedaràn Dio.
9Beàds ju pacìfics: parcechè saràn clamàds fîs di Dio.
10Beàds chèi, cu son perseguitàds pe’ justìzie: parcechè lu règno dal cîl al è di lor.
11Sês beàds, cuand che us maladiràn, us perseguitaràn, e us diràn dutt lu mal falsamèntri, par càuse me:
12Stàit lègris, e giòldit: parcechè ’l vuèstri prèmi al è abondànt in cîl. Cussì son stads perseguitàds ju profètis, che son stads prim di vo’ àltris.
13Vo’ àltris sês lu sal de’ tière. Ma se lu sal devènte làmi, cun ce si salaràjal? No ’l val plùi a nùje, àltri che butàlu vie, par ch’ al sèi tibiàd da le int.
14Vo’ àltris sês le lûs dal mond. No pò jèssi plantàde ùne citàd, che stà sòre ùne montàgne.
15No impìjin le lum par mètile sott lu pesenàl, ma sul çhandelìr, parchè lùsi par duçh chèi, cu son in çhàse.
16Cussì lùsi le vuèstre lûs devànt j’ ùmign: parchè viòdin lis vuèstris buìnis òparis, e dèin glòrie al vuèstri Pàri, ch’ al è in cîl.
17No stàit a cròdi, che jo sèvi vignùd a sciòlzi le lezz, e ju profètis: no soi vignùd par sciòlzile, ma par eseguìle.
18Parcechè po us al dis in veretàd; fin che no passaràn lu cîl e le tière, nol sgararà un jòte, o un sol pont de’ lezz, che dùtis chês çhòssis no sèvin fàtis.
19Chell dònçhe, ch’ al romparà un di chèsçh comandamènts ju plùi pìzzui, e al inscuelarà cussì j’ ùmign, al sarà clamàd lu plùi pìzzul tal règno dal cîl: chell po, che al farà e al inscuelarà, chell al sarà clamàd grand tal règno dal cîl.
20Parcechè us dis, che se le vuèstre justìzie no sarà plùi bondànt di chê dai Scrìbis e dai Farisèos, no entrarês tal règno di Dio.
21Vês sintùd che l’ è stad ditt ai vuèstris vièj: No mazzà: cùi po, ch’ al mazzarà, al sarà colpèul in judìci.
22Ma jo us dis: che ognùn, ch’ al larà in còlare cuìntri so fràdi, al sarà colpèul in judìci. Cùi po, ch’ al dirà a so fràdi, ràca: al sarà ritignùd colpèul in tribunàl. E cùi, cu i varà ditt, matt: al sarà rèo dal fûg dal infièr.
23Se dònçhe tu sês lì par fà le to ufièrte a l’ altàr, e alì tu ti sarâs ricuardàd, che to fràdi al à cuàlche çhòsse cuìntri di te:
24Pòje lì denànt lu altàr le to ufièrte, e va prìme a fa le pâs cun to fràdi: e alòre tu tornarâs a proferì le to ufièrte.
25Acòrditi sùbit cu ’l to aversàri, intànt che tu sês cun lui par stràde: parchè l’ aversàri nol ti ridùsi in man di zùdis, e lu zùdis in man dal carcerìr: e tu sèvis mitùd in presòn.
26In veretàd jo ti dis, no tu saltarâs fûr di là, fintenemài che no tu varâs pajàd fin l’ ùltim bagatìn.
27O’ vês sintùd, cu fo ditt a ju antìgs: No stàit a fà adultèri.
28Jo po us dis: che cualùncue, ch’ al çhalarà ùne fèmine par desideràle, al à zà fatt lu adultèri cun jê tal so cûr.
29Che se il to vòli gèstri ti scandulìze, giàvilu, e bùtilu vie lontàn di te: parcechè l’ è mijòr par te, ch’ al perìssi un dai tiei mèmbros, di chell che dutt lu to cuarp al sèvi mandàd tal infièr.
30E se le to man gèstre ti scandulìze, çònçhile, e bùtile vie lontàn di te: parcechè al è mijòr, ch’ al vàdi un dai tiei mèmbros, di chell cu vàdi dutt lu to cuarp tal infièr.
31L’ è stad ànçhe ditt: Ognidùn, ch’ al mandarà vie so mujìr, i dèi le çhàrte dal repùdi.
32Ma jo us dis: Che ognidùn, ch’ al mànde vie so mujìr, giavànd lu cas di adultèri, le fâs deventà adùltare: e chell, cu sposarà le licenziàde, al devènte adùltar.
33Di gnûv o’ vês sintùd, cu fo ditt a ju antìgs: No stà a sperzurà: ma rind al Signòr ju tiei zuramènts.
34Jo po us dis di no zurà frègul, ne pa ’l cîl, parcechè al è lu tròno di Dio:
35Ne pe’ tière, parcechè e’ jè lu sgabèll dai siei pids: ne par Jerusalèm, parcechè e’ jè le citàd dal gran re:
36N’ ànçhe pa ’l to çhav no tu zurarâs, parcechè no tu pûs fà un çhavèll o blanc, o nèri.
37Lu vuèstri fevelà sèvi, sì, si: no, no: parcechè lu di plùi di chês peràulis, al ven di màle bànde.
38O’ vês sintùd, ch’ al fo ditt: Vòli par vòli, e dint par dint.
39Ma jo us dis: No stàit a resìsti al mal: ma se un ti petarà su le ganàsse gèstre, presèntiji ànçhe chê àltre.
40E a chell, cu vûl litigà cun te in tribunàl, e çhòliti le to vièste, e tu làssiji ànçhe lu gabàn.
41E cùi cu sèvi, ch’ al ti sfuàrzi a còri ùne mìje, e tu va cun lui àltris dos.
42A cùi, cu ti domande, dàiji: e a cùi, cu vûl cuàlchi çhòsse ad imprèst, no stà a voltà le mùse.
43O’ vês sintùd, ch’ al fo ditt: Tu amarâs lu to pròssim, e tu odijarâs lu to nimì.
44Jo po us dis: Amàit ju vuèstris nimîs, fàit ben a chèi, che us odèin: e prejàit par chèi, che us persèguitin, e us calùniin:
45Parchè o’ sèvis fîs del Pàri vuèstri, ch’ al è in cîl: ch’ al fâs jevà lu so sorèli sòre ju bogns e ju çhatìvs: e al mànde le plòje sòre j’ jusçh e sòre ju injùsçh.
46Parcechè se vorês ben a cùi, che us vûl ben, ce prèmi varèso? no fàsino chest ànçhe ju publicàns?
47E se saludarês solamèntri ju vuèstris fràdis, ce fàiso plùi dai àltris? no fàsino l’ istèss ànçhe ju gentìi?
48Sèvit dònçhe vo’ àltris perfèts, in chell mûd ch’ al è perfètt lu vuèstri Pàri celèst.
First published in London in 1860.