Népszerű bibliai igeversek innen: Luka 15

Megosztás

A wilila k'a faso sira ta. «K'a to yɔrɔjan, a faa y'a ye, a hinɛ donna a la. A bolila ka taga bolo meleke a dencɛ kaan na.

bari ne deen min filɛ nin ye, a tun tununa, a yera. A kɛra i n'a fɔ a sara ka kunun.› U ye ɲanagwɛ daminɛ.

Ne b'a fɔ aw ye ko ni hakɛkɛla kelen nimisara ka faran a ka kojuguw la, mɛlɛkɛw bena nisɔndiya sankolo la o tigi kosɔn, o cogo la fana. Mɔgɔtilennin bi kɔnɔntɔn ni kɔnɔntɔn minw mako te nimisali la, nisɔndiya min be kɛ olu kosɔn, o te se mɔgɔ kelen nin ta ma.

Ne bena wili ka taga n faa fɛ k'a fɔ a ye ko: ‹N faa, ne y'i hakɛ ta, ne donna Ala gasi la.

Deen y'a fɔ a faa ye ko: ‹N faa, ne ye Ala hakɛ ta k'i fana hakɛ ta. Ne man kan ka wele ko i deen tugu.›

«Ni saga kɛmɛ be aw dɔ fɛ, ni kelen tununa, a ten'a tɔɔ bi kɔnɔntɔn ni kɔnɔntɔn nunu to kongo kɔnɔ ka taga kelen nin yaala fɔɔ k'a ye wa?