थ्वाळासा समय ताका रा आव मानसिदिल लेकीन आखरी दा आव तान तान इक अंदुन, ‘यतिकी ना परमेश्वर से अंजतीन, अदिक ना मंळसागोळ्द येनारा परवा माळतीन; तरी ई रांड्या नानी सतुसतेला ईरतार, इदुरसाटी ना आकिन न्याय माळाईन, ईदारा हिंग आगबाळुल कि घळी-घळी बंदकु अन्त दा नांद मुग्ग दा दम माळुल.’”