If you would like a copy of this version please contact info@davaraudiobibles.org

Gamit New Testament, CC-BY-SA-4.0, The Love Fellowship. Gamit New Testament Audio Bible, CC-BY-SA-4.0, Davar Partners International, The Love Fellowship, 2022.

Gamit New Testament

Gamit Bible (ગામીત), by The Love Fellowship is licensed under Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 License.

ઈસુ દેવાળા દાનપેટી હામ્મે બોહીન એએયા કોએ, કા ધનવાન લોક દેવાળા દાનપેટીમાય કેહેકેન પોયહા ટાકતાહા. એને ચ્યેજ સમયે યોક ગોરીબ વિધવા બાઈ યેયન બેન દોમડયો, જ્યો બેન સિક્કા હેય, બેન વાહના તાંબા સિક્કો ટાકતા દેખ્યા. એને આંય, “તુમહાન હાચ્ચી વાત આખતાહાવ કા દેવાળા દાનપેટીમાય પોયહા ટાકનારાહા માઅને ચ્યે ગોરીબ વિધવા બાઈ બિજા બોદહા કોઅતા વોદારે દાન ટાક્યા. જ્યા મિલકાતવાળા હેય ચ્યાહાય કેવળ ચ્યામાઅને દેનલા હેય, જ્યાલ ચ્યાહાન જરુરી નાંય આતા, બાકી ઈ વિધવા ગોરીબ હેય એને યેય જીં બોદા કાય દેના જીં ચ્યેપાય આતા, ચ્યા બોદા પોયહા ટાકી દેના જ્યાહાલ તી પોતે જરુરી વસ્તુ લાંહાટી ઉપયોગ કોઇ હોકતી.”


કોલહાક લોક દેવાળા બારામાય વાત કોઇ રીઅલા આતા, કા કોલાં હારાં દોગાડાકોય એને બેટે હારી વસ્તુ કોઇન સોબા કોઅલી હેય. તોવે ઈસુવે આખ્યાં, “ઓહડા દિહી યી, જ્યામાય તુમા ઈ બોદા એઅતાહા, ચ્યાહામાઅને ઈહીં યોકબી દોગાડ પોતે જાગાવોય નાંય છોડી, ચ્યા બોદા નાશ કોઇ દી.”
તોવે ચ્યાહાય ચ્યાલ પુછ્યાં કા “ગુરુજી, ઈ કોદહી બોની? એને ઈ બોદા બોનતાં લાગે ચ્યા કાય ચિન્હ હેય?” ઈસુવે ચ્યાહાન આખ્યાં, “હાચવીન રોજા કા તુમહાન કાદો નાંય છેતરે. બોજ લોક મા નાંવા કોઇન યી, ચ્યે આખી, આંય ખ્રિસ્ત હેતાઉ, યાહાટી, ‘સમય પાહે યેય ગીયહો’ ચ્યાહા પાહલા તુમા મા ચાલી જાતે. બાકી જોવે તુમા લોડાઈ, એને લોડાયેહે વાતો કોઅતા વોનાયાહા, તોવે મા ગાબરાયાહા; કાહાકા ઈ ઓઅનારાંજ હેય, બાકી દુનિયા છેવાટ તારાત નાંય ઓઅરી.”
એને પાછે આખ્યાં, “બિજ્યે જાત્યેવોય જાત એને યોકા દેશા લોક બિજા દેશાઆરે લોડી. મોઠા-મોઠા દોરતીકંપ ઓઅરી, જાગે-જાગે દુકાળ એને માહામારી યી, એને આકાશામાય ભયંકર વાતો એને મોઠે-મોઠે ચિન્હ ઓઅરી. ઈ બોદા ઓઅતા લાગી ચ્યા પેલ્લા, તુમા મા શિષ્ય હેય યાહાટી ચ્યા તુમહાન દોઇન આબદામાય પાડતા લાગી, ચ્યા સોબાયે ઠિકાણે તુમહે વિરુદ કોઅરી, તુમહાન કોચર્યેમાય ટાકી, એને તુમહાન મા લીદે સરકારા, એને રાજહા આગલા ઉબા કોઅરી કા તુમહે ન્યાય કોએ. બાકી ચ્યા પરિણામ, તુમા ચ્યાહાન મા બારામાય હારી ખોબાર આખી હોકહા. તોદિહી તુમહાન ખુશ ખોબાર વાત આખના તોક મિળી. એને ઈ વાત તુમા નોક્કી જાંઆઈ લીયા કા ચ્યાહાન કાય જાવાબ દેઅના ચ્યા ચિંતા નાંય કોઅના. કાહાકા આંય તુમહાન ઓહડી વાત એને ઓહડી ઓકાલ દિહી કા તુમહે દુશ્માન તુમહાન ચ્યા કાયબી સામનો નાંય કોઅય હોકી. તુમહે આયોહો આબહો, તુમહે બાહા, હોગવાડ્યે, એને હાંગાત્યા, યેજ તુમહાન દોઆડી દી એને ઓલે લોગુ કા કોલહાખાન લોકહાન માઆઇ બી ટાકાડી. કાહાકા તુમા મા શિષ્ય હેય યા લેદે, બોદે માઅહે તુમહેઆરે દુશ્માની કોઅરી. બાકી તુમહે ટોલપ્યે યોકબી કીહીં નાંય ટાકાય. જોવે તુમા ધીરજ રાખી રોહા, તોવેજ તુમહે જીવા બોચાવ ઓઅરી.”


“જોવે તુમા યેરૂસાલેમ શેહેરાલ ચોમખીને સૈનિકા કોય ગેરલા એઆ, તોવે જાંઆઈ લીયા કા યેરૂસાલેમ શેહેરા ઉજાડ ઓઅઇ જાઅના સમય યી પોઅચ્યો. જ્યા લોક યહૂદીયા વિસ્તારામાય હેય ચ્યાહાન બોચાંહાટી ડોગહાવોય નાહી જાં પોડી. યેરૂસાલેમ શેહેરામાય હેય ચ્યા બાઆ નિંગી જાય, એને ગાવહામાય હેય ચ્યા પાછા ગાવામાય નાંય જાય. કાહાકા બોદલો લેઅના દિહી હેતા, તોદિહી જીં પવિત્રશાસ્ત્રમાય લોખલાં હેય, તી બોદા પુરાં ઓઅઇ જાય. જ્યો બાયો મોયનાવાળ્યો હેય, એને જ્યો બાયો પાહાહાન દુદ પાજી રિઅલ્યો હેય, ચ્યેહેલ નાહરાં બોજ કોઠાણ પોડી, કાહાકા દેશાવોય બોજ દુઃખ પોડી એને લોકહાન બોજ આબદા પોડી. ચ્યાહાન તારવાયે કોઇન માઆઇ ટાકી દેઅરી, એને ચ્ચાહાન ગુલામ બોનાડીન બોદા દેશામાય લેય જાઅરી, એને જાવ લોગુ બિજ્યે જાત્યે સમય પુરો નાંય ઓઅરી, તાંવ લોગુ યેરૂસાલેમ શેહેર ગેર યહૂદીયા લોક યેયન રોય.”


દિહી એને ચાંદ એને ચાંદાલાહામાય ચિન્હ દેખાયી, એને દોરતીવોય, બિજ્યે બોદયે જાત્યેમાય લોકહાન આબદા પોડી, કાહાકા ચ્યા દોરિયો ગોગુંરના લેદે એને લાફહા ઉઠના લેદે ગાબરાય જાય. એને ગાબરાય ગીઅલા લેદે એને દુનિયામાય ઓઅનારી ઘટના વાટ જોવતા-જોવતા લોકહામાય જીવના તાકાત નાંય રોય, કાહાકા આકાશામાઅને પરાક્રમ આલી જાય. તોવે લોક માન, માઅહા પોહાલ સામર્થ્ય એને મહિમાહાતે દોરતી એછે વાદળામાય યેતો દેખી. ઈ યો વાતો ઓઅત્યો લાગે, તોવે તુમા હિદા ઓઇન તુમહે ટોલપી ઉચે કોઆ, કાહાકા તુમહે બોચાવ પાહી હેય.


પાછે ઈસુવે ચ્યાહાન ઓ દાખલો આખ્યો, “અંજીરા જાડ એને બીજે બોદા જાડહાન એઅયા. જોવે ચ્યે પીલવાતે મોંડે તોવે તુમહાન ખોબાર પોડહે કા ચોમહા સમય યેય ગીયહો. તેહેંજ કોઇન, જોવે ઈ બોદા તુમહાન બોનતાં દેખાય, તોવે તુમહાન ખોબાર પોડી જાં જોજે કા પોરમેહેરા રાજ્ય પાહી યી ગીયા. આંય તુમહાન હાચ્ચાં આખતાહાવ, કા ઈ બોદા યે પેડયે લોક તોવેબી જીવતા રોય જોવે ઓહડા બોનાવ બોની. આકાશ એને દોરતી નાશ ઓઈ જાય, સાદામાટે નાંય રોય, બાકી માયે જીં આખ્યાહા તી સાદામાટે હાચ્ચાં રોય.

યાહાટી હાચવીન રા, એહેકોય નાંય બોને કા તુમહે મોન હોદથી વદારે ખાઅના પિઅના એને સાકટ્યા, એને યા જીવના ચિંતાકોય દાબાય જાહા, એને તો ન્યાયા દિહી તુમહાવોય ફાંદા હારકો અચાનક યેય પોડી. કાહાકા તોદિહી બોદી દોરત્યેવોય રોનારા બોદહાવોય એહકોયજ યે પોડી. યાહાટી હાચવીન રોજા, એને ઓઅનારી ઘટનાપાઅને બોચાંહાટી બોજ પ્રાર્થના કોઅતા રોજા, એને આંય માઅહા પોહા હોમ્મે ઉબો રા હાટી પોરમેહેરા પાયરે ગોતી માગા.”
ઈસુ દિહાર્યો દેવાળામાય હિકાડતો આતો એને રાતી બાઆ નિંગીન જૈતુન નાંવ્યા ડોગાવોય રા આતો. એને હાકાળ્યે વેળે કોવાળ્યાં ઉઠીન બોજ લોક ચ્ચા વોનાયા હાટી દેવાળામાય ચ્ચાપાય યેતે આતેં.

Լսել લુક 21