Աստվածաշնչի հայտնի հատվածներ Łukasza 13-ից

Կիսվել

Ze wszystkich siłwalczcieo to, by dostać się do Bożego Królestwa! Ostrzegam was, że wielu będzie chciało tam wejść, lecz wejdą nieliczni, gdyż brama jest ciasna!

Przyszła tam również kobieta, która od osiemnastu lat była przygięta niemocą. Z tego powodu chodziła zgarbiona, nie mogąc się wyprostować. Jezus, widząc to, przywołał ją do siebie i rzekł: — Kobieto, uwalniam cię z twej niemocy!

I położył na niej dłoń, ona zaś natychmiast się wyprostowała i wielbiła Boga.

W taki oto sposób wielu z tych, którzy teraz powszechnie uważani są za osoby wybitne, otrzyma miejsca ostatnie, zaś ci, których świat teraz nie ceni, a nawet którymi pogardza, w przyszłym świecie otrzymają pierwsze miejsca.

A kiedy Władca Królestwa powstanie i zatrzaśnie bramę, wielu z was, znajdujących się na zewnątrz, będzie z rozpaczą walić w nią pięściami i wołać: „PANIE! Otwórz nam!”. Lecz On tak wam odpowie: „Nie znam was! Skąd się tu wzięliście?!”.

Wcale nie! Każdy przecież musi kiedyś umrzeć, jednak najważniejsze jest to, byście nie zginęli na wieki, co stanie się niechybnie, jeśli nie opamiętacie się.

Lecz On ponownie odpowie wam: „Jednak ja nie znam was! Nigdy nie byliście ze mną w bliskiej relacji! Złoczyńcy, idźcie precz ode mnie tam

Tymczasem Jezus kontynuował: — Czy wiecie, do czego jest podobne Królestwo Boże? Jest ono niczym ziarnko gorczycy, które ktoś, gdy je dostał, zasiał w swoim ogrodzie. Ono zaś wykiełkowało i, nie wiedzieć kiedy, wyrosło na wielkie drzewo, w którego gałęziach ptaki budują swoje gniazda.