Лука 9
9
Иса он эки соктасын халкка йибереди
1Иса он эки соктасын шакырып, оларга буьтин йинлерди енъмеге, авырувларды савартпага куьш эм куват берди. 2Сонъ оларды Алла Патшалыгын халкка билдирмеге эм маразлыларды сав этпеге йиберди. 3Оларга: «Йолга бир зат та алманъыз: не таяк, не артпак, не оьтпек, не акша. Коьйлегинъиз де эки кат болмасын. 4Кайдай уьйге кирсенъиз де, сонда калынъыз эм оннан йолга шыгынъыз. 5А эгер сизди кабыл этпеселер, сол шахардан кетинъиз, оларга карсы болганынъызды шаатлап, аякларынъыздынъ табаныннан шанъды да кагып калдырынъыз», – деп насихатлады. 6Сокталар элден элге юрип, аьр ерде де Ийги Хабарды билдирдилер эм авырганларды саварттылар.
Иродтынъ юреги тынышлык таппайды
7Болганлардынъ хабары тетрарх Иродка да етти. Эм ол адасты-састы, неге десе кайбиревлер: «Бу Аьдем – оьлилерден тирилген Яхъя», – дедилер. 8Баска биревлери: «Ильяс келген», оьзгелери болса: «Бурынгы пайхамбарлардынъ биреви тирилген», – деп соьйлейтаган эдилер. 9Ирод: «Яхъядынъ басын кескен эдим. Бу ким экен? Эситетаган хабарларым не?» – деп, Исады коьрмеге амал излестирди.
Иса бес мынъ аьдемди тойдырады
10 Элшилери кайттылар, Исага оьзлерининъ не эткенлерин хабарладылар. Иса оларды Оьзи мен айырым бир авлак ерге, Бетсайда деген шахардынъ шетине, далага аькетти. 11Ама халк муны анълаганда Онынъ артыннан иерди. Иса олар ман Алла Патшалыгы акында соьйледи, маразларыннан эмленмеге кереги болганларды сав этти.
12Куьн оьтип, кас караланып баслаганда, он эки соктасы Онынъ касына келди эм Ога: «Халкты йибер, тоьгеректеги эллерге барып, оьзлерине азык эм конакбай тапсынлар; неге десе биз мунда бос ердемиз», – деп айттылар.
13Ама Иса: «Оларды сиз ашатынъыз», – деди.
Сокталары: «Бизим тек бес оьтпек пен эки балыктан баска эш бир затымыз да йок, яде биз, оьзимиз барып, сосы аьдемлердинъ баьриси уьшин ырызкы сатып алаякпа?» – дедилер. 14Онда бир бес мынъга ювык аьдем бар эди.
Иса Оьзининъ сокталарына: «Оларды ерге эллисерден олтыртынъыз», – деди. 15Сокталары солай эттилер де баьрисин олтырттылар. 16Иса болса бес оьтпек пен эки балыкты алып, коькке коьзлерин коьтерип, Аллага шуькир айтты да оларды сындырып халкка уьлестирер уьшин сокталарына берди. 17Баьриси де тойганынша ашады, олардан арткан увакларды он эки шетенге йыйдылар.
Петер Исады Масих деп таныйды
18Бир вакыт Иса авлак ерде дува этип турганда, Оны ман сокталары да бар эдилер. Ол: «Халк Мени ким деп санайды?» – деп олардан сорады.
19Олар Ога: «Шомылдырувшы Яхъя; оьзгелери болса Ильяс деп; а баскалары бурынгы пайхамбарлардынъ бири тирилген дейдилер», – дегенди айттылар.
20Иса олардан: «А сиз Мени ким деп санайсыз?» – деди.
Петер Ога: «Алладынъ Масихи», – деп яваплады.
21Ама Иса сокталарына, каты этип, муны эш биревге де билдирмеске буйырды.
Иса оьлип тирилеегин билдиреди
22Иса: «Аьдем Улы коьп азап шекпеге, аксакаллар, бас дин куллыкшылары эм дин аьлимлери мен шет кагылмага, оьлтирилмеге эм уьшинши куьн тирилмеге керек», – деди. 23Сонъ баьрине де карап: «Ким Меним артымнан келмеге суьйсе, сол оьзи оьзиннен кайталасын, онда оьлеек кашын аьр куьн коьтерип, Мага иерсин. 24Неге десе ким оьз яшавын сакламага суьйсе, сол оны йойтар; а ким яшавын Меним уьшин йойтса, сол оны саклар. 25Аьдем, буьтин дуныяды бийлеп, оьзи оьзин йойтса, не де оьзин зыян этсе, муннан ога не пайда? 26Ким Меннен эм Меним соьзимнен уялса, соннан Аьдем Улы да Оьзининъ, Атасынынъ эм де Ога багысланган маьлеклердинъ данъкы ман келгенде уялаяк. 27Сизге дурысын айтаман, булайда туратаганлардынъ кайбиревлери, Алла Патшалыгын коьрмей, оьлмееклер», – деди.
Исадынъ шырайы туьрленеди
28Сосы соьзлерден сонъ сегиз куьн кадер оьткенде, Иса Петерди, Яхъяды эм Якупты алып, тилек этпеге тавга коьтерилди. 29Онда дува этип турган вакытта, Онынъ шырайы туьрленди, кийими агарды, йылтырады. 30Эм мине сонда эки эр коьринди, Оны ман соьйлести. Олар Муса ман Ильяс эдилер. 31Олар саьвле мен ярыкландырылган эдилер, Исадынъ Ерусалимде оьлип бу дуныядан кешееги акында айттылар.
32Петерди эм оны ман бирге болганлардынъ баьрисин уйкы басты, ама уянганларында, олар Исадынъ ярыкланып туьрленгенин эм Онынъ янында турган эки кисиди коьрдилер. 33Кисилер касыннан кетеятырган вакытта, Петер, оьзи не айтканын да билмей: «Насихатшы! Биз мунда турсак, калай аьруьв эди! Уьш кос салайык: бири Сага, бири Мусага эм бири Ильяска болар», – деди.
34Петер соьзин кутармай, булыт коьринди де оларды каплап алды. Олар булыт ишине киргенде корктылар. 35Оларга булыт ишиннен: «Бу Меним сайлаган Улым; Онынъ соьзин тынъланъыз!» – деген давыс келди. 36Сол давыс эситилип тынганда, Иса ялгыз эди. Сокталары уьндемедилер эм сол куьнлерде коьргенлерин эш биревге де айтпадылар.
Йинли ястынъ сав болувы
37Экинши куьнинде олар тавдан туьсеятырганда, Исады коьп халк, алдына шыгып, йолыкты. 38Бирден халк арасыннан бирев: «Устаз! Тилеймен Сага, меним улыма ярдам эттага. Ол меним сынъар биревим. 39Ога йин ябыса турады, ол бирден кышкырыклап баслайды. Йин оны калтыратады, онынъ авызын коьпиртеди эм оны эзиетлеп, кыйынлыкка калдырады. 40Мен сокталарынънан йинди кувып шыгарыныз деп тилеген эдим, ама олар оны эталмадылар», – деп кышкырды.
41Иса ога явап берип айтты: «Эй имансыз, йолдан шыккан несил! Мага не шаклы заман сиз бен болып, сизди тоьзбеге керек? Аькел мунда улынъды», – деди.
42Яс келеятырган заманында, оны кара йин ерге йыкты, калтыратты, ама Иса йинди тыйды. Ясты сав этти, оны атасына берди.
Иса оьлип тирилеегин тагы да эскереди
43Буьтин халк Алладынъ уллы куьдиретине сейирсинетаган эди. 44Баьриси де Исадынъ эткен ислерине аьжейипленип турганда, Ол сокталарына: «Бу соьзлерге кулакларынъызды салынъыз: Аьдем Улы аьдемлер колына тутылып берилеек», – деди. 45Ама олар бу соьзге туьсинмедилер, маьнеси олардан ясырылганыннан оны сезбедилер эм бу соьз акында Исадан сорамага корктылар.
Ким энъ маьнели?
46Сокталар арасында, уьйкенимиз ким болар экен деген, эрисуьв шыкты. 47Иса, олардынъ коьнъиллериндегин билип, кишкей балады алды да оны Оьзининъ алдына салды. 48Эм оларга: «Мунадай бир балады Меним атымнан ким кабыл этсе, сол Мени кабыл этеди, а ким Мени кабыл этсе, сол Мени Йибергенди кабыл этеди. Сол себепли сизинъ баьринъизден де кишкей ким болса, сол уьйкенинъиз болар», – деди.
Сизге карсы болмаган – сизинъ ягынъыз.
49Сонда Яхъя айтты: «Насихатшы! Биз Сенинъ атынъ ман йинлерди кувып шыгарувшыды коьрдик; тек ол бизи мен юрмегеннен себеп, оны тыйдык».
50«Тыйманъыз, неге десе ким сизге карсы тувыл, сол – сизинъ ягынъыз», – деди Иса ога.
Самария эли Исады киргистпейди
51Исадынъ бу дуныядан коькке алынаяк куьнлери ювыклаганда, Ол Ерусалимге бараяк болып, таьвекелленип, йолга шыкты. 52Ол Оьзининъ алдында хабаршыларын йиберди. Олар да барып, Исадынъ келеегине баьрисин аьзирлер уьшин Самариядынъ эллерининъ бирине кирдилер. 53Ама самарияшылар Исады Ерусалимге баратаганы уьшин киргистпедилер.
54Муны коьрип, Онынъ сокталары Якуп пан Яхъя: «Раббий, суьйсенъ, Ильяс эткендей, биз коьктен от туьсиреек, оларды аьлеклесин деп, айтаяк», – дедилер.
55Ама Иса, бурылып, оларды тыйды [эм: «Сиз оьзинъизде кайдай рух бар экенин билмейсиз. 56Аьдем Улы аьдемлердинъ янларын аьлек этпеге тувыл, а куткармага келген», – деди]. Оннан сонъ олар баска элге кеттилер.
Исага иеруьв акында дерис
57Олар йолда бараятырган вакытта Исага бирев: «Сен кайда барсанъ да мен Сенинъ артынънан иереекпен», – деди.
58Иса ога: «Туьлкилер инли боладылар, коьктинъ куслары – уялы, а Аьдем Улынынъ бас сугар ери йок», – деди.
59А баскасына: «Меним артымнан иер», – дегенде, ол: «Бийим! Мага басында барып атамды коьммеге ызын бертагы», – деп тиледи.
60Иса ога: «Оьлгенлерди коьммеге оьлилердинъ оьзлерине калдыр; а сен барып, Алла Патшалыгын билдирип юр», – деди.
61Тагы да баскасы: «Мен Сенинъ артынънан бараякпан, Раббий! Тек алды ман аьелим мен аманласпага ызын бер», – деп тиледи.
62Ама Иса: «Колын сабанга салган эм артына карап баратаган, Алла Патшалыгында кылынмага сенимли тувыл», – деп билдирди.
Արդեն Ընտրված.
Лука 9: NOG
Ընդգծել
Կիսվել
Պատճենել
Ցանկանու՞մ եք պահպանել ձեր նշումները ձեր բոլոր սարքերում: Գրանցվեք կամ մուտք գործեք
© Институт перевода Библии, Москва, 2011
Лука 9
9
Иса он эки соктасын халкка йибереди
1Иса он эки соктасын шакырып, оларга буьтин йинлерди енъмеге, авырувларды савартпага куьш эм куват берди. 2Сонъ оларды Алла Патшалыгын халкка билдирмеге эм маразлыларды сав этпеге йиберди. 3Оларга: «Йолга бир зат та алманъыз: не таяк, не артпак, не оьтпек, не акша. Коьйлегинъиз де эки кат болмасын. 4Кайдай уьйге кирсенъиз де, сонда калынъыз эм оннан йолга шыгынъыз. 5А эгер сизди кабыл этпеселер, сол шахардан кетинъиз, оларга карсы болганынъызды шаатлап, аякларынъыздынъ табаныннан шанъды да кагып калдырынъыз», – деп насихатлады. 6Сокталар элден элге юрип, аьр ерде де Ийги Хабарды билдирдилер эм авырганларды саварттылар.
Иродтынъ юреги тынышлык таппайды
7Болганлардынъ хабары тетрарх Иродка да етти. Эм ол адасты-састы, неге десе кайбиревлер: «Бу Аьдем – оьлилерден тирилген Яхъя», – дедилер. 8Баска биревлери: «Ильяс келген», оьзгелери болса: «Бурынгы пайхамбарлардынъ биреви тирилген», – деп соьйлейтаган эдилер. 9Ирод: «Яхъядынъ басын кескен эдим. Бу ким экен? Эситетаган хабарларым не?» – деп, Исады коьрмеге амал излестирди.
Иса бес мынъ аьдемди тойдырады
10 Элшилери кайттылар, Исага оьзлерининъ не эткенлерин хабарладылар. Иса оларды Оьзи мен айырым бир авлак ерге, Бетсайда деген шахардынъ шетине, далага аькетти. 11Ама халк муны анълаганда Онынъ артыннан иерди. Иса олар ман Алла Патшалыгы акында соьйледи, маразларыннан эмленмеге кереги болганларды сав этти.
12Куьн оьтип, кас караланып баслаганда, он эки соктасы Онынъ касына келди эм Ога: «Халкты йибер, тоьгеректеги эллерге барып, оьзлерине азык эм конакбай тапсынлар; неге десе биз мунда бос ердемиз», – деп айттылар.
13Ама Иса: «Оларды сиз ашатынъыз», – деди.
Сокталары: «Бизим тек бес оьтпек пен эки балыктан баска эш бир затымыз да йок, яде биз, оьзимиз барып, сосы аьдемлердинъ баьриси уьшин ырызкы сатып алаякпа?» – дедилер. 14Онда бир бес мынъга ювык аьдем бар эди.
Иса Оьзининъ сокталарына: «Оларды ерге эллисерден олтыртынъыз», – деди. 15Сокталары солай эттилер де баьрисин олтырттылар. 16Иса болса бес оьтпек пен эки балыкты алып, коькке коьзлерин коьтерип, Аллага шуькир айтты да оларды сындырып халкка уьлестирер уьшин сокталарына берди. 17Баьриси де тойганынша ашады, олардан арткан увакларды он эки шетенге йыйдылар.
Петер Исады Масих деп таныйды
18Бир вакыт Иса авлак ерде дува этип турганда, Оны ман сокталары да бар эдилер. Ол: «Халк Мени ким деп санайды?» – деп олардан сорады.
19Олар Ога: «Шомылдырувшы Яхъя; оьзгелери болса Ильяс деп; а баскалары бурынгы пайхамбарлардынъ бири тирилген дейдилер», – дегенди айттылар.
20Иса олардан: «А сиз Мени ким деп санайсыз?» – деди.
Петер Ога: «Алладынъ Масихи», – деп яваплады.
21Ама Иса сокталарына, каты этип, муны эш биревге де билдирмеске буйырды.
Иса оьлип тирилеегин билдиреди
22Иса: «Аьдем Улы коьп азап шекпеге, аксакаллар, бас дин куллыкшылары эм дин аьлимлери мен шет кагылмага, оьлтирилмеге эм уьшинши куьн тирилмеге керек», – деди. 23Сонъ баьрине де карап: «Ким Меним артымнан келмеге суьйсе, сол оьзи оьзиннен кайталасын, онда оьлеек кашын аьр куьн коьтерип, Мага иерсин. 24Неге десе ким оьз яшавын сакламага суьйсе, сол оны йойтар; а ким яшавын Меним уьшин йойтса, сол оны саклар. 25Аьдем, буьтин дуныяды бийлеп, оьзи оьзин йойтса, не де оьзин зыян этсе, муннан ога не пайда? 26Ким Меннен эм Меним соьзимнен уялса, соннан Аьдем Улы да Оьзининъ, Атасынынъ эм де Ога багысланган маьлеклердинъ данъкы ман келгенде уялаяк. 27Сизге дурысын айтаман, булайда туратаганлардынъ кайбиревлери, Алла Патшалыгын коьрмей, оьлмееклер», – деди.
Исадынъ шырайы туьрленеди
28Сосы соьзлерден сонъ сегиз куьн кадер оьткенде, Иса Петерди, Яхъяды эм Якупты алып, тилек этпеге тавга коьтерилди. 29Онда дува этип турган вакытта, Онынъ шырайы туьрленди, кийими агарды, йылтырады. 30Эм мине сонда эки эр коьринди, Оны ман соьйлести. Олар Муса ман Ильяс эдилер. 31Олар саьвле мен ярыкландырылган эдилер, Исадынъ Ерусалимде оьлип бу дуныядан кешееги акында айттылар.
32Петерди эм оны ман бирге болганлардынъ баьрисин уйкы басты, ама уянганларында, олар Исадынъ ярыкланып туьрленгенин эм Онынъ янында турган эки кисиди коьрдилер. 33Кисилер касыннан кетеятырган вакытта, Петер, оьзи не айтканын да билмей: «Насихатшы! Биз мунда турсак, калай аьруьв эди! Уьш кос салайык: бири Сага, бири Мусага эм бири Ильяска болар», – деди.
34Петер соьзин кутармай, булыт коьринди де оларды каплап алды. Олар булыт ишине киргенде корктылар. 35Оларга булыт ишиннен: «Бу Меним сайлаган Улым; Онынъ соьзин тынъланъыз!» – деген давыс келди. 36Сол давыс эситилип тынганда, Иса ялгыз эди. Сокталары уьндемедилер эм сол куьнлерде коьргенлерин эш биревге де айтпадылар.
Йинли ястынъ сав болувы
37Экинши куьнинде олар тавдан туьсеятырганда, Исады коьп халк, алдына шыгып, йолыкты. 38Бирден халк арасыннан бирев: «Устаз! Тилеймен Сага, меним улыма ярдам эттага. Ол меним сынъар биревим. 39Ога йин ябыса турады, ол бирден кышкырыклап баслайды. Йин оны калтыратады, онынъ авызын коьпиртеди эм оны эзиетлеп, кыйынлыкка калдырады. 40Мен сокталарынънан йинди кувып шыгарыныз деп тилеген эдим, ама олар оны эталмадылар», – деп кышкырды.
41Иса ога явап берип айтты: «Эй имансыз, йолдан шыккан несил! Мага не шаклы заман сиз бен болып, сизди тоьзбеге керек? Аькел мунда улынъды», – деди.
42Яс келеятырган заманында, оны кара йин ерге йыкты, калтыратты, ама Иса йинди тыйды. Ясты сав этти, оны атасына берди.
Иса оьлип тирилеегин тагы да эскереди
43Буьтин халк Алладынъ уллы куьдиретине сейирсинетаган эди. 44Баьриси де Исадынъ эткен ислерине аьжейипленип турганда, Ол сокталарына: «Бу соьзлерге кулакларынъызды салынъыз: Аьдем Улы аьдемлер колына тутылып берилеек», – деди. 45Ама олар бу соьзге туьсинмедилер, маьнеси олардан ясырылганыннан оны сезбедилер эм бу соьз акында Исадан сорамага корктылар.
Ким энъ маьнели?
46Сокталар арасында, уьйкенимиз ким болар экен деген, эрисуьв шыкты. 47Иса, олардынъ коьнъиллериндегин билип, кишкей балады алды да оны Оьзининъ алдына салды. 48Эм оларга: «Мунадай бир балады Меним атымнан ким кабыл этсе, сол Мени кабыл этеди, а ким Мени кабыл этсе, сол Мени Йибергенди кабыл этеди. Сол себепли сизинъ баьринъизден де кишкей ким болса, сол уьйкенинъиз болар», – деди.
Сизге карсы болмаган – сизинъ ягынъыз.
49Сонда Яхъя айтты: «Насихатшы! Биз Сенинъ атынъ ман йинлерди кувып шыгарувшыды коьрдик; тек ол бизи мен юрмегеннен себеп, оны тыйдык».
50«Тыйманъыз, неге десе ким сизге карсы тувыл, сол – сизинъ ягынъыз», – деди Иса ога.
Самария эли Исады киргистпейди
51Исадынъ бу дуныядан коькке алынаяк куьнлери ювыклаганда, Ол Ерусалимге бараяк болып, таьвекелленип, йолга шыкты. 52Ол Оьзининъ алдында хабаршыларын йиберди. Олар да барып, Исадынъ келеегине баьрисин аьзирлер уьшин Самариядынъ эллерининъ бирине кирдилер. 53Ама самарияшылар Исады Ерусалимге баратаганы уьшин киргистпедилер.
54Муны коьрип, Онынъ сокталары Якуп пан Яхъя: «Раббий, суьйсенъ, Ильяс эткендей, биз коьктен от туьсиреек, оларды аьлеклесин деп, айтаяк», – дедилер.
55Ама Иса, бурылып, оларды тыйды [эм: «Сиз оьзинъизде кайдай рух бар экенин билмейсиз. 56Аьдем Улы аьдемлердинъ янларын аьлек этпеге тувыл, а куткармага келген», – деди]. Оннан сонъ олар баска элге кеттилер.
Исага иеруьв акында дерис
57Олар йолда бараятырган вакытта Исага бирев: «Сен кайда барсанъ да мен Сенинъ артынънан иереекпен», – деди.
58Иса ога: «Туьлкилер инли боладылар, коьктинъ куслары – уялы, а Аьдем Улынынъ бас сугар ери йок», – деди.
59А баскасына: «Меним артымнан иер», – дегенде, ол: «Бийим! Мага басында барып атамды коьммеге ызын бертагы», – деп тиледи.
60Иса ога: «Оьлгенлерди коьммеге оьлилердинъ оьзлерине калдыр; а сен барып, Алла Патшалыгын билдирип юр», – деди.
61Тагы да баскасы: «Мен Сенинъ артынънан бараякпан, Раббий! Тек алды ман аьелим мен аманласпага ызын бер», – деп тиледи.
62Ама Иса: «Колын сабанга салган эм артына карап баратаган, Алла Патшалыгында кылынмага сенимли тувыл», – деп билдирди.
Արդեն Ընտրված.
:
Ընդգծել
Կիսվել
Պատճենել
Ցանկանու՞մ եք պահպանել ձեր նշումները ձեր բոլոր սարքերում: Գրանցվեք կամ մուտք գործեք
© Институт перевода Библии, Москва, 2011