Lúka 14:28-30

Káma, mɩ́dáá weení gɛ a sɩ ɩma ɖaḿ kʊ́bɔńgɩ, ɩdɔ́njɔwʊ́ ɩtɩ́ wenbí bɩ́nbɔɔzɩ́ yɩ sɩ iɖi nɛ́, bɩka ɩbɛ́ɛ́ŋ sɩsɩ ɩwɛná liideé ánbɩɩzɩ́ atála yɩ hálɩ bɩkɛ́dɛ nɛ́. A ɩdalá bɩlɛ́ gɛ woobó isúu ɖɩzɩɩrɛ ngɛ ɩdabɩ́ɩ́zɩ ɩkʊ́ʊ́rɩ ɖaḿ, wenbá barɩ́ŋa sɩ bana sɩsɩ ɩdabɩ́zɩ ɩkʊ́ʊ́rɩ nɛ́, bɛlɛ́ sɩ bamʊ́ŋ yɩ gɛ, bɩka bɔtɔ́ yɩ sɩsɩ: “Ɩbɛ́ɛ ɩrʊ́ weení waabáázɩ ɖaḿ máa gɛ ɩdabɩ́ɩ́zɩ ɩkʊ́ʊ́rɩ nɛ́.”